Rozporządzenie 2235/2003 ustanawiające wspólne zasady stosowania rozporządzeń Rady (WE) nr 1782/2003 i (WE) nr 1868/94 w odniesieniu do skrobi ziemniaczanej

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2235/2003

z dnia 23 grudnia 2003 r.

ustanawiające wspólne zasady stosowania rozporządzeń Rady (WE) nr 1782/2003 i (WE) nr 1868/94 w odniesieniu do skrobi ziemniaczanej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 oraz (WE) nr 2529/2001⁽¹⁾, w szczególności w jego artykuł 145 lit. c)

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1868/94 z dnia 27 lipca 1994 r. ustanawiające system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej⁽²⁾, w szczególności w jego art. 8,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Tytuł IV rozdział 6 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 ustanawia pomoc dla rolników produkujących ziemniaki przeznaczone do produkcji skrobi ziemniaczanej. Zgodnie z art. 93 tego rozporządzenia kwota płatności odnosi się do ilości ziemniaków potrzebnych do wytworzenia jednej tony skrobi.

(2) Artykuł 4a rozporządzenia (WE) nr 1868/94 ustala cenę minimalną za ziemniaki, które mają być przetworzone na skrobię ziemniaczaną. Cena ta musi być dopasowana do zawartości skrobi w ziemniakach. Artykuł 5 tego rozporządzenia ustala premię dla producentów skrobi ziemniaczanej za ilość wyprodukowanej skrobi.

(3) Należy ustalić wspólne zasady dla określenia masy ziemniaków oraz wysokości pomocy dla producentów skrobi ziemniaczanej, cenę minimalną i premię w stosunku do zawartości skrobi w ziemniakach.

(4) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Dopłat Bezpośrednich oraz Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Dla celów art. 93 i 94 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 oraz art. 4a i 5 rozporządzenia (WE) nr 1868/94 masa ziemniaków ma być określona w zgodności z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Kwota płatności pomocy dla producentów skrobi ziemniaczanej, o której mowa w art. 93 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, cena minimalna i premia w odniesieniu do zawartości skrobi w ziemniakach, o której mowa w art. 4a i 5 rozporządzenia (WE) nr 1868/94, są ustalone w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od roku gospodarczego 2004/2005.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 grudnia 2003 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1

⁽²⁾ Dz.U. L 197 z 30.7.1994, str. 4. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1782/2003.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Masa ziemniaków jest określana zgodnie z jedną z poniższych metod:

Metoda A

Masa netto ziemniaków jest określana przez pobranie próbek. Próbki są pobierane z kilku części zastosowanych środków transportu oraz na trzech różnych poziomach: wysokim, średnim i niskim.

Przed zważeniem pustego środka transportu należy pozbyć się pozostałości ziemi.

Próbki pobrane do sprawdzenia wagi powinny ważyć nie mniej niż 20 kg. Pojemniki należy umyć, wyczyścić ze wszystkich obcych substancji i ponownie zważyć.

Odnotowaną wagę należy zmniejszyć o 2 % biorąc pod uwagę ilość wody wchłoniętej podczas mycia. Na wynik składa się całkowita redukcja odnosząca się do 1000 kg ziemniaków.

Metoda B

Ziemniaki wchodzące w skład partii pochodzącej od pojedynczego producenta powinny być składowane w silosach.

Ziemniaki należy umyć, oczyścić ze wszystkich obcych substancji i określić całkowitą rzeczywistą masę ziemniaków w silosach, biorąc pod uwagę 2 % wchłoniętej wody.

Metoda C

1. Tę metodę określania rzeczywistej masy ziemniaków należy stosować w przypadku, gdy partie ziemniaków pochodzą od różnych producentów i są składowane w tym samym silosie, pod warunkiem że producenci zgodzili się na zastosowanie tej metody.

Przed określeniem całkowitej rzeczywistej masy ziemniaków masa netto każdej partii musi być określona za pomocą metody A.

2. Ziemniaki składowane w silosie należy umyć, wyczyścić ze wszystkich obcych substancji i określić całkowitą rzeczywistą masę ziemniaków, biorąc pod uwagę 2 % wchłoniętej wody.

3. Jeżeli całkowita masa umytych ziemniaków w partii jest różna od sumy mas otrzymanych przy użyciu metody A, należy wprowadzić następującą korektę: całkowita masa, o której mowa w pkt 2, zostaje pomnożona przez masę netto otrzymaną przy użyciu metody A za każdą partię.

Każdy wyniki jest dzielony przez całkowitą masę netto partii otrzymanych przy użyciu metody A.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  II

grafika

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2003.339.36
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 2235/2003 ustanawiające wspólne zasady stosowania rozporządzeń Rady (WE) nr 1782/2003 i (WE) nr 1868/94 w odniesieniu do skrobi ziemniaczanej
• Data aktu: 23/12/2003
• Data ogłoszenia: 24/12/2003
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/01/2004, 31/12/2003