RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1), w szczególności jego art. 9, art. 11 ust. 2 i art. 11 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. PROCEDURA
1. Poprzednie badania i obowiązujące środki
(1) W kwietniu 1990 r. Rada rozporządzeniem (EWG) nr 1048/90(2), wprowadziła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz małoekranowych odbiorników telewizji kolorowej, tj. tych o długości przekątnej ekranu większej niż 15,5 cm, ale nieprzekraczającej 42 cm (MOTVK) pochodzących z Republiki Korei (Korea).
(2) Następnie w lipcu 1991 r. Rada rozporządzeniem (EWG) nr 2093/91(3), nałożyła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz MOTVK pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej (Chin).
(3) W kwietniu 1995 r. Komisja decyzją 95/92/WE(4) zakończyła postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu odbiorników telewizji kolorowej (OTVK) pochodzących z Turcji, które zostało rozpoczęte w listopadzie 1992 r. W tym samym czasie Rada rozporządzeniem (WE) nr 710/95(5) nałożyła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz OTVK o przekątnej ekranu przekraczającej 15,5 cm pochodzących z Malezji, Chin, Korei, Singapuru i Tajlandii. Pomimo iż w wyniku przeprowadzonego postępowania ustalono, że nie było już podstaw do rozróżniania odbiorników telewizji kolorowej ze względu na rozmiar ekranu, ponieważ środki antydumpingowe obowiązywały w stosunku do MOTVK pochodzących z Chin i Korei, zakres badania oraz stosowania ostatecznych ceł antydumpingowych nałożonych rozporządzeniem (WE) nr 710/95 w stosunku do Chin i Korei został ograniczony do odbiorników telewizji kolorowej o długości przekątnej przekraczającej 42 cm, tj. do wielkoekranowych OTVK.
(4) W listopadzie 1998 r. Rada rozporządzeniem (WE) nr 2584/98(6) zmieniła rozporządzenie (WE) nr 710/95 w odniesieniu do ceł stosowanych wobec Chin i Korei tak aby uwzględnić w tym rozporządzeniu wyniki ustaleń, według których nie ma podstaw do rozróżniania telewizorów ze względu na wielkość ekranu.
2. Badanie w związku z wygaśnięciem środków i przegląd tymczasowy
(5) Po opublikowaniu zawiadomienia dotyczącego zbliżającego się wygaśnięcia(7) obowiązujących środków antydumpingowych dotyczących przywozu OTVK pochodzących z Chin, Korei, Malezji, Singapuru i Tajlandii, Zjednoczenie Europejskich Producentów Telewizorów (Producers of European Televisions in Cooperation - Poectic), złożyło wniosek o przeprowadzenie przeglądu w związku z wygaśnięciem obowiązujących środków na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 384/96 (podstawowe rozporządzenie).
(6) W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu wspólnotowego. We wniosku zawarto informację wskazującą, że na wielu rynkach w ostatnich latach zaszły znaczące zmiany, zmiany te dotyczą także samego produktu. Informacja ta, łącznie z twierdzeniami dotyczącymi dumpingu i szkody, doprowadziła Komisję do wniosku, że przegląd tymczasowy dotyczący zarówno dumpingu, jak i szkody powinien być także przeprowadzony na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.
(7) Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istniały wystarczające dowody do rozpoczęcia przeglądu w związku z wygaśnięciem środków i przeglądu tymczasowego na podstawie art. 11 ust. 2 i art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich(8), a następnie rozpoczęła badanie.
3. Wszczęcie postępowania antydumpingowego dotyczącego Turcji
(8) W dniu 15 lipca 2000 r. Komisja ogłosiła w drodze zawiadomienia (Zawiadomienie o wszczęciu postępowania) opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich(9), wszczęcie postępowania dotyczącego przywozu OTVK pochodzących lub wywożonych z Turcji.
(9) Postępowanie zostało wszczęte w wyniku skargi złożonej w czerwcu 2000 r. przez Poetic, działający w imieniu producentów wspólnotowych reprezentujących znaczącą część, w tym przypadku ponad 30 % całkowitej wspólnotowej produkcji OTVK. Skarga zawierała wystarczające do wszczęcia postępowania antydumpingowego dowody dumpingu i szkody nim spowodowanej.
4. Zakończenie postępowania antydumpingowego dotyczącego OTVK pochodzących z Turcji
(10) Ze względu na złożoność szczegółowych reguł pochodzenia stosowanych do przywozu OTVK, sprawdzenie pochodzenia OTVK wywożonych z Turcji nie mogłoby być dokonane w nieprzekraczalnym terminie określonym w art. 7 rozporządzenia podstawowego. Dlatego też kwestie dotyczące dumpingu, szkody i interesów Wspólnoty nie mógłby być odpowiednio sprawdzone, wskutek czego nie można było rozważyć nałożenia żadnych tymczasowych środków antydumpingowych.
(11) Badanie prowadzono zatem dalej aby dokonać ostatecznych ustaleń. Ze względu na zamiar uzyskania ogólnego obrazu wpływu przywozu z danych krajów na przemysł wspólnotowy, dane zebrane w badaniu dotyczącym Turcji zostały sprawdzone w związku z danymi zebranymi w ramach tymczasowego przeglądu dotyczącego środków nałożonych na Chiny, Koreę, Malezję, Singapur i Tajlandię. Jednakże ze względu na ustalenia dotyczące pochodzenia, które przypomniane są w motywach 40-44, Komisja decyzją 2001/725/WE(10) zakończyła postępowanie w zakresie odnoszącym się do OTVK pochodzących z Turcji.
5. Strony zainteresowane postępowaniem
(12) Komisja oficjalnie poinformowała skarżących producentów wspólnotowych, pozostałych znanych producentów wspólnotowych, producentów eksportujących, importerów i ich stowarzyszenia, Europejską Organizację Konsumentów (BEUC) oraz przedstawicieli krajów wywozu o rozpoczęciu badania. Zainteresowanym stronom umożliwiono składanie oświadczeń na piśmie oraz wnioskowanie o wysłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniach o wszczęciu postępowania.
(13) Kilku producentów eksportujących z rozważanych krajów jak również producentów wspólnotowych złożyło pisemne wyjaśnienia. Wszystkim stronom, które w określonym terminie złożyły o to wniosek oraz które wykazały przyczyny, dla których powinny być wysłuchane, umożliwiono złożenie ustnych wyjaśnień.
(14) Zważywszy na dużą liczbę producentów eksportujących rozważanego produktu w krajach objętych postępowaniem przeglądowym znanych z wniosku i z poprzednich badań, w akapicie 5 lit. a) i b) zawiadomienia o wszczęciu na potrzeby badania dotyczącego dumpingu przewidziano stosowanie technik próbnych.
(15) Jednakże tylko niewielka liczba producentów eksportujących z Korei, Singapuru, Chin i Tajlandii ujawniła się i dostarczyła informacje określone w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Dlatego też wykorzystanie technik próbnych nie było uznane za niezbędne wobec żadnego z rozważanych krajów.
(16) Komisja rozesłała kwestionariusze do wszystkich zainteresowanych stron oraz do wszystkich spółek, które ujawniły się w nieprzekraczalnych terminach wskazanych w zawiadomieniach o wszczęciu postępowania. Otrzymano odpowiedzi od pięciu producentów wspólnotowych, trzech niepowiązanych importerów, pięciu spółek z Turcji i ich powiązanych importerów ze Wspólnoty, jednego tajlandzkiego producenta eksportującego i jego powiązanych importerów ze Wspólnoty oraz od ośmiu chińskich spółek. Jednakże żaden z koreańskich, malezyjskich i singapurskich producentów eksportujących nie dostarczył w odpowiedzi na kwestionariusz wystarczającej odpowiedzi i z tego powodu spółki znane z próbnych sprawdzeń w tych krajach zostały uznane za strony, które nie podjęły współpracy. Komisja poinformowała je o konsekwencjach niepodjęcia współpracy.
(17) Komisja poszukiwała i weryfikowała wszystkie informacje, które uznała za niezbędne do ustalenia rozmiarów dumpingu, szkody i określenia interesów Wspólnoty oraz ustalenia czy istnieje prawdopodobieństwo utrzymywania się lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz czy zachowanie środków nie naruszy interesów Wspólnoty. W lokalach następujących spółek zostały przeprowadzone wizyty weryfikacyjne:
a) Producenci wspólnotowi
Tecnimagen SA - Barcelona, Hiszpania
Grundig AG - Norymberga, Niemcy
Philips Consumer Electronics - Eindhoven, Niderlandy
Industrie Formenti Italia Spa - Lissone, Włochy
Seleco Formenti Spa - Pordenone, Włochy.
b) Eksporterzy/producenci oraz powiązane spółki handlowe
Turcja
Profilo Telra Elektronik Sanayi ve Ticaret AS, Istambuł (łącznie z powiązanymi spółkami handlowymi) i) PROEKS Dis Ticaret AS, Istambuł, ii) Savunma Gerecleri AS, Istambuł, iii) Elektrotem Elektronik Aletler Limited, Istambuł)
Beko Elektronik AS, Stambuł (łącznie z powiązaną spółką handlową Ram Dis Ticaret, Istambuł)
Vestel Elektronik Sanayi ve Ticaret AS, Stambuł (łącznie z powiązanymi spółkami handlowymi: i) Vestel Dis Ticaret AS, Istambuł; ii) Vestel Dis Ticaret AS Ege Serbest Bolge SB, Izmir; iii) Vestel Bilisim Teknolojileri Sanayi ve Ticaret AS, Istambuł; iv) Vestel Komunikasyon Sanayi ve Ticaret AS, Izmir)
Izmir Elektronik Sanayi ve Ticaret AS, Izmir
Tajlandia
Thomson Television Thailand, Pathumthani, Tajlandia (łącznie z powiązanymi spółkami handlowymi European Audio Products (HK) Ltd, Shatin, New Teritorry, Hongkong)
c) Powiązani importerzy we Wspólnocie
- importerzy powiązani z eksporterami tureckimi
Beko (UK) Ltd, Watford, Zjednoczone Królestwo
Beko Electronics Espana SL, Barcelona, Hiszpania
Vestel Holland BV, Rotterdam, Niderlandy
Vestel Iberia, Madryt, Hiszpania
- importerzy powiązani z Thomson Television Thailand
Thomson Multimedia Marketing France SA, Boulogne, Francja
Thomson Multimedia Sales Spain, SA, Madryt, Hiszpania
Thomson Multimedia Sales UK Ltd, West Malling, Kent, Zjednoczone Królestwo
d) Niepowiązani importerzy ze Wspólnoty
Alba plc - Barking, Zjednoczone Królestwo.
(18) Badanie dumpingu w czasie postępowań przeglądowych objęło okres od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 1999 r. (okres objęty przeglądem). Jeżeli chodzi o postępowanie antydumpingowe przeciw Turcji to badanie dotyczące dumpingu objęło okres od 1 lipca 1999 r. do 30 czerwca 2000 r. (IP). Sprawdzenie kierunków w kontekście analizy szkód dla obydwu postępowań objęło okres od 1995 r. do 30 czerwca 2000 r. (rozważany okres) tak aby uwzględnić istnienie dwóch różniących się okresów badanych w sprawie dumpingu.
6. Traktowanie zgodne z zasadami gospodarki rynkowej i traktowanie indywidualne
(19) Na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego, jedna chińska spółka, Xiamen Overseas Chinese Electronic Co., Ltd (spółka składająca wniosek), złożyła wniosek o traktowanie zgodnie z zasadami gospodarki rynkowej i traktowanie indywidualne oraz została poproszona umieszczenie w formularzu wniosku wszystkich wymaganych istotnych informacji. Po konsultacji z Komitetem Doradczym podjęto decyzję o odmowie traktowania tej spółki zgodnie z zasadami gospodarki rynkowej, na tej podstawie, że składające wniosek spółka nie spełniła wszystkich wymagań określonych w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.
(20) Po przyjęciu niniejszej decyzji ustalono, że w okresie objętym przeglądem składająca wniosek spółka w rzeczywistości nie dokonywała wywozu OTVK do Wspólnoty. Pierwotnie w formularzu wniosku oraz w odpowiedzi na kwestionariusz wskazała ona nieznaczny wywóz OTVK do Wspólnoty. Jednakże na dalszym etapie badania ustalono, że te OTVK nigdy nie były dopuszczone do swobodnego obrotu we Wspólnocie oraz że krajem przeznaczenia było państwo trzecie. A zatem z powodu braku jakiegokolwiek wywozu OTVK do Wspólnoty w okresie objętym przeglądem, indywidualne traktowanie wobec składającej wniosek spółki stało się bezprzedmiotowe.
B. ROZWAŻANY PRODUKT ORAZ PRODUKT PODOBNY
1. Rozważany produkt
a) Opis produktu
(21) Rozważanym produktem są odbiorniki telewizji kolorowej o długości przekątnej ekranu przekraczającej 15,5 cm niezależnie od tego, czy posiadają one wbudowany odbiornik radiowy i/lub zegar. Obecnie taki towar klasyfikowany jest do kodów CN ex 8528 12 52, 8528 12 54, 8528 12 56, 8528 12 58, ex 8528 12 62 i 8528 12 66.
(22) Rozporządzenie (WE) nr 710/95 wyłączyło z definicji rozważanego produktu odbiorniki D2MAC oraz telewizory o wysokiej rozdzielczości (HDTV), ponieważ te produkty, które wprowadzały techniczne zmiany jakościowe, były w tym czasie na poziomie rozwoju i nie były, z wyjątkiem szczególnych sytuacji, powszechnie dostępne. Rozporządzenie (WE) nr 2584/98 potwierdziło, że towary te nie powinny być objęte zakresem definicji produktu ponieważ badanie nie wykazało żadnych przyczyn ku temu aby objąć je zakresem definicji. To samo dotyczyło obecnego badania, w którym nie przedstawiono żadnych nowych dowodów uzasadniających objęcie ich zakresem definicji. Dlatego też stwierdza się, że odbiorniki D2MAC oraz telewizory o wysokiej rozdzielczości nie są objęte obecnym badaniem.
b) Argumenty stron
(23) Jeden importer wnioskował o wyłączenie z zakresu badania odbiorników telewizji kolorowej, które mogą być podłączone do Internetu (Internet-OTVK), zawierające modem i system operacyjny umożliwiający dostęp do Internetu z wykorzystaniem ekranu telewizora oraz sterowane przy użyciu pilota z pełną klawiaturą. W Intrenet-OTVK niezbędne oprzyrządowanie modemu jest wmontowane w odbiornik i nie stanowi oddzielnego urządzenia.
(24) Importer wnioskował, że wyłączenie powinno być dokonane ze względu na różnice dotyczące podstawowych fizycznych i technicznych cech między OTVK i Internet-OTVK oraz ze względu na różny zakres odbiorców obydwu towarów.
(25) Różnice dotyczące podstawowych cech fizycznych Internet-OTVK dotyczyły dodatkowych elementów Internetowych w OTVK, które stanowiły około 60 % całkowitego kosztu Internet-OTVK oraz klawiatury wbudowanej w pilota.
(26) W odniesieniu do podstawowych cech technicznych argumentowano, że Internet-OTVK wysyła i odbiera dane nie za pomocą technologii nadawczej lecz za pomocą systemu telefonicznego korzystającego z modemu. Co więcej, wykorzystuje on technologię inną niż podstawowa technologia wykorzystana przy OTVK; wykorzystuje on system bezpiecznego dostępu do Internetu (secure socket laser - SSL), technologię przeglądania umożliwiającą wyświetlanie grafiki internetowej na ekranie telewizyjnym o standardowej rozdzielczości oraz modem przetwarzający sygnały cyfrowe na sygnały analogowe, które mogą być przesyłane przez standardowe linie telefoniczne.
(27) Twierdzono, że inny zakres odbiorców towaru w porównaniu z zakresem typowych odbiorców OTVK został udowodniony przez fakt, że Internet-OTVK są sprzedawane detalicznie po cenie dwukrotnie większej niż cena OTVK. Co więcej, argumentowano, że wbudowane układy scalone służące do obsługi Internetu stanowią dodatkowy element standardowego OTVK, który wnosi do niego zupełnie inną jakość. Aby to udowodnić, przytoczono jako przykład przypadek magnetowidów z Japonii i Korei (VCR), w którym okazało się, że jeśli magnetowid i odbiornik telewizji kolorowej są połączone w jednej obudowie, takie urządzenie, które wykonuje obie funkcje musi być traktowane jako zupełnie inny produkt.
(28) Składający wniosek argumentował, że takie wyłączenie nie było uzasadnione. Zakwestionowano twierdzenie, że Interenet-OTVK miały różne podstawowe cechy fizyczne i techniczne oraz argumentowano, że elementy Internetowe były porównywalne z teletekstem w standardowym odbiorniku. Internet powinien być uznany za nowoczesną formę teletekstu i dlatego też stanowi raczej dodatkową cechę OTVK niż nowy produkt pozbawiony podstawowych cech OTVK. Ponieważ OTVK z teletekstem były objęte badanieniem, OTVK, które można podłączyć do Internetu również powinny być nim objęte.
(29) Składający wniosek również zakwestionował wnioski importera dotyczące różnego zakresu odbiorców argumentując, że Internet-OTVK są produktem bardzo nowym. Dalej argumentowano, że wysoki udział kosztów Internetu był spowodowany niedawnym wprowadzeniem Internet-OTVK na rynek. Dostarczono dowodów na to, że w czasie wprowadzenia teletekstu w OTVK jego koszt był znacznie wyższy niż obecnie.
(30) Zakwestionowano przykład magnetowidów, argumentując, że połączenie magnetowid/odbiornik telewizyjny ma niezależne funkcje, podczas gdy funkcji Internetu nie można oddzielić od OTVK i stanowią one raczej jego uzupełnienie.
c) Ustalanie poczynione w wyniku badania
(31) Badanie wykazało, że Internet-OTVK to produkt, który łączy w jednym urządzeniu dwie technologie wykorzystywane do dwóch różnych celów: z jednej strony pozwala na wysyłanie i otrzymywanie poczty elektronicznej oraz dostęp do ogólnoświatowej sieci Internetowej (World Wide Web), a z drugiej strony pozwala na oglądanie programów telewizyjnych. Ze względu na tę dodatkową funkcję, OTVK niekoniecznie określa charakter całego produktu, gdyż to raczej usługa Internetowa jest nadrzędną funkcją odbiornika. W rzeczywistości takie połączenie zawiera specyficzny element nadający Internet-OTVK dodatkowy charakter oraz pozwala na uważanie go za inny produkt na potrzeby obecnego badania antydumpingowego.
(32) Powyższe wnioski zostały wyciągnięte na podstawie informacji zebranych w toku badania i odnoszących się do obecnego badanego okresu. Z uwagi na wczesny stopień rozwoju tego produktu oraz z uwagi na fakt, że był on powszechnie dostępny w niewielkich ilościach, nie można wykluczyć, że ustalenia obecnego badania będą musiały być zrewidowane w świetle dalszego rozwoju produktu. Zatem jeżeli w przyszłości byłby przeprowadzony przegląd obowiązujących środków, musiałaby być również przeprowadzona ponowna analiza sytuacji produktu w oparciu o informacje zebrane w niniejszym badaniu, tak aby ustalić, czy wykluczenie nadal znajdowałoby uzasadnienie.
(33) Co więcej ustalono, że pomimo różnic w rozmiarze ekranów, w systemie dźwiękowym, systemie nadawania, w rodzaju ekranu oraz częstotliwości obrazu, wszystkie OTVK mają te same podstawowe cechy fizyczne i techniczne oraz takie samo wykorzystanie i dlatego stanowią one jeden produkt.
2. Produkt podobny
(34) W toku badania ustalono, że OTVK pochodzące lub przywożone z rozważanych krajów oraz przeznaczone na rynek wspólnotowy, mają te same podstawowe cechy fizyczne i techniczne oraz takie samo przeznaczenie jak OTVK produkowane i sprzedawane przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym. Ustalono także, że nie istniały żadne różnice miedzy OTVK produkowanymi i sprzedawanymi w danych krajach, łącznie z Turcją, która posłużyła za kraj porównawczy, oraz tymi wywożonymi do Wspólnoty, które były identyczne do OTVK wytwarzanych i sprzedawanych na rynku wspólnotowym. Produkty te są zatem podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
C. POCHODZENIE
1. Uwagi ogólne
(35) OTVK często zawierają części składowe i elementy pochodzące z krajów innych niż kraj produkcji lub montażu produktu gotowego co skutkuje tym, że OTVK mogą być uznane za pochodzące z kraju innego niż kraj produkcji lub montażu. Zatem, zgodnie ze stałą praktyką wspólnotową oraz na podstawie art. 1 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, sprawdzenie pochodzenia OTVK wywiezionych z rozważanych krajów stanowiło część badania antydumpingowego.
(36) Kwestia pochodzenia została już przeanalizowana szczegółowo w rozporządzeniu Rady (WE) nr 710/95, kiedy zastosowanie reguł pochodzenia doprowadziło do redystrybucji wielkości przywozu między różnymi krajami, w celu odzwierciedlenia pochodzenia ustalonego w badaniu.
(37) Do celów ustawodawstwa antydumpingowego, pochodzenie rozważanego produktu jest ustalane zgodnie z niepreferencyjnymi regułami pochodzenia tak jak przewiduje art. 22 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(11). Dotyczy to także Turcji, w przypadku której decyzja nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE - Turcja z dnia 22 grudnia 1995 r. wprowadzająca ostatni etap unii celnej(12) nie przewiduje żadnego odstępstwa w tym względzie.
(38) Zgodnie z art. 39 i załącznikiem 11 do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(13), do OTVK stosuje się niepreferencyjne reguły pochodzenia. Zgodnie z tymi regułami, OTVK pochodzi z kraju, w którym wartość dodana montażu oraz, o ile to uzasadnione, włączenia elementów pochodzących z kraju montażu wynosi co najmniej 45 % ceny ex works OTVK. Kiedy reguła 45 % nie jest spełniona, OTVK pochodzi z kraju pochodzenia elementów, z których cena ex works stanowią powyżej 35 % ceny ex works OTVK.
(39) Należy podkreślić, że przytoczone poniżej ustalenia poczyniono tylko do celów obecnego badania antydumpingowego oraz bardziej szczegółowo, do celów określenia prawdopodobieństwa utrzymywania się lub ponownego wystąpienia wyrządzającego szkodę dumpingu.
2. Wywóz z Turcji
(40) Przypomina się, że Komisja decyzją 2001/725/WE(14). zakończyła postępowanie dotyczące OTVK pochodzących z Turcji. Ustalenia poczynione w ramach tego postępowania wykazały, że wszystkie OTVK wywożone z Turcji do Wspólnoty w okresie badanym zostały zgłoszone jako pochodzące z Turcji (były one objęte jednolitym dokumentem administracyjnym wskazującym, ich tureckie pochodzenie). Towary były także objęte świadectwem ATR wskazującym, że towary zostały dopuszczone do swobodnego obrotu w Turcji. Jednakże w toku badania wszystkie tureckie spółki oświadczyły, że OTVK nie były pochodzenia tureckiego.
(41) Stosując szczególne, niepreferencyjne reguły pochodzenia, ustalono, że pochodzenie wszystkich OTVK wywożonych w okresie badanym z Turcji do Wspólnoty było inne niż tureckie. W szczególności ustalono, że reguła 45 % wartości dodanej nie była spełniona w stosunku do wywozu dokonywanego przez spółki poddane badaniu, to znaczy wywozu, który stanowił w okresie badanym całość wywozu OTVK z Turcji do Wspólnoty.
(42) Ponieważ reguła 45 % wartości dodanej nie została spełniona, pochodzenie musiało być ustalone na podstawie reguły 35 % wartości niepochodzących elementów/materiałów. W tych okolicznościach, pochodzenie kineskopów do odbiorników telewizji kolorowej (KOTVK) praktycznie zdecydowało o pochodzeniu OTVK, ponieważ cena ex works kineskopu stanowiła w prawie wszystkich przypadkach co najmniej 35 % ceny ex works OTVK. Należy zauważyć, że kineskopy nie są produkowane w Turcji, a zatem wszystkie użyte kineskopy były przywożone.
(43) Na podstawie reguły 35 % części/materiałów niepochodzących, produkty wywożone do Wspólnoty okazały się pochodzić z niektórych krajów wywozu objętych badaniem przeglądowym, ze Wspólnoty lub z innych krajów nieobjętych żadnym badaniem.
(44) W odniesieniu do OTVK wywożone z Turcji i pochodzące z krajów, na które nałożono środki antydumpingowe podlegające obecnemu postępowaniu przeglądowemu (tj. Chiny, Korea i Malezja), ilości wywiezione z Turcji do Wspólnoty uznano za pochodzące z tych krajów.
3. Wywóz z Tajlandii
(45) Badanie wykazało, że całkowity wywóz z Tajlandii do Wspólnoty w okresie objętym przeglądem, dokonywany przez współpracujących producentów eksportujących, nie spełniał reguły 45 % wartości dodanej. Dlatego też pochodzenie musiało być ustalone na podstawie reguły 35 % wartości niepochodzących elementów/materiałów. W związku z tym ustalono, że o pochodzeniu OTVK zdecyduje praktycznie pochodzenie KOTVK, które stanowią, we wszystkich z wyjątkiem jednego przypadkach, co najmniej 35 % ceny ex works OTVK. Współpracujący producent eksportujący nie wykorzystywał do swej produkcji tajlandzkich KOTVK, lecz koreańskie i malezyjskie. Co więcej, spółka przywiozła znaczącą ilość pozostałych materiałów wykorzystanych do produkcji OTVK. Odpowiednio do tego stwierdzono, że OTVK wywożone z Tajlandii do Wspólnoty w okresie objętym przeglądem przez współpracującego producenta eksportującego, nie miały pochodzenia tajlandzkiego, lecz koreańskie lub malezyjskie.
(46) Na podstawie informacji udostępnionych przez Eurostat ustalono, że całość wywozu OTVK z Tajlandii do Wspólnoty była dokonana wyłącznie przez jedynego współpracującego eksportującego producenta z tego kraju. W świetle powyższych ustaleń dotyczących pochodzenia, wszystkie towary wywożone z Tajlandii do Wspólnoty do celów postępowań przeglądowych potraktowane jako pochodzące z Korei i Malezji.
4. Wywóz z Chin, Korei, Malezji i Singapuru
(47) Należy zauważyć, że nie było żadnej współpracy ze strony producentów eksportujących z Korei, Malezji ani Singapuru. Co więcej żadna ze spółek chińskich nie wykazała żadnego wywozu OTVK do Wspólnoty w okresie objętym przeglądem. Dlatego też uznano, że OTVK pochodzące z tych czterech krajów były tymi wykazanymi przez dane Eurostat dotyczące przywozu, jak również tymi wywożonymi z Turcji i Tajlandii, co do których ustalono pochodzenie koreańskie, malezyjskie lub chińskie.
D. DUMPING
1. Chińska Republika Ludowa
(48) Żaden z chińskich producentów wywożących w okresie objętym przeglądem OTVK do Wspólnoty nie podjął współpracy. Jednakże stwierdzono, że jedna ze współpracujących spółek tureckich, Vestel Elektronik Sanayi ve Ticaret AS, wywoziła znaczne ilości OTVK chińskiego pochodzenia. Dlatego też uznano za stosowane aby dla tej spółki margines dumpingu obliczyć oddzielnie.
a) Kraj analogiczny
(49) Ponieważ Chiny nie są krajem o gospodarce rynkowej, analogiczne państwo trzecie o gospodarce rynkowej musiało być wzięte pod uwagę do ustalenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego. W tym celu w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania zaproponowano Singapur, który zaproponowany został także we wniosku o przegląd. W terminie wskazanym w odpowiednim zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, niektóre chińskie spółki sprzeciwiły się temu rozwiązaniu i zawnioskowały o wykorzystanie najniższej zwykłej wartości ustalonej dla innych krajów objętych badaniem. Jedna z chińskich spółek zaproponowała Malezję, Tajlandię lub Koreę.
(50) Jednakże producenci w Korei, Singapurze i Malezji nie współpracowali w badaniu. Jeżeli chodzi o Tajlandię, jedyna współpracująca w badaniu spółka nie sprzedawało OTVK na rynek krajowy i z tego powodu wartość normalna nie mogła być dla tego kraju ustalona. Następnie sprawdzono, czy jako kraj analogiczny dla ustalenia wartości normalnej nie mogłaby być uwzględniona Turcja. We wniosku o przegląd została ona wskazana jako opcja alternatywna w stosunku do Singapuru.
(51) Ze względu na konkurencyjny rynek, znaczący poziom produkcji oraz krajową konsumpcję, wybór Turcji jako kraju analogicznego został uznany za uzasadniony. Kilku producentów krajowych stwarza silną konkurencję na rynku Turcji, a turecka sprzedaż towaru jest znaczna. Trzech tureckich producentów współpracujących w ramach badania dotyczącego Turcji przedstawiło szczegóły dotyczące sprzedaży krajowej oraz kosztów produkcji.
(52) W tych okolicznościach Komisja zdecydowała wykorzystać Turcję jako kraj analogiczny. Ponieważ okres badany badania dotyczącego przywozu z Turcji przekraczał okres objęty przeglądem o sześć miesięcy, wartość normalna została ustalona tylko dla wspólnego dla obydwu postępowań okresu, tj. od 1 lipca 1999 r. do 31 grudnia 1999 r. (druga połowa okresu objętego przeglądem), a margines dumpingu został obliczony również dla tego okresu.
b) Wartość normalna
(53) Z uwagi na wysoką stopę inflacji w Turcji w drugiej części okresu objętego przeglądem, wartość normalna została ustalona dla możliwie najkrótszego okresu, tj. w oparciu o okres jednego miesiąca, a to w celu wyeliminowania skutków inflacji.
(54) Sprzedaż krajowa została uznana za wystarczająco reprezentatywną w porównaniu do sprzedaży na wywóz. Dodatkowo, służby Komisji sprawdziły, czy sprzedaż krajowa każdej spółki może być uznana za dokonaną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(55) Zrobiono to poprzez ustalenie proporcji między sprzedażą krajową dla niezależnych odbiorców każdego z modeli produktu przeznaczonych na wywóz, sprzedanego w zwykłym obrocie handlowym na rynku krajowym w drugiej połowie okresu objętego przeglądem. Dla tego modelu produktu, w przypadku którego więcej niż 80 % sprzedaży w ujęciu ilościowym zostało dokonane z zyskiem na rynku krajowym oraz w przypadku kiedy średnia ważona ceny sprzedaży była równa lub wyższa niż średni ważony koszt produkcji, wartość normalna dla każdego modelu produktu została obliczona jako średnia ważona wszystkich cen sprzedaży krajowej danego modelu. Dla tych modeli produktu, w przypadku którego co najmniej 10 %, ale nie więcej niż 80 % sprzedaży zostało dokonane z zyskiem na rynku krajowym, wartość normalna dla każdego modelu produktu została obliczona jako średnia ważona tylko opłacalnej sprzedaży krajowej danego modelu.
(56) Z uwagi na to, że sprzedaż krajowa produktu podobnego, przez producentów tureckich, w pierwszej połowie okresu badanego osiągnęła wystarczający poziom w zwykłym obrocie handlowym, wartość normalna została oparta na wysokości cen rzeczywiście zapłaconych lub należnych za odpowiedni model produktu przez niezależnego odbiorcę w Turcji w drugiej połowie okresu objętego przeglądem.
c) Cena eksportowa
(57) Badanie wykazało, że wywóz OTVK pochodzących z Turcji dokonywany przez rozważane spółki tureckie, przez jej powiązanych eksporterów w Turcji, trafił zarówno do niepowiązanych jak i powiązanych importerów we Wspólnocie.
(58) Dlatego też dla sprzedaży dokonanych dla niezależnych odbiorców we Wspólnocie, cena eksportowa została ustalona zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego w oparciu o ceny eksportowe rzeczywiście zapłacone lub należne.
(59) Dla sprzedaży dokonanych przez importerów powiązanych, cena eksportowa została skonstruowana w oparciu o ceny odsprzedaży niezależnym odbiorcom. Korekty objęły wszystkie koszty poniesione między przywozem i odsprzedażą przez importera, łącznie z kosztami sprzedaży, kosztami ogólnymi i administracyjnymi oraz marżę zysku, która według uzyskanych wyników badania stosowana jest przez niepowiązanych importerów rozważanego produktu, zgodnie art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego.
d) Porównanie
(60) Do celów rzetelnego porównania między wartością normalną a ceną eksportową, należycie uwzględniono, poprzez dokonanie odpowiednich korekt, różnice, co do których zarzucono i wykazano, że wpływają na porównywalność cen, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie, stosowne korekty zostały dokonane w odniesieniu do podatków od przywozu i podatków pośrednich, zniżek, kosztów transportu, ubezpieczenia, obsługi, załadunku, kosztów dodatkowych i manipulacyjnych, kosztów ponoszonych po sprzedaży, prowizji i kredytu.
(61) Domagano się również rozlicznych innych korekt obejmujących różnice w innych czynnikach, takich jak koszty nieściągalnych długów, koszty finansowe spowodowane różnicami w poziomie zapasów, koszty finansowe podatków od przywozu i podatków pośrednich, wartość marki, koszty reklamy i koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne powiązanych krajowych dystrybutorów. Jednakże żądania te nie zostały przyjęte, ponieważ nie wykazano ich wpływu na porównywalność cen.
(62) Domagano się korekt z tytułu podatku VAT, w szczególności stawek podatku od przywozu przeznaczonego do produkcji krajowej oraz finansowania podatku od sprzedaży krajowej. W tym kontekście spółki mają obowiązek ściągnąć podatek w imieniu państwa oraz zwrócić mu kwotę należną. Operacje podlegające VAT nie mają wpływu na wyniki finansowe (zyski lub straty) spółek. Wpływają one raczej na aktywa obrotowe lub na zobowiązania krótkoterminowe zgodnie z ich zapisami księgowymi. Co więcej w związku z jakimikolwiek finansowymi kosztami wynikającymi z podatku VAT spowodowanymi stałym charakterem tego podatku, istnieje stały strumień operacji podlegających VAT w obydwie strony (należnych i otrzymanych), które w każdym czasie się równoważą. A zatem każdy finansowy koszt związany z VAT, w normalnych okolicznościach, pojawiłby się na wczesnym etapie funkcjonowania spółki, kiedy jej potrzeby zaopatrzeniowe znacznie przekraczają sprzedaż. Żądania dotyczące kosztów finansowych związanych z VAT, jeżeli takie istnieją, powinny być rozważane jako zwykłe koszty ogólne działalności i żadne korekty nie powinny być dokonywane w stosunku do tych kosztów ponieważ nie wpływają one na porównywalność cen.
(63) Domagano się korekt z tytułu rabatów argumentując, że jeżeli krajowi nabywcy zakupiliby taką samą ilość produktu jak odbiorcy na rynku wywozu to wszyscy krajowi odbiorcy mogliby otrzymać maksymalne zniżki przyznane na rynku krajowym. Żądanie to nie mogło być przyjęte, ponieważ zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. c) rozporządzenia podstawowego, korekty z tytułu rabatów obejmujące różne ilości mogą być rozważane tylko jeżeli różnice te są obliczone na podstawie danych faktycznych, a nie założonych.
(64) Domagano się również korekty z tytułu różnic w poziomie obrotu OEM (original equipment manufacturer). Jednakże stwierdzono, że układ cen na rynku krajowym dla modeli markowych u modeli OEM był taki. Dlatego też żądanie to nie mogłoby być przyjęte, ponieważ żadna taka różnica nie miałaby wpływu na porównywalność cen.
(65) Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową zostało dokonane na podstawie ex works.
e) Margines dumpingu dla tureckiej spółki eksportującej OTVK pochodzące z Chin
(66) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego, miesięczna średnia ważona wartość normalna dla modelu produktu została porównana ze średnią ważoną ceną eksportową dla modelu produktu. Margines dumpingu, wyrażony jako procent ceny CIF granica Wspólnoty przed zapłaceniem cła, dla Vestel Elektronik Sanayi ve Ticaret AS, Turcja wynosi 69,2 %.
f) Margines dumpingu dla producentów chińskich
(67) Dla chińskich niewspółpracujących producentów eksportujących oraz dla chińskich producentów, którzy nie dokonywali wywozu w okresie objętym przeglądem, poziom dumpingu ustalono na podstawie dostępnych danych.
(68) W związku z tym wartość normalna została ustalona na podstawie ogólnych, średnich, krajowych cen sprzedaży wszystkich modeli OTVK produkowanych przez trzech współpracujących tureckich producentów w pierwszej połowie okresu badanego. W odniesieniu do ceny eksportowej, ustalono ją na podstawie danych udostępnionych przez Eurostat, tj. średniej ważonej ceny CIF, skorygowanej o koszty frachtu morskiego i ubezpieczenia, dotyczących przywozu z Chin wszystkich modeli OTVK w drugiej połowie okresu objętego przeglądem. Porównanie tej wartości normalnej i ceny eksportowej wykazało, że wywóz z Chin do Wspólnoty był w tym czasie przedmiotem znacznego dumpingu. W rzeczywistości ustalony margines dumpingu przekraczał ustalony w poprzednim badaniu margines o 44,6 %.
(69) Co więcej, Poetic podał w swoim wniosku dowody prima facie świadczące, że znaczący dumping miał miejsce w odniesieniu do przywozu pochodzącego z Chin. W rzeczywistości margines dumpingu wskazany we wniosku o przegląd również przekraczał pozostały margines dumpingu ustalony w poprzednim badaniu.
(70) W tych okolicznościach nie było powodu aby wierzyć, że margines dumpingu dla Chin byłby mniejszy niż pozostały margines dumpingu ustalony w poprzednim badaniu. Dlatego też, na podstawie art. 18 rozporządzenia podstawowego, margines dumpingu w wysokości 44,6 % został przypisany wszystkim chińskim producentom.
2. Korea
(71) Ze względu na to, że żaden producent eksportujących nie współpracował w badaniu, Komisja do celów ustalenia marginesu dumpingu dla Korei uwzględniła tylko dostępne dane.
(72) W związku z tym, wartość normalna została ustalona na podstawie informacji przedstawionych przez producentów koreańskich do celów próbnego sprawdzenia, tj. na podstawie średniej ważonej wartości towaru sprzedanego na rynku krajowym w okresie objętym przeglądem. Jeśli chodzi o cenę eksportową, ustalono ją w oparciu o dane udostępnione przez Eurostat, tj. średnią ważoną wartość CIF, skorygowaną o koszty frachtu morskiego i ubezpieczenia, przywozu z Korei wszystkich modeli OTVK w drugiej połowie okresu objętego przeglądem. Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową wykazało, że wywóz z Korei do Wspólnoty w okresie objętym przeglądem miał w dużym zakresie cechy dumpingu. W szczególności margines dumpingu został ustalony na poziomie wyższym niż pozostały margines dumpingu ustalony w poprzednim badaniu tj. 21,2 %.
(73) Co więcej, Poetic w swoim wniosku przedstawił dowody oparte na domniemaniach faktycznych, świadczące, że znaczący dumping miał miejsce w odniesieniu do przywozu z Korei. W rzeczywistości margines dumpingu wskazany we wniosku o przegląd również przekraczał pozostały margines dumpingu ustalony w poprzednim badaniu.
(74) W tych okolicznościach nie ma podstaw aby wierzyć, że margines dumpingu dla wszystkich spółek, które nie podjęły współpracy będzie mniejszy niż pozostały margines dumpingu ustalony w poprzednim badaniu. Na podstawie art. 18 rozporządzenia podstawowego, margines dumpingu w wysokości 21,2 % został przypisany wszystkim koreańskim producentom, którzy nie podjęli współpracy.
(75) Z tych samych przyczyn, taki sam margines dumpingu w wysokości 21,2 % został przypisany Thomson Television Thailand, Thailand and Beko Elektronik AS, Turcja, co do których ustalono, że wywoziły OTVK koreańskiego pochodzenia w okresie badanym. Porównanie ogólnej, średniej ceny eksportowej tych OTVK z ogólną wartością normalną ustaloną na podstawie informacji dotyczącej cen krajowych podobnego typu OTVK sprzedawanego w Korei, zaczerpniętej z wniosku o przegląd, potwierdziło, że znaczący dumping zgodny z wyżej określonym marginesem miał miejsce.
3. Malezja
(76) Ze względu na to, że żaden producent eksportujący nie współpracował w badaniu, Komisja do celów ustalenia marginesu dumpingu dla Malezji uwzględniła tylko dostępne dane.
(77) W związku z tym oraz mając na uwadze, że żaden z malezyjskich producentów eksportujących nie dostarczył informacji do próbnego sprawdzenia, uznano za właściwe wykorzystać informacje dotyczące Korei do ustalenia wartości normalnej dla Malezji. W związku z tym wartość normalna została ustalona na podstawie informacji dostarczonych przez producentów koreańskich do celów próbnego sprawdzenia, tj. na podstawie średniej ważonej wartości towaru sprzedanego na rynku koreańskim w okresie objętym przeglądem. Jeżeli chodzi o cenę eksportową, ustalono ją w oparciu o dane udostępnione przez Eurostat, tj. na podstawie średniej ważonej wartości CIF, skorygowanej o koszty frachtu morskiego i ubezpieczenia, wszystkich modeli towaru przywożonego z Malezji w okresie objętym przeglądem. Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową wykazało, że wywóz z Malezji do Wspólnoty miał w dużym zakresie cechy dumpingu. W rzeczywistości margines dumpingu został ustalony na poziomie wyższym niż dodatkowy margines dumpingu ustalony w poprzednim badaniu tj. 25,1 %.
(78) W tych okolicznościach nie ma podstaw aby wierzyć, że margines dumpingu dla wszystkich spółek, które nie podjęły współpracy będzie mniejszy niż pozostały margines dumpingu ustalony w poprzednim badaniu. Na podstawie art. 18 rozporządzenia podstawowego, margines dumpingu w wysokości 21,2 % został przypisany wszystkim malezyjskim producentom, którzy nie podjęli współpracy.
(79) Z tych samych przyczyn, taki sam margines dumpingu w wysokości 25,1 % został przypisany Thomson Television Thailand, Thailand and Beko Elektronik AS, Turcja, co do których ustalono, że wywoziły OTVK malezyjskiego pochodzenia w okresie badanym. Porównanie ogólnej, średniej ceny eksportowej tych OTVK z ogólną wartością normalną ustaloną na podstawie informacji dotyczącej cen krajowych podobnego typu OTVK sprzedawanego w Malezji, zaczerpniętej z wniosku o przegląd, potwierdziło, że znaczący dumping zgodny z wyżej określonym marginesem miał miejsce.
4. Singapur
(80) Ze względu na to, że żaden producent eksportujący nie współpracował w badaniu, Komisja do celów ustalenia marginesu dumpingu dla Singapuru uwzględniła tylko dostępne dane. Należy zauważyć, że wielkość wywozu do Wspólnoty zgodnie z danymi Eurostat była bardzo niska.
(81) Wartość normalna oraz cena eksportowa zostały ustalone na podstawie informacji dotyczących sprzedaży krajowych oraz sprzedaży na wywóz do Wspólnoty, dostarczonych przez jednego singapurskiego producenta do celów próbnego sprawdzenia. Porównanie tak ustalonej, ogólnej średniej wartości normalnej z ogólną, średnią ceną eksportową wykazało, że znaczący dumping miał miejsce.
(82) W tych okolicznościach nie ma podstaw, aby wierzyć, że margines dumpingu dla wszystkich spółek, które nie podjęły współpracy będzie mniejszy niż pozostały margines dumpingu ustalony w poprzednim badaniu. Na podstawie art. 18 rozporządzenia podstawowego, margines dumpingu w wysokości 24,6 % został przypisany wszystkim singapurskim producentom, którzy nie podjęli współpracy.
5. Tajlandia
(83) Tylko jedna spółka z Tajlandii podjęła współpracę w postępowaniu, tj. Thomson Television Thailand. Jednakże ustalono, że wywóz przez nią wykazany nie dotyczył towarów pochodzenia tajlandzkiego i dlatego, w odniesieniu do marginesów dumpingu, dotyczą jej uwagi zamieszczone w akapitach 71-75 i 76-79. Zgodnie z dostępnymi danymi, tj. danymi Eurostat, producenci, którzy nie podjęli współpracy, nie wywozili do Wspólnoty w okresie objętym przeglądem OTVK pochodzenia tajlandzkiego. Dlatego też dane na podstawie których można by ustalić nowy poziom dumpingu nie były dostępne.
E. UTRZYMYWANIE SIĘ LUB PONOWNE WYSTĄPIENIE DUMPINGU
(84) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, sprawdzono, czy wygaśniecie obowiązujących środków spowodowałoby prawdopodobieństwo utrzymywania się lub ponownego wystąpienia dumpingu.
(85) W celu ustalenia, czy istnieje prawdopodobieństwo utrzymywania się dumpingu, Komisja przeanalizowała obecny dumping przy wywozie z rozważanych krajów do Wspólnoty na tej podstawie, że stwierdzono istnienie dumpingu a zatem uzasadnione było, w braku przeciwnych informacji, rozważyć prawdopodobieństwo jego utrzymywania się w przyszłości.
(86) Jeżeli chodzi o ustalenie prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu, tj. prawdopodobieństwa zwiększenia przywozu po cenach dumpingowych w przypadku uchylenia obecnych środków, co jest nieuniknione kiedy wielkość przywozu z danych krajów jest względnie niska, Komisja zbadała, czy przyszły dumping byłby prawdopodobny i czy taki dumping miałby miejsce w znaczących ilościach.
1. Chińska Republika Ludowa
(87) Jak wcześniej wspomniano, żadna z chińskich współpracujących spółek nie wywoziła OTVK do Wspólnoty w okresie objętym przeglądem. Jednakże zgodnie z informacją udostępnioną przez Eurostat, OTVK były wywożone z tego kraju w okresie objętym przeglądem. Zgodnie z dostępnymi informacjami, jak określono w akapicie 70, potwierdzono, że poziom dumpingu dla OTVK pochodzących i wywożonych z tego kraju utrzymywał się na wysokim poziomie.
(88) Dodatkowo badanie wykazało, że znacząca ilość OTVK wywożonych do Wspólnoty z Turcji pochodziła z Chin. Ustalono, że te OTVK były wywożone z Turcji po cenach w znaczącym stopniu dumpingowych.
(89) Co więcej, porównanie wartości normalnej ustalonej w kraju analogicznym, Turcji, z chińskimi cenami eksportowymi do państw trzecich wykazało, że wywóz ten dokonywany był po cenach w znaczącym stopniu dumpingowych.
(90) Zgodnie z informacją dostarczoną przez współpracujące spółki chińskie, zdolności produkcyjne OTVK w Chinach wzrosły od 1998 r., podczas gdy konsumpcja krajowa nie była w stanie wchłonąć wytworzonej ilości towaru. Zgodnie z tą informacją, w Chinach istniały niewykorzystane zdolności produkcyjne OTVK przeznaczonych na wywóz w wysokości prawie połowy obecnych zdolności produkcyjnych, reprezentujących około 50 % rynku wspólnotowego. Dlatego też uważa się, że jest bardzo prawdopodobne, iż dumpingowy wywóz OTVK z Chin do Wspólnoty znacznie wzrośnie jeżeli środki zostałyby uchylone.
(91) Dlatego też nie ma powodów aby wierzyć, że dumping nie zaistnieje w przyszłości jeżeli obowiązujące środki zostaną uchylone.
2. Korea
(92) Jak wcześniej wspomniano, żaden z producentów w Korei nie podjął współpracy w badaniu. Co więcej, zgodnie z danymi otrzymanymi z Eurostat, OTVK były wywożone z tego kraju w stosunkowo dużych ilościach w okresie objętym przeglądem. Zgodnie z dostępnymi informacjami, jak wskazano w akapicie 74 i 75, Komisja potwierdziła, że poziom dumpingu dla OTVK wywożonych z tego kraju pozostawał znaczący.
(93) Co więcej, zgodnie z informacjami uzyskanymi od współpracujących producentów z Turcji (Beko Elektronik AS) oraz Tajlandii (Thomson Television Thailand), badanie wykazało, że znacząca część sprzedaży OTVK pochodzących z Korei i wywożonych z tych krajów odbywała się po cenach dumpingowych.
(94) Zgodnie z dostępnymi informacjami tj. zgodnie z wnioskiem o przegląd, w Korei istnieją duże zdolności produkcyjne OTVK a krajowa konsumpcja wchłania mniej niż 15 % produkcji, co pozostawia znaczące możliwości dla wzrostu przywozu. Co więcej, podczas gdy ta zdolność między 1996 r. i 1999 r. pozostała niezmienna, konsumpcja krajowa w tym samym czasie zmalała o 23 %. Pomimo oczekiwań na umiarkowany wzrost zapotrzebowania na rynku Korei, wolne zdolności produkcyjne dotyczące OTVK pozostają niewykorzystane. Ponieważ pochodzenie KOTVK często jest decydujące dla określenia pochodzenia, sprawdzono możliwości produkcyjne KOTVK w Korei i stwierdzono, że są one również znaczące.
(95) Podsumowując, dostępne dane wskazują na istnienie znaczących możliwości produkcyjnych, które mogłyby być skierowane do Wspólnoty jeżeli obowiązujące środki byłyby uchylone. W tych okolicznościach nie ma powodów aby wierzyć, że uchylenie środków nie doprowadziłoby do utrzymywania się dumpingu dotyczącego znaczących ilości ze strony Korei.
3. Malezja
(96) Jak wcześniej wspomniano, żaden z producentów w Malezji nie podjął współpracy w ramach prowadzonego badania. Co więcej, zgodnie z danymi otrzymanymi z Eurostat, pewna ilość OTVK była wywożona z tego kraju w okresie objętym przeglądem, Zgodnie z dostępnymi informacjami i jak wskazano w akapitach 76-79, Komisja potwierdziła, że poziom dumpingu dotyczącego OTVK wywożonych z tego kraju pozostawał znaczący.
(97) Co więcej, zgodnie z informacjami uzyskanymi od współpracujących producentów w Turcji (Beko Elektronik AS) oraz Tajlandii (Thomson Television Thailand), badanie wykazało, że znacząca część sprzedaży OTVK pochodzących z Malezji i wywożonych z tych krajów odbywała się po cenach dumpingowych.
(98) Zgodnie z dostępnymi informacjami, w szczególności zawartymi we wniosku o przegląd, w Malezji istnieją duże zdolności produkcyjne OTVK. Ponieważ pochodzenie KOTVK często jest decydujące dla określenia pochodzenia OTVK, sprawdzono możliwości produkcyjne KOTVK w Malezji i stwierdzono, że są one również znaczące.
(99) Podsumowując, należy stwierdzić, że nie ma powodów aby wierzyć, że uchylenie środków nie doprowadziłoby do utrzymywania się dumpingu dotyczącego znaczących ilości ze strony Malezji.
4. Singapur
(100) Ze względu na bardzo niską wielkość dumpingowego wywozu w okresie objętym przeglądem, uznano za właściwe zbadać prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu.
(101) Od nałożenia środków antydumpingowych w 1995 r., przywóz OTVK pochodzących z Singapuru spadł z około 36.000 odbiorników do około 2.000, co odpowiada spadkowi udziału w rynku wspólnotowym z 0,1 % do niemalże 0 %. Spadek wielkości przywozu powinien być postrzegany w świetle faktu, że stawka cła antydumpingowego w stosunku do dwóch producentów eksportujących wynosiła 0 %. Co więcej, wywóz singapurskich OTVK na inne rynki takie jak Stany Zjednoczone również był bardzo niski (35 000 odbiorników w 1999 r.) Dlatego też rozsądny jest wniosek, że spadek wywozu z Singapuru nie był spowodowany nałożeniem środków antydumpingowych na ten kraj lecz skoncentrowaniem krajowej produkcji na rynek lokalny.
(102) Informacje zawarte we wniosku o przegląd wykazują, że produkcja w Singapurze znacząco spadła z szacowanych 4,5 miliona odbiorników w 1995 r. do 1,3 miliona w 1999 r. Zdolności produkcyjne również spadły wskutek przerwania produkcji przez kilku singapurskich producentów.
(103) W świetle powyższego nie oczekuje się, że uchylenie obowiązujących środków antydumpingowych doprowadzi do ponownego wystąpienia dumpingu dotyczącego znaczących ilości ze strony Singapuru.
5. Tajlandia
(104) Pomimo iż w Tajlandii jest kilku producentów OTVK, tylko jeden z nich, który w okresie objętym przeglądem dokonywał wywozu podjął współpracę w badaniu. Jednakże jak wskazano powyżej, ustalono że OTVK wywożone do Wspólnoty przez tego producenta stanowiły przedmiot dumpingu, lecz były pochodzenia koreańskiego i malezyjskiego. Zgodnie z dostępnymi informacjami, tj. zawartymi we wniosku o przegląd, w Tajlandii istnieją duże możliwości produkcyjne OTVK a konsumpcja krajowa wchłania mniej niż 16 % produkcji, co stwarza znaczące możliwości dla wzrostu wywozu. Co więcej, podczas gdy zdolność ta wzrosła o 17 % między 1996 r. a 2000 r., konsumpcja krajowa zmalała w tym samym czasie o 30 % pozostawiając znaczny zakres wolnych zdolności produkcyjnych OTVK w Tajlandii.
(105) Ponieważ pochodzenie KOTVK jest często decydujące dla określenia pochodzenia OTVK, możliwości produkcyjne KOTVK w Tajlandii również objęto zakresem badania i stwierdzono, że są one również znaczące.
(106) Istnieją zatem uzasadnione powody, dla których można by wierzyć, że uchylenie obowiązujących środków doprowadziłoby do ponownego wystąpienia dumpingu dotyczącego znaczących ilości ze strony Tajlandii. Jeżeli chodzi o poziom dumpingu to nie ma powodów aby sądzić, że nie byłby on niższy od pozostałego marginesu ustalonego dla producentów eksportujących, którzy nie podjęli współpracy (tj. 33,6 %) oraz 14,7 % dla Thomson Television Thailand tak jak ustalono w poprzednim badaniu antydumpingowym.
F. PRZEMYSŁ WSPÓLNOTOWY
1. Produkcja wspólnotowa
(107) We Wspólnocie OTVK są wytwarzane przez następujące podmioty gospodarcze:
- pięciu producentów, którzy wnieśli i/lub poparli skargę i współpracowali w badaniu: Industrie Formenti (IT), Grundig (D), Philips Electronic Consumers (NL), Seleco Formenti (IT) i Tecnimagen (E),
- jeden producent, który wniósł skargę ale nie podjął współpracy: AR Systems (E). Spółka została poinformowana o wykluczeniu jej z przemysłu wspólnotowego i nie wniosła sprzeciwu,
- sześciu producentów, którzy nie wnieśli skargi dostarczyło pewnych podstawowych informacji ale nie udzieliło odpowiedzi na kwestionariusz, nie sprzeciwiło się postępowaniu: Great Wall (F), Matsushita Panasonic (UK) Mivar (I), Sanyo (E), Semitech Turku (FI) i Thomson Multi Media (F). Ostatni z wymienionych producentów sprzeciwił się utrzymaniu środków antydumpingowych,
- inni producenci, którzy nie podjęli współpracy lecz nie sprzeciwili się postępowaniu.
(108) Oceniono, czy wyżej wymienione spółki mogłyby być uważane za spółki tworzące produkcję wspólnotową w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
(109) Jeden z producentów, który nie wnosił skargi, został uznany za powiązanego z jednym z eksporterów, który dokonywał przywozu OTVK pochodzących z dwóch krajów objętych postępowaniem. Zgodnie z art. 4 rozporządzenia podstawowego, sprawdzono, czy działalność przywozowa tego producenta stanowiła uzupełnienie produkcji wspólnotowej, czy też raczej był to importer prowadzący we Wspólnocie ograniczoną dodatkową produkcję.
(110) Ustalono, że zasadnicza działalność spółki (tj. miejsce produkcji, główna siedziba, dział badań i rozwoju B&R) jest prowadzona we Wspólnocie i dlatego też spółka ta nie powinna być wyłączona z zakresu definicji produkcji wspólnotowej. Jeżeli chodzi o pozostałych producentów wspólnotowych, którzy ani nie uczestniczyli w badaniu ani nie dostarczyli żadnej informacji, to nie było żadnych przesłanek do uznania, że którykolwiek z tych producentów nie powinien być objęty zakresem definicji.
(111) Jeden turecki eksporter wnioskował, że jeden z producentów wspólnotowych, którzy wnieśli skargę, powinien być wykluczony z definicji produkcji wspólnotowej z uwagi na fakt, że przeniósł on zasadniczą część swej produkcji poza granice Wspólnoty, tj. do zakładów w Polsce i na Węgrzech. Należy najpierw zauważyć, że rozporządzenie podstawowe pozwala wykluczyć tylko producentów, którzy są powiązani z eksporterami lub sami są importerami produktu uważanego za będący przedmiotem dumpingu. Pomimo to, taki przypadek tu nie zachodzi ponieważ rozważany składający skargę producent wspólnotowy wytwarza rozważany produkt we Wspólnocie i nadal zasadnicza część jego działalności przebiega we Wspólnocie (tj. elektronika użytkowa, miejsca produkcji, główna siedziba i B&R) i dlatego nie powinien on być wyłączony z zakresu definicji produkcji wspólnotowej.
(112) Dlatego uważa się, że wszystkie wyżej wymienione podmioty gospodarcze są producentami wspólnotowymi i tworzą produkcję wspólnotową w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
2. Definicja przemysłu wspólnotowego
(113) Pięciu współpracujących producentów wspólnotowych, tj. Industrie Formenti, Grundig, Philips Consumer Electronics, Seleco Formenti and Technimagen, spełnia wymogi określone w art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego ponieważ ich udział w całkowitej produkcji wspólnotowej sięga 30 %. Dlatego też uważa się ich za tworzących przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i będzie się dalej określać jako "przemysł wspólnotowy".
G. ANALIZA SYTUACJI NA WSPÓLNOTOWYM RYNKU OTVK
1. Uwagi wstępne
(114) Należy zauważyć, że w kwietniu 1997 r. Seleco Formenti ogłosiło upadłość, a następnie zostało kupione przez Industrie Formenti w marcu 1998 r. Nowy podmiot ponownie rozpoczął produkcję OTVK w październiku 1998 r. A zatem na potrzeby porównania trendów dotyczących sytuacji przemysłu wspólnotowego, dane dostarczone przez Seleco Formenti zostały wyłączone z całości przemysłu wspólnotowego.
(115) Jak wspomniano w akapicie 18, analiza trendów istotnych dla oszacowania szkody objęła okres od 1995 r. do dnia 30 czerwca 2000 r. (rozważany okres). W związku z tym warto zauważyć, że okres objęty przeglądem dotyczy 1999 r.
2. Widoczna konsumpcja wspólnotowa
(116) Widoczna konsumpcja została ustalona na podstawie połączenia sprzedaży na rynku wspólnotowym dokonanych przez przemysł wspólnotowy i przez innych współpracujących producentów wspólnotowych, wskazanej w ich odpowiedziach na kwestionariusz, danych dotyczących wielkości sprzedaży dostarczonych przez niektórych, innych producentów wspólnotowych, szacowanej wielkości sprzedaży dokonanej przez innych, niewspółpracujących producentów wspólnotowych wskazanej we wniosku o przegląd oraz informacji dotyczących całkowitego przywozu udostępnionych przez Eurostat, w miarę możliwości powtórnie sprawdzonych przez porównanie z informacjami przedstawionymi przez producentów współpracujących.
(117) Na konsumpcję OTVK miały wpływ duże wydarzenia sportowe, takie jak mistrzostwa Europy w piłce nożnej oraz olimpiada, kiedy to sprzedaż OTVK ogólnie wzrosła.
(118) W rozważanym okresie, konsumpcja OTVK we Wspólnocie wzrosła o 31 %, z 24,7 miliona w 1995 r. i 24,5 miliona w 1996 r., do 27,7 miliona w 1997 r., do 31 milionów w 1998 r., do 30,7 miliona w 1999 r. i do 32,4 miliona w okresie badanym.
3. Przywóz z rozważanych krajów
(119) Z uwagi na powyższe ustalenia, w szczególności brak przywozu OTVK pochodzących z Tajlandii, ocena przywozu z danych krajów będzie ograniczona do przywozu pochodzącego z Chin, Korei, Malezji i Singapuru.
a) Wielkość przywozu i udział w rynku
(120) Wielkość przywozu pochodzącego z rozważanych krajów w okresie badanym obejmuje także te OTVK, które uznano za pochodzące z rozważanego kraju innego niż kraj wywozu, tak jak wyjaśniono to powyżej. W celu dysponowania porównywalnymi trendami, w przypadku przywozu OTVK pochodzących z rozważanych krajów ale wywożonych z innego kraju, ustalone wskaźniki dla OTVK pochodzących z tych krajów zostały zastosowane dla poprzednich lat.
(121) Całkowity rozważany przywóz wzrósł o 73 %, zaczynając od 1,4 miliona w 1995 r., 1,2 miliona w 1996 r., do 1,3 miliona w 1997 r., do 1,8 miliona w 1998 r., do 2 milionów w 1999 r. i do 2,5 miliona w okresie badanym.
(122) Udział rozważanego przywozu w rynku wspólnotowym rozwijał się od 5,6 % w 1995 r. do 4,8 % w 1996 r., 4,6 % w 1997 r., 5,7 % w 1998 r., 6,6 % w 1999 r. i 7,5 % w okresie badanym.
b) Ceny przywozu dumpingowego
i) Zmiany cen
(123) Zgodnie z danymi przedłożonymi przez Eurostat oraz współpracujących eksporterów, średnia ważona jednostkowych cen importowych (przed zapłaceniem cła) w okresie badanym sięgała 101 EUR w przypadku przywozu pochodzącego z Chin, 123 EUR w przypadku przywozu pochodzącego z Chin ale wywożonego z Turcji, 180 EUR w przypadku przywozu pochodzącego z Korei, 115 EUR w przypadku przywozu pochodzącego z Malezji, 82 EUR w przypadku przywozu pochodzącego z Melezji i wywożonego z Tajlandii i 170 EUR w przypadku przywozu pochodzącego z Singapuru.
(124) Ceny te są wynikiem połączenia wszystkich modeli i rozmiarów ekranu. W przypadku samego tylko odbiornika z małym ekranem (14 cali), który stanowi około 50 % całości przywozu do Wspólnoty; średnia ważona jednostkowych cen importowych w okresie badanym sięgnęła 90 EUR w przypadku Chin, 86 EUR w przypadku przywozu pochodzącego z Chin i wywożonego z Turcji, 151 EUR dla Korei, 93 EUR dla Malezji, 82 EUR w przypadku przywozu pochodzącego z Malezji i wywożonych z Tajlandii oraz 147 EUR dla Singapuru.
ii) Podcięcie cenowe
(125) W celu sprawdzenia polityki cenowej stosowanej do przywozu z Chin na rynek wspólnotowy, ceny rozważanego przywozu zostały porównane z cenami bez uwzględniania rabatów i zniżek stosowanych przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym przy sprzedaży dokonywanej na tym samym poziomie obrotu. W przypadku OTVK wywożonych z Turcji i pochodzących z Chin, Korei i Malezji, sprawdzenia tego dokonano na podstawie danych dotyczących okresu sześciu miesięcy, ponieważ jak uprzednio wspomniano, okres badany obydwu postępowań pokrył tylko czas od 1 lipca 1999 r. do 31 grudnia 1999 r. Ceny importowe były na poziomie cen CIF granica Wspólnoty i zostały odpowiednio skorygowane, aby uwzględnić należności celne zwykłe i antydumpingowe oraz koszty ponoszone po przywozie. Ceny przemysłu wspólnotowego to ceny ex works stosowane w stosunku do pierwszego niepowiązanego nabywcy.
(126) Ze względu na dużą liczbę modeli, OTVK sprzedane na rynku wspólnotowym, zostały uporządkowane według cech uznanych za mające największy wpływ na koszt OTVK, mianowicie według rozmiaru ekranu, jego formatu, typu, częstotliwości obrazu, dźwięku, teletekstu i systemu TV. Dla tych krajów, w których producenci nie podjęli współpracy, porównanie cen zostało przeprowadzone na podstawie dostępnych informacji tzn. danych uzyskanych z Eurostat, z uwzględnieniem rozmiaru ekranu.
(127) Różnice cen wyrażonych jako procent cen przemysłu wspólnotowego pokazały margines podcięcia cenowego w przedziale między 1,9 % i 34,3 % dla wszystkich rozważanych krajów z wyjątkiem Singapuru, w przypadku którego nie stwierdzono podcięcia cenowego.
4. Sytuacja ekonomiczna przemysłu wspólnotowego
a) Uwagi wstępne
(128) Sytuacja przemysłu wspólnotowego powinna być postrzegana w świetle faktu, że w 1997 r. największy producent wspólnotowy zamknął niektóre zakłady OTVK i przeniósł je do Polski, co było spowodowane krytyczną sytuacją przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym.
b) Produkcja, zdolności produkcyjne i wykorzystanie zdolności produkcyjnych
(129) Produkcja przemysłu wspólnotowego rozwijała się z 6,5 miliona w 1995 r., do 6,6 miliona w 1996 r., 6,1 miliona w 1998 r., 5,9 miliona w 1999 r. i 6 milionów w okresie badanym, tj. spadła o siedem punktów procentowych.
(130) Zdolności produkcyjne przemysłu wspólnotowego rozwijały się od 7,5 miliona w 1995 r. do 7,7 miliona w 1996 r., 7,3 miliona w 1997 r., 7 milionów w 1998 r., 7,1 miliona w 1999 r. i w okresie badanym, z ogólnym spadkiem o cztery punkty procentowe w całym okresie.
(131) Wykorzystanie zdolności produkcyjnych przemysłu wspólnotowego utrzymywało się na stałym poziomie, zmieniając się z 87 % w 1995 r. do 85 % w 1996 r., 82 % w 1997 r., 86 % w 1998 r., 83 % w 1999 r. i 85 % w okresie badanym.
c) Zapasy
(132) Poziom zapasów przemysłu wspólnotowego zmieniał się z około 500.000 w 1995 r. do około 400.000 w 1996 r. i 1997 r., do około 500.000 w 1998 r. i do około 400.000 w 1999 r. Z wyjątkiem 1998 r. wielkość zapasów w rozważanym okresie utrzymywała się na względnie stałym poziomie zarówno jako procent wielkości produkcji (7 %) oraz jako procent wielkości sprzedaży (8 %).
d) Wielkość sprzedaży i udział w rynku
(133) Wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego do niepowiązanych odbiorców we Wspólnocie zmieniała się od 5,9 miliona w 1995 r. i 1996 r. do 5,4 miliona w 1997 r. i 1998 r., do 5,3 miliona w 1999 r. i 5,5 miliona w okresie badanym.
(134) Sprzedaż spadła o 7 % między 1995 r. a okresem badanym. Była stała między 1995 r. a 1996 r. i spadła o 8 % między 1996 r. a 1997 r. Między 1997 r. a okresem badanym, sprzedaż wzrosła o 3 %.
(135) Udział przemysłu wspólnotowego w rynku wspólnotowym zmieniał się od 24 % w 1995 r. do 17 % w okresie badanym, co odpowiada spadkowi o siedem punktów procentowych.
e) Wzrost
(136) Podczas gdy konsumpcja wspólnotowa wzrosła w rozważanym okresie o 30 %, wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego spadła o około 7 % a wielkość przywozu wzrosła o 73 %. Pomimo wzrostu konsumpcji, przemysł wspólnotowy nie zwiększył swojego udziału na rynku wspólnotowym. Udział ten zmieniał się od 24 % w 1995 r. do 17 % w okresie badanym. A zatem przemysł wspólnotowy nie mógł w pełni skorzystać ze wzrostu rynku.
f) Ceny sprzedaży i czynniki wpływające na ceny wspólnotowe
(137) OTVK stają się stopniowo dojrzałym produktem, którego cena regularnie spada. Spadek cen jest bardziej widoczny w przypadku ekranów o małym rozmiarze, posiadających ograniczoną liczbę funkcji i generalnie używanych jako drugi czy trzeci domowy odbiornik.
(138) Najdroższym elementem ceny OTVK jest cena KOTVK, często stanowiąca 40-60 % ceny OTVK. W związku z tym, niektórzy producenci wspólnotowi wskazali niedobór KOTVK na rynku wspólnotowym w rozważanym okresie, w szczególności w 1999 r. oraz w okresie badanym. Ponadto, kilku producentów wspólnotowych wskazało, że z uwagi na to, iż część KOTVK wbudowanych do OTVK produkowanych we Wspólnocie jest kupowana w dolarach USD, średni koszt KOTVK wzrósł w 1999 r. i w okresie badanym wskutek zmiany kursów walutowych.
(139) Średnia ważona cena jednostkowa przemysłu wspólnotowego stosowana w stosunku do niepowiązanego odbiorcy zmieniła się od 300 EUR w 1995 r. do 302 EUR w 1996 r., 306 EUR w 1997 r., 320 EUR w 1998 r., 309 EUR w 1999 r. i 319 EUR w okresie badanym. Średnia cena sprzedaży nie wykazuje obniżki cen, ponieważ te odnoszą się do całego asortymentu sprzedanego produktu.
(140) Jednakże spadek ceny jest oczywisty, jeżeli sprawdzi się średnie ceny sprzedaży z uwzględnieniem rozmiaru ekranu. Np. średnia ważona cena sprzedaży czternastocalowego OTVK przez przemysł wspólnotowy spadła ze 105 EUR w 1999 r. do 102 EUR w okresie badanym. Cena dwudziestojednocalowych OTVK spadła ze 172 EUR do 168 EUR podczas gdy dwudziestoośmiocalowych z 380 EUR do 350 EUR
(141) Podsumowując, wzrost średniej ważonej ceny sprzedaży stosowanej przez przemysł wspólnotowy jest wynikiem zmiany asortymentu produktu w kierunku modeli o wyższej wartości dodanej.
g) Zatrudnienie
(142) Zatrudnienie we Wspólnocie w rozważanym okresie spadło o 20 %, zmieniając się z 6.500 pracowników w 1995 r., do 6.000 w 1996 r., do 5.600 w 1997 r., do 5.000 pracowników w 1998 r., do 5.100 w 1999 r. i 5.200 pracowników w okresie badanym.
h) Wydajność
(143) Wydajność przemysłu wspólnotowego zwiększyła się z 1.000 sztuk na pracownika w 1995 r. do 1.100 w 1996 r. i 1997 r., 1.200 w 1998 r. i 1.150 w 1999 r. oraz w okresie badanym, ogólnie wzrost wyniósł 16 %.
i) Płace
(144) Płace w przemyśle wspólnotowym na pracownika utrzymały się na stałym poziomie w 1995 r. i 1996 r., wzrosły o 2 % w 1997 r., o 1 % w 1998 r. i o dalsze 7 % w 1999 r.
j) Inwestycje
(145) Inwestycje przemysłu wspólnotowego powiązane z OTVK wzrosły z 48 milionów EUR w 1995 r., do 52 milionów EUR w okresie badanym, tj. wzrost o 10 %. Inwestycje stanowiły około 2 % obrotu. Z wyjątkiem 1996 r. i 1997 r., poziom inwestycji przemysłu wspólnotowego pozostawał w rozważanym okresie względnie stały. Inwestycje poczynione przez przemysł wspólnotowy w okresie badanym dotyczyły głównie stworzenia automatycznych pomieszczeń i urządzeń do składowania.
k) Rentowność
(146) Zwrot ze sprzedaży netto dokonanych przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym, przed opodatkowaniem, zmieniał się od -2,7 % w 1995 r. do + 1,3 % w okresie badanym. W następstwie działań restrukturyzacyjnych, próg rentowności został osiągnięty w 1996 r. Rentowność przemysłu wspólnotowego poprawiła się w 1997 r. zbiegając się z dalszą restrukturyzacją w postaci przeniesienia części produkcji głównego producenta do Polski. W 1998 r. rentowność utrzymała się na tym samym poziomie wskutek wzrostu cen sprzedaży spowodowanej mistrzostwami świata w piłce nożnej. Między 1998 r. i 1999 r. rentowność spadała wskutek spadku cen sprzedaży. Między 1999 r. a okresem badanym rentowność poprawiła się w wyniku wzrostu cen sprzedaży, który był skutkiem zmiany w asortymencie, mimo to pozostała na bardzo niskim poziomie.
l) Przepływ środków pieniężnych, zwrot z inwestycji oraz zdolność pozyskiwania kapitału
(147) Przepływ środków pieniężnych przemysłu wspólnotowego obliczony jako zysk przed opodatkowaniem łącznie ze środkami niepieniężnymi, po ożywieniu w 1997 r., spadał stopniowo aż do okresu badanego.
(148) W odniesieniu do zwrotu z inwestycji, wynosił on około 15 % w 1995 r., był ujemny w 1996 r., wyraźnie dodatni w 1997 r. i 1998 r., umiarkowanie dodatni w 1999 r. i w okresie badanym.
(149) Żadna ze spółek tworzących przemysł wspólnotowy nie wskazała szczególnych trudności w pozyskiwaniu kapitałów.
m) Rozmiar marginesu dumpingu i naprawienie sytuacji po poprzednim dumpingu
(150) Jeżeli chodzi o wpływ na przemysł wspólnotowy rozmiaru rzeczywistego marginesu dumpingu to z uwagi na wielkość przywozu i ceny przywożonych towarów, wpływ ten nie może być uznany za nieznaczny. Sytuacja przemysłu wspólnotowego poprawiła się w rozważanym okresie. Jednakże od ostatniego dumpingu nie została całkowicie naprawiona i ciągle pozostaje zła.
5. Wniosek
(151) Po nałożeniu środków w 1995 r., sytuacja przemysłu wspólnotowego poprawiła się, a w 1997 r., kiedy przeprowadzono znaczącą restrukturyzację, rentowność osiągnęła zadowalający poziom.
(152) Jednakże po 1998 r. sytuacja przemysłu wspólnotowego pogorszyła się, w szczególności w zakresie rentowności, która w okresie badanym spadła do 1,3 %. Niska rentowność w 1999 r. była spowodowana spadkiem cen sprzedaży, które były niewystarczające do pokrycia rosnących kosztów przemysłu wspólnotowego. W okresie badanym, pomimo wzrostu cen, koszty wzrosły powyżej poziomu wzrostu cen, głównie wskutek wzrostu cen KOTVK, głównego składnika w produkcji OTVK oraz wskutek presji wywieranej na ceny przez przywóz uniemożliwiający osiągnięcie poziomu rentowności przemysłu wspólnotowego z 1997 r. i 1998 r.
(153) Ponadto pomimo wzrostu konsumpcji wspólnotowej (31 % w rozważanym okresie), przemysł wspólnotowy nie korzystał ze wzrostu na rynku i tracił w nim swój udział, który spadł z 24 % w 1995 r. do 17 % w okresie badanym.
(154) Ze względu na powyższe ustalenia stwierdza się, że sytuacja przemysłu wspólnotowego poprawiła się od 1995 r. lecz nadal pozostaje zła.
6. Wpływ rozważanego przywozu
(155) Badanie wykazało, że pomimo istnienia środków antydumpingowych, przywóz z danych krajów wzrósł w rozważanym okresie o 73 %, podczas gdy konsumpcja wzrosła tylko o 31 %. Największy wzrost miał miejsce w między 1997 r. i 1998 r., kiedy przywóz wzrósł o 42 % zbiegając się z najgwałtowniejszym wzrostem konsumpcji. Udział rozważanego przywozu w rynku wspólnotowym wzrósł z 5,7 % w 1995 r. do 7,5 % w okresie badanym.
(156) Działalność wywozowa była różna w rozważanych krajach. Przywóz towarów pochodzących z Singapuru spadł w rozważanym okresie stanowiąc, w okresie badanym, na rynku wspólnotowym udział niemal równy 0 %. Przywóz pochodzący z Chin zwiększył się znacząco, co przypisuje się przywozowi chińskich OTVK z Turcji. Udział Chin w rynku wzrósł z 1,2 % w 1995 r. do 3,9 % w okresie badanym. Przywóz pochodzący z Korei wzrósł znacznie w między 1998 r. i 1999 r. a jego udział w rynku zwiększył się z 0,4 % w 1995 r. do 2 % w okresie badanym. Przywóz pochodzący z Malezji zmniejszył się. Jego udział w rynku zmalał z 3,9 % do 1,6 %.
(157) W odniesieniu do rozważanych cen eksportowych, z wyjątkiem cen stosowanych przy przywozie pochodzącym z Singapuru, podcięły one w okresie badanym ceny przemysłu wspólnotowego. Ponadto, przywóz wywarł presję na ceny przemysłu wspólnotowego co uniemożliwiło im odzwierciedlenie kosztów przemysłu wspólnotowego w szczególności w 1999 r. i w okresie badanym. A zatem nacisk na ceny spowodowany przywozem z danych krajów przyczynił się do pogorszenia rentowności przemysłu wspólnotowego.
7. Ceny importowe i wielkość przywozu z państw trzecich
(158) Przywóz z państw trzecich został określony na podstawie danych Eurostat i zgodnie z ustaleniami dotyczącymi pochodzenia przyjętymi dla okresu badanego, obejmuje także OTVK wywożone z Turcji ale pochodzące z jakichkolwiek innych państw trzecich. Należy zauważyć, że dane liczbowe Eurostat, które stanowiły jedyną dostępną informację, mogą nie odzwierciedlać rzeczywistego pochodzenia OTVK przywożonych do Wspólnoty z państw trzecich.
(159) Wielkość przywozu OTVK z państw trzecich wzrosła w rozważanym okresie o ponad 800 %, z 1 miliona sztuk w 1995 r. do 8,9 miliona w okresie badanym. Większość przywożonych towarów pochodziła z Polski (z 401.000 w 1995 r. do 5,3 miliona w okresie badanym), Węgier (z 115.000 do 1,6 miliona), Litwy (z 114.000 do 920.000) i Republiki Czeskiej (z 2.000 do 660.000).
(160) W odniesieniu do ich udziału w rynku wspólnotowym, to zwiększył się on z 4,2 % w 1995 r. do 27,3 % w okresie badanym, przy czym na Polskę przypada 16,4 %, Węgry 4,8 %, Litwę 2,8 %, Republikę Czeską 2 % a na pozostałych eksporterów 1,3 %.
(161) Ceny importowe stosowane przy przywozie pochodzącym z Polski i Litwy są niższe od cen przemysłu wspólnotowego i były podobne do cen oferowanych przez niektóre z rozważanych krajów. Nie można zatem wykluczyć, że przywóz ten przyczynił się do stagnacji w sprzedaży i udziale w rynku przemysłu wspólnotowego oraz do obniżenia cen, jak również spadku rentowności w okresie badanym.
(162) Podsumowując, przywóz z państw trzecich wzrósł znacząco w rozważanym okresie, przewyższył on znacznie wzrost widocznej konsumpcji oraz wzrost wielkości przywozu z rozważanych krajów.
H. PRAWDOPODOBIEŃSTWO UTRZYMYWANIA SIĘ LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY
1. Analiza sytuacji producentów eksportujących z rozważanych krajów
a) Chiny
(163) Przy sprawdzaniu prawdopodobieństwa utrzymywania się lub ponownego wystąpienia szkody wzięto pod uwagę OTVK pochodzące z Chin, niezależnie od tego, czy były wywożone z Chin czy też innych krajów takich jak Turcja.
i) Prawdopodobna wielkość wywozu
(164) Przywóz do Wspólnoty OTVK pochodzenia chińskiego wzrósł w rozważanym okresie o 413 %. Wywóz z Chin zmalał między 1995 r. i 1996 r. i pozostawał mniej więcej na tym samym poziomie między 1996 r. a okresem badanym. Wywóz z Turcji stale wzrastał od około 190.000 odbiorników w 1995 r. do około 1,2 miliona odbiorników w okresie badanym. Ponad 95 % przywozu pochodzenia chińskiego dokonanego w okresie badanym stanowiły OTVK małoekranowe (14 cali).
(165) Informacje dostarczone przez składającego wniosek o przegląd wykazują znaczące zdolności produkcyjne Chin, sięgające około 40 milionów odbiorników. Ponadto dostarczono informacje wskazujące, że produkcja wyniosła około 31 milionów odbiorników a krajowa konsumpcja wynosi około 23 miliony odbiorników, pozostawiając znaczące ilości OTVK, które mogą zostać przeznaczone na wywóz.
(166) Chińscy producenci eksportujący w odpowiedzi argumentowali, że podczas gdy produkcja i zdolności produkcyjne przekraczają popyt, popyt krajowy na OTVK prawdopodobnie zwiększy się w najbliższej przyszłości nie pozostawiając żadnych zdolności produkcyjnych, które można by skierować na wywóz. Jednakże nie dostarczono żadnych dowodów uzasadniających to twierdzenie.
(167) Badanie wykazało, że krajowa konsumpcja w Chinach stale rosła z szacowanych 17 milionów odbiorników w 1996 r. do około 23 milionów odbiorników w 2000 r. Jednakże w tym samym okresie wzrosła też produkcja, osiągając poziom przekraczający krajową konsumpcję o 7-10 milionów odbiorników.
(168) Ustalono także, że wywóz chińskich OTVK do USA jak wykazały dane Eurostat wzrósł znacząco z około 220.000 odbiorników w 1996 r. do około 900.000 odbiorników w 2000 r., po cenach, które były znacznie poniżej cen chińskich eksportowych stosowanych przy wywozie do Wspólnoty. Wywóz chińskich OTVK do Japonii wzrósł z 1,3 miliona odbiorników w 1996 r. do około 2,3 miliona odbiorników w 2000 r. Informacje dostarczone przez składającego wniosek o przegląd wykazały, że był to wywóz OTVK produkowanych przez jednostki zależne producentów japońskich w Chinach i sprzedawane w Japonii przez ich własne sieci dystrybucji.
(169) Ze względu na powyższe ustalenia stwierdzono, że pomimo wzrostu konsumpcji krajowej w Chinach, istnieją w tym kraju znaczne nadwyżki produkcji oraz zdolności produkcyjne, które mogą zostać przeznaczone na wywóz. Na podstawie powyższych ustaleń, prawdopodobne jest, że wielkość wywozu chińskich OTVK do Wspólnoty zwiększy się, jeżeli środki antydumpingowe zostaną uchylone.
ii) Prawdopodobne ceny eksportowe
(170) Porównanie cen chińskich OTVK, zgodnie z danymi Eurostat oraz danymi dostarczonymi przez tureckiego producenta eksportującego, z cenami przemysłu wspólnotowego w okresie badanym pokazuje, że ceny OTVK pochodzących z Chin znacząco podcinają ceny przemysłu wspólnotowego w przedziale między 18,9 % i 34,3 %. Informacje dostarczone przez zainteresowane strony pokazują, że znaczna ilość chińskiego wywozu do Wspólnoty dotyczy odbiorników małoekranowych (14 cali) z ogólnie mniejszą liczbą funkcji oraz z mniejszymi różnicami cen między poszczególnymi modelami. A zatem uważa się, że obliczenie podcięcia ceny na tej podstawie odpowiednio odzwierciedla różnice ceny między chińskimi i wspólnotowymi OTVK.
(171) Średnia ważona cen chińskich towarów wywożonych do Stanów Zjednoczonych Ameryki, bez rozróżnienia według rozmiaru ekranu, przeliczona na skonstruowaną cenę CIF granica Wspólnoty również była znacznie niższa niż ceny przemysłu wspólnotowego.
(172) Mając powyższe na uwadze, można stwierdzić, że ceny eksportowe stosowane przy wywozie z Chin na rynek wspólnotowy prawdopodobnie będą podcinać ceny przemysłu wspólnotowego jeżeli dopuści się do uchylenia środków. A zatem można stwierdzić, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody.
b) Korea
(173) W 1998 r. rozporządzenie dotyczące OTVK zostało zmienione w odniesieniu do przywozu pochodzącego m.in. z Korei. Margines dumpingu ustalony dla dwóch koreańskich producentów eksportujących, LG Electronics i Samsung Electronics, był na minimalnym poziomie, a zatem nie nałożono żadnych ceł antydumpingowych na tych dwóch producentów eksportujących.
(174) Przy ustalaniu prawdopodobieństwa utrzymywania się lub ponownego wystąpienia dumpingu uwzględniono OTVK pochodzące z Korei i wywożone zarówno z Korei jak równie z innych krajów takich jak Tajlandia i Turcja.
i) Prawdopodobna wielkość wywozu
(175) Wywóz OTVK pochodzących z Korei zmniejszył się z około 98.000 odbiorników w 1995 r. do około 80.000 w 1997 r. W 1998 r. wielkość przywozu wzrosła do około 200.000 odbiorników. Przywóz nadal wzrastał do około 500.000 odbiorników w 1999 r. i do około 650.000 odbiorników w okresie badanym. Największy wzrost przywozu dotyczył odbiorników średnio- i małoekranowych. Udział przywozu koreańskiego w rynku wspólnotowym w okresie badanym sięgnął 2 %.
(176) Przywóz koreańskich OTVK do Stanów Zjednoczonych Ameryki podlegał środkom antydumpingowym od 1984 r. Jednakże w listopadzie 1998 r. Stany Zjednoczone Ameryki, pozwoliły na wygaśnięcie środków antydumpingowych z uwagi na brak odpowiedzi krajowego przemysłu na zawiadomienie o wszczęciu postępowania przeglądowego w związku z wygaśnięciem środków. Wielkość przywozu koreańskich OTVK do Stanów Zjednoczonych Ameryki, na podstawie danych Eurostat, stale się zwiększała, z około 150.000 odbiorników w 1996 r. do około 600.000 w 1999 r. i 2000 r. Znaczący wzrost wywozu do Stanów Zjednoczonych Ameryki w 1999 r. zbiegł się z odwołaniem obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki ceł antydumpingowych na przywóz pochodzący z Korei.
(177) Wywóz koreańskich OTVK do Japonii zmniejszył się z około 1 miliona odbiorników w 1996 r. do około 700.000 w 1999 r. i dalej znacząco spadł do około 380.000 w 2000 r.
(178) Informacje dostępne Komisji pokazują, że Korea dysponuje znacznymi zdolnościami produkcyjnymi a konsumpcja krajowa wchłania mniej niż 15 % krajowej produkcji pozostawiając znaczne możliwości dla zwiększenia wywozu. Korea dysponuje również znacznymi zdolnościami produkcyjnymi KOTVK.
(179) Mając powyższe na uwadze, można stwierdzić, że istnieje prawdopodobieństwo stałego wzrostu wielkości przywozu jeżeli dopuści się do wygaśnięcia środków antydumpingowych.
ii) Prawdopodobne ceny eksportowe
(180) Z porównania cen koreańskich OTVK, zarejestrowanych przez Eurostat oraz przytoczonych przez współpracujących producentów eksportujących z Turcji i Tajlandii, z cenami przemysłu wspólnotowego, w okresie badanym, za wielkość ekranu wynika, że ceny OTVK pochodzących z Korei były niższe od cen wspólnotowych w przedziale miedzy 11 % a 36 %.
(181) Średnie ważone koreańskie ceny eksportowe stosowane przy wywozie do Stanów Zjednoczonych Ameryki, bez rozróżnienia według rozmiaru ekranu, przeliczona na konstruowaną cenę CIF granica Wspólnoty również były znacznie niższe niż ceny przemysłu wspólnotowego.
(182) Mając powyższe na uwadze, można stwierdzić, że ceny eksportowe stosowane przy wywozie z Korei do Wspólnoty będą prawdopodobnie niższe od cen przemysłu Wspólnotowego, jeżeli dopuści się do uchylenia środków. A zatem, można stwierdzić, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody.
c) Malezja
(183) Przy ustalaniu prawdopodobieństwa utrzymywania się lub ponownego wystąpienia szkody uwzględniono OTVK pochodzące z Malezji i wywożone zarówno z Malezji jak również z innych krajów takich jak Tajlandia i Turcja.
i) Prawdopodobna wielkość wywozu
(184) Wywóz OTVK pochodzących z Malezji zmniejszył się z około 970.000 odbiorników w 1995 r. do około 530.000 w okresie badanym, a jego udział w rynku wspólnotowym spadł z 3,9 % w 1995 r. do 1,6 % w okresie badanym. Około 90 % tego wywozu dokonano z Tajlandii.
(185) Wielkość przywozu malezyjskich OTVK do Stanów Zjednoczonych Ameryki, na podstawie danych Eurostat, wzrosła z około 3 milionów odbiorników w 1996 r. i 1997 r. do 3,6 miliona w 1998 r., do 5,4 miliona w 1999 r. i do 7 milionów odbiorników w 2000 r.
(186) Wielkość przywozu malezyjskich OTVK do Japonii zwiększył się z 2,5 miliona odbiorników między 1996 r. i 1998 r. do 3 milionów odbiorników w 1999 r. a następnie do 4 milionów odbiorników w 2000 r.
(187) Informacje dostarczone przez składającego wniosek o przegląd pokazują, że malezyjscy producenci w pełni wykorzystują zdolności produkcyjne oraz, że tylko około 5 % krajowej produkcji przeznaczona jest na rynek krajowy, reszta jest przeznaczona głównie na rynki Japonii, Stanów Zjednoczonych Ameryki i Wspólnoty.
(188) Stwierdza się zatem, że pewien wzrost przywozu malezyjskich OTVK mógłby mieć miejsce jeżeli środki antydumpingowe byłyby uchylone.
ii) Prawdopodobne ceny eksportowe
(189) Porównanie cen malezyjskich OTVK, zarejestrowanych przez Eurostat oraz przytoczonych przez współpracujących producentów eksportujących z Turcji i Tajlandii, z cenami przemysłu wspólnotowego, w okresie badanym, za wielkość ekranu pokazuje, że ceny OTVK pochodzących z Malezji były niższe od cen wspólnotowych w przedziale miedzy 17 % a 21 %.
(190) Średnie ważone malezyjskie ceny eksportowe stosowane przy wywozie do Stanów Zjednoczonych Ameryki w okresie badanym, bez rozróżnienia według rozmiaru ekranu, przeliczone na konstruowaną cenę CIF granica Wspólnoty również były znacznie niższe niż ceny przemysłu wspólnotowego. Ze względu na poziom cen stosowany przez eksporterów malezyjskich w Stanach Zjednoczonych Ameryki, głównym rynku wśród państw trzecich, nie można wykluczyć, że jeżeli środki antydumpingowe zostaną uchylone to znaczące wielkości OTVK pochodzenia malezyjskiego byłyby wywożone do Wspólnoty po cenach dumpingowych, powodując tym samym szkodę dla przemysłu wspólnotowego.
(191) Mając powyższe na uwadze, można stwierdzić, że ceny eksportowe stosowane przy wywozie z Malezji do Wspólnoty będą prawdopodobnie niższe od cen przemysłu wspólnotowego, jeżeli dopuści się do uchylenia środków. A zatem można stwierdzić, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody.
d) Singapur
(192) Ze względu na brak jakiejkolwiek współpracy ze strony producentów eksportujących z tego kraju, analiza prawdopodobieństwa utrzymywania się lub ponownego wystąpienia szkody została oparta na dostępnych informacjach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.
i) Prawdopodobna wielkość wywozu
(193) Jak wspomniano w motywie 103, jest mało prawdopodobne, że uchylenie środków antydumpingowych spowoduje wzrost wielkości wywozu z Singapuru do Wspólnoty. Wniosek ten wynika z faktu, że możliwości produkcyjne w Singapurze zmniejszyły się wskutek przerwania produkcji przez kilku miejscowych producentów oraz z faktu, że wielkość przywozu nie zwiększyła się w rozważanym okresie pomimo nałożenia cła antydumpingowego w wysokości 0 % na dwóch producentów eksportujących oraz z uwagi na niską wielkość wywozu singapurskich OTVK na rynki państw trzecich.
ii) Prawdopodobne ceny eksportowe
(194) Porównanie cen OTVK wywożonych z Singapuru z cenami przemysłu wspólnotowego pokazuje, że ceny OTVK pochodzących z Singapuru nie były niższe od cen przemysłu wspólnotowego.
(195) Średnie singapurskie ceny eksportowe stosowane przy wywozie do Stanów Zjednoczonych Ameryki, bez rozróżnienia według rozmiaru ekranu, były wyższe niż ceny przemysłu wspólnotowego w 1997 r., 1998 r. i 2000 r., z wyjątkiem 1999 r.
(196) Mając powyższe na uwadze, mało prawdopodobne jest, że w przypadku braku środków antydumpingowych taki wywóz odbywałby się po cenach, które przyczyniłyby się do pogorszenia sytuacji przemysłu wspólnotowego. A zatem, można stwierdzić, że prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody jest nieznaczne.
e) Tajlandia
(197) Mimo że zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku o przeprowadzenie przeglądu, w Tajlandii jest wielu producentów, tylko jeden z nich podjął współpracę w badaniach. Jednakże ustalono, że ów współpracujący producent wywoził do Wspólnoty OTVK pochodzące z rozważanych krajów innych niż Tajlandia. Mając to na uwadze, sprawdzenie prawdopodobieństwa utrzymywania się lub ponownego wystąpienia wyrządzającego szkodę dumpingu przeprowadzono na podstawie dostępnych informacji.
i) Prawdopodobna wielkość wywozu
(198) Zgodnie z informacjami przedstawionymi przez składającego wniosek o przegląd, Tajlandia dysponuje znacznymi zdolnościami produkcyjnymi OTVK, które zwiększyły się z około 4,5 miliona sztuk w 1996 r. do około 5,3 miliona w 2000 r.
(199) Ustalono, że w tym samym okresie konsumpcja krajowa Tajlandii zmniejszyła się z około 1,2 miliona sztuk w 1996 r. do około 840.000 w 2000 r., pozostawiając tym samym znaczące ilości, które mogą być przeznaczone na wywóz.
(200) Na podstawie informacji dostarczonych przez Eurostat, wielkość przywozu tajlandzkich OTVK do Japonii spadła z 1,5 miliona sztuk w 1996 r. do 1,3 miliona w 2000 r. Z drugiej strony, wielkość przywozu tajlandzkich OTVK do Stanów Zjednoczonych Ameryki zwiększyła się z 1,2 miliona sztuk w 1996 r. do 4,7 miliona w 2000 r. Stwierdza się zatem, że konsumpcja krajowa, która w analizowanym okresie uległa zmniejszeniu, może wchłonąć tylko nieznaczną część całkowitej produkcji OTVK w Tajlandii.
(201) Co więcej, zgodnie z informacjami, którymi dysponowała Komisja, Tajlandia dysponuje znacznymi zdolnościami produkcyjnymi KOTVK, które wzrosły z około 6,6 miliona w 1997 r. do około 7,7 miliona w 2000 r.
(202) Mając powyższe na uwadze można stwierdzić, że wzrost wielkości przywozu OTVK pochodzących z Tajlandii mógłby mieć miejsce, jeżeli uchylono by środki antydumpingowe.
ii) Prawdopodobne ceny eksportowe
(203) Średnie ważone tajlandzkie ceny eksportowe stosowane przy wywozie do Stanów Zjednoczonych Ameryki i Japonii, w okresie badanym, przeliczona na konstruowaną cenę CIF granica Wspólnoty były znacznie niższe niż cena przemysłu wspólnotowego i kształtowały się podobnie do cen towarów pochodzących z Malezji, wobec których stwierdzono prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia wyrządzającego szkodę dumpingu.
(204) Ze względu na poziom cen stosowanych przez eksporterów tajlandzkich na głównych rynkach państw trzecich, głównie w Stanach Zjednoczonych Ameryki (4,7 miliona odbiorników) i Japonii (1,4 miliona odbiorników) w 2000 r., nie można wykluczyć, że jeżeli dopuści się do wygaśnięcia środków antydumpingowych, znaczące ilości OTVK pochodzących z Tajlandii byłyby wywożone do Wspólnoty po cenach dumpingowych, powodując tym samym szkodę dla przemysłu wspólnotowego.
(205) A zatem stwierdza się, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia wyrządzającego szkodę dumpingu, wynikające z przywozu OTVK pochodzących z Tajlandii jeżeli środki antydumpingowe zostałyby uchylone.
2. Wnioski dotyczące ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu wspólnotowego
(206) Na podstawie powyższych ustaleń prawdopodobne jest, że uchylenie środków antydumpingowych nałożonych na przywóz OTVK pochodzących z Chin, Korei, Malezji i Tajlandii spowodowałoby zwiększenie wielkości przywozu towarów pochodzących z tych krajów do Wspólnoty i tym samym zmniejszyłoby udział przemysłu wspólnotowego na jej rynku.
(207) Ze względu na ustalenia dotyczące polityki cenowej stosowanej przy tym przywozie do Wspólnoty oraz, o ile takie dane są dostępne, do innych państw, prawdopodobne jest, że wzrost wielkości przywozu po niskich cenach obniży ceny przemysłu wspólnotowego. To z kolei doprowadziłoby pogorszenia sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego. Stwierdza się zatem istnienie prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody spowodowanej dumpingowym przywozem pochodzącym z rozważanych krajów.
(208) Z drugiej strony, ze względu na ustalenia dotyczące przywozu OTVK pochodzących z Singapuru, jest mało prawdopodobne, że ten przywóz przyczyni się do pogorszenia sytuacji przemysłu wspólnotowego. W związku z tym, nie uznaje się, aby istniało prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody w przypadku wycofania środków nałożonych na Singapur.
I. INTERES WSPÓLNOTY
(209) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych zaszkodzi ogólnemu interesowi Wspólnoty.
(210) Należy przypomnieć, że środki antydumpingowe obowiązywały wobec przywozu OTVK pochodzących z Korei od 1990 r., pochodzących z Chin od 1991 r. a pochodzących z Malezji, Singapuru i Tajlandii od 1995 r.
1. Interesy przemysłu wspólnotowego
a) Zmiana sytuacji przemysłu wspólnotowego
(211) W obecnym badaniu przemysł wspólnotowy tworzy pięciu producentów, z których jeden jest międzynarodową spółką działającą m.in. na światowych rynkach OTVK, jeden jest średnim przedsiębiorstwem mającym dwa zakłady produkcyjne we Wspólnocie, pozostali trzej to małe przedsiębiorstwa posiadające zakłady produkcyjne we Włoszech i Hiszpanii.
(212) Badanie wykazało, że przemysł wspólnotowy skorzystał z obowiązujących środków antydumpingowych. W ostatnich latach poczynił on znaczne wysiłki w celu restrukturyzacji i poprawy wydajności, poprzez jej racjonalizację. Od nałożenia początkowych środków antydumpingowych w 1990 r., niektórzy producenci wspólnotowi zamknęli swoje zakłady; inni zrestrukturyzowali produkcję poprzez jej skoncentrowanie w głównych zakładach a inni przenieśli część zakładów produkcyjnych do państw trzecich. W szczególności, od wprowadzenia środków antydumpingowych w 1995 r., największy producent wspólnotowy przeniósł część zakładów produkcyjnych do Polski.
b) Skutki dalszego obowiązywania środków
(213) Pomimo, iż w rozważanym okresie sytuacja przemysłu wspólnotowego poprawiła się, niektóre wskaźniki ekonomiczne wykazały trend spadkowy. Spadek produkcji przemysłu wspólnotowego, spadek sprzedaży i udziału w rynku między 1995 r. i 1997 r. jest głównie uzasadniony zamknięciem niektórych zakładów produkcyjnych w Unii Europejskiej przez największego producenta OTVK we Wspólnocie. Między 1997 r. a okresem badanym przemysł wspólnotowy odtworzył produkcję i sprzedaż, ale jego udział na rynku wspólnotowym spadł, ponieważ ze wzrostu konsumpcji w tym czasie skorzystał tylko przywóz.
(214) Jeżeli chodzi o rentowność, zwrot ze sprzedaży osiągnięty przez przemysł wspólnotowy poprawił się znacząco z -2,7 % w 1995 r. do 5,3 % w 1998 r., ale pogorszył się do 0,8 % w 1999 r. a następnie osiągnął 1,3 % w okresie badanym. Gwałtowne pogorszenie rentowności w 1999 r. może być przypisane spadkowi cen sprzedaży spowodowanemu naciskiem cen importowych, połączonemu ze wzrostem kosztów. Niewielka poprawa rentowności przemysłu wspólnotowego w okresie badanym była spowodowana umiarkowanym wzrostem cen sprzedaży.
(215) A zatem pomimo ogólnej poprawy sytuacji przemysłu wspólnotowego w rozważanym okresie, nadal wydaje się ona trudna, w szczególności jeśli chodzi o rentowność. W tym kontekście, jakakolwiek zmiana środowiska handlowego dotyczącego rozważanego produktu może mieć znaczący, negatywny skutek na sytuację przemysłu produkującego OTVK.
(216) W świetle powyższego uznaje się, że dalsze obowiązywanie środków pozwoliłoby przemysłowi wspólnotowemu zarówno zachować swój udział na rynku jak również odbudować rentowność. Utrzymanie środków leżałoby zatem w interesie przemysłu wspólnotowego.
c) Skutki wygaśnięcia środków
(217) Jeżeli dopuszczono by do wygaśnięcia środków antydumpingowych, należałoby oczekiwać, że wielkość przywozu z danych krajów wzrośnie a tym samym zmniejszy udział przemysłu wspólnotowego na rynku. Ponadto ceny przywozu prawdopodobnie wywrą presję w kierunku obniżenia cen przemysłu wspólnotowego co pociągnie za sobą spadek rentowności.
2. Interesy importerów /podmiotów gospodarczych
(218) Na początku badania, do 33 importerów/podmiotów gospodarczych rozesłano kwestionariusze. Nie otrzymano żadnych odpowiedzi dotyczących badania przeglądowego obowiązujących środków nałożonych na przywóz towarów pochodzących z Chin, Korei, Malezji, Singapuru i Tajlandii. Jednakże otrzymano odpowiedzi od trzech importerów/podmiotów gospodarczych w sprawie przywozu z Turcji, stanowiącego około 9 % przywozu na rynek wspólnotowy towarów pochodzących z rozważanych krajów oraz państw trzecich, dokonanego w okresie badanym.
(219) Argumenty podniesione przez tych importerów odnosiły się głównie do ograniczonej dostępności na rynku wspólnotowym OTVK małoekranowych z ograniczoną liczbą funkcji. Podnoszono, że większość produkcji wspólnotowej dotyczy towarów markowych z dużą liczbą funkcji, które z tego powodu są droższe, podczas gdy z państw trzecich przywozi się niemarkowe OTVK z ograniczoną liczbą funkcji. A zatem argumentowano, że utrzymanie środków ograniczyłoby dostęp importerów i konsumentów do tego rodzaju OTVK.
(220) Badanie wykazało, że mimo iż znaczna część produkcji wspólnotowej to towary markowe z dużą liczbą funkcji, stwierdzono, że zarówno przemysł wspólnotowy jak i inni producenci wspólnotowi produkowali także OTVK niemarkowe. Co więcej znacząca część przywozu OTVK, łącznie z OTVK niemarkowymi do Wspólnoty nie jest objęta środkami antydumpingowymi, a zatem utrzymywanie ich w stosunku do przywozu OTVK pochodzących z danych krajów nie ograniczyłoby w sposób znaczny, dostępności do niemarkowych OTVK z ograniczoną liczbą funkcji. Ostatecznie, między producentami wspólnotowymi istnieje znacząca konkurencja cenowa.
(221) Mając powyższe na uwadze, nie można podnosić, że utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych ograniczyłoby importerom/podmiotom gospodarczym we Wspólnocie dostęp do niektórych typów OTVK.
3. Interes konsumenta
(222) Na początku badania służby Komisji poinformowały Europejską Organizację Konsumentów (BEUC) o jego rozpoczęciu i poprosiły o przedstawienie opinii w sprawie prawdopodobnych skutków utrzymania lub uchylenia obowiązujących środków antydumpingowych. Ani BEUC ani inne organizacje konsumenckie nie udzieliły żadnej odpowiedzi. A zatem sprawdzenie interesów konsumentów w obecnym badaniu zostało przeprowadzone na podstawie dostępnych danych.
(223) W toku poprzednich badań w sprawie OTVK ustalono, że skutki istnienia środków antydumpingowych dla konsumentów zostały ograniczone ze względu na to, że obowiązujące środki nie ograniczyły dostępnego asortymentu towarów, nie zmniejszyły dużej liczby podmiotów istniejących na rynku wspólnotowym, oraz wielkości asortymentu oferowanego przez nich. Co więcej, ustalono także, że duża liczba podmiotów na rynku zapewnia wysoki poziom konkurencyjności cen produktów różnych marek.
(224) Obecne badanie nie doprowadziło do odkrycia nowych faktów lub argumentów, które mogłyby podważyć powyższe ustalenia. W rzeczywistości duża liczba podmiotów pozostawała aktywna na rynku OTVK a zatem asortyment dostępnych dla konsumenta towarów jest bardzo duży. Ponadto istnieje znacząca konkurencja cen poszczególnych marek. Konkurencja ta uwidacznia się w spadku cen najprostszych modeli OTVK (czternastocalowych) gdzie jest ona najostrzejsza.
(225) Stwierdza się zatem, że dalsze obowiązywanie środków antydumpingowych nie jest sprzeczne z interesami konsumentów.
4. Wnioski w sprawie interesu Wspólnoty
(226) Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że na gruncie interesu Wspólnoty nie istnieją istotne powody przeciwko utrzymaniu środków antydumpingowych.
J. WNIOSKI ODNOSZĄCE SIĘ DO SINGAPURU
(227) W świetle ustaleń zawartych w akapitach 192-196, obowiązujące środki antydumpingowe dotyczące przywozu produktów pochodzących z Singapuru powinny być wycofane.
K. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
(228) Ze względu na powyżej opisane ustalenia oraz w celu odpowiedniego odzwierciedlenia szczególnych zmian w kształtowaniu się cen eksporterów, uważa się za właściwe zachować ten sam poziom ceł antydumpingowych dla Chin i Tajlandii oraz zmienić poziom ceł antydumpingowych dla Korei i Malezji.
(229) Do celów określenia poziomu naprawienia szkody uważa się za właściwe oprzeć je na ustalonej ilości wystarczającej do naprawienia stwierdzonej szkody. W rozporządzeniu (WE) nr 710/95 cło ustalono na podstawie podcięcia cenowego, przy uwzględnieniu faktu, że inne czynniki niż dumpingowy przywóz wydają się przyczyniać do szkody przemysłu wspólnotowego a po drugie, że w skali światowej, przez wiele lat przemysł ten nie był w ogóle opłacalny lub był opłacalny w znikomym stopniu.
(230) Przemysł wspólnotowy argumentował, że wyeliminowanie stwierdzonego podcięcia cenowego było niewystarczające do całkowitej poprawy sytuacji i pozwoliło na wprowadzenie nowych produktów. Przemysł wspólnotowy wnioskował o wykorzystanie do obliczenia poziomu naprawienia szkody, minimalnej stawki opłacalności w wysokości 10 % tak jak zrobiono to w rozporządzeniu (WE) nr 2584/98.
(231) Należy zauważyć, że marża zysku wykorzystana do obliczenia poziomu naprawienia szkody powinna być marżą jaką przemysł wspólnotowy mógłby rozsądnie osiągnąć gdyby dumping nie miał miejsca. Nie jest zatem zgodne z jednolitą praktyką instytucji wspólnotowych wykorzystanie marży zysku, której przemysł wspólnotowy nie mógłby osiągnąć, jeżeli dumping nie miałby miejsca. Ustalenie tego powinno być oparte na informacjach odnoszących się do odpowiedniego okresu badanego i stąd różnych od tych, które wykorzystano w ramach poprzedniego postępowania, dotyczącego tego samego produktu ale odnoszącego się do innego okresu badanego, tak jak w przypadku rozporządzenia (WE) nr 2584/98.
(232) Informacje dostępne Komisji i odnoszące się do okresu badanego ukazały wiele czynników prowadzących do wniosku, że w kontekście obecnego badania właściwe jest oparcie poziomu naprawienia szkody na poziomie podcięcia cenowego. Po pierwsze, jak określono w akapicie 137, OTVK są produktem dojrzałym, którego ceny regularnie spadają prowadząc do względnie niskiego poziomu rentowności. Po drugie, jak określono w akapicie 161, w okresie badanym przywóz z państw trzecich niemający cech dumpingu, znacząco wzrósł, po cenach które też mogły doprowadzić do niskiego poziomu rentowności przemysłu wspólnotowego. Ostatecznie, poziom rentowności innych światowych producentów OTVK odpowiadał poziomowi rentowności przemysłu wspólnotowego.
(233) W świetle powyższego uważa się za właściwe utrzymanie jako podstawy dla poziomu naprawienia szkody ilości wystarczającej do zlikwidowania podcięcia cenowego. W przypadku Thomson Television Thailand, z uwagi na brak w okresie badanym wywozu do Wspólnoty OTVK pochodzących z Tajlandii, za właściwe uznaje się zachowanie stawki ceł antydumpingowych nałożonych rozporządzeniem (WE) nr 710/95. Stawka celna, oparta na marginesie dumpingu lub na marginesie podcięcia cenowego w przypadkach, kiedy jest on niższy niż margines dumpingu będzie wynosić:
Chiny
Vestel Elektronik Sanayi ve Ticaret AS 24,5 % (OTVK montowane w Turcji)
Wszyscy pozostali eksporterzy 44,6 %
Korea
Beko Elektronik AS 12,3 % (OTVK montowane w Turcji)
Thomson Television (Tailand) Co. Ltd 0 % (OTVK montowane w Tajlandii)
Wszyscy pozostali eksporterzy 15,0 %
Malezja
Beko Elektronik AS 18,2 % (OTVK montowane w Turcji)
Thomson Television (Tailand) Co. Ltd 0 % (OTVK montowane w Tajlandii)
Wszyscy pozostali eksporterzy 25,1 %
Tajlandia
Thomson Television (Thailand) Co. Ltd 3 %
Wszyscy pozostali eksporterzy 29,8 %.
(234) Wysokość indywidualnych stawek ceł antydumpingowych podanych w niniejszym rozporządzeniu dla poszczególnych spółek ustalona została na podstawie wyników obecnego badania. W związku z tym, odzwierciedlają one sytuację stwierdzoną podczas badania w odniesieniu do danych spółek. Te stawki cła (w przeciwieństwie do stawki cła obowiązującego dla całego kraju i stosowanego do "wszystkich innych spółek") odnoszą się wyłącznie do przywozu towarów pochodzących z rozważanego kraju i wytwarzanego przez dane spółki, czyli przez wymienione prawne jednostki organizacyjne. Przywożone produkty, wytworzone przez inną spółkę, niewymienioną w części normatywnej niniejszego rozporządzenia z nazwy i adresu, także jednostki powiązane z tymi spółkami, które zostały w sposób szczególny wymienione, nie mogą korzystać z tych stawek i stosują stawkę celną odnoszącą się do "wszystkich innych spółek".
(235) Wszelkie wnioski dotyczące zastosowania tych indywidualnych stawek cła antydumpingowego (na przykład po zmianie nazwy jednostki lub po ustanowieniu nowych jednostek zajmujących się produkcją lub sprzedażą) powinny być bezzwłoczniekierowane do Komisji(15) wraz z właściwymi informacjami, w szczególności dotyczącymi zmian w działalności spółki w zakresie produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozowej, związanej na przykład z taką zmianą nazwy lub zmianami odnoszącymi się do jednostek zajmujących się produkcją i sprzedażą. Komisja, jeśli uzna za stosowne, po konsultacji z Komitetem Doradczym wprowadzi właściwe zmiany do rozporządzenia poprzez aktualizację wykazu spółek korzystających z indywidualnych stawek cła.
L. ZOBOWIĄZANIA
(236) Siedem spółek chińskich wraz z Chińską Izbą Handlową dla Wywozu i Przywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych (CCCME) podjęło wspólne zobowiązanie w rozumieniu art. 8 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Propozycja zobowiązania została poparta przez władze chińskie. Zlikwidowanie szkodliwych skutków dumpingu jest realizowane na dwa sposoby: po pierwsze przez zobowiązanie cenowe obejmujące wielkość przywozu do uzgodnionego progu i po drugie przez stawkę celną ad valorem nałożoną na przywóz przekraczający ów próg. CCCME będzie również dostarczać Komisji regularnie szczegółowych informacji dotyczących wywozu do Wspólnoty, dokonywanego przez spółki podejmujące wspólne zobowiązanie co oznacza, że zobowiązanie może być skutecznie monitorowane przez Komisję. Dodatkowo wsparcie władz chińskich będzie polegać na tym, że ryzyko obchodzenia zobowiązania będzie minimalizowane.
(237) Mając to na uwadze, podjęte wspólne zobowiązanie uznaje się za nadające się do przyjęcia a rozważane spółki oraz CCCME za poinformowane o istotnych faktach, okolicznościach i obowiązkach, na podstawie których zobowiązanie zostało przyjęte.
(238) Aby umożliwić Komisji skuteczne monitorowanie zgodności działań spółek z zobowiązaniem, w chwili złożenia wniosku o dopuszczenie do swobodnego obrotu właściwym organom celnym, zwolnienie z ceł antydumpingowych będzie uzależnione od przedstawienia faktury handlowej zawierającej co najmniej elementy wymienione w załaczniku I, świadectwa wystawionego przez Chińską Izbę Handlową dla Wywozu i Przywozu Maszyn i Produk tów Elektronicznych zawierającego elementy wymienione w załączniku II.. Ten zakres informacji jest również konieczny, aby umożliwić organom celnym upewnienie się, z odpowiednią dokładnością, że przesyłka odpowiada dokumentacji handlowej. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury lub niezgodności faktury z produktem przedstawionym organom celnym, właściwe będzie odprowadzenie odpowiedniej stawki cła antydumpingowego.
(239) Należy zauważyć, że naruszenie lub wycofanie się ze zobowiązania lub podejrzenie jego naruszenia przez jakąkolwiek spółkę lub CCCME będzie uznane za naruszenie zobowiązania przez sygnatariuszy co może być podstawą do zastosowania ceł antydumpingowych zgodnie z art. 8 ust. 9 i 10 rozporządzenia podstawowego.
M. POZOSTAŁE PRZEPISY
(240) W celu zapewnienia skutecznego poboru ceł oraz mając na uwadze ustalenia zebrane w toku badania, według których w większości przypadków pochodzenie OTVK jest takie samo jak pochodzenie kineskopu, importerzy powinni być poproszeni o wskazanie pochodzenia kineskopów. Jeżeli pochodzą one z Malezji, Tajlandii, Chińskiej Republiki Ludowej lub Republiki Korei a OTVK pochodzi z innego kraju niż kineskop, importer powinien być poproszony o dostarczenie odrębnego zgłoszenia o pochodzeniu wystawionego przez końcowego producenta.
(241) Importerów powiadamia się o skutkach braku współpracy lub niedostarczeniu prawidłowych informacji na potrzeby ustalenia przez organy celne pochodzenia OTVK tj. o konieczności wykorzystania dostępnych informacji, czego skutek może być mniej korzystny niż skutki działań wynikających z podjęcia współpracy. Importerów powiadamia się, jeśli przedłożone przez nich informacje nie zostaną przyjęte i pozostawia się im możliwość złożenia dalszych wyjaśnień,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
