(C/2024/489)(Dz.U.UE C z dnia 23 stycznia 2024 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
- uwzględniając art. 24 i 29 Konwencji z dnia 2 lipca 2019 r. o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych ("konwencja w sprawie orzeczeń"),
- uwzględniając pytanie skierowane do Komisji i Rady dotyczące przystąpienia Ukrainy do Konwencji z dnia 2 lipca 2019 r. o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych,
- uwzględniając swoją rezolucję z 16 lutego 2023 r. w sprawie roku rosyjskiej inwazji i wojny napastniczej przeciwko Ukrainie 1 i rezolucję z 1 marca 2022 r. w sprawie rosyjskiej agresji na Ukrainę 2 ,
- uwzględniając pytanie skierowane do Komisji w sprawie poparcia przystąpienia Ukrainy do Konwencji z dnia 2 lipca 2019 r. o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych (O-00000024/2023 - B9-0025/2023),
- uwzględniając art. 136 ust. 5 i art. 132 ust. 2 Regulaminu,
- uwzględniając projekt rezolucji Komisji Prawnej,
A. mając na uwadze, że statutowym celem Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego ("konferencja haska") jest dążenie do stopniowego ujednolicenia zasad prawa prywatnego międzynarodowego;
B. mając na uwadze, że Unia Europejska jest stroną konferencji haskiej od 3 kwietnia 2007 r.;
C. mając na uwadze, że konwencja w sprawie orzeczeń ułatwia skuteczny międzynarodowy obieg orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, zapewniając pewność i przewidywalność prawa stronom transakcji transgranicznych oraz jasność co do tego, czy i w jakim zakresie orzeczenie będzie uznawane i wykonywane w innej jurysdykcji; mając na uwadze, że zapewniając uznawanie i wykonywanie zagranicznych orzeczeń, konwencja powinna zwiększyć dostęp do wymiaru sprawiedliwości dzięki skróceniu terminów prawnych, kosztów i zagrożeń w sytuacjach transgranicznych;
D. mając na uwadze, że zgodnie z art. 24 konwencji w sprawie orzeczeń może do niej przystąpić każde państwo trzecie; mając na uwadze, że powoduje to ustanowienie stosunków traktatowych między dwoma umawiającymi się państwami jedynie wtedy, gdy żadne z nich nie złoży depozytariuszowi notyfikacji, w której stwierdzi, że przystąpienie do konwencji nie spowoduje ustanowienia stosunków traktatowych między tymi dwoma państwami; mając na uwadze, że taka notyfikacja musi zostać złożona w terminie 12 miesięcy od daty notyfikacji przystąpienia;
E. mając na uwadze, że zgodnie z obecną praktyką Komisja nie wszczyna formalnej procedury zgodnie z art. 218 ust. 6 TFUE w odniesieniu do konwencji zawierających mechanizm braku sprzeciwu, lecz jedynie informuje Radę i Parlament o każdym wniosku państwa trzeciego o przystąpienie do danego instrumentu haskiego;
F. mając na uwadze, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem umowa międzynarodowa nie może wpływać na podział kompetencji określony w Traktatach, fakt że na szczeblu międzynarodowym przyjęto procedurę milczącej zgody, aby ułatwić przystąpienie państw trzecich, nie powinien mieć wpływu na wewnętrzny proces decyzyjny UE;
G. mając na uwadze, że Unia Europejska jest stroną konferencji w sprawie orzeczeń od 29 sierpnia 2022 r.;
H. mając na uwadze, że Ukraina podpisała i ratyfikowała konwencję w sprawie orzeczeń;
I. mając na uwadze, że 24 kwietnia 2023 r. Rada uzgodniła ustanowienie stosunków traktatowych z Ukrainą w ramach konwencji w sprawie orzeczeń;
J. mając na uwadze, że jeżeli Unia zaakceptuje przystąpienie Ukrainy do konwencji w sprawie orzeczeń, wejdzie ona w życie 1 września 2023 r. i będzie miała zastosowanie między stronami;
1. ponownie wyraża niezachwianą solidarność z narodem ukraińskim i przywódcami ukraińskimi oraz w pełni popiera niepodległość, suwerenność i integralność terytorialną Ukrainy w granicach uznanych przez społeczność międzynarodową;
2. z zadowoleniem przyjmuje pozytywne oceny Komisji i Rady w celu ustanowienia stosunków traktatowych z Ukrainą w ramach konwencji w sprawie orzeczeń;
3. popiera przystąpienie Ukrainy do konwencji w sprawie orzeczeń;
4. zauważa, że niniejsza rezolucja pozostaje bez uszczerbku dla procedury określonej w art. 218 ust. 6 TFUE, którą należy stosować w kwestiach dotyczących ustalenia stanowiska UE w sprawie przystąpienia państw trzecich do konwencji konferencji haskiej;
5. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Komisji i Radzie.
