RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 93,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Postępująca liberalizacja sektora gazu i energii elektrycznej, zmierzająca do ukończenia tworzenia rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu ziemnego, wykazała konieczność przejrzenia obecnie obowiązujących zasad podatku VAT dotyczących miejsca dostawy tych towarów, wymienionych w szóstej dyrektywie Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (4), w celu unowocześnienia i uproszczenia funkcjonowania systemu podatku VAT w kontekście rynku wewnętrznego. Komisja zobowiązała się do realizowania takiej strategii.
(2) Energia elektryczna i gaz do celów podatku VAT traktowane są jako towary i zgodnie z tym miejsce ich dostawy w odniesieniu do transakcji transgranicznych musi być określane zgodnie z postanowieniami art. 8 dyrektywy 77/388/EWG. Jednakże ponieważ energię elektryczną i gaz trudno jest śledzić fizycznie, wyjątkowo trudne staje się ustalenie miejsca dostawy na podstawie zasad obecnie obowiązujących.
(3) W celu utworzenia faktycznego rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu pozbawionego przeszkód związanych z VAT, miejscem dostawy gazu poprzez system dystrybucji gazu ziemnego oraz dostawy energii elektrycznej, zanim towary te znajdą się na stadium końcowym konsumpcji, powinno być to miejsce, w którym klient założył swoje przedsiębiorstwo.
(4) Dostawa energii elektrycznej i gazu w stadium końcowym, od podmiotów gospodarczych i dystrybutorów do konsumenta końcowego, podlega opodatkowaniu w miejscu, w którym klient dokonuje użytkowania i konsumpcji tych towarów, w celu zapewnienia, że opodatkowanie ma miejsce w kraju, w którym dochodzi do faktycznej konsumpcji. Zasadniczo jest to miejsce, w którym umieszczony jest licznik danego klienta.
(5) Energia elektryczna i gaz są dostarczane poprzez sieci dystrybucji. Dostęp do nich zapewniają operatorzy sieciowi. W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania lub braku opodatkowania, konieczna jest harmonizacja zasad dotyczących miejsca dostawy usług transmisji i transportu. Dlatego do wykazu szczególnych przypadków określonego w art. 9 ust. 2 lit. e) dyrektywy 77/388/EWG należy dodać dostęp do systemów dystrybucji oraz ich użytkowanie, a także dostarczanie innych usług bezpośrednio związanych z tymi usługami.
(6) Przywóz gazu poprzez system dystrybucji gazu ziemnego, a także przywóz energii elektrycznej, powinny zostać zwolnione z podatku w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania.
(7) Powyższe zmiany zasad dotyczących miejsca dostawy gazu poprzez system dystrybucji gazu ziemnego, a także dostawy energii elektrycznej, powinny być powiązane z obowiązkowym podatkiem na koszt odbierającego towary, jeżeli klientowi został przydzielony numer identyfikacji podatkowej dla celów podatku VAT.
(8) Dlatego dyrektywa 77/388/EWG powinna zostać odpowiednio zmieniona,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 7 października 2003 r.
|
W imieniu Rady |
|
G. TREMONTI |
|
Przewodniczący |
______
(1) Wniosek z dnia 5 grudnia 2002 r. (dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym).
(2) Opinia wydana dnia 13 maja 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym)
(3) Opinia wydana dnia 26 mara 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym)
(4) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/93/WE (Dz.U. L 331 z 7.12.2002, str. 27).