KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni(1), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2003/62/WE(2), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i na ich powierzchni(3), ostatnio zmienioną dyrektywą 2003/60/WE(4), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach oraz na ich powierzchni(5), ostatnio zmienioną dyrektywą Rady 2003/69/WE(6), w szczególności jej art. 7,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(7), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2003/84/WE(8), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. f),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Istniejące substancje czynne 2,4-DB linuron i pendimelatina umieszczono w załączniku I dyrektywy Rady 91/414/EWG dyrektywą Komisji 2003/31/WE(9).
(2) Nowe substancje czynne imazamoks, oksasulfuron, etoksysulfuron, foramsulfuron, oksadiargil i cjazofamid umieszczono w załączniku I dyrektywy Rady 91/414/EWG dyrektywą Komisji 2003/23/WE(10).
(3) Włączenie tych substancji czynnych do załącznika I dyrektywy 91/414/EWG było oparte na ocenie przedłożonych informacji dotyczących proponowanego zastosowania. Informacje dotyczące ich zastosowania zostały przedłożone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG. Dostępne informacje zostały poddane analizie i są wystarczające, aby ustalić niektóre najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDPP).
(4) W przypadku gdy nie istnieje wspólnotowy NDPP ani tymczasowy NDPP, Państwa Członkowskie ustanowią krajowy tymczasowy DPP zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG, zanim środki ochrony roślin zawierające te substancje aktywne będą mogły być dopuszczone.
(5) W związku z wprowadzeniem do załącznika I dyrektywy 91/414/EWG tych substancji aktywnych powiązane oceny techniczne i naukowe zostały zakończone w formie kontrolnego sprawozdania Komisji. Sprawozdania oceniające wymienione substancje zostały ukończone na podstawie danych wymienionych w dyrektywach Komisji zacytowanych w motywach 1 i 2. Sprawozdania te ustaliły dopuszczalne dzienne spożycie (DDS) i w razie potrzeby ostrą dawkę referencyjną (ODR) dla tych substancji. Przeprowadzono ocenę długotrwałego narażenia konsumentów produktów spożywczych, wobec których zastosowano tę substancję czynną, zgodnie z procedurami wspólnotowymi. Uwzględniono także wytyczne opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia(11) oraz opinię Komitetu Naukowego ds. Roślin(12) na temat zastosowanej metodologii. Wywnioskowano, że zaproponowane NDPP nie doprowadzą do przekroczenia DDS lub ODR.
(6) W celu zapewnienia, że konsument jest odpowiednio chroniony przed narażeniem na pozostałości wynikłe z nieupoważnionego użycia środków ochrony roślin, powinien być określony tymczasowy NDPP dla odpowiednich kombinacji produkt/pestycydy na niższym limicie oznaczenia analitycznego.
(7) Ustalanie na poziomie wspólnotowym takich tymczasowych NDPP nie uniemożliwia Państwom Członkowskim ustanawiania tymczasowych NDPP dla substancji wymienionych w niniejszej dyrektywy zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG i jej załącznikiem VI. Uważa się, że okres czterech lat jest wystarczający, by umożliwić dalsze stosowanie tej substancji czynnej. Po tym czasie tymczasowy NDPP stanie się ostateczny.
(8) Dlatego niezbędne jest dodanie informacji o pozostałościach wszystkich pestycydów, będących wynikiem stosowania tych środków ochrony roślin, do załączników dyrektyw Rady 86/362/EWG, 86/363/EWG oraz 90/642/EWG, w celu stworzenia możliwości właściwego nadzoru i kontroli ich stosowania oraz ochrony konsumenta. Dlatego załączniki dyrektyw 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG powinny być odpowiednio zmienione.
(9) Niniejsza dyrektywa jest zgodna z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 3 grudnia 2003 r.
|
W imieniu Komisji |
|
David BYRNE |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37.
(2) Dz.U. L 154 z 21.6.2003, str. 70.
(3) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 43.
(4) Dz.U. L 155 z 24.6.2003, str. 15.
(5) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71.
(6) Dz.U. L 175 z 15.7.2003, str. 37.
(7) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1.
(8) Dz.U. L 247 z 30.9.2003, str. 20.
(9) Dz.U. L 101 z 23.4.2003, str. 3.
(10) Dz.U. L 81 z 28.3.2003, str. 39.
(11) Wytyczne dotyczące przewidywanego spożycia pozostałości pestycydów (poprawione), przygotowane przez GEMS/Program Żywnościowy we współpracy z Komitetem ds. Pozostałości Pestycydów Komisji Kodeksu Żywnościowego, opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia 1997 r. (WHO/FSF/FOS/97.7).
(12) Opinia Komitetu Naukowego ds. Roślin dotycząca kwestii odnoszących się do zmieniającego Załącznika do dyrektyw Rady 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG (opinia wyrażona przez Komitet Naukowy ds. Roślin dnia 14 Czerwca 1998 r.) (http://europa.eu.int/comm/food/fs/sc/index_en.html).
ZAŁĄCZNIKI