KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2019/93 z dnia 19 lipca 1993 r. wprowadzające szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego dotyczące niektórych produktów rolnych(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 442/2002(2), w szczególności jego art. 3a,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (EWG) nr 2019/93 zostało istotnie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 442/2002. Jest przez to konieczne przyjęcie szczegółowych zasad stosowania tego rozporządzenia, ustanowionych rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2958/93(3), ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 1802/95(4).
(2) Kwoty pomocy przyznanej dla dostaw na wyspy grupy A i B powinny zostać dostosowane do nowego systemu monetarnego. Pomoc dla dostaw na wyspy grupy A powinna być zwiększona w celu podniesienia atrakcyjności dla podmiotów gospodarczych. Ponadto dodatkowa pomoc powinna być przyznana na pokrycie kosztów przeładunku i transportu z wysp tranzytowych bądź załadunku z przeznaczeniem dla wysp przeznaczenia należących do grupy A albo B, w przypadku gdy bezpośredni transport ze stałego lądu nie jest możliwy lub regularny.
(3) Monitorowanie działań kwalifikujących, zgodnie ze szczególnymi ustaleniami dotyczącymi dostaw, wymaga zakazu przenoszenia praw i obowiązków nadanych posiadaczowi świadectwa. Termin na przedstawienie dowodu wykorzystania świadectwa pomocy powinien być odpowiednio przedłużony, aby dać podmiotom gospodarczym czas na wypełnienie zobowiązania.
(4) Jednym z celów wprowadzenia szczególnych ustaleń dotyczących dostaw jest zapewnienie, że świadczenia są rzeczywiście przekazywane na etapie, na którym produkty przeznaczone dla ostatecznego użytkownika są wprowadzone do obrotu. W tym celu władzom krajowym powinno się zezwolić na weryfikację marż i cen stosowanych przez podmioty gospodarcze.
(5) Rozporządzenie (EWG) nr 2019/93 stanowi, że produkty objęte szczegółowymi ustaleniami dotyczącymi dostaw nie mogą być ponownie wywożone do państw trzecich albo ponownie wysyłane do pozostałych części Wspólnoty. Jednakże przewiduje się odstępstwa w przypadku tradycyjnego wywozu albo tradycyjnego transportu do pozostałych części Wspólnoty produktów przetworzonych. Należy ustalić szczegółowe zasady kontrolowania sposobu wykorzystywania tych odstępstw.
(6) Dlatego konieczne jest wprowadzenie zmian do rozporządzenia (EWG) nr 2019/93.
(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opiniami wszystkich zainteresowanych komitetów zarządzających,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 13 czerwca 2002 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Franz FISCHLER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 184 z 27.7.1993, str. 1.
(2) Dz.U. L 68 z 12.3.2002, str. 4.
(3) Dz.U. L 267 z 28.10.1993, str. 4.
(4) Dz.U. L 174 z 26.7.1995, str. 27.