..................................................Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Tekst niniejszego aktu prawnego nie uwzględnia wszystkich zmian. Niektóre akty zmieniające nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym, ponieważ instytucje UE uznały zmiany wynikające z nich za pochłonięte przez akty zmieniające opublikowane w kolejnych tomach tego wydawnictwa.
.................................................
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 84 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji 1 ,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego 2 ,
działając zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 189c Traktatu 3 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W ramach wspólnej polityki transportowej muszą być podjęte dalsze środki dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu morskiego.
(2) Wypadki statków, w szczególności takie, które prowadzą do śmierci ludzi oraz zanieczyszczenia mórz i wybrzeży Państw Członkowskich, napełniają Wspólnotę poważną troską.
(3) Niebezpieczeństwo wypadków statków może być znacznie zmniejszone poprzez wprowadzenie wspólnych norm zapewniających wyższy poziom bezpieczeństwa działania wyposażenia znajdującego się na statkach. Normy badań i metody badań mogą mieć znaczący wpływ na przyszłe działanie wyposażenia.
(4) Zgodnie z konwencjami międzynarodowymi państwa bandery zobowiązane są do zapewnienia, aby wyposażenie statku odpowiadało określonym wymogom bezpieczeństwa oraz wydawały odpowiednie świadectwa. W tym celu międzynarodowe organizacje standaryzacyjne oraz Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) opracowują normy badań niektórych rodzajów wyposażenia morskiego. W normach krajowych, wykonujących normy międzynarodowe, władzom właściwym dla certyfikacji, pomiędzy którymi istnieją różnice w zakresie ich kwalifikacji i doświadczenia, przyznany jest pewien margines swobody. Prowadzi to do zróżnicowania poziomu bezpieczeństwa produktów, których zgodność z odpowiednimi międzynarodowymi normami bezpieczeństwa została potwierdzona przez właściwe władze krajowe oraz do poważnych zastrzeżeń po stronie Państw Członkowskich w zakresie akceptacji wyposażenia statków dopuszczonych przez inne Państwa Członkowskie statków pływających pod ich banderą bez dalszych weryfikacji.
(5) Muszą zostać ustanowione wspólne zasady mające na celu zniwelowanie różnic powstających w procesie wykonywania norm międzynarodowych. Takie wspólne zasady spowodują uniknięcie zbędnych kosztów i postępowań administracyjnych w zakresie zatwierdzania wyposażenia, polepszenie warunków eksploatacji oraz konkurencyjności żeglugi morskiej Wspólnoty, a nadto zniesienie technicznych barier utrudniających handel poprzez umieszczanie na wyposażeniu znaków zgodności.
(6) Rada, w swojej uchwale z dnia 8 czerwca 1993 r. w sprawie wspólnej polityki w zakresie bezpieczeństwa na morzu 4 wyraźnie wezwała Komisję do przedłożenia propozycji ujednolicenia wykonania norm Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) oraz przepisów postępowania w zakresie zatwierdzania wyposażenia statków.
(7) Takie ujednolicenie jest możliwe jedynie poprzez podejmowanie działań na płaszczyźnie Wspólnoty, jako że Państwa Członkowskie nie mogą zapewnić odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa wyposażenia poprzez odosobnione działania ani działania w ramach organizacji międzynarodowych.
(8) Odpowiednim w tym celu instrumentem prawnym jest dyrektywa Rady, ponieważ tworzy ona jednolite i wiążące ramy stosowania przez Państwa Członkowskie międzynarodowych norm badania wyposażenia.
(9) Należy w pierwszym rzędzie badać wyposażenie, którego obowiązek posiadania na statku i zatwierdzenia przez administratora krajowego w zgodności z normami bezpieczeństwa ustanowionymi w międzynarodowych konwencjach lub rezolucjach nakładają najważniejsze konwencje międzynarodowe.
(10) W poszczególnych dyrektywach zapewniany jest swobodny przepływ pewnych produktów, które mogą być między innymi wykorzystywane jako wyposażenie statków bez konieczności wydawania przez Państwa Członkowskie świadectw wyposażenia, zgodnych z odpowiednimi konwencjami międzynarodowymi. Stąd też należy wydać przepisy dotyczące wyposażenia, które musi posiadać statek, wyłącznie w formie nowych wspólnych zasad.
(11) W przypadku wyposażenia, dla którego nie zostały jeszcze wydane takie normy albo jeśli istniejące normy nie są wystarczająco szczegółowe, muszą zostać wydane nowe normy w zakresie badania, najlepiej na poziomie międzynarodowym.
(12) Państwa Członkowskie powinny zapewnić, aby jednostki notyfikowane, które oceniają zgodność wyposażenia z normami dotyczącymi badań, były niezależne, efektywne oraz profesjonalnie właściwe dla wypełniania swoich obowiązków.
(13) Zgodność z międzynarodowymi normami badań może być najlepiej wykazana poprzez przeprowadzenie postępowania w przedmiocie oceny zgodności ustanowionego w decyzji Rady 93/465/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. dotyczącej modułów stosowanych w różnych fazach procedur oceny zgodności oraz zasad umieszczania i używania oznakowania zgodności WE, które mają być stosowane w dyrektywach dotyczących harmonizacji technicznej 5 ;
(14) Dyrektywy te w żadnej mierze nie ograniczają prawa przyznanego przez konwencje międzynarodowe administracji państwa bandery do przeprowadzania badań technicznych na pokładzie statków, dla których wystawiły świadectwo bezpieczeństwa, o ile badania te nie powielają postępowania w przedmiocie oceny zgodności.
(15) Wyposażenie objęte zakresem niniejszej dyrektywy musi zasadniczo mieć znak zgodności z wymogami niniejszej dyrektywy.
(16) W niektórych przypadkach Państwa Członkowskie mogą wprowadzać środki przejściowe zmierzające do ograniczenia lub zakazu stosowania wyposażenia noszącego znak zgodności.
(17) Stosowanie wyposażenia nienoszącego znaku zgodności może być dopuszczone w nadzwyczajnych okolicznościach.
(18) W celu zmiany niniejszej dyrektywy konieczne jest uproszczone postępowanie przy udziale komitetu regulacyjnego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
1 Dz.U. C 218 z 23.8.1995, str. 9.
2 Dz.U. C 101 z 3.4.1996, str. 3.
3 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 29 listopada 1995 r. (Dz.U. C 339 z 18.12.1995, str. 21), wspólne stanowisko Rady z dnia 18 czerwca 1996 r. (Dz.U. C 248 z 26.8.1996, str. 10) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 24 października 1996 r. (Dz.U. C 347 z 18.11.1996).
4 Dz.U. C 271 z 7.10.1993, str. 1.
5 Dz.U. C 220 z 30.8.1993, str. 23.
6 Art. 2 lit. c):- zmieniona przez art. 1 pkt 1 lit. a) dyrektywy Komisji nr 98/85/WE z dnia 11 listopada 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.315.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1998 r.
- zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Komisji nr 2002/75/WE z dnia 2 września 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.254.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 września 2002 r.
- zmieniona przez art. 5 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2002/84/WE z dnia 5 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.324.53) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 29 listopada 2002 r.
7 Art. 2 lit. d):- zmieniona przez art. 1 pkt 1 lit. b) dyrektywy Komisji nr 98/85/WE z dnia 11 listopada 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.315.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1998 r.
- zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Komisji nr 2002/75/WE z dnia 2 września 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.254.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 września 2002 r.
- zmieniona przez art. 5 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2002/84/WE z dnia 5 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.324.53) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 29 listopada 2002 r.
8 Art. 2 lit. n):- zmieniona przez art. 1 pkt 1 lit. b) dyrektywy Komisji nr 98/85/WE z dnia 11 listopada 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.315.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1998 r.
- zmieniona przez art. 1 pkt 1 dyrektywy Komisji nr 2002/75/WE z dnia 2 września 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.254.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 września 2002 r.
- zmieniona przez art. 5 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2002/84/WE z dnia 5 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.324.53) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 29 listopada 2002 r.
9 Dz.U. L 139 z 23.5.1989, str. 19. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 93/68/EWG (Dz.U. L 220 z 31.8.1993, str. 1).
10 Dz.U. L 399 z 30.12.1989, str. 18. Dyrektywa ostatnio zmieniona 93/95/EWG (Dz.U. L 276 z 9.11.1993, str. 11).
12 Art. 7 ust. 5 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.188.14) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 7 sierpnia 2009 r.
13 Art. 7 ust. 6 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.188.14) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 7 sierpnia 2009 r.
14 Art. 13 ust. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.188.14) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 7 sierpnia 2009 r.
15 Art. 14 ust. 5 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.188.14) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 7 sierpnia 2009 r.
16 Art. 17:- zmieniony przez art. 5 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2002/84/WE z dnia 5 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.324.53) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 29 listopada 2002 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.188.14) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 7 sierpnia 2009 r.
17 Dz.U. L 324 z 29.11.2002, str. 1.
18 Art. 18:- zmieniony przez art. 5 pkt 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2002/84/WE z dnia 5 listopada 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.324.53) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 29 listopada 2002 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 596/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.188.14) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 7 sierpnia 2009 r.
19 Dz.U. L 324 z 29.11.2002, s. 1.
20 Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.
21 Załącznik A:- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 98/85/WE z dnia 11 listopada 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.315.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 listopada 1998 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swą bezprzedmiotowość.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy Komisji nr 2002/75/WE z dnia 2 września 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.254.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 września 2002 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2008/67/WE z dnia 30 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.171.16) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 lipca 2008 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2009/26/WE z dnia 6 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.113.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 maja 2009 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2010/68/UE z dnia 22 października 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.305.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 10 grudnia 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2011/75/UE z dnia 2 września 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.239.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 5 października 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2012/32/UE z dnia 25 października 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.312.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 listopada 2012 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2013/52/UE z dnia 30 października 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.304.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 grudnia 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2014/93/UE z dnia 18 lipca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.220.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 14 sierpnia 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr (UE) 2015/559 z dnia 9 kwietnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.95.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 kwietnia 2015 r.
22 Dz.U. L 304 z 14.11.2013, s. 1.
23 Dz.U. L 220 z 25.7.2014, s. 1.
24 Typ może obejmować kilka wersji produktu, pod warunkiem że różnica między wersjami nie wpływa negatywnie na poziom bezpieczeństwa lub inne wymagania dotyczące działania produktu.