PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 44 ust. 2 lit. g),
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 32 czwartej dyrektywy Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek(4) nakazuje, aby pozycje przedstawione w rocznych sprawozdaniach finansowych były wyceniane w oparciu o metodę ceny nabycia lub kosztu wytworzenia.
(2) Artykuł 33 dyrektywy 78/660/EWG upoważnia Państwa Członkowskie do udzielania zezwoleń bądź nakładania wymogu wobec wszystkich spółek dokonania rewaluacji pewnych składników aktywów, do wyceny pewnych składników aktywów po koszcie odtworzenia lub do stosowania innych metod wyceny uwzględniających wpływ inflacji na pozycje przedstawione w rocznych sprawozdaniach finansowych.
(3) Artykuł 29 siódmej dyrektywy Rady 83/349/EWG z dnia 13 czerwca 1983 r. wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych(5) nakłada wymóg dokonywania wyceny aktywów i pasywów, zawartych w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych, na podstawie przepisów art. 31-42 i art. 60 dyrektywy 78/660/EWG.
(4) Artykuł 1 dyrektywy Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych(6) nakłada wymóg dokonania wyceny aktywów i pasywów na podstawie art. 31-42 dyrektywy 78/660/EWG, o ile dyrektywa 86/635/EWG nie stanowi inaczej.
(5) Roczne i skonsolidowane sprawozdania finansowe zakładów ubezpieczeń przygotowywane są na podstawie dyrektywy Rady 91/674/EWG z dnia 19 grudnia 1991 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń(7). Zmiany dyrektyw 78/660/EWG i 83/349/EWG nie dotyczą przepisów dyrektywy 91/674/EWG, lecz Komisja może przedstawić podobne propozycje w celu zmiany niniejszej dyrektywy po konsultacji z odpowiednim komitetem doradczym.
(6) Dynamiczny charakter międzynarodowych rynków finansowych przyczynił się do powszechnego wykorzystywania nie tylko tradycyjnych pierwotnych instrumentów finansowych, takich jak akcje i obligacje, lecz także różnych form pochodnych instrumentów finansowych, takich jak kontrakty terminowe typu futures, opcje, kontrakty terminowe i kontrakty typu swap.
(7) Wiodące organizacje stanowiące światowe standardy rachunkowości odchodzą od modelu wyceny tych instrumentów finansowych metodą kosztu historycznego w kierunku modelu księgowania według modelu wartości godziwej.
(8) Komunikat Komisji ds. Harmonizacji Rachunkowości: nowa strategia wobec międzynarodowej harmonizacji wzywający Unię Europejską do podjęcia prac nad utrzymaniem spójności między wspólnotowymi dyrektywami z zakresu rachunkowości, a rozwojem międzynarodowych standardów rachunkowości, w szczególności w ramach Komitetu ds. Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (IASC).
(9) W celu utrzymania takiej spójności między uznanymi międzynarodowymi standardami rachunkowości a dyrektywami 78/660/EWG, 83/349/EWG i 86/635/EWG, konieczne są zmiany tych dyrektyw tak, aby uwzględniały wycenę niektórych składników aktywów i pasywów finansowych według wartości godziwej. Umożliwi to spółkom europejskim prowadzenie sprawozdawczości dostosowanej do bieżących zmian na szczeblu międzynarodowym.
(10) Niniejsza zmiana dyrektyw 78/660/EWG, 83/349/EWG i 86/635/EWG pozostaje w zgodzie z komunikatem Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 czerwca 2000 r. w sprawie strategii sprawozdawczości finansowej UE, zawierającym propozycję stosowania uznanych międzynarodowych standardów rachunkowości przy sporządzaniu skonsolidowanych sprawozdań finansowych przez wymienione spółki. Celem niniejszej zmiany jest umożliwienie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości dotyczących uznawania i wyceny instrumentów finansowych.
(11) Wymóg porównywalności danych finansowych w całej Wspólnocie czyni koniecznym nałożenia wobec Państw Członkowskich wymogu wprowadzenia systemu księgowania wybranych instrumentów finansowych według wartości godziwej. Państwa Członkowskie powinny zezwolić na przyjęcie tego systemu przez wszystkie spółki bądź wszystkie kategorie spółek podlegające dyrektywom 78/660/EWG, 83/349/EWG i 86/635/EWG w odniesieniu zarówno do rocznych, jak i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, lub tylko w odniesieniu do skonsolidowanych sprawozdań finansowych. Ponadto Państwa Członkowskie powinny być dopuszczone do żądania przyjęcia tego systemu w odniesieniu do wszystkich spółek lub wszystkich kategorii spółek zarówno w stosunku do rocznych, jak i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, lub tylko w stosunku do skonsolidowanych sprawozdań finansowych.
(12) Księgowanie według wartości godziwej powinno być możliwe tylko w odniesieniu do pozycji, co do których istnieje ugruntowany, międzynarodowy konsensus, że księgowanie według wartości godziwej jest właściwe. Obecny konsensus stanowi, że księgowanie według wartości godziwej nie powinno być stosowane do wszystkich finansowych składników aktywów i pasywów, przykładowo nie powinno być stosowane do większości składników odnoszących się do portfela bankowego.
(13) Informacje dodatkowe do sprawozdań finansowych powinny zawierać niektóre informacje dotyczące instrumentów finansowych bilansu, które wyceniono według wartości godziwej. Roczne sprawozdanie powinno zawierać informacje na temat celów zarządzania ryzykiem i polityki wykorzystywania instrumentów finansowych w spółce.
(14) Pochodne instrumenty finansowe mogą mieć znaczący wpływ na finansową pozycję spółek. Ujawnianie instrumentów finansowych i ich wartości godziwej jest uważane za stosowne, nawet jeśli spółka nie stosuje księgowania według wartości godziwej. Aby ograniczyć obciążenia administracyjne dla małych przedsiębiorstw, Państwa Członkowskie powinny być dopuszczone do zwolnienia małych przedsiębiorstw z niniejszego wymogu ujawniania.
(15) Rachunkowość instrumentów finansowych jest szybko zmieniającą się dziedziną sprawozdawczości finansowej, co narzuca konieczność przeprowadzania przez Komisję kontroli, opartych na praktycznych doświadczeniach Państw Członkowskich w księgowaniu według wartości godziwej,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 27 września 2001 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
Wimieniu Rady |
N. FONTAINE |
C. PICQUÉ |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 311 z 31.10.2000, str. 1.
(2) Dz.U. C 268 z 19.9.2000, str. 1.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 15 maja 2001 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 30 maja 2001 r.
(4) Dz.U. L 222 z 14.8.1978, str. 11. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 1999/60/WE (Dz.U. L 162 z 26.6.1999, str. 65).
(5) Dz.U. L 193 z 18.7.1983, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r.
(6) Dz.U. L 372 z 31.12.1986, str. 1.
(7) Dz.U. L 374 z 31.12.1991, str. 7.