RADA UNII EUROPEJSKIEJuwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 93,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W pierwszym sprawozdaniu dotyczącym struktury i stawek podatków akcyzowych, sporządzonym zgodnie z przepisami dyrektywy 92/79/EWG (4) oraz dyrektywy 92/80/EWG (5), Komisja ograniczyła się jedynie do wskazania pewnych trudności w wykonaniu tych dyrektyw i nie proponowała konkretnych rozwiązań.
(2) Od tego czasu rozpoczęły się konsultacje z udziałem władz krajowych, przedstawicieli przemysłu i handlu oraz grup interesów.
(3) Pierwszym etapem tych konsultacji była Konferencja w Lizbonie, której celem była ocena wykonania przepisów wspólnotowych oraz wparcie Komisji w planowaniu przyszłej polityki dotyczącej podatku akcyzowego.
(4) Konsultacje doprowadziły do drugiego sprawozdania Komisji.
(5) Konsultacje ujawniły trudności w stosowaniu zasady 57 % minimalnego rozkładu ciężaru.
(6) Jeżeli rynek wewnętrzny ma funkcjonować sprawnie, zasady należy interpretować i stosować w sposób bardziej ujednolicony w Państwach Członkowskich.
(7) Ponadto, jeżeli rynek wewnętrzny ma funkcjonować sprawnie, należy ustanowić zasady, które mogą być łatwiej stosowane w praktyce.
(8) Należy pozwolić Państwom Członkowskim na dostateczną elastyczność w określaniu i realizacji polityk dopasowanych do sytuacji w kraju.
(9) Z przyczyn praktycznych, Państwa Członkowskie powinno się zapewnić pewną elastyczność w dostosowaniu obciążenia ogólną minimalną stawki podatku akcyzowego zgodnie z pewnymi zmianami, w tym zmian stawek VAT.
(10) Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość zneutralizowania wpływu zmian w wysokości stawki VAT na ogólną minimalną stawkę podatku akcyzowego.
(11) Istnienie takiej możliwości taka nie powinno prowadzić do zakłóceń konkurencji lub wadliwego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
(12) Możliwości dane Państwom Członkowskim dotyczące stosowania dyrektyw powinny być ograniczone w czasie.
(13) Sytuacja, która uzasadniła odstępstwo od ogólnej minimalnej stawki podatku akcyzowego w wysokości 57 % przyznane Królestwu Szwecji na mocy Aktu Przystąpienia z 1994 r. nadal obowiązuje; zatem konieczność przedłużenia odstępstwa do dnia 31 grudnia 2002 r. włącznie.
(14) Stosowne jest przyznanie Francji dodatkowego okresu do dnia 31 grudnia 2002 r. włącznie w odniesieniu do papierosów i produktów tytoniowych sprzedanych na Korsyce.
(15) Stosowne jest przyznanie Niemcom dodatkowego okresu na dostosowanie krajowych stawek podatku dla tytoniu zrolowanego drobno krojonego zgodnie z legislacją wspólnotową.
(16) Nic nie stanowi przeszkody dla upoważnienia Państw Członkowskich do stosowania minimalnej stawki podatku akcyzowego dla cygar, cygaretek i tytoniu do palenia w przypadku gdy taka możliwość istnieje w przypadku papierosów i tytoniu do ręcznego zwijania.
(17) Istnieje potrzeba ustanowienia procedury regularnego przeglądu.
(18) Obecny okres dwóch lat jest zbyt krótki na właściwą ocenę zmian w legislacji Państw Członkowskich.
(19) Z tej przyczyny przeglądy muszą się odbywać nie częściej, niż co trzy lata a pierwszy przegląd musi być dokonany nie później niż do dnia 31 grudnia 2000 r.
(20) W celu uniknięcia spadku wartości wspólnotowych minimalnych stawek podatku akcyzowego od cygar, cygaretek, tytoniu używanego do ręcznego zwijania papierosów oraz innych produktów tytoniowych konieczny jest plan podwyżek.
(21) Zatem dyrektywy 92/79/EWG, 92/80/EWG i 95/59/WE (6) powinny zostać zmienione,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 29 lipca 1999 r.
|
W imieniu Rady |
|
S. HASSI |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 203 z 30.6.1998, str. 16.
(2) Dz.U. C 153 z 1.6.1999.
(3) Dz.U. C 410 z 31.12.1998, str. 1.
(4) Dz.U. L 316 z 31.10.1992, str. 8.
(5) Dz.U. L 316 z 31.10.1992, str. 10.
(6) Dz.U. L 291 z 6.12.1995, str. 40.