WSPÓLNOTA EUROPEJSKA i RZĄD KANADY,dalej zwane "Umawiającymi się Stronami",
OPIERAJĄC się na uprzywilejowanych stosunkach ustanowionych w Umowie Ramowej w sprawie współpracy handlowej i gospodarczej między Wspólnotami Europejskimi i Kanadą, podpisanej w Ottawie dnia 6 lipca 1976 roku,
BIORĄC POD UWAGĘ Deklarację z dnia 22 listopada 1990 roku w sprawie stosunków między Wspólnotą Europejską i Kanadą,
UZNAJĄC Wspólną Deklarację w sprawie stosunków między Unią Europejską i Kanadą podpisaną w Ottawie dnia 17 grudnia 1996 roku,
ZWAŻYWSZY, że naruszenia ustawodawstwa celnego stanowią szkodę dla ich interesów gospodarczych, fiskalnych, społecznych, kulturalnych i handlowych,
WIERZĄC, że powinno zostać podjęte zobowiązanie rozwijania współpracy celnej w najszerszym możliwym zakresie, w tym, ale nie wyłącznie, w zakresie upraszczania i harmonizacji procedur celnych,
BIORĄC POD UWAGĘ znaczenie właściwego obliczania należności celnych i podatków pobieranych przy przywozie i wywozie oraz zapewnienia właściwego stosowania środków zakazu, ograniczania i kontroli,
UZNAJĄC potrzebę międzynarodowej współpracy w sprawach związanych ze stosowaniem i egzekwowaniem ich ustawodawstwa celnego,
PRZEKONANI, że działania przeciwko naruszeniom ustawodawstwa celnego mogą być bardziej skuteczne przez ścisłą współpracę między ich władzami celnymi,
UWZGLĘDNIAJĄC właściwe instrumenty Rady Współpracy Celnej, w szczególności zalecenie w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej z dnia 5 grudnia 1953 roku,
UWZGLĘDNIAJĄC także konwencje międzynarodowe zawierające zakazy, ograniczenia i szczególne środki kontroli w stosunku do określonych towarów,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE: