RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2423/88 z dnia 11 lipca 1988 r. sprawie ochrony przed przywozem po cenach dumpingowych lub subsydiowanych z państw niebędących członkami Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej(1), w szczególności art. 14 tego rozporządzenia,
uwzględniając wniosek przedłożony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. WCZEŚNIEJSZE DOCHODZENIA
(1) Rozporządzeniem (EWG) nr 3433/91(2) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz gazowych jednorazowych kieszonkowych zapalniczek krzesiwowych objętych kodem CN ex 9613 10 00 i pochodzących, między innymi, z Chińskiej Republiki Ludowej. Stawkę stosowaną do produktów pochodzących z tego kraju ustalono na poziomie 16,9 %.
(2) Zawiadomieniem opublikowanym w marcu 1992 r.(3) Komisja zainicjowała przegląd rozporządzenia (EWG) nr 3433/91 w zakresie, w którym dotyczyło niektórych chińskich spółek które zarzucały, w szczególności, że nie wywoziły przedmiotowych produktów w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (tak zwaną kontrolą nowych uczestników rynku). Decyzją 93/377/EWG(4) Komisja zakończyła powyższe dochodzenie kontrolne nie zmieniając obowiązujących środków.
B. OBECNE DOCHODZENIE KONTROLNE
(3) W listopadzie 1993 r., Komisja otrzymała wniosek o dokonanie kontroli powyższego rozporządzenia, w zakresie w jakim dotyczy przywozu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej. Wniosek został złożony przez Europejską Federację Producentów Zapalniczek, działającą w imieniu producentów wspólnotowych łącznie reprezentujących większość produkcji wspólnotowej przedmiotowego produktu. We wniosku zarzucano, że od czasu zakończenia pierwotnego dochodzenia zmieniły się okoliczności poprzez podniesienie marginesu dumpingu na wywóz towarów do Wspólnoty z Chińskiej Republiki Ludowej i, w konsekwencji, występuje dalsza szkoda. Uznano, że ta prośba o kontrolę zawierała dostateczne dowody usprawiedliwiające wszczęcie dochodzenia.
(4) W grudniu 1993 r. Komisja ogłosiła(5) rozpoczęcie kontroli rozporządzenia (EWG) nr 3433/91 w zakresie przywozu gazowych jednorazowych kieszonkowych zapalniczek krzesiwowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, zgodnie z art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2423/88 (zwanego dalej "podstawowym rozporządzeniem").
(5) Komisja oficjalnie powiadomiła zainteresowanych eksporterów i importerów, przedstawicieli kraju wywozu oraz skarżących, a także dała zainteresowanym stronom możliwość wyrażenia swojego stanowiska na piśmie oraz do złożenia wniosku o przesłuchanie.
(6) Jeden importer, dwóch eksporterów i jeden producent z Chińskiej Republiki Ludowej zgłosili swoje stanowisko na piśmie. Czterech producentów Wspólnotowych, OPI (Ośrodek Przedsiębiorczości i Innowacji) SA, Swedish Match SA, Tokai Seiki GmbH oraz Flamagas SA również przedłożyły swoje stanowiska na piśmie. Kilka z wyżej wymienionych spółek wniosło o przesłuchanie i przyznano im taką możliwość.
(7) Komisja zebrała i zweryfikowała wszelkie informacje, które uważała za niezbędne do celów dochodzenia oraz przeprowadziła dochodzenia na terenie następujących spółek:
Producenci Wspólnotowi (fabryki i/albo biura sprzedaży):
- Bic Deutschland GmbH, Ettlingen, Niemcy
- Bic SA, Clichy, Francja
- Bic SA, Redon, Francja
- Biro Bic Ltd, London, Zjednoczone Królestwo
- Bryant & May, High Wycombe, Zjednoczone Królestwo
- Flamagas SA, Barcelona, Hiszpania
- Laforest Bic SA, Tarragona, Hiszpania
- Swedish Match, Visselhöevede, Niemcy
- Swedish Match SA, Rillieux-la-Pape, Francja
- Tokai Seiki GmbH, Moenchengladbach, Niemcy
- Tokai Vesta Hispania SA, Alcalá de Henares, Hiszpania
Eksporterzy:
- Capital Line Industries Ltd, Hongkong
- Gladstrong Investments Ltd, Hongkong
Niepowiązany importer:
- Troeber GmbH, Hamburg, Niemcy.
(8) Komisja zebrała także informacje od producentów na Filipinach, które uznano kraj podobny na potrzeby ustalenia wartości normalnej (patrz ust. 19-27). Szczegółowe i kompletne informacje dostarczyło i zweryfikowało Swedish Match Philippines Inc., Manila, Filipiny.
(9) Eksporterzy oraz wyłączny importer, którzy współpracowali, występowali z prośbami i byli informowani o istotnych faktach i względach, na podstawie zamierzano zalecić zmianę obowiązującego ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz przedmiotowego produktu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej. Komisja, gdy było to właściwe, wzięła pod uwagę propozycje zainteresowanych stron.
(10) Dochodzenie w sprawie dumpingu objęło okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 września 1993 r. (zwany dalej "okresem dochodzenia").
C. PRZEDMIOTOWY PRODUKT, PRODUKT PODOBNY I PRZEMYSŁ WSPÓLNOTOWY
i) Przedmiotowy produkt
(11) Produkt objęty ostatecznym cłem antydumpingowym określonym w ust. 1 to gazowe jednorazowe kieszonkowe zapalniczki krzesiwowe (zwane dalej "jednorazowe zapalniczki krzesiwowe").
Należy przypomnieć, że na rynku istnieją także inne jednorazowe zapalniczki (zapalniczki piezoelektryczne), których właściwości techniczne znacznie różnią się od właściwości przedmiotowego produktu. Dlatego nie uznano ich za identyczne z przedmiotowym produktem objętym pierwotnym dochodzeniem, nie zostały objęte pierwotnym dochodzeniem i zostały wyłączone z zakresu działania podjętych środków.
(12) Importer, który współpracował twierdził, że ponadto w stosunku do już przyjętego rozróżnienia między zapalniczkami piezoelektrycznymi i krzesiwowymi, w ramach kategorii jednorazowych zapalniczek krzesiwowych powinno się rozróżniać zapalniczki w obudowach z tworzyw sztucznych i w obudowach z nylonu. Importer ten twierdził, że istniały dwa rynki jednorazowych zapalniczek krzesiwowych, jeden oferujący luksusowe, bazujące na nylonie obudowy i drugi rynek oferujący tak zwane standardowe zapalniczki w obudowie z tworzywa sztucznego. Podnosząc, że wszystkie chińskie jednorazowe zapalniczki krzesiwowe miały z tworzywa sztucznego obudowę, importer ten wniósł wniosek, aby przyjąć, że przedmiotowy produkt należy zawęzić jedynie do tego rodzaju produktów.
(13) W trakcie dochodzenia przeprowadzonego przez Komisję, ustalono, że tak wąska definicja przedmiotowego produktu nie byłaby uzasadniona, ponieważ podnoszone rozróżnienie rynku jednorazowych zapalniczek krzesiwowych, oparte na różnicach w fizycznych właściwościach produktu i jego postrzeganiu przez konsumentów nie znajduje potwierdzenia w stanie faktycznym.
Przedmiotowy produkt jest produkowany w różnych modelach i rozmiarach, a w produkcji obudów można wykorzystać różne materiały. Jednakże wszystkie te jednorazowe zapalniczki mają te same właściwości techniczne, to samo podstawowe zastosowanie i pełnią tę samą funkcję. W odróżnieniu od tego ustalenia, należy wskazać, że rozróżnienie między zapalniczkami krzesiwowymi i piezoelektrycznymi zostało oparte na różnicach we właściwościach technicznych, które są jasno ustalone.
Ponadto jest także jasne, że różnica między zapalniczkami krzesiwowymi i piezoelektrycznymi jest dostrzegalna dla konsumentów, podczas gdy różnica między jednorazowymi zapalniczkami w obudowach z tworzywa sztucznego czy nylonu, nie jest. Faktycznie, przedmiotowy produkt jest jednorazowy i stwierdzenie, że konsumenci są świadomi wyżej wymienionej różnicy nie jest poparte dowodami, między innymi istnieniem wyraźnie wyodrębnionych kanałów sprzedaży. Przeciwnie, wszystkie jednorazowe zapalniczki krzesiwowe sprzedaje się bez rozróżnienia w sklepach jednego rodzaju konsumentom mającym takie same oczekiwania i nie uczyniono nic aby uświadomić konsumentom podnoszoną różnicę między zapalniczkami w obudowach z tworzywa sztucznego i nylonu. W szczególności należy zauważyć, że zapalniczki w obudowach z tworzywa sztucznego i nylonu nie są łatwo rozróżnialne ponieważ oba rodzaje są dostępne w postaci półprzezroczystej i nieprzezroczystej.
(14) Dlatego cały asortyment modeli jednorazowych zapalniczek krzesiwowych należy uznać za tworzący jedną kategorię produktu, bez względu na materiał użyty do wyprodukowania obudowy, który stanowi, w każdym przypadku, jedynie o niewielkiej różnicy we właściwościach fizycznych produktu, a także w kwestii kosztu (patrz ust. 36).
Dlatego ustalenia pierwotnego dochodzenia w odniesieniu do przedmiotowego produktu, jak przypomniano w ust. 11, zostają potwierdzone.
ii) Produkt podobny
(15) Współpracujący importer, który podnosił, że ustalenia pierwotnego dochodzenia w odniesieniu do definicji produktu podobnego powinny być rozważone, aby wziąć pod uwagę fakt, że producent wspólnotowy, od niedawna uczestniczący w postępowaniu, produkował zapalniczki w obudowach z tworzywa sztucznego, rzekomo "identyczne" z przywożonymi z Chińskiej Republiki Ludowej, podczas gdy inni producenci wspólnotowi, podobnie jak współpracujący producent z podobnego kraju, produkowali zapalniczki w obudowach z nylonu, które zgodnie ze zdaniem tego importera powinny być uznane, co najwyżej, za "podobne" do chińskich zapalniczek.
Należy ponownie podkreślić w tym względzie, że niewielka różnica fizyczna, taka jak materiał wykorzystany do produkcji obudowy zapalniczki, która nie ma wpływu na podstawowe właściwości techniczne, podstawowe zastosowanie i funkcję produktu i która nie jest dostrzegalna dla konsumentów, nie jest wystarczająca dla usprawiedliwienia rozróżnienia między rzekomo "identycznymi" a "podobnymi" jednorazowymi zapalniczkami krzesiwowymi. Ten wniosek ma zastosowanie to porównania jednorazowych zapalniczek krzesiwowych przywożonych z Chińskiej Republiki Ludowej z, odpowiednio, wszystkimi takimi zapalniczkami produkowanymi i sprzedawanymi we Wspólnocie, a także tymi produkowanymi i sprzedawanymi przez współpracującego producenta w podobnym kraju.
(16) Ten sam importer złożył także oświadczenia dotyczące różnorodnych różnic fizycznych, które miały mieć wpływ na definicję produktu podobnego. Jednakże te zarzuty, co do zasady podniesione już w czasie pierwotnego dochodzenia, nie zostały poparte decydującymi nowymi dowodami, które uzasadniałyby wzięcie ich pod uwagę w ramach definicji produktu podobnego, mianowicie w doniesieniu do postrzegania produktu przez konsumentów.
(17) W tych okolicznościach, potwierdza się, że jednorazowe zapalniczki krzesiwowe produkowane i sprzedawane przez przemysł wspólnotowy i te przywożone z Chińskiej Republiki Ludowej posiadają wystarczająco podobne podstawowe fizyczne i techniczne właściwości, aby uznać je za produkt podobny. Podczas gdy mogą występować niewielkie różnice między produktem przywożonym z Chińskiej Republiki Ludowej a produkcją wspólnotową, różnice te nie są takiego rodzaju, aby dawać podstawę ustaleniu, że nie powinny być uznawane za produkty podobne. Dlatego ustalenia pierwotnego postępowania w odniesieniu do definicji produktu podobnego zostają potwierdzone.
Jak wyjaśniono w ust. 26 i 36, powyższy wniosek jest równie uprawniony w stosunku do producenta jednorazowych zapalniczek krzesiwowych produkowanych i sprzedawanych przez współpracującego producenta w podobnym kraju.
iii) Przemysł wspólnotowy
(18) W świetle powyższych ustaleń odrzucono twierdzenie, że pojęcie przemysłu wspólnotowego powinno zostać ponownie zdefiniowane, tak aby obejmowało jedynie producenta wspólnotowego produkującego zapalniczki w obudowach z tworzywa sztucznego. Na tej podstawie, jak ustalono w okresie dochodzenia, producenci wspólnotowi, w imieniu których został wniesiony wniosek o dokonanie kontroli, reprezentowali ponad 70 % wspólnotowej produkcji podobnego produktu. W związku z tym przyjmuje się, że przedmiotowi producenci tworzą "przemysł wspólnotowy" w rozumieniu art. 4 ust. 5 podstawowego rozporządzenia.
D. DUMPING
a) Wartość normalna
i) Kraj podobny
(19) Ponieważ Chińska Republika Ludowa nie jest krajem o gospodarce rynkowej, wartość normalna musiała być ustalona na podstawie informacji uzyskanych w kraju o gospodarce rynkowej (tak zwanym kraju podobnym) zgodnie z art. 2 ust. 5 podstawowego rozporządzenia. W tym celu w skardze sugerowano posłużenie się Tajlandią jako krajem podobnym jak w pierwotnym dochodzeniu i nawiązano kontakt z dwoma tajlandzkimi producentami, którzy współpracowali w ramach tego dochodzenia. Przy tej sposobności tajlandzcy producenci nie współpracowali.
(20) Nawiązano zatem dla tego celu kontakt z jednym producentem koreańskim i dwoma producentami na Filipinach. Jedynie producenci z Filipin wyrazili wolę współpracy z Komisją i przedłożyli odpowiedzi na kwestionariusz Komisji. Jednakże w przypadku jednego z producentów z Filipin udzielona odpowiedź była zbyt ograniczona i skierowano prośbę o dodatkowe szczegóły. Następnie dany producent poinformował Komisję, że nie zamierza dostarczyć bardziej szczegółowych informacji. W konsekwencji, producenta tego uznano za niewspółpracującego, co sprawiło, że tylko jedna spółka pozostała potencjalnym źródłem informacji dotyczącej Filipin.
Po ujawnieniu zasadniczych ustaleń dochodzenia, współpracujący importer twierdził, że należało również skontaktować się z działającą w Hong Kongu spółką Cli - Claque Ltd, rzekomo produkującą jednorazowe zapalniczki krzesiwowe na Filipinach. Na istnienie tego producenta na Filipinach zwrócono uwagę Komisji dopiero w bardzo późnym stadium dochodzenia i dlatego nie mogło być uwzględnione bez znaczącego utrudnienia dochodzenia.
(21) Ponieważ nie istniały inne możliwości ustalenia wartości normalnej, nie można było uniknąć zmiany w wyborze kraju podobnego. W świetle niedawnego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości dotyczącego kryteriów stosowanych to wyboru kraju podobnego, weryfikacji poddano następujące czynniki w celu oceny właściwości wyboru Filipin;
- reprezentatywność przedmiotowego rynku:
rozmiar rynku krajowego czyni Filipiny krajem reprezentatywnym dla ustalenia wartości normalnej dla Chińskiej Republiki Ludowej (łączna sprzedaż wewnętrzna współpracującego producenta na Filipinach wynosi ponad 5 % chińskiego wywozu do Wspólnoty);
- otwartość rynku:
rynek filipiński jest otwarty na konkurencję: lokalna produkcja jednorazowych zapalniczek spotyka się z konkurencją cenową głownie w związku ze znacznym przywozem. Struktura popytu również sprzyja konkurencji ponieważ na rynku obecne są liczne podmioty gospodarcze takie jak wielkopowierzchniowe sklepy oraz średni i mali kupcy detaliczni;
- dostęp do podstawowych materiałów:
nie wydaje się, aby występowały znaczące różnice w łatwości dostępu do podstawowych materiałów między Chinami a Filipinami. Prawdą jest, że niektóre części i składniki są przywożone do Filipin, ale chińscy producenci również przywożą niektóre istotne części zapalniczek, takie jak krzesiwo, od dostawców spoza Chin. Ogólnie biorąc, dostępność części do zapalniczek na Filipinach wydaje się co najmniej tak dobra jak w Chińskiej Republice Ludowej.
(22) Jednakże to, że współpracująca spółka z Filipin stanowi część grupy spółek do której należy także skarżący, Komisja uznała również za niezbędne przeanalizowanie implikacji istnienia takich powiązań w celu ustalenia czy sytuacja ta miała jakikolwiek skutek zakłócający na przedłożone dane i, odpowiednio, czy te informacje mogą bądź nie być wykorzystane w ramach trwającego dochodzenia kontrolnego.
(23) Dogłębne zbadanie kosztów produkcji dostarczonych przez zainteresowanego filipińskiego producenta wykazało, że ponoszono dodatkowe koszty w związku z faktem, że niektóre części wykorzystywane do produkcji jednorazowych zapalniczek były kupowane od powiązanych stron. Dlatego do celów przeprowadzenia rozsądnego i właściwego badania rentowności, przedmiotowe dodatkowe koszty zostały odjęte. Po takim dostosowaniu, ustalono, że ceny stosowane w praktyce przez współpracującego filipińskiego producenta w sprzedaży produktu podobnego na rynku krajowym w normalnym obrocie handlowym pozwoliły odzyskać wszystkie koszty poniesione w normalnym obrocie handlowym wraz z normalną marżą zysku.
W tych okolicznościach uznano, że wartość normalna może być oparta, zgodnie z art. 2 ust. 5 lit. a) ppkt i) podstawowego rozporządzenia, na cenach, po których jednorazowe zapalniczki krzesiwowe były sprzedawane w celach konsumpcyjnych na rynek wewnętrzny na Filipinach.
(24) To, wraz z wyżej wymienionymi elementami dotyczącymi pozycji Filipin jako kraju podobnego, doprowadziło do uznania przez Komisję, że Filipiny były właściwym, a nie nieuzasadnionym wyborem. Zainteresowane strony poinformowano we właściwym czasie o zaproponowanym sposobie działania. Główne z poczynionych w tym względzie przez strony uwag są dyskutowane poniżej, a także w ust. 28-31.
(25) Zainteresowani eksporterzy zgodzili się, bądź się nie odnieśli, do propozycji wykorzystania Filipin jako kraju podobnego.
(26) W terminie zakreślonym dla zgłoszenia uwag w odniesieniu do wyboru kraju podobnego, współpracujący importer wskazał, że Filipiny stanowić będą właściwy wybór jeśli dane, na których wybór się opiera, dotyczyłyby filipińskiego producenta nie mającego powiązań z przemysłem wspólnotowym, który produkuje zapalniczki w obudowach z tworzywa sztucznego.
W odniesieniu do rzekomych różnic fizycznych między zapalniczkami w obudowach z tworzywa sztucznego i nylonowych, należy zauważyć, że przedstawione argumenty są identyczne z tymi, które podniesiono w stosunku do jednorazowych zapalniczek produkowanych i sprzedawanych przez przemysł wspólnotowy w kontekście ustalenia definicji produktu przedmiotowego i produktu podobnego. Jak wyjaśniono w ust. 12-17, Komisja uznała, że wszystkie jednorazowe zapalniczki krzesiwowe tworzą jedną kategorię produktu oraz, że jednorazowe zapalniczki krzesiwowe w obudowach z tworzywa sztucznego i nylonu muszą zostać uznane za produkty podobne. Ten wniosek jest także uprawniony w kontekście wyboru kraju podobnego. W odniesieniu do ewentualnego wpływu istniejących powiązań, Komisja uznała, że badanie przedstawione w ust. 23 dostarczyło wystarczających dowodów, że, wyrażone obawy nie miały podstaw pod warunkiem że wartość normalna będzie oparta na krajowych cenach sprzedaży.
Importer ten sugerował także, że za kraj podobny należy uznać Meksyk. Jednakże propozycja ta została zgłoszona dopiero we wrześniu 1994 r., tj. ponad pięć miesięcy od upływu nieprzekraczalnego terminu ustalonego dla zgłaszania uwag w sprawie i dlatego nie mogła być rozpatrzona bez znaczącego utrudnienia dochodzenia.
(27) Dlatego wniosek, że Filipiny stanowią właściwy, a nie nieuzasadniony wybór na użytek ustalenia wartości normalnej dla Chińskiej Republiki Ludowej zgodnie z art. 2 ust. 5 podstawowego rozporządzenia zostaje potwierdzony.
ii) Żądania zastosowania art. 2 ust. 6 podstawowego rozporządzenia
(28) Niektóre z zainteresowanych stron twierdziły, że wartość normalna powinna być ustalona na podstawie art. 2 ust. 6 podstawowego rozporządzenia, tj. zgodnie z przepisami stosowanymi w przypadku gdy produkt nie jest przywożony bezpośrednio z kraju pochodzenia, ale wywozi się go do Wspólnoty z kraju pośredniego, i że, w tym kontekście, wartość normalną powinno się ustalić w kraju wywozu, to jest w Hong Kongu.
(29) Należy zauważyć, że jedynie ograniczona liczba chińskich eksporterów i jeden niepowiązany importer współpracowali z Komisją. Tak się składa, że współpracujące spółki wywoziły lub przywoziły chińskie zapalniczki do Wspólnoty przez Hong Kong. Spółki te reprezentują w przybliżeniu 53 % łącznego wywozu do Wspólnoty Europejskiej. W doniesieniu do współpracujących eksporterów z siedzibą w Hong Kongu, którzy reprezentują około 13 % łącznego wywozu chińskich zapalniczek do Wspólnoty Europejskiej, Komisja ustaliła, że sprzedają oni chińskie zapalniczki również na swym rynku krajowym. Jednakże "szlak wywozu" dla innych spółek (tj. nie współpracujących eksporterów, których importerzy nie współpracowali) nie była znana.
(30) W tym kontekście Komisja jest zdania, że co do ogólnej zasady, przepisów art. 2 ust. 6 nie stosuje się do przywozu pochodzącego z kraju o gospodarce nierynkowej. Jednakże w niniejszej sprawie jest prawdopodobne, że zdecydowana większość chińskich jednorazowych zapalniczek krzesiwowych była po prostu przeładowywana w Hong Kongu.
W odniesieniu do istnienia produkcji w kraju wywozu, wydaje się, zgodnie z informacjami udostępnionymi Komisji, że w okresie dochodzenia nie było w Hong Kongu produkcji końcowej jednorazowych zapalniczek krzesiwowych. W końcu, w odniesieniu do ceny sprzedaży w kraju wywozu, ponieważ przedmiotowe zapalniczki są bądź produkowane w Chinach na podstawie podzleceń, bądź strony zainteresowane są powiązane, Komisja nie może uznać, że sprzedaż odbywała się w zwykłym obrocie handlowym.
(31) W świetle powyższych ustaleń stwierdzono, że nawet jeśli art. 2 ust. 6 mógłby mieć zastosowanie do przywozu z kraju o gospodarce nierynkowej, nie byłoby właściwe w kontekście obecnego dochodzenia ustalać wartość normalną na podstawie cen na rynku krajowym kraju wywozu ponieważ w Hong Kongu nie ma produkcji końcowej jednorazowych zapalniczek krzesiwowych a także, dodatkowo, nie istnieje na tym terytorium wiarygodna porównywalna cena. Wartość normalna musiałaby być oparta na cenach na rynku wewnętrznym kraju pochodzenia. Jednakże ponieważ Chińska Republika Ludowa nie jest krajem gospodarki rynkowej, wartość normalna musi być ustalona zgodnie z art. 2 ust. 5 podstawowego rozporządzenia.
iii) Wewnętrzna cena zbytu na rynku filipińskim
(32) Komisja rozważyła, czy wartość normalna może być ustalona na podstawie cen po których produkt jest sprzedawany do konsumpcji na rynku filipińskim. W tym względzie zauważono, że współpracująca filipińska spółka sprzedawała swoje jednorazowe zapalniczki krzesiwowe kilku dużym klientom, z których jeden był niezależnym dystrybutorem odsprzedającym zapalniczki zarówno kupcom detalicznym jak hurtowym, drugi zaś był dużą spółką tytoniową. Komisja ustaliła także, że stosowane ceny zbytu umożliwiały uzyskanie zysku ze sprzedaży (patrz: ust. 23).
Dlatego stwierdza się, że wewnętrzne ceny zbytu stosowane przez współpracującego producenta na rynku filipińskim stanowią właściwą podstawę dla ustalenia wartości normalnej.
b) Cena eksportowa
(33) Komisja wysłała kwestionariusze do wszystkich eksporterów znanych z dwóch poprzednich dochodzeń dotyczących przedmiotowego produktu. Jedynie dwaj eksporterzy i jeden importer wskazani w ust. 7, a także jeden chiński producent (mianowicie Dong Guan Lighter Factory, z siedzibą w Dong Guan, Chińska Republika Ludowa) przedstawili pełne odpowiedzi.
Całkowite ilości przedstawione w sprawozdaniu przez współpracujących eksporterów i importera stanowią 53 % całkowitego przywozu. W odniesieniu do pozostałej części wywozu, zgodnie z art. 7 ust. 7 lit. b) podstawowego rozporządzenia cena eksportowa dla niewspółpracujących eksporterów, została oparta, uwzględniając stopień współpracy, na średniej cen współpracującej spółki żądającej najniższej ceny eksportowej, ponieważ statystyki Eurostat zawierają informację cenową bazującą na mieszanym asortymencie różnych zapalniczek (z punktu widzenia wyglądu, kształtu, rozmiaru itd.) i dlatego nie są właściwe dla ustalenia ceny eksportowej. Jednocześnie założono, że zapalniczki dostarczane przez niewspółpracujące spółki były zapalniczkami "bez nadruku", sprzedawanymi w jednostkach po 50 sztuk (tak zwanym "luzem").
(34) Współpracujący eksporterzy wnieśli o indywidualne traktowanie (tj. ustanowienie odrębnej ceny eksportowej i tym samym odrębnych marginesów dumpingu). Choć indywidualne traktowanie może być przyznane niektórym eksporterom w krajach o gospodarce nierynkowej, w szczególności w przypadku gdy wykazały swoją niezależność od państwa w zakresie polityki eksportowej i ustalaniu cen eksportowych, uznano, że w tej sprawie wskazana jest najwyższa ostrożność.
W tym względzie należy przypomnieć, że dochodzenie kontrolne w odniesieniu do nowego uczestnika rynku określonego w ust. 2 ustaliło, że nie można było przyznać indywidualnego traktowania żadnemu z czterech chińskich spółek objętych wspomnianym dochodzeniem. Ponieważ wniosek ten dotyczył, między innymi, dwóch spółek, które współpracowały w ramach trwającego dochodzenia, a także to, że przedmiotowe spółki nie przedstawiły jakichkolwiek nowych, potwierdzonych dowodów w odniesieniu do deklarowanej przez nie niezależności, przyznanie indywidualnego traktowania wnioskującym uznano za niewłaściwe i niezgodne z utrwalonym sposobem postępowania Instytucji Wspólnotowych.
c) Porównanie
(35) Pomimo że wszystkie jednorazowe zapalniczki krzesiwowe można uznać za jeden produkt, sprzedaje się je w różnych postaciach tj. bez nadruku, z nadrukiem, w futerałach itd. Wywóz z Chin przedstawiony w sprawozdaniu przez współpracujące spółki obejmował, w około 80 %, zapalniczki bez nadruku "luzem". Tylko niewielka ilość wywozu dotyczyła zapalniczek z jedno lub dwustronnym nadrukiem. W celu obliczenia dumpingu, jedynie eksportowa wartość normalna zapalniczek bez nadruku luzem była porównana. To podejście uznano za rozsądne ponieważ zapalniczki bez nadruku luzem stanowiły zdecydowaną większość wywożonego towaru deklarowanego przez współpracujące spółki.
(36) Współpracujący importer twierdził, że zapalniczki produkowane przez współpracujące spółki filipińskie nie były porównywalne z chińskimi zapalniczkami ponieważ były wykonana z innego materiału tj. obudowa filipińskiej zapalniczki jest wykonana z nylonu, a obudowa chińskiej zapalniczki jest z tworzywa sztucznego. W odniesieniu do innych części ten sam importer twierdził, że istnieją różnice, które należy wziąć pod uwagę poprzez 100 % dostosowanie ceny. Wspomniany importer twierdził, że te różnice fizyczne pociągały za sobą wyższy koszt produkcji i tym samym miały wpływ na cenę sprzedaży zapalniczek filipińskich, gdy je porównać z zapalniczkami chińskimi.
W odniesieniu do materiału wykorzystanego do produkcji obudowy, informacja udostępniona Komisji wskazała, że typ surowca wykorzystywanego przez producentów chińskich faktycznie kosztuje mniej w przeliczeniu na kilogram niż surowce wykorzystywane przez producenta filipińskiego. Jednakże techniczne właściwości obudów z tworzywa sztucznego wskazują, że ścianki obudów z tworzywa sztucznego są do 2,5 raza grubsze niż ścianki obudów nylonowych i dlatego zużywa się więcej materiału. Ponadto cykl przetwarzania jest dłuższy w przypadku zapalniczek w obudowie z tworzywa sztucznego w związku z wymogiem dłuższego czasu schładzania. Po namyśle należy uznać, że różnica w kosztach jest nieistotna.
Komisja przyjmuje, że części wykorzystywane przez chińskich i filipińskich producentów nie są całkowicie identyczne, i że w konsekwencji proces montażu nie jest dokładnie identyczny. Jednakże zgodnie z informacjami udostępnionymi Komisji, część bardziej złożona lub nieznacznie inna nie okazała się regularnie droższa w produkcji niż odpowiadająca jej część rzekomo mniej złożona. Ponadto nie uzyskano żadnych informacji, które sugerowałyby, że rzekome różnice fizyczne, jedynie nieznacznie wpływające na koszty, miały wpływ na cenę sprzedaży.
W tych okolicznościach stwierdzono, że żadne dostosowanie ceny nie nakazuje wzięcia pod uwagę rzekomych różnic fizycznych lub jakościowych.
(37) W celu zapewnienia sprawiedliwego porównania, przyznano dostosowanie wartości normalnej w odniesieniu do podatku od sprzedaży krajowej na rynku filipińskim. W odniesieniu do ceny eksportowej, jeśli była dostępna, fracht, ubezpieczenie i inne koszty zostały odjęte do uzyskania poziomu FOB; w innych przypadkach udział procentowy odpowiadający temu ostatniemu odjęciu został odjęty. Żadne dalsze dostosowanie nie było żądane, ani nie było uznane za niezbędne.
Wewnętrzne ceny sprzedaży i chińskie ceny eksportowe porównano na tym samym poziomie sprzedaży tj. granica krajowa FOB.
d) Margines dumpingu
(38) Margines dumpingu wyrażony jako udział procentowy wartości CIF granica Wspólnoty przywozu został ustalony na poziomie 80,3 %.
E. SZKODA
a) Uwagi ogólne
(39) Należy podkreślić, że niniejsze dochodzenie kontrolne było prowadzone dalej w celu rozpatrzenia wniosku złożonego przez przemysł wspólnotowy, zarzucającego, że dumping chińskich jednorazowych zapalniczek krzesiwowych dramatycznie wzrósł od czasu zamknięcia pierwotnego dochodzenia, a także że obowiązujące środki powinny zostać zmienione, aby zapobiec dalszej szkodzie wyrządzanej przemysłowi wspólnotowemu.
Uwzględniając przepisy art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, konieczne było przeprowadzenie dochodzenia dotyczącego poziomu szkód. W pierwotnym dochodzeniu szkodliwe skutki chińskiego przywozu po cenach dumpingowych zostały oszacowane i ustalone kumulatywnie z przywozem po cenach dumpingowych z trzech innych państw trzecich. Stosownie przeprowadzono dochodzenie w celu ustalenia czy zwiększony dumping chińskich eksporterów doprowadził do dalszych szkód, co uzasadniałoby zmianę środków podjętych względem Chińskiej Republiki Ludowej.
b) Całkowita konsumpcja Wspólnotowa
(40) Obliczając całkowitą konsumpcję przedmiotowego produktu na rynku wspólnotowym, Komisja dodała sprzedaż jednorazowych zapalniczek krzesiwowych przez producentów wspólnotowych do całkowitego przywozu tych produktów do Wspólnoty, zadeklarowanych jako objęte kodem CN 9613 10 00. Natej podstawie ustalono, że całkowita konsumpcja między 1989 r. (tj. okresem dochodzenia pierwotnego dochodzenia) a 1993 r. wzrosła o 15 %.
Wiadomo jednakże że przywóz produktów objętych kodem CN 9613 10 00 obejmował nie tylko jednorazowe zapalniczki krzesiwowe, ale także jednorazowe zapalniczki piezoelektryczne. Ilość przywożonych zapalniczek piezoelektrycznych nie jest dokładnie znana i tym samym nie jest możliwe oszacowanie wzrostu konsumpcji wynikłego z przywozu tego rodzaju jednorazowych zapalniczek. Komisja podjęła próbę rozróżnienia zapalniczek piezoelektrycznych i krzesiwowych w statystykach przywozu globalnego na podstawie statystyki Taric mającej rozróżniać te dwa typy jednorazowych zapalniczek ale żadne wiarygodne dane historyczne nie zostały na tej podstawie ustalone.
Niemniej jednaj w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej należy zauważyć, że informacje udostępnione Komisji nie wykazały żadnego przywozu zapalniczek piezoelektrycznych w okresie przed i w trakcie obecnego dochodzenia. To oznacza, że w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej, żadne przeszacowanie jej udziału w rynku jednorazowych zapalniczek krzesiwowych nie mogło mieć miejsca ponieważ całość przywozu z Chin objętego tym kodem CN odnosiła się do produktu objętego dochodzeniem.
c) Czynniki odnoszące się do przywozu po cenach dumpingowych
i) Wielkość i udział w rynku
(41) Między 1989 r. a końcem okresu dochodzenia przywóz z Chin znacznie wzrósł w porównaniu ze stanem z 1989 r. Ilości przywożone były na rzeczywistym poziomie 9,6 mln jednostek w 1989 r., 69,3 mln w 1990 r., 78,1 mln w 1991 r., 45,5 mln w 1992 r. i 71,6 mln w 1993 r. (okres dochodzenia ustalony na 12 miesięcy).
Po względnym spadku w 1992 r. wynikającym z nałożenia środków z 1991 r., przywóz wzrósł w stopniu znacznie wyższym niż wzrost konsumpcji. W konsekwencji, rynkowy udział przywozu z Chin znacząco wzrósł, tj. z 1,5 % w 1989 r. do 11 % w 1991 r., później od 7 % w 1992 r., do 10 % w 1993 r.(okres dochodzenia ustalony na 12 miesięcy).
ii) Ceny
(42) W kontekście niniejszego dochodzenia kontrolnego jest bardzo ważne, aby zauważyć, że cena eksportowa chińskich zapalniczek spadła w przybliżeniu o 25 % w obecnym okresie dochodzenia w porównaniu z pierwotnym okresem dochodzenia (1989 r.). W tym względzie należy także zauważyć, że ta tendencja została ustalona na podstawie danych przedstawionych w sprawozdaniu przez współpracujących eksporterów i współpracującego importera ponieważ, z powodów określonych w ust. 33, statystyki Eurostat nie były właściwe do celów ustalenia cen eksportowych.
(43) Ceny chińskich zapalniczek porównano także z cenami zapalniczek produkowanych we Wspólnocie i sprzedawanych przez przemysł wspólnotowy. Podobnie jak w pierwotnym dochodzeniu, Komisja uznała, że jedynie zapalniczki z jednakową lub prawie jednakową ilością gazu i dlatego o podobnej ilości zapłonów, powinny stanowić podstawę niniejszego porównania cen, którego dokonano w oparciu o reprezentatywny udział procentowy sprzedaży na poziomie sprzedawców hurtowych i dużych kupców detalicznych. Z powodów określonych w ust. 36, istotnych także w tym kontekście, nie zastosowano żadnych dostosowań, aby wziąć pod uwagę inne rzekome fizyczne lub jakościowe różnice.
(44) Cena sprzedaży przywożonych chińskich jednorazowych zapalniczek kształtowała się, w okresie dochodzenia, znacznie poniżej średniej ceny sprzedaży porównywalnych jednorazowych zapalniczek produkowanych przez producentów wspólnotowych. Ustalono, że średni ważony margines zaniżania cen wyniósł 26 % (wyrażona na podstawie wspólnotowych cen sprzedaży).
d) Sytuacja przemysłu wspólnotowego
i) Uwagi ogólne
(45) Rynek zapalniczek jest rynkiem o dużej wrażliwości cenowej. W celu utrzymania możliwości sprzedaży bądź zachowania udziału w rynku, liczni producenci i kupcy rynkowi dążą do dostosowania swoich cen do najniższego możliwego poziomu. Wobec przywozu towarów po niskich cenach dumpingowych z Chińskiej Republiki Ludowej przemysł wspólnotowy był zmuszony obniżyć ceny w celu podjęcia próby zachowania udziału w rynku, poziomu produkcji i wykorzystania zdolności produkcyjnych.
ii) Produkcja, sprzedaż i udział w rynku
(46) Produkcja i sprzedaż przemysłu wspólnotowego pozostawała stabilna między pierwotnym okresem dochodzenia i obecnym okresem dochodzenia, pomimo pewnej poprawy możliwej do zauważenia w latach 1990 i 1991. Jednakże w tym samym okresie, na rosnącym rynku, udział przemysłu wspólnotowego zmniejszył się o 9 punktów procentowych, podczas gdy udział w rynku chińskiego przywozu wzrósł o 8,5 punktu procentowego.
iii) Ceny, rentowność i zatrudnienie
(47) Ceny w przemyśle wspólnotowym przeciętnie spadły, kiedy porównać pierwotny okres dochodzenia z obecnym okresem dochodzenia. Obniżenie cen było rzeczywiście jedynym sposobem na ograniczenie strat w udziale w rynku do minimum. Pomimo tej obniżki cel ten nie został osiągnięty przez przemysł wspólnotowy.
(48) Od czasu pierwotnego okresu dochodzenia finansowa sytuacja przemysłu wspólnotowego w całości - po pewnej poprawie w 1991 r. - pogarszała się, aż do końca obecnego okresu dochodzenia. Utrzymujący się spadek cen nie mógł być wyrównany poprzez redukcję kosztów. W 1993 r. średnia cena sprzedaży kształtowała się poniżej średniego kosztu z uwzględnieniem wydatków na sprzedaż, wydatków ogólnych i administracyjnych.
(49) Przemysł wspólnotowy dokonał znacznych wysiłków, aby poradzić sobie z utrzymującym się spadkiem cen, w szczególności poprzez redukcje ilości zatrudnionych o 13 % w okresie od pierwotnego okresu dochodzenia do obecnego okresu dochodzenia przy jednoczesnym utrzymaniu produkcji i sprzedaży celem zachowania rentowności.
e) Wnioski w sprawie szkody
(50) W tych okolicznościach stwierdzono, że szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy znacznie się zwiększyła. W ramach powiększającego się rynku, zainteresowani producenci wspólnotowi stracili udział w rynku, a ich rentowność się obniżyła pomimo ostrej redukcji kosztów, włączając redukcję miejsc pracy.
F. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY SZKODY
(51) Komisja zbadała, czy dodatkowa szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy została spowodowana przez rosnący dumping chińskich eksporterów, a także czy inne czynniki mogły spowodować szkodę bądź przyczynić się do powstania tej szkody.
a) Skutek przywozu po cenach dumpingowych
(52) Badając skutki przywozu towarów po cenach dumpingowych ustalono, że rosnąca wielkość nisko wycenionego przywozu towarów po cenach dumpingowych z Chińskiej Republiki Ludowej zbiegła się z utratą udziału w rynku, spadkiem cen i pogorszeniem sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego.
(53) Istotnie, w okresie między pierwotnym okresem dochodzenia a obecnym okresem dochodzenia udział w rynku chińskiego przywozu znacznie wzrósł, mianowicie z 1,5 % do 10 %, tj. 8,5 % całkowitej wspólnotowej konsumpcji, podczas gdy udział przemysłu wspólnotowego zmniejszył się o 9 % całkowitej konsumpcji. W tym samym okresie, poziom zaniżania cen przez chińskich importerów również wzrósł w przybliżeniu o 20 % przed nałożeniem środków do 26 % w obecnym okresie dochodzenia.
Przedmiotowy rynek bardzo wrażliwy cenowo, jak to wyjaśniono w ust. 45, jasne jest, że znaczące i rosnące zjawisko zaniżania cen przez chiński przywóz towarów po cenach dumpingowych wraz z wynikającym z tego zwiększeniem udziału w rynku istotnie wpłynął na przemysł wspólnotowy, zarówno w odniesieniu do wielkości sprzedanych przez ten przemysł w ramach powiększającego się rynku, jak i w odniesieniu do cen zbytu wraz z wynikłym z tego wpływem na koszty jednostkowe i zysk.
Zważywszy dodatkowo, że margines dumpingu chińskiego przywozu w tym samym okresie znacznie wzrósł, stwierdzono, że tak przywóz towarów po cenach tak wysoce dumpingowych spowodował dalszą szkodę zainteresowanemu przemysłowi wspólnotowemu.
b) Wpływ innych czynników
(54) Komisja zbadała czy czynniki inne niż przywóz towarów po cenach dumpingowych, takie jak spadek wywozu przemysłu wspólnotowego do państw trzecich czy wzrost przywozu z krajów innych niż Chińska Republika Ludowa, spowodowały bądź przyczyniły się do istotnej szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.
(55) W okresie między pierwotnym okresem dochodzenia a 1993 r. wywóz przemysłu wspólnotowego do państw trzecich wykazywał ogólnie stałą tendencję (w wielkości, wskaźnik bazowy dla 1989 r. = 100, w 1990 r. wyniósł 106, w 1991 r. wyniósł 105, w 1992 r. wyniósł 95, a w latach 1992, 1995 i 1993 wyniósł 100). Ten rozwój nie może zatem być uznany za czynnik niekorzystnie wpływający na przemysł wspólnotowy.
(56) Przywóz z krajów innych niż Chińska Republika Ludowa wykazywał między 1989 r. a okresem dochodzenia stały udział w rynku na poziomie 25 % całkowitej konsumpcji. Bardziej szczegółowa analiza wykazała, że niektóre kraje weszły w miejsce tradycyjnych dostawców (innych niż chińscy), wobec których stosuje się obecnie środki antydumpingowe i mogły wejść na rynek w związku z agresywną polityką wyznaczania cen, która mogła mieć wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego.
Znajduje to potwierdzenie w niedawnym złożeniu wniosku i wszczęciu postępowania antydumpingowego w sprawie przywozu jednorazowych zapalniczek krzesiwowych pochodzących z państw trzecich, które nie były zaangażowane w pierwotne dochodzenie(6). Jednakże hipotetyczne istnienie przywozu towarów po cenach dumpingowych z innych państw trzecich nie umniejsza faktu, że przywóz z Chin dramatycznie zwiększywszy swój udział w rynku poprzez rosnące zaniżanie cen oraz dumping, powinien być uznany, sam w sobie, jako przyczyna dalszej istotnej szkody dla przemysłu wspólnotowego.
(57) Jeden z importerów twierdził, że wprowadzenie nowych produktów, takich jak piezoelektryczne zapalniczki jednorazowe oraz zapalniczki bezpłomieniowe do wielokrotnego napełniania, niekorzystnie wpłynęło na rynek Wspólnoty poprzez kontraktację popytu i obniżenie cen jednorazowych zapalniczek krzesiwowych. Jednakże zarzuty te nie zostały poparte dowodami na to, że zakup tych nowych produktów przez konsumentów wspólnotowych zastąpił zakup jednorazowych zapalniczek krzesiwowych. W rzeczywistości wydaje się, że przedmiotowy produkt pozostał atrakcyjny zważywszy na wzrost przywozu i konsumpcji.
(58) Ten sam importer twierdził także, że recesja gospodarcza była jedną z głównych przyczyn szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy. W jej rezultacie konsumenci rzekomo poszukiwali najtańszych dostępnych zapalniczek. Argumentowano, że spowodowało to spadek cen, a chińskie zapalniczki stały się atrakcyjniejsze dla konsumentów.
Podczas gdy jest jasne, że chińskie ceny dumpingowe poważnie zaniżają ceny przemysłu wspólnotowego tym samym wpływając na jego politykę wyznaczania cen i rentowność, nie przedstawiono dostatecznych dowodów na rzekomy wpływ recesji gospodarczej na całość wspólnotowego rynku zapalniczek, w szczególności na sytuację przemysłu wspólnotowego. Istotnie, podczas gdy taki wpływ, jeśli istnieje, byłby również dostrzegalny na ogólnym rynku wspólnotowym, należy podkreślić, że konsumpcja jednorazowych zapalniczek krzesiwowych we Wspólnocie wzrosła (patrz ust. 40). W tych okolicznościach argument, że to recesja gospodarcza byłaby odpowiedzialna za straty poniesione przez przemysł wspólnotowy nie może być zaakceptowany.
(59) Ten sam importer twierdził, że trudna sytuacja przemysłu wspólnotowego była również związana z faktem, że w porównaniu z zapalniczkami do wielokrotnego napełniania, produkowane przez przemysł wspólnotowy zapalniczki jednorazowe nie były produktami przyjaznymi dla środowiska i że rosnąca świadomość ekologiczna konsumentów we Wspólnocie uczyniła trudniejszym sprzedaż takich jednorazowych produktów, na które dodatkowo rządy rozważały nałożenie tak zwanych "ekopodatków".
W tym kontekście warto zauważyć, że choć przywożone zapalniczki są jednakowo nieprzyjazne dla środowiska, pozostają przedmiotem intensywnego obrotu handlowego. Konsumpcja jednorazowych zapalniczek w ogólności kontynuuje wzrost. Ponadto, przytoczony powyżej argument o wzrastającej świadomości ekologicznej konsumentów nie został wsparty przez jakiekolwiek dowody na to, by znacząca część konsumentów wspólnotowych wykazywała wyraźne preferencje w kierunku zapalniczek do wielokrotnego napełniania.
(60) Na koniec importer ten twierdził także, że jakakolwiek szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy powinna być znacząco ograniczona ponieważ wzrost przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej, widoczny w 1993 r., wynikał z rozwoju na rynkach Włoch i Zjednoczonego Królestwa, a mianowicie ze zniesienia tam podatku akcyzowego, który, do końca 1992 r. ograniczał konsumpcję tych produktów.
Tego argumentu nie można przyjąć. Istotnie, nic nie wyjaśnia, dlaczego zniesienie podatków akcyzowych we wspomnianych Państwach Członkowskich powinno spowodować wzrost przywozu, który byłby znaczący jedynie w odniesieniu do produktów chińskiego pochodzenia. Wobec braku niesłusznych praktyk transakcji, każdy konkurencyjny dostawca powinien być w stanie wejść i konkurować na rozszerzających się rynkach Włoch i Zjednoczonego Królestwa. Fakt, że chiński przywóz towarów po cenach dumpingowych zyskał znaczący udział w rynkach Włoch i Zjednoczonego Królestwa podkreśla swoisty wpływ chińskiego przywozu towarów po cenach dumpingowych, który doprowadził do zdobycia przez chińskich przedsiębiorców większego udziału w rynku za pomocą niższych cen. Dlatego te okoliczności nie usprawiedliwiają zmiany ustaleń dotyczących spowodowania szkody.
c) Wnioski dotyczące związku przyczynowego
(61) Wobec powyższych ustaleń ewidentne jest, że chiński przywóz towarów po cenach dumpingowych wywołał znaczną presję na obniżanie cen zapalniczek krzesiwowych na rynku Wspólnoty.
Wpływ innych czynników, takich jak przywóz z państw trzecich, na szkodę poniesioną przez przemysł wspólnotowy nie może być całkowicie nie brany pod uwagę. Jednakże różne wskazane wyżej czynniki, w szczególności znaczący wzrost ilościowy przywozu towarów po cenach dumpingowych z Chińskiej Republiki Ludowej, w połączeniu ze zwiększonym poziomem zaniżania cen przez chińskich eksporterów, stwierdza się, że przywóz towarów po cenach dumpingowych z Chińskiej Republiki Ludowej, rozpatrywany osobno, spowodował dalszą szkodę w przemyśle wspólnotowym, i że była to szkoda istotna.
G. INTERES WSPÓLNOTY
(62) W poprzednich dochodzeniach uznawano, że przyjęcie środków pozostaje w interesie Wspólnoty. Ponieważ nie przytoczono nowych argumentów, które mogłyby doprowadzić do zmiany tego stanowiska, ustalenia powzięte w rozporządzeniu (EWG) nr 3433/91 zostają potwierdzone.
H. CŁO
a) Poziom likwidacji szkody
(63) W pierwotnym dochodzeniu do celów likwidacji szkody przyjęto, że każdy środek powinien pozwolić przemysłowi wspólnotowemu pokryć koszty produkcji i osiągnąć rozsądny zysk tj. 15 % obrotu ze sprzedaży. Taką marżę zysku uznano za minimum wymagane dla finansowania nowych inwestycji w urządzenia produkcyjne, badania i rozwój. Przyjęto także, że porównanie powinno zostać ograniczone do modeli z równą bądź prawie równą ilością gazu, a tym samym podobną ilością zapłonów.
Wobec braku jakiegokolwiek nowego, uzasadnionego argumentu w zakresie zysku jaki przemysł wspólnotowy powinien mieć możliwość osiągnąć, za właściwe przyjęto zastosowanie w obecnym dochodzeniu podejścia zastosowanego w pierwotnym dochodzeniu. Z powodów określonych w ust. 36, istotnych także w tym kontekście przyjęto, że rzekome różnice fizyczne, inne niż ilość gazu, nie powinny być brane pod uwagę w celu określenia porównywalnych modeli.
Na wskazanej powyżej podstawie porównanie wykazało, że aby zlikwidować szkodę, chińskie ceny CIF musiałyby wzrosnąć o 96,6 %.
(64) Ponieważ poziom likwidacji szkody przewyższa margines dumpingu, cło należy oprzeć na ustalonym marginesie dumpingu.
b) Forma cła
(65) Ponieważ ceny chińskich przywożonych jednorazowych zapalniczek krzesiwowych trwale spadły po nałożeniu środków w 1991 r., z dużą pewnością można przewidzieć, że zwiększone cło ad valorem ponownie straciłoby swoją skuteczność we względnie krótkim czasie. Dlatego zwyczajna zmiana obowiązującego cła ad valorem nie wydaje się właściwa. Liczba różnych typów zapalniczek tj. bez nadruku, z nadrukiem jednostronnym, z nadrukiem dwustronnym, jednokolorowe, wielokolorowe itp. czyni praktycznie niemożliwym ustalenie poziomu ceny minimalnej dla jednorazowych zapalniczek.
Dlatego uznaje się za właściwe zmienienie obowiązujących środków poprzez nałożenie szczególnego cła od każdej zapalniczki (mianowicie 0,065 ECU za sztukę). W tym względzie należy zauważyć, że stosując takie cło, które pozostaje w granicach marginesu dumpingu, dodatkowa wartość specjalnych właściwości produktu nie będzie przeanalizowana. Innymi słowy, cło będzie nałożone na wartość dodaną w stosunku do nadruku czy innych specjalnych cech, które obecnie występują wyjątkowo w przypadku towarów przywożonych z Chin.
I. OKRES WAŻNOŚCI ROZPORZĄDZENIA
(66) Rozporządzenie stanowi zmianę rozporządzenia (EWG) nr 3433/91 w rozumieniu art. 15 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2423/88 jedynie w zakresie w jakim dotyczy Chińskiej Republiki Ludowej. Dlatego środki nałożone na przywóz z Chińskiej Republiki Ludowej powinny wygasnąć po okresie pięciu lat, począwszy od dnia, w którym rozporządzenie wchodzi w życie, z zastrzeżeniem przepisów rozporządzenia (WE) nr 3283/94(7),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
