1. Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu 1994 ("GATT 1994") składa się z:a) postanowień Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z dnia 30 października 1947 roku załączonego do Aktu Końcowego przyjętego na zakończenie Drugiej Sesji Komitetu Przygotowawczego Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Handlu i Zatrudnienia (z wyłączeniem Protokołu o tymczasowym stosowaniu) wraz ze zmianami, poprawkami i innymi modyfikacjami wprowadzonymi przez instrumenty prawne, które weszły w życie przed datą wejścia w życie Porozumienia WTO;
b) postanowień zawartych w instrumentach prawnych wymienionych poniżej, które weszły w życie na podstawie GATT 1947 przed datą wejścia w życie Porozumienia WTO:
i) protokoły i zaświadczenia odnoszące się do udzielonych koncesji taryfowych;
ii) protokoły akcesji (z wyjątkiem postanowień a) dotyczących tymczasowego stosowania, wycofania tymczasowego stosowania i b) pod warunkiem, że Część II GATT 1947 będzie stosowana tymczasowo w najpełniejszym zakresie, nie stojąc w sprzeczności z ustawodawstwem istniejącym w dniu datowania protokołu);
iii) decyzje o zawieszeniu zobowiązań udzielone na podstawie Artykułu XXV GATT 1947 będące w mocy w dniu wejścia w życie Porozumienia WTO(1);
iv) inne decyzje układających się stron GATT 1947.
c) Uzgodnienia wymienione poniżej:
i) Uzgodnienie w sprawie interpretacji Artykułu II:1(b) Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994;
ii) Uzgodnienie w sprawie interpretacji Artykułu XVII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994;
iii) Uzgodnienie dotyczące postanowień w sprawie bilansu płatniczego Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994;
iv) Uzgodnienie w sprawie interpretacji Artykułu XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994;
v) Uzgodnienie w sprawie zwolnień ze zobowiązań zgodnie z Układem ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu 1994;
vi) Uzgodnienie w sprawie interpretacji Artykułu XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994.
d) Protokół z Marakeszu do GATT 1994.
2. Uwagi wyjaśniające
a) Gdziekolwiek w tekście GATT 1994 pojawia się pojęcie "Układająca się Strona" należy rozumie je jako "Członek". Gdy wspomina się o "mniej rozwiniętej Układającej się Stronie", lub o "rozwiniętej Układającej się Stronie", należy odczytywać je jako "Członek - kraj rozwijający się", lub "Członek - kraj rozwinięty". Gdziekolwiek mówi się o "Sekretarzu Wykonawczym", należy rozumieć, że mowa jest o "Dyrektorze Generalnym WTO".
b) Gdy mowa jest o UKŁADAJĄCYCH SIĘ STRONACH działających łącznie w Artykułach XV:1, XV:2, XV:8, XXXVIII i w wyjaśnieniach do Artykułów XII i XVIII; oraz w postanowieniach w sprawie specjalnych porozumień dewizowych w Artykułach XV:2, XV:3, XV:6, XV:7 i XV:9 GATT 1994, pojęcie to winno być rozumiane, jako WTO. Inne funkcje, które postanowienia GATT 1994 przypisuje UKŁADAJĄCYM SIĘ STRONOM działającym wspólnie odnoszą się do Konferencji Ministerialnej.
c) i) Tekst GATT 1994 jest autentyczny w językach angielskim, francuskim i hiszpańskim.
ii) Tekst GATT 1994 w języku francuskim podlegać będzie weryfikacji pojęć wskazanych w Aneksie A do dokumentu MTN.TNC/41.
iii) Autentycznym tekstem GATT 1994 w języku hiszpańskim będzie tekst w Tomie IV BISD pod warunkiem weryfikacji pojęć wskazanych w Aneksie B do dokumentu MTN.TNC/41.
3. a) Postanowienia Części II GATT 1994 nie będą dotyczyć środków zastosowanych przez Członka zgodnie ze specjalnymi obowiązującymi przepisami przyjętymi przez Członka zanim stał się Układającą się Stroną GATT 1947, które zabraniają wykorzystywania, sprzedaży lub wynajmu statków zbudowanych lub zrekonstruowanych za granicą w celu prowadzenia działalności handlowej na trasach łączących punkty leżące na wodach terytorialnych lub na wodach wyłącznej strefy gospodarczej. Wyjątek ten dotyczy: a) dalszego stosowania lub wznowienia w najbliższym czasie niezgodnego postanowienia z takich przepisów; i b) zmiany w niezgodnym postanowieniu z takich przepisów w takim zakresie, w jakim zmiana nie zmniejsza zgodności postanowienia z Częścią II GATT 1947. Wyjątek ten ogranicza się do środków podjętych w ramach wyżej wspomnianych przepisów, które są notyfikowane i opisane przed wejściem w życie Porozumienia WTO. Jeżeli takie przepisy zostaną następnie zmodyfikowane w terminie późniejszym w sposób pogarszający ich zgodność z Częścią II GATT 1994, nie będą już kwalifikować się do objęcia postanowieniami niniejszego paragrafu.
b) Konferencja Ministerialna dokona przeglądu niniejszego wyjątku nie później niż w ciągu pięciu lat od wejścia w życie Porozumienia WTO, a następnych przeglądów będzie dokonywać co dwa lata tak długo, jak długo niniejszy wyjątek będzie obowiązywać w celu zbadania, czy warunki, które spowodowały powstanie tego wyjątku nadal istnieją.
c) Członek, którego środki objęte są niniejszym wyjątkiem, będzie corocznie składać szczegółową notyfikację statystyczną obejmującą ruchomą średnią pięcioletnią dokonanych i oczekiwanych dostaw takich statków oraz dodatkowe informacje na temat wykorzystania, sprzedaży, wynajęcia, czy napraw statków objętych niniejszym wyjątkiem.
d) Członek, który uzna, że niniejszy wyjątek działa w sposób, który usprawiedliwia wzajemne i proporcjonalne ograniczenie wykorzystania, sprzedaży, wynajmowania, lub napraw statków zbudowanych na terytorium Członka powołującego się na wyjątek, będzie mógł wprowadzić takie ograniczenie pod warunkiem wcześniejszego notyfikowania Konferencji Ministerialnej.
e) Wyjątek niniejszy nie narusza rozwiązań dotyczących szczególnych aspektów ustawodawstwa objętych niniejszym wyjątkiem, a wynegocjowanych w ramach porozumień sektorowych lub na innych forach.
UZGODNIENIE W SPRAWIE INTERPRETACJI ARTYKUŁU II.1(b) UKŁADU OGÓLNEGO W SPRAWIE TARYF CELNYCH I HANDLU 1994
CZŁONKOWIE NINIEJSZYM UZGADNIAJĄ CO NASTĘPUJE:
1. W celu zapewnienia przejrzystości praw i obowiązków wynikających z ust. 1(b) artykułu II, istota i poziom jakichkolwiek "innych ceł lub opłat" nakładanych na związane stawki pozycji taryfowych, jak to sformułowano w tym postanowieniu, będą odnotowane w listach koncesyjnych załączonych do GATT 1994 w tych pozycjach taryfowych, których dotyczą. Rozumie się, że takie odnotowanie nie zmienia charakteru prawnego "innych ceł lub opłat".
2. Data, od kiedy związano "inne cła lub opłaty" dla potrzeb artykułu II będzie datą 15 kwietnia 1994. "Inne cła lub opłaty" będą zatem odnotowane w listach koncesyjnych według poziomu obowiązującego w tym dniu. Przy każdej kolejnej renegocjacji koncesji lub negocjacji nowych koncesji datą obowiązywania dla danej pozycji taryfowej będzie data włączenia nowej koncesji do właściwej listy koncesyjnej. Jednakże data instrumentu, który po raz pierwszy wprowadził koncesję dotyczącą danej pozycji do GATT 1947 lub GATT 1994 nadal będzie wykazywana w rubryce 6 na luźnych stronach list koncesyjnych.
3. "Inne cła lub opłaty" będą odnotowane w odniesieniu do wszystkich związanych stawek pozycji taryfowych.
4. Kiedy jakaś pozycja taryfowa była już przedmiotem koncesji, poziom "innych ceł lub opłat" odnotowany w liście koncesyjnej nie będzie wyższy niż poziom istniejący w czasie pierwszego wprowadzenia danej koncesji na listę koncesyjną. Każdy Członek będzie mógł zakwestionować istnienie "innego cła lub opłaty" argumentując, że żadne takie "inne cło lub opłata" nie istniały w momencie pierwszego związania danej pozycji taryfowej, oraz że istnieje brak zgodności pomiędzy odnotowanym poziomem "innego cła lub opłaty", a wcześniej związanym poziomem w ciągu trzech lat od daty wejścia w życie Porozumienia WTO lub w ciągu trzech lat od daty zdeponowania u Dyrektora Generalnego WTO instrumentu włączającego daną listę koncesyjną do GATT 1994 jeżeli ta data jest późniejsza.
5. Odnotowanie "innych ceł i opłat" w listach koncesyjnych jest bez uszczerbku dla ich zgodności z prawami i obowiązkami wynikającymi z GATT 1994 innymi niż te objęte działaniem ust. 4. Wszyscy Członkowie zachowują prawo do zakwestionowania w każdej chwili zgodności "innego cła lub opłaty" w związku z tymi obowiązkami.
6. Dla celów niniejszego Uzgodnienia będą stosowane postanowienia artykułów XXII i XXIII GATT 1994 zgodnie z rozwinięciem i interpretacją zawartymi w Uzgodnieniu dotyczącym rozstrzygania sporów.
7. "Inne cła i opłaty" nie wykazane w liście koncesyjnej w czasie zdeponowania instrumentu włączającego daną listę koncesyjną do GATT 1994, do czasu wejścia w życie Porozumienia WTO u Dyrektora Generalnego UKŁADAJĄCYCH SIĘ STRON GATT 1947 lub, później, u Dyrektora Generalnego WTO nie będą następnie do niej dodane oraz żadne "inne cła lub opłaty" odnotowane na poziomie niższym niż istniejący w dniu obowiązywania, nie będą przywrócone do tego poziomu, chyba że takie uzupełnienia lub zmiany dokonane będą w ciągu sześciu miesięcy od daty zdeponowania instrumentu.
8. Decyzja zawarta w ust. 2 powyżej dotycząca daty obowiązywania każdej koncesji dla potrzeb Artykułu II.1(b) GATT 1994 zastępuje decyzję dotyczącą daty obowiązywania podjętą dnia 26 marca 1980 roku (BISD 27S/24).
UZGODNIENIE W SPRAWIE INTERPRETACJI ARTYKUŁU XVII UKŁADU OGÓLNEGO W SPRAWIE TARYF CELNYCH I HANDLU 1994
CZŁONKOWIE,
Biorąc pod uwagę, że artykuł XVII nakłada na Członków strony zobowiązania w odniesieniu do działalności państwowych firm handlowych, o których mowa w ust. 1 artykułu XVII, a które muszą być zgodne z ogólnymi zasadami niedyskryminacyjnego traktowania przewidzianymi w GATT 1994, a dotyczącymi środków stosowanych przez rządy w odniesieniu do importu lub eksportu realizowanego przez handel prywatny;
Biorąc pod uwagę dalej, że Członkowie związani są swoimi zobowiązaniami w GATT 1994, a dotyczącymi owych środków stosowanych przez rządy i oddziaływujących na państwowe przedsiębiorstwa handlowe;
Uznając, że niniejsze Uzgodnienie nie jest sprzeczne z podstawowymi zasadami ustanowionymi w Artykule XVII;
NINIEJSZYM UZGADNIAJĄ CO NASTĘPUJE:
1. W celu zapewnienia przejrzystości działania państwowych przedsiębiorstw handlowych, Członkowie notyfikują takie przedsiębiorstwa Radzie Handlu Towarami w celu dokonania przeglądu przez grupę roboczą, która będzie powołana zgodnie z ust. 5 oraz zgodnie z następującą definicją roboczą:
"Rządowe i pozarządowe przedsiębiorstwa, w tym branżowe organizacje sprzedaży, które uzyskały prawa wyłączności lub specjalne uprawnienia i przywileje, w tym uprawnienia statutowe lub konstytucyjne, w realizacji których wywierają wpływ na poziom lub kierunki importu i eksportu dokonując zakupów lub sprzedaży".
Taki wymóg notyfikacji nie dotyczy importu wyrobów do natychmiastowej lub ostatecznej konsumpcji rządowej lub konsumpcji przez powyżej wspomniane przedsiębiorstwa, a nie do odprzedaży lub do wykorzystania w produkcji towarów na sprzedaż.
2. Każdy Członek dokona przeglądu swej polityki w zakresie przekazywania notyfikacji na temat państwowych przedsiębiorstw handlowych Radzie Handlu Towarami biorąc pod uwagę postanowienia zawarte w niniejszym Uzgodnieniu. Dokonując takiego przeglądu, każdy Członek weźmie pod uwagę potrzebę zapewnienia możliwie największej przejrzystości dokonywanej notyfikacji w celu umożliwienia jasnego zrozumienia sposobów działania notyfikowanych przedsiębiorstw i skutków ich działania dla handlu międzynarodowego.
3. Notyfikacje będą dokonywane zgodnie z kwestionariuszem dotyczącym handlu państwowego przyjętym 24 maja 1960 roku (BISD 9S/184-185) przy założeniu, że Członkowie będą notyfikować firmy wspomniane w ust. 1 niezależnie od tego, czy import lub eksport w rzeczywistości miał miejsce.
4. Którykolwiek Członek, który ma podstawy by wierzyć, że inny Członek nie wywiązał się właściwie ze swych zobowiązań notyfikacyjnych, może podjąć tę sprawę z owym Członkiem. Jeżeli sprawa nie uzyska zadowalającego rozstrzygnięcia, może dokonać kontrnotyfikacji do Rady Handlu Towarami w celu rozpatrzenia przez grupę roboczą powołaną zgodnie z ust. 5, informując równocześnie o tym Członka, którego sprawa dotyczy.
5. Zostanie utworzone grupa robocza działająca w imieniu Rady Handlu Towarami w celu przeglądu notyfikacji i kontrnotyfikacji. W świetle tego przeglądu i niezależnie od ust. 4(c) Artykułu XVII, Rada Handlu Towarami może wydać zalecenia dotyczące tego, czy notyfikacje są wystarczające oraz potrzeby dalszych informacji. Grupa robocza dokona również, w świetle otrzymanych notyfikacji, analizy, czy wyżej wspomniany kwestionariusz w sprawie handlu państwowego jest wystarczający odnośnie informacji na temat państwowych przedsiębiorstw handlowych notyfikowanych zgodnie z ust. 1 powyżej. Grupa opracuje również listę ilustrującą rodzaje powiązań pomiędzy rządami a przedsiębiorstwami, rodzaje działalności, w jakie angażują się te przedsiębiorstwa, które mogą być istotne dla postanowień Artykułu XVII. Zakłada się, że Sekretariat stworzy ogólny dokument źródłowy dla grupy roboczej w sprawie działań państwowych przedsiębiorstw handlowych w odnoszących się do handlu międzynarodowego. Członkostwo grupy roboczej będzie otwarte dla wszystkich Członków wyrażających chęć pracy w tej grupie. Grupa robocza zbierze się w ciągu roku od daty wejścia w życie Porozumienia WTO, a następnie będzie spotykać się co najmniej raz w roku. Będzie składać roczne raporty Radzie Handlu Towarami(2).
UZGODNIENIE W SPRAWIE POSTANOWIEŃ DOTYCZĄCYCH BILANSU PŁATNICZEGO W UKŁADZIE OGÓLNYM W SPRAWIE TARYF CELNYCH I HANDLU 1994
CZŁONKOWIE
Uznając postanowienia artykułów XII i XVIII B GATT 1994 oraz Deklaracji na temat środków handlowych podejmowanych dla celów bilansu płatniczego przyjętej dnia 28 listopada 1979 roku (BISD 26S/205-209 zwanej w niniejszym Porozumieniu "Deklaracją 1979") i w celu wyjaśnienia tych postanowień(3);Niniejszym uzgadniają co następuje:
STOSOWANIE ŚRODKÓW
1. Członkowie potwierdzają zobowiązanie ogłaszania publicznie, tak szybko, jak to tylko możliwe, harmonogramów usuwania restrykcji importowych wprowadzonych dla ochrony bilansu płatniczego. Zakłada się, że harmonogramy takie mogą być modyfikowane w miarę potrzeby w celu dostosowania ich do zmieniającej się sytuacji płatniczej. Jeżeli harmonogram taki nie został ogłoszony publicznie przez Członka, Członek ten przedstawi uzasadnienie przyczyn.
2. Członkowie potwierdzają swoją gotowość preferowania takich środków, które w najmniejszym stopniu zniekształcają handel. Uważać się będzie, że środki takie (zwane w tym Porozumieniu "środkami cenowymi") obejmują opłaty importowe, wymogi depozytu importowego lub inne ekwiwalentne instrumenty handlowe wywierające wpływ na ceny importowanych towarów. Uważa się, że niezależnie od postanowień Artykułu II, środki cenowe zastosowane dla ochrony bilansu płatniczego mogą być stosowane przez Członka poza cłami umieszczonymi w liście koncesyjnej tego Członka. Ponadto, Członek ten wskaże sumę, o którą zastosowany środek cenowy w sposób wyraźny przewyższa związane cło działając zgodnie z procedurą notyfikacyjną zawartą w niniejszym Uzgodnieniu.
3. Członkowie będą starali się unikać nakładania nowych ograniczeń ilościowych dla ochrony bilansu płatniczego chyba, że ze względu na krytyczną sytuację bilansu płatniczego, środki cenowe nie są w stanie powstrzymać gwałtownego pogarszania się sytuacji płatniczej. W tych przypadkach, kiedy Członek stosuje ograniczenia ilościowe, przedstawi on uzasadnienie odnośnie powodów, dla których środki cenowe nie stanowią instrumentu wystarczającego dla ochrony bilansu płatniczego. Członek utrzymujący ograniczenia ilościowe wykazuje w czasie kolejnych konsultacji postęp osiągnięty w ograniczaniu występowania i restrykcyjnego skutku tych środków. Uważa się, że nie więcej niż jeden rodzaj instrumentu ograniczającego import użyty w celu ochrony bilansu płatniczego będzie stosowany wobec jednego wyrobu.
4. Członkowie potwierdzają, że środki ograniczające import użyte dla ochrony bilansu płatniczego mogą być stosowane jedynie dla kontrolowania ogólnego poziomu importu i nie mogą przekroczyć zakresu, niezbędnego dla zapobieżenia trudnościom bilansu płatniczego. W celu zminimalizowania jakichkolwiek ubocznych skutków protekcyjnych, Członek będzie stosować restrykcje w sposób przejrzysty. Władze Członka dokonującego importu przedstawią zadowalające uzasadnienie odnośnie kryteriów stosowanych przy ustalaniu, jakie wyroby podlegają restrykcjom. Zgodnie z postanowieniami ust. 3 Artykułu XII i ust. 10 Artykułu XVIII. Członkowie mogą, w przypadku pewnych istotnych dla nich wyrobów, wyłączyć lub ograniczyć stosowanie opłat obciążających wszystkie towary podobnie jak stosowanie innych środków stosowanych dla ochrony bilansu płatniczego. Pojęcie "istotnych wyrobów" odnosi się do wyrobów przeznaczonych na zaspokojenie podstawowych potrzeb konsumpcyjnych, lub które przyczyniają się do sukcesu wysiłków podejmowanych przez Członka w celu poprawienia sytuacji płatniczej, jak towary inwestycyjne lub towary potrzebne do produkcji. Przy administrowaniu ograniczeniami ilościowymi Członek będzie stosować licencjonowanie dyskrecjonalne tylko w sytuacjach nie do uniknięcia i będzie je stopniowo eliminować. Przedstawione będą odpowiednie uzasadnienia dotyczące kryteriów stosowanych przy określaniu dopuszczalnej wielkości lub wartości importu.
Procedura konsultacji w sprawach bilansu płatniczego
5. Komitet Restrykcji Stosowanych w Celu Ochrony Bilansu Płatniczego (zwany w niniejszym Uzgodnieniu "Komitetem") będzie prowadzić konsultacje w celu dokonania przeglądu wszystkich restrykcji importowych zastosowanych w celu ochrony bilansu płatniczego. Członkostwo Komitetu jest otwarte dla wszystkich Członków pragnących uczestniczyć w jego pracach. Komitet będzie stosować procedurę konsultacji w sprawie ograniczeń wprowadzonych dla ochrony bilansu pat niczego zaakceptowaną dnia 28 kwietnia 1970 roku (BISD 18S/48-53 zwaną w niniejszym Uzgodnieniu "pełną procedurą konsultacyjną"), zgodnie z postanowieniami poniżej.
6. Członek wprowadzający nowe restrykcje lub podnoszący ogólny poziom już istniejących restrykcji poprzez znaczną intensyfikacj środków rozpocznie konsultacje z Komitetem w ciągu czterech miesięcy od daty wprowadzenia tych środków. Członek wprowadzający restrykcje może wnioskować, aby konsultacje odbywały się zgodnie z ust. 4(a) artykułu XII lub ust. 12(a) artykułu XVIII, którykolwiek będzie właściwy. Jeżeli taki wniosek nie zostanie przedstawiony, przewodniczący Komitetu wystąpi do Członka o przeprowadzenie konsultacji. Czynniki, które mogą być przebadane w procesie konsultacji obejmują m.in. wprowadzenie nowych rodzajów restrykcji dla ochrony bilansu płatniczego lub wzrost poziomu istniejących restrykcji, lub rozszerzenie działania restrykcji na inne wyroby.
7. Wszystkie restrykcje zastosowane w celu ochrony bilansu płatniczego będą poddane okresowym przeglądom przez Komitet zgodnie z ust. 4(b) artykułu XII lub zgodnie z ust. 12(b) artykułu XVIII, z tym, że istnieje możliwość zmiany częstotliwości konsultacji w porozumieniu z zainteresowanym Członkiem lub w wyniku specjalnych procedur przeglądowych, jakie mogą być zalecane przez Radę Generalną.
8. Konsultacje mogą być przeprowadzane zgodnie z uproszczoną procedurą przyjętą 19 grudnia 1972 roku (BISD 20S/47-49 zwaną w niniejszym Uzgodnieniu "uproszczoną procedurą konsultacji") w przypadkach Członków - krajów najmniej rozwiniętych gospodarczo lub w przypadkach Członków - krajów rozwijających się, którzy podejmują wysiłki liberalizacyjne zgodnie z programem przedstawionym Komitetowi w czasie wcześniejszych konsultacji. Uproszczona procedura konsultacji może być również zastosowana gdy przegląd polityki handlowej Członka - kraju rozwijającego się wyznaczony jest na ten sam rok kalendarzowy, co termin wyznaczony na konsultacje. W takich przypadkach decyzja, czy należy przeprowadzić pełną konsultację będzie podjęta w oparciu o czynniki wymienione w ust. 8 Deklaracji 1979. Z wyjątkiem przypadku Członków - krajów najmniej rozwiniętych, nie więcej niż dwie kolejne konsultacje mogą być przeprowadzone według procedury uproszczonej.
Notyfikacja i dokumentacja
9. Członek będzie notyfikować Radzie Generalnej wprowadzenie nowych, będą jakiekolwiek zmiany istniejących restrykcji importowych stosowanych w celu ochrony bilansu płatniczego oraz jakiekolwiek zmiany w programach ich eliminowania przedstawionych zgodnie z ust. 1. Znaczące zmiany będą notyfikowane Radzie Generalnej przed ich ogłoszeniem lub najpóźniej w ciągu 30 dni od ich ogłoszenia. Pełna notyfikacja obejmująca wszystkie zmiany praw i przepisów, oświadczenia o polityce lub oświadczenia publiczne będzie corocznie przekazywana przez każdego Członka do Sekretariatu w celu przeanalizowania przez Członków. Notyfikacje będą zawierały pełne informacje, tak dalece, jak to jest możliwe, na szczeblu pozycji taryfy celnej, na temat rodzaju zastosowanego środka, kryteriów jego stosowania, zakresu towarowego oraz wielkości obrotów nim objętych.
10. Na życzenie któregokolwiek Członka, notyfikacje mogą być rozpatrywane przez Komitet. Przeglądy tego rodzaju będą ograniczać się do wyjaśnienia konkretnych spraw wynikających z notyfikacji lub przeglądu i decydowania, czy wymagane są konsultacje zgodnie z ust. 4(a) artykułu XII lub ust. 12(a) artykułu XVIII. Członkowie mający podstawy by wierzyć, że restrykcje importowe zastosowane zostały przez innego Członka z zamiarem ochrony bilansu płatniczego, mogą zwrócić na ten fakt uwagę Komitetu. Przewodniczący Komitetu wystąpi o informacje dotyczące zastosowanego środka i udostępni je wszystkim Członkom. Nie naruszając uprawnień któregokolwiek Członka Komitetu odnośnie uzyskania właściwych wyjaśnień w drodze konsultacji, można wcześniej przekazywać pytania do rozważenia przez Członka prowadzącego konsultacje.
11. Członek prowadzący konsultacje przygotuje Dokument Podstawowy do konsultacji, który, w uzupełnieniu wszelkich innych informacji uznanych za istotne, powinien zawierać: (a) ogólny przegląd sytuacji panującej w dziedzinie bilansu płatniczego oraz perspektywy jej rozwoju, w tym analiza czynników wewnętrznych i zewnętrznych wywierających wpływ na tę sytuację, a takie środki polityki krajowej podjęte w celu przywrócenia równowagi na zdrowych i trwałych podstawach; (b) pełny opis restrykcji zastosowanych dla ochrony bilansu płatniczego, ich podstaw prawnych oraz kroków podjętych w celu zmniejszenia ubocznych efektów protekcjonistycznych; (c) środki podjęte od czasu ostatnich konsultacji w celu zliberalizowania restrykcji importowych w świetle konkluzji Komitetu; (d) plan eliminacji i postępującego łagodzenia pozostałych restrykcji. W miarę potrzeby można się powoływać na informacje zawarte w innych notyfikacjach lub sprawozdaniach złożonych w WTO. W ramach uproszczonej procedury konsultacji, Członek prowadzący konsultacje składa pisemne oświadczenie zawierające podstawowe informacje dotyczące elementów zawartych w Dokumencie Podstawowym.
12. Sekretariat, w celu ułatwienia negocjacji w Komitecie, przygotuje dokument ilustrujący tło i analizujący różne aspekty planu konsultacji. W przypadku Członków - krajów rozwijających się dokument Sekretariatu będzie zawierać materiał ilustrujący tło oraz analizy odnośnie oddziaływania czynników zewnętrznych na sytuację bilansu płatniczego i perspektyw Członka - kraju prowadzącego konsultacje. Pomoc techniczna Sekretariatu na życzenie Członka - kraju rozwijającego się będzie dotyczyć przygotowywania dokumentacji do celów konsultacji.
Zakończenie konsultacji w sprawie bilansu płatniczego
13. Komitet będzie składać Radzie Generalnej sprawozdania z konsultacji. W przypadku pełnych konsultacji raport powinien obejmować konkluzje Komitetu odnośnie poszczególnych elementów planu konsultacji oraz faktów i przyczyn, na których są oparte. Komitet będzie się starać objąć swymi wnioskami propozycje zaleceń mających na celu promowanie stosowania się do artykułów XII i XVIII:B, Deklaracji 1979 oraz niniejszego Uzgodnienia. W przypadkach, kiedy przedstawiono program usuwania restrykcji wprowadzonych dla ochrony bilansu płatniczego, Rada Generalna może zalecić, by przestrzegając owego programu Członek wywiązał się ze swych zobowiązań w ramach GATT 1994. W przypadkach, kiedy Rada Generalna dokonała szczegółowych zaleceń, prawa i obowiązki Członków będą oceniane w świetle tych zaleceń. W przypadkach braku konkretnych propozycji odnośnie zaleceń Rady Generalnej, wnioski Komitetu powinny odzwierciedlać różnicę zdań panującą w łonie Komitetu. W przypadku uproszczonej procedury konsultacji, sprawozdanie winno zawierać streszczenie głównych elementów omawianych przez Komitet oraz decyzję, czy pełne konsultacje będą konieczne.
[Harmonogramy uzgodnione przez uczestników będą dołączone do Protokołu z Marrakeszu dołączonego do egzemplarza Traktatu Porozumienia WTO]
UZGODNIENIE W SPRAWIE INTERPRETACJI ARTYKUŁU XXIV UKŁADU OGÓLNEGO W SPRAWIE TARYF CELNYCH I HANDLU 1994
CZŁONKOWIE,
Mając na uwadze postanowienia Artykułu XXIV GATT 1994
Uznając, że znacznie zwiększyła się liczba unii celnych i stref wolnego handlu i poważnie zyskały one na znaczeniu od czasu ustanowienia GATT 1947 i dziś obejmują znaczną część handlu światowego;
Uznając wkład, jaki może być wniesiony do rozwoju handlu światowego poprzez ściślejszą integrację gospodarek stron tego rodzaju porozumień;
Uznając również, że taki wkład zyskuje na znaczeniu jeżeli eliminacja ceł i innych przepisów restrykcyjnych w handlu pomiędzy terytoriami wchodzącymi w skład unii lub strefy obejmuje cały handel, a traci na znaczeniu jeżeli poważna część handlu jest z porozumień wyłączona;
Potwierdzając, że celem takich porozumień powinno być ułatwianie handlu pomiędzy terytoriami wchodzącymi w skład unii lub strefy, a nie tworzenie barier w handlu innych Członków z takimi terytoriami oraz, że przy tworzeniu i powiększaniu takich unii lub stref ich strony powinny w możliwie najszerszym zakresie unikać powodowania negatywnych skutków w handlu innych Członków;
Takie w przekonaniu o potrzebie wzmocnienia roli Rady Handlu Towarami przy analizie porozumień notyfikowanych w ramach artykułu XXIV poprzez wyjaśnianie kryteriów i procedur oceny nowych porozumień lub porozumień o rozszerzeniu istniejących unii lub stref oraz w celu poprawy przejrzystości wszystkich porozumień zawartych w ramach artykułu XXIV;
Uznając potrzebę powszechnego zrozumienia obowiązków Członków wynikających z ust. 12 Artykułu XXIV;
Uzgodniły niniejszym co następuje:
1. Unie celne, strefy wolnego handlu i porozumienia przejściowe prowadzące do utworzenia unii celnej lub strefy wolnego handlu muszą być zgodne z artykułem XXIV i muszą wypełniać, między innymi, postanowienia ust. 5, 6, 7 i 8 tego artykułu.
Artykuł XXIV:5
2. Ocena zgodnie z ust. 5(a) artykułu XXIV ogólnego poziomu ceł i innych regulacji handlowych obowiązujących przed i po utworzeniu unii celnej będzie w odniesieniu do ceł i innych opłat oparta na ogólnej ocenie średniej ważonej stawek celnych i pobranych opłat celnych. Ocena ta będzie oparta na dostarczonej przez unię celną statystyce ilościowo - wartościowej importu z wcześniejszego reprezentacyjnego okresu w układzie pozycji taryfowych, w podziale na kraje pochodzenia WTO. Sekretariat przeprowadzi kalkulację średniej ważonej stawek celnych i pobranych ceł zgodnie z metodologią stosowaną przy ocenie ofert taryfowych w Rundzie Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych. W tym celu będzie się analizowało aktualnie pobierane cła. Uznaje się, że w przypadku analizy innych przepisów handlowych, których skwantyfikowanie i agregacja są trudne, może być konieczne zbadanie poszczególnych środków, przepisów, zakresu towarowego oraz przepływów towarowych nimi objętych.
3. "Rozsądny przeciąg czasu", o którym mowa w ust. 5(c) artykułu XXIV tylko w wyjątkowych przypadkach może przekraczać dziesięć lat. W przypadkach, kiedy Członkowie będący stronami porozumień przejściowych są przekonani, że okres dziesięciu lat byłby niewystarczający, przedstawią Radzie Handlu Towarami pełne wyjaśnienie potrzeby przyjęcia okresu dłuższego.
Artykuł XXIV:6
4. Ust 6 artykułu XXIV ustanawia procedurę, którą należy stosować, kiedy Członek tworzący unię celną zamierza podnieść związaną stawkę celną. W tym przypadku Członkowie potwierdzają, że procedura ustanowiona w artykule XXVIII wraz z wytycznymi przyjętymi dnia 10 listopada 1980 roku (BISD 27S/26-28) oraz w Uzgodnieniu w sprawie interpretacji Artykułu XXVIII GATT 1994 musi być rozpoczęta zanim koncesje zostaną zmodyfikowane lub wycofane wraz z utworzeniem unii celnej lub zanim wejdzie w życie umowa przejściowa prowadząca do utworzenia unii celnej.
5. Negocjacje takie będą rozpoczęte w dobrej wierze w celu osiągnięcia wzajemnie zadowalających uzgodnień kompensacyjnych. W takich negocjacjach, zgodnie z postanowieniami ust. 6 Artykułu XXIV należy wziąć pod uwagę redukcje ceł w tej samej pozycji taryfy celnej dokonane przez innych partnerów unii celnej w momencie jej utworzenia. Jeżeli takie redukcje nie byłyby wystarczające dla zaoferowania zadowalającej rekompensaty, unia celna zaoferuje rekompensatę, która może przyjąć postać redukcji ceł dotyczących innych pozycji taryfy celnej. Oferta taka będzie wzięta pod uwagę przez Członków mających prawa negocjacyjne w przypadku modyfikacji lub wycofania się ze związanych stawek. Jeżeli propozycja rekompensaty jest nadal nie do przyjęcia, negocjacje winny być kontynuowane. Jeżeli, mimo podejmowanych wysiłków, porozumienie w negocjacjach w sprawie rekompensaty prowadzonych zgodnie z artykułem XXVIII oraz z jego rozwinięciem w Uzgodnieniu w sprawie interpretacji Artykułu XXVIII GATT 1994 nie może być osiągnięte w rozsądnym okresie od rozpoczęcia negocjacji, unia celna mimo tego będzie mogła zmodyfikować lub wycofać koncesje; Członkowie, których będzie to dotyczyć będą wówczas mogli wycofać ekwiwalentne koncesje zgodnie z artykułem XXVIII.
6. GATT 1994 nie nakłada na Członków odnoszących korzyści z redukcji ceł wynikającej z utworzenia unii celnej lub z umowy przejściowej prowadzącej do utworzenia unii celnej obowiązku udzielenia rekompensaty krajom ją tworzącym.
Przegląd unii celnych i stref wolnego handlu
7. Wszystkie notyfikacje dokonane zgodnie z ust. 7(a) artykułu XXIV zostaną zbadane przez grupę roboczą w świetle stosownych postanowień GATT 1994 oraz ust. 1 niniejszego Uzgodnienia. Grupa robocza przedstawi Radzie Handlu Towarami raport na temat swych konkluzji w tej kwestii. Rada Handlu Towarami może wydać Członkom zalecenia jakie uzna za stosowne.
8. W odniesieniu do umów przejściowych grupa, robocza może w swym raporcie dokonać odpowiednich zaleceń odnośnie przewidzianego okresu oraz środków koniecznych do zakończenia tworzenia unii celnej, czy strefy wolnego handlu. Może w miarę konieczności przeprowadzić dodatkowy przegląd porozumienia.
9. Członkowie będący partnerami umowy przejściowej będą notyfikować istotne zmiany w planie i programie czasowym zawartych w tej umowie Radzie Handlu Towarami i jeżeli wpłynie taki wniosek, Rada dokona analizy zmian.
10. Jeżeli umowa przejściowa notyfikowana zgodnie z ust. 7(a) artykułu XXIV nie zawiera planu i programu czasowego, co jest sprzeczne z ust. 5(c) artykułu XXIV, grupa robocza zaleci w swoim raporcie ustanowienie takiego planu i programu czasowego. Strony nie będą kontynuować stosowania ani nie wprowadzą w życie umowy, jeżeli nie będą gotowe zmodyfikować jej zgodnie z tymi zaleceniami. Należy podjąć postanowienia przewidujące weryfikację wprowadzenia w życie tych zaleceń.
11. Unie celne i uczestnicy stref wolnego handlu będą składali Radzie Handlu Towarami okresowe sprawozdania na temat funkcjonowania odnośnych porozumień zgodnie z instrukcją UKŁADAJĄCYCH SIĘ STRON GATT 1947 dla Rady GATT 1947 w sprawie raportów na temat porozumień regionalnych (BISD 18S/38). O jakichkolwiek istotnych zmianach albo nowych rozwiązaniach w porozumieniach powinno informować się wtedy, kiedy mają miejsce.
Rozstrzyganie sporów
12. Postanowienia artykułów XXII i XXIII GATT 1994 zgodnie z rozwinięciem i interpretacją z Uzgodnienia w sprawie rozstrzygania sporów mogą być stosowane w odniesieniu do jakichkolwiek spraw wynikających ze stosowania postanowień Artykułu XXIV dotyczących unii celnych, stref wolnego handlu oraz umów przejściowych zmierzających do utworzenia unii celnych lub stref wolnego handlu.
Artykuł XXIV.12
13. Każdy Członek ponosi pełną odpowiedzialność zgodnie z GATT 1994 za przestrzeganie wszystkich postanowień GATT 1994 i będzie podejmować takie rozsądne środki, jakimi dysponuje, aby zapewnić ich przestrzeganie przez regionalne i lokalne rządy lub władze działające na jego terytorium.
14. Postanowienia Artykułów XXII i XXIII GATT 1994 zgodnie z rozwinięciem i interpretacją z Uzgodnienia w sprawie rozstrzygania sporów mogą być przywoływane w odniesieniu do środków wpływających na ich przestrzeganie podjętych przez regionalne lub lokalne rządy lub władze działające na terytorium Członka. Kiedy Organ Rozstrzygania Sporów uzna, że jakieś postanowienie GATT 1994 nie jest przestrzegane, odpowiedzialny Członek podejmie takie rozsądne środki jakimi dysponuje, aby zapewnić jego przestrzeganie. Postanowienia dotyczące rekompensaty, zawieszenia koncesji lub innych zobowiązań będą stosowane w przypadkach, kiedy nie można było zapewnić takiego przestrzegania.
15. Każdy Członek zobowiązuje się przychylnie rozważyć i stworzyć odpowiednie możliwości dla przeprowadzenia konsultacji w odniesieniu do jakichkolwiek spraw podniesionych przez innego Członka, a dotyczących środków wywierających wpływ na funkcjonowanie GATT 1994 zastosowanych na terytorium tego pierwszego.
UZGODNIENIE W ODNIESIENIU DO ZWOLNIEŃ Z OBOWIĄZKÓW W RAMACH UKŁADU OGÓLNEGO W SPRAWIE TARYF CELNYCH I HANDLU 1994
CZŁONKOWIE NINIEJSZYM UZGADNIAJĄ CO NASTĘPUJE:
1. Wniosek o zwolnienie lub o przedłużenie istniejącego zwolnienia powinien zawierać opis środków, jakie Członek proponuje podjąć, konkretnych celów polityki, jakie Członek zamierza osiągnąć oraz powodów, które uniemożliwiają Członkowi osiągnięcie celów swej polityki środkami zgodnymi z jego zobowiązaniami wynikającymi z GATT 1994.
2. Jakiekolwiek zwolnienie obowiązujące w dniu wejścia w życie Porozumienia WTO wygaśnie, o ile nie zostanie przedłużone zgodnie z powyższą procedurą i postanowieniami Artykułu IX Porozumienia WTO w dniu wygaśnięcia lub w dwa lata od daty wejścia w życie Porozumienia WTO, w zależności od tego, który termin przypada wcześniej.
3. Którykolwiek Członek uznający, że korzyść wynikająca dlań z GATT 1994 zostaje wyeliminowana lub pomniejszona w wyniku:
(a) sytuacji, gdy Członek który uzyskał zwolnienie nie przestrzega warunków tego zwolnienia; lub
(b) zastosowania środka zgodnego z warunkami zwolnienia
może powołać się na artykuł XXIII GATT 1994 zgodnie z rozwinięciem i interpretacją w Uzgodnieniu w sprawie rozstrzygania sporów.
UZGODNIENIE W SPRAWIE INTERPRETACJI ARTYKUŁU XXVIII UKŁADU OGÓLNEGO W SPRAWIE TARYF CELNYCH I HANDLU 1994
CZŁONKOWIE NINIEEJSZYM UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:
1. W celu modyfikacji lub wycofania koncesji, Członek, który ma największy udział eksportu objętego tą koncesją (tj. eksportuje produkt na rynek Członka modyfikującego lub wycofującego koncesję) w stosunku do całego swego eksportu będzie uznany za głównego dostawcę, jeżeli nie posiada już pierwotnych praw negocjacyjnych lub statusu głównego dostawcy zgodnie z postanowieniami ust. 1 artykułu XXVIII. Uzgodniono jednak, że niniejszy ustęp zostanie poddany przeglądowi przez Radę Handlu Towarami w pięć lat od daty wejścia w życie Porozumienia WTO w celu ustalenia, czy kryterium to działało w sposób zadowalający zapewniając redystrybucję praw negocjacyjnych na rzecz małych i średnich eksportujących Członków. Jeżeli nie będzie to miało miejsca, rozpatrzona zostanie możliwość udoskonaleń, w tym, w świetle dostępnych danych, przyjęcia kryterium opartego na stosunku eksportu objętego koncesją do eksportu danego produktu na wszystkie rynki.
2. Kiedy Członek uznaje się za głównego dostawcę zgodnie z warunkami ust. 1, powinien poinformować pisemnie Członka mającego zamiar zmodyfikować lub wycofać koncesję i równocześnie Sekretariat o swoim stanowisku, przedstawiając uzasadniające materiały. W takich przypadkach stosuje się postanowienia ust. 4 "Procedur negocjacyjnych w ramach artykułu XXVIII" przyjętych dnia 10 listopada 1980 roku (BISD 27S/26-28).
3. Przy ustalaniu, którzy Członkowie posiada status głównego dostawcy (zgodnie z postanowieniami ust. 1 powyżej, lub ust. 1 artykułu XXVIII) lub znaczącego dostawcy, jedynie handel danym produktem, który odbywać się na zasadach KNU, będzie brany pod uwagę. Jednakże handel danym produktem, który odbywać się w oparciu o preferencje pozatraktatowe również będzie brany pod uwagę, jeżeli taki handel przestał odnosić korzyści z takiego preferencyjnego traktowania, stając się handlem w oparciu o zasadę KNU w czasie negocjacji w sprawie modyfikacji lub wycofania koncesji lub stanie się takim po zakończeniu negocjacji.
4. Kiedy koncesja taryfowa zostaje zmodyfikowana lub wycofana w odniesieniu do nowego produktu (tj. takiego, dla którego nie ma danych statystycznych dotyczących handlu za okres trzyletni), Członek posiadający pierwotne prawa negocjacyjne w odniesieniu do pozycji taryfowej, do której dany produkt jest lub być zakwalifikowany, będzie miał pierwotne prawo negocjacyjne w odniesieniu do danej koncesji. Przy określaniu głównego i znaczącego dostawcy oraz ustalaniu kompensaty będzie się brało pod uwagę m.in. moce produkcyjne i inwestycje zaangażowane w dany produkt przez Członka eksportującego i szacunki wzrostu eksportu, oraz prognozy popytu Członka importującego na dany produkt. Dla celów niniejszego ustępu pojęcie "nowy produkt" oznacza nową pozycję taryfową stworzoną poprzez wyodrębnienie jej z istniejącej pozycji taryfowej.
5. Kiedy Członek uzna, że posiada status głównego lub znaczącego dostawcy w rozumieniu ust. 4 powyżej, powinien przygotować swoje roszczenie na piśmie załączając uzasadniające materiały i przedstawiając je Członkowi zamierzającemu zmodyfikować lub wycofać koncesję i równocześnie poinformować Sekretariat. W takich przypadkach stosuje się ust. 4 wyżej wspomnianych "Procedur negocjacyjnych w ramach Artykułu XXVIII".
6. Kiedy nieograniczona koncesja taryfowa zostaje zastąpiona przez kontyngent taryfowy, suma zaoferowanej rekompensaty powinna przewyższać wielkość handlu, którego dotyczyła modyfikacja koncesji. Podstawą do wyliczenia rekompensaty powinna być wielkość, o którą perspektywy handlu przewyższają poziom kontyngentu taryfowego. Uznaje się, że kalkulacja perspektyw handlu powinna być oparta na tej z powyższych wartości, która jest większa:
a) średnich rocznych obrotach handlowych w ostatnim, reprezentatywnym okresie trzyletnim powiększonych o średni roczny wzrost importu w tym samym okresie lub o dziesięć procent, którakolwiek z tych wielkości jest wyższa; lub
b) obrotach w ostatnim roku powiększonych o dziesięć procent.
W żadnym przypadku odpowiedzialność Członka za rekompensatę nie będzie przekraczać wielkości takiej rekompensaty, która byłaby zastosowana, gdyby koncesja została wycofana zupełnie.
7. Którykolwiek Członek będący głównym dostawcą w rozumieniu ust. 1 powyżej lub ust. 1 Artykułu XXVIII będzie miał pierwotne prawa negocjacyjne w przypadku modyfikacji lub wycofania koncesji i uzgadnianiu rekompensaty chyba, że zainteresowani Członkowie uzgodnią inną formę rekompensaty.
PROTOKÓŁ Z MARRAKESZU
do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994
CZłONKOWIE,
Po przeprowadzeniu negocjacji w ramach GATT 1947 stosownie do Deklaracji Ministerialnej w sprawie Rundy Urugwajskiej
NINIEJSZYM POSTANAWIAJĄ CO NASTĘPUJE:
1. Lista koncesyjna załączona do niniejszego Protokołu odnosząca się do Członka będzie traktowana jako Lista Koncesyjna GATT 1994 dotycząca tego Członka z dniem, w którym Porozumienie WTO wejdzie w życie w stosunku do tego Członka. Jakakolwiek lista koncesyjna przedłożona zgodnie z Decyzją Ministerialną w sprawie środków na rzecz krajów najsłabiej rozwiniętych będzie traktowana jako załącznik do tego protokołu.
2. Obniżki stawek celnych uzgodnione przez każdego Członka będą dokonywane w pięciu równych ratach rocznych, o ile nie określono inaczej w liście koncesyjnej Członka. Pierwsza taka obniżka winna być dokonana z datą wejścia w życie Porozumienia WTO. Każda kolejna obniżka będzie dokonana 1 stycznia każdego kolejnego roku, a końcowa stawka winna być osiągnięta nie później niż po czterech latach po dacie wejścia w życie Porozumienia WTO, o ile nie określono inaczej w liście koncesyjnej. Członek akceptujący Porozumienie WTO po jego wejściu w życie dokona, z datą wejścia tego porozumienia w życie w stosunku do niego, wszystkich obniżek stawek, które już nastąpiły łącznie z obniżkami, do których wprowadzenia byłby zobowiązany 1 stycznia roku następnego zgodnie z poprzednim zdaniem oraz dokonać wszystkich pozostałych obniżek z listy koncesyjnej wymienionych w poprzednim zdaniu. Obniżone stawki celne na każdym etapie ich redukcji powinny być zaokrąglone do pierwszego miejsca po przecinku. Dla produktów rolnych, tak jak są określone w Artykule 2 Porozumienia o rolnictwie rozłożenie redukcji w czasie będzie dokonane zgodnie z właściwymi częściami list koncesyjnych.
3. Wykonanie koncesji i zobowiązań zawartych w listach koncesyjnych załączonych do niniejszego protokołu będzie, na życzenie, podlegać wielostronnemu przeglądowi ze strony Członków. Postanowienie to w niczym nie zmienia praw i obowiązków Członków na mocy Porozumień w Załączniku 1A do Porozumienia WTO.
4. Gdy lista koncesji załączona do niniejszego Protokołu w odniesieniu do Członka stanie się Listą Koncesyjną GATT 1994 zgodnie a postanowieniami ust. 1, taki Członek może w dowolnym czasie zawiesić wykonanie lub wycofać w całości lub w części koncesję z takiej Listy Koncesyjnej w odniesieniu do dowolnego towaru, którego głównym dostawcą jest którykolwiek inny uczestnik Rundy Urugwajskiej, którego lista koncesyjna nie stała się jeszcze Listą Koncesyjną GATT 1994. Takie działanie może być jednak podjęte tylko po uprzednim pisemnym powiadomieniu Rady Handlu Towarami o takim zawieszeniu lub wycofaniu koncesji, oraz po przeprowadzeniu konsultacji z każdym Członkiem występującym o takie konsultacje, którego odpowiednie koncesje weszły do Listy Koncesji z GATT 1994, a który jest w istotnym stopniu zainteresowany danym towarem. Każda koncesja tak zawieszona lub wycofana nabierze mocy poczynając od dnia w którym lista koncesyjna Członka będącego głównym dostawcą stanie się Listą Koncesyjna z GATT 1994.
5. a) Bez uszczerbku dla postanowień ust. 2 artykułu 4 Porozumienia o rolnictwie przyjmuje się, że w odniesieniu do każdego towaru będącego przedmiotem koncesji zawartych w Liście Koncesyjnej załączonej do niniejszego Protokołu, datą, o której mowa w Artykule II ust. 1 (b) i (c) będzie data niniejszego Protokołu.
b) Przyjmuje się, że w odniesieniu do listy koncesji załączonej do niniejszego Protokołu, datą, o której mowa w artykule II ust. 6(a) GATT 1994 będzie data niniejszego Protokołu.
6. W przypadku zmiany lub wycofania koncesji dotyczących środków pozataryfowych a zawartych w Części III, do list koncesji stosowane będą postanowienia Artykułu XXVIII GATT 1994 oraz "Procedury negocjacji z artykułu XXVIII" przyjętej 10 listopada 1980 roku (BISD 27S/26-28). Byłoby to bez uszczerbku dla praw i obowiązków Członków z tytułu GATT 1994.
7. W każdym przypadku, gdy z listy koncesyjnej załączonej do niniejszego Protokołu wynika dla jakiegokolwiek produktu traktowanie mniej korzystne niż to, jakie było przewidziane dla tego produktu w listach koncesyjnych z GATT 1947 przed wejściem w życie Porozumienia WTO, przyjmuje się, iż Członek, którego dotyczy lista koncesyjna podjął odpowiednie działanie, które byłoby w innym przypadku konieczne stosownie do właściwych postanowień artykułu XXVIII GATT 1947 lub 1994. Postanowienia tego ustępu będą stosowane tylko do Egiptu, Peru, Południowej Afryki i Urugwaju.
8. Załączone listy są autentyczne w języku angielskim, francuskim i hiszpańskim, jak to wynika z każdej listy.
9. Datą niniejszego Protokołu jest dzień 15 kwietnia 1994 roku.
[Harmonogramy uzgodnione przez uczestników będą dołączone do Protokołu z Marrakeszu dołączonego do egzemplarza Traktatu Porozumienia WTO]
______
(1) Zwolnienia objęte tym postanowieniem są wymienione w przypisie 7 na stronach 11 i 12 w Części II dokumentu MTN/FA z 15 grudnia 1993 roku i w MTN/FA/Corr.6 z 18 marca 1994 roku. Konferencja Ministerialna na swej pierwszej sesji ustali zweryfikowaną listę zwolnień objętych tym postanowieniem, które dodaje wszelkie zwolnienia przyznane zgodnie z GATT1947 po 15 grudnia 1993, a przed datą wejścia w życie Porozumienia WTO i wykreśli zwolnienia, które wygasają do tego czasu.
(2) Działalność tej grupy roboczej będzie koordynowana z działalnością grupy roboczej, której powołanie przewidziane jest w Sekcji III Decyzji Ministerialnej w sprawie procedur notyfikacyjnych przyjętej 15 kwietnia 1994 roku.
(3) Nic w niniejszym Uzgodnieniu nie ma na celu modyfikacji praw i obowiązków Członków wynikających z Artykułów XII lub XVIII:B GATT 1994. Postanowienia Artykułów XXII i XXIII GATT 1994 zgodnie z rozwinięciem i interpretacją zawartymi w Uzgodnieniu dotyczącym rozstrzygania sporów mogą być przywoływane w odniesieniu do każdej sprawy wynikającej z wprowadzenia restrykcji importowych użytych dla ochrony bilansu płatniczego.
