Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 marca 2022 r. zawierająca zalecenia dla Komisji w sprawie sprawiedliwego i prostszego opodatkowania wspierającego strategię odbudowy gospodarczej (działania następcze PE w związku z lipcowym planem działania Komisji i jej 25 inicjatywami w dziedzinie VAT, opodatkowania przedsiębiorstw i opodatkowania osób fizycznych) (2020/2254(INL))(2022/C 347/20)
(Dz.U.UE C z dnia 9 września 2022 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając art. 225 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 15 lipca 2020 r. pt. "Plan działania na rzecz sprawiedliwego i prostego opodatkowania wspierającego odbudowę gospodarczą" (COM(2020)0312),
- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 15 lipca 2020 r. w sprawie dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych w UE i poza jej granicami (COM(2020)0313),
- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 7 kwietnia 2016 r. dotyczący planu działania w sprawie VAT pt. "W kierunku jednolitego unijnego obszaru VAT - czas na decyzje" (COM(2016)0148),
- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2021 r. pt. "Rok od wybuchu pandemii COVID-19: działania z zakresu polityki fiskalnej" (COM(2021)0105),
- uwzględniając oczekujące na przyjęcie wnioski Komisji, dotyczące w szczególności wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych (CCTB), wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych (CCCTB) 1 oraz pakietu dotyczącego opodatkowania gospodarki cyfrowej 2 , a także stanowiska Parlamentu Europejskiego w sprawie tych wniosków,
- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 15 stycznia 2019 r. pt. "W kierunku skuteczniejszego i bardziej demokratycznego procesu podejmowania decyzji w dziedzinie polityki podatkowej UE" (COM(2019)0008),
- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 19 lutego 2020 r. zatytułowany "Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy" (COM(2020)0067),
- uwzględniając otwarte ramy OECD/G-20 w zakresie planu działania w sprawie erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków (BEPS) z października 2015 r.,
- uwzględniając sprawozdanie okresowe przyjęte w 2018 r. na szczeblu otwartych ram OECD/G-20 pt. "Tax Challenges Arising from Digitalisation" ["Wyzwania podatkowe wynikające z cyfryzacji"] oraz program prac na rzecz opracowania kompromisowego rozwiązania w odniesieniu do wyzwań podatkowych wynikających z cyfryzacji gospodarki przyjęty w maju 2019 r.,
- uwzględniając sprawozdania na temat planów dotyczących filarów I i II przyjęte na szczeblu otwartych ram OECD/G-20 dnia 14 października 2020 r., jak również wyniki analizy ekonomicznej i oceny skutków przeprowadzonych przez OECD,
- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 18 maja 2021 r. pt. "Opodatkowanie działalności gospodarczej w XXI wieku" (COM(2021)0251),
- uwzględniając sprawozdanie roczne w sprawie opodatkowania za 2021 r. - przegląd polityki podatkowej w państwach członkowskich UE, DG TAXUD, z 18 maja 2021 r.,
- uwzględniając sprawozdanie Międzynarodowego Funduszu Walutowego pt. "Taxing Multinationals in Europe" ["Opodatkowanie przedsiębiorstw wielonarodowych w Europie"], departamenty spraw europejskich i podatkowych, 2021, nr 21/12,
- uwzględniając rezultaty różnych szczytów G-7, G-8 i G-20 poświęconych międzynarodowym kwestiom podatkowym,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 grudnia 2015 r. z zaleceniami dla Komisji dotyczącymi wprowadzenia przejrzystości, koordynacji i konwergencji do polityki opodatkowania osób prawnych w Unii 3 ,
- uwzględniając rezolucje komisji specjalnych TAXE z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie interpretacji prawa podatkowego i innych środków o podobnym charakterze lub skutkach (TAX 1) 4 , z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie interpretacji prawa podatkowego i innych środków o podobnym charakterze lub skutkach (TAX 2) 5 oraz z dnia 26 marca 2019 r. w sprawie przestępstw finansowych, uchylania się od opodatkowania i unikania opodatkowania (TAX 3) 6 ,
- uwzględniając rezolucję i zalecenie z dnia 13 grudnia 2017 r. w następstwie dochodzenia w sprawie prania pieniędzy, unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania (PANA) 7 ,
- uwzględniając sprawozdanie w sprawie wdrożenia wymogów UE dotyczących wymiany informacji podatkowych: postępy, wyciągnięte wnioski i przeszkody do pokonania (2020/2046(INI)),
- uwzględniając sprawozdanie w sprawie reformy polityki UE w zakresie szkodliwych praktyk podatkowych (w tym reforma Grupy ds. Kodeksu Postępowania) (2020/2258(INI)),
- uwzględniając art. 47 i 54 Regulaminu,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A9-0024/2022),
A. mając na uwadze, że bezprecedensowy wpływ kryzysu związanego z COVID-19 na gospodarkę i jego skala doprowadziły do zmniejszenia dochodów podatkowych i wzrostu zadłużenia oraz wydatków budżetowych w celu ochrony społeczeństwa i gospodarki oraz nadal powodują gwałtowny wzrost długu publicznego; mając na uwadze, że unikanie opodatkowania, oszustwa podatkowe i uchylanie się od opodatkowania zmniejszają dochody rządowe, a także naruszają stabilność finansów publicznych, systemów podatkowych i sprawiedliwość podatkową; mając na uwadze, że zasadnicze znaczenie ma walka z unikaniem opodatkowania i uchylaniem się od opodatkowania przy jednoczesnym utrzymaniu takiego jego poziomu, który wspiera zrównoważony wzrost gospodarki, a także ożywienie gospodarcze i społeczne Unii oraz pozwala reagować na długofalowe wyzwania, takie jak starzenie się społeczeństwa, transformacja ekologiczna i klimatyczna oraz cyfryzacja gospodarki, nie podważając przy tym odpowiednich dochodów podatkowych;
B. mając na uwadze, że rozkład ciężaru podatków przesunął się z majątku na dochody, z kapitału na dochody z pracy i konsumpcję, z przedsiębiorstw wielonarodowych na małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) oraz z sektora finansowego na gospodarkę realną; obserwujemy także przesunięcie obciążenia podatkowego z bardziej mobilnych podatników na mniej mobilnych;
C. mając na uwadze, że szybka odbudowa gospodarcza wymaga zdecydowanej reakcji gospodarczej i fiskalnej, w postaci reform i inwestycji, zapewniających między innymi: (i) skuteczne równe warunki działania dla podatników i przedsiębiorców, ograniczające lub eliminujące korzyści podatkowe, które niesprawiedliwie traktują MŚP, w tym mniej biurokracji, co pozwoli promować zarówno konkurencję i handel wewnętrzny, jak i handel na jednolitym rynku, wspierane przez proste, sprawiedliwsze, cyfrowe i bardziej przewidywalne otoczenie podatkowe; (ii) zabezpieczenie dochodów podatkowych państw członkowskich w celu sfinansowania odbudowy, przejście na gospodarkę bezemisyjną, zmniejszenie relacji długu do PKB i pobudzenie inwestycji oraz (iii) sprawiedliwe opodatkowanie przedsiębiorców i obywateli, sprzyjające zarówno przejrzystości i zaufaniu społecznemu, jak i uczciwej konkurencji, dzięki uzgodnionym standardom i skoordynowanym i cyfrowym systemom sprawozdawczości;
D. mając na uwadze, że plan działania Komisji na rzecz sprawiedliwego i prostego opodatkowania wspierającego odbudowę gospodarczą ("plan działania") jest częścią szerszej unijnej strategii podatkowej w dziedzinie podatku od wartości dodanej (VAT), opodatkowania przedsiębiorstw i osób fizycznych; mając na uwadze, że plan działania zawiera dwutorowe podejście łączące działania na rzecz zwalczania oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania oraz uproszczenia zmierzające do usunięcia niepotrzebnych przeszkód i obciążeń administracyjnych podatników, zwłaszcza obywateli i MŚP;
E. mając na uwadze, że MŚP stanowią 99 % przedsiębiorstw w Unii i tworzą dwie trzecie miejsc pracy w sektorze prywatnym, jednak koszty przestrzegania przepisów podatkowych w ich przypadku stanowią 30 % ich obciążenia podatkowego, podczas gdy w przypadku dużych przedsiębiorstw to tylko 2 %;
F. mając na uwadze, że istnieje potrzeba zwiększenia wzajemnego zaufania i zacieśnienia współpracy między organami podatkowymi państw członkowskich oraz wymiany najlepszych praktyk między państwami członkowskimi w odniesieniu do krajowych systemów sprawozdawczości;
G. mając na uwadze, że w sprawozdaniu specjalnym Europejskiego Trybunału Obrachunkowego w sprawie wymiany informacji podatkowych w UE z 2021 r. 8 stwierdzono, że informacje wymieniane przez państwa członkowskie są nieaktualne, niedokładne i niekompletne;
H. mając na uwadze, że obecne międzynarodowe przepisy dotyczące podatku od osób prawnych nie są już odpowiednie w kontekście cyfryzacji i globalizacji gospodarki; mając na uwadze, że rozwój cyfryzacji i coraz większa rola wartości niematerialnych i prawnych oraz wzrost ich udziału w łańcuchach wartości stwarzają perspektywy i wyzwania pod względem identyfikowalności operacji gospodarczych i zdarzeń powodujących powstanie obowiązku podatkowego, w tym z powodu nowych możliwości unikania opodatkowania, zwłaszcza gdy operacje mają charakter transgraniczny lub dochodzi do nich poza Unią;
I. mając na uwadze, że opodatkowanie osób prawnych powinno podlegać zasadzie opodatkowania zysków w miejscu ich powstania, a bardziej ujednolicone i skoordynowane podejście do systemu opodatkowania osób prawnych w całej Unii mogłoby dodatkowo umożliwić zwalczanie nieuczciwej konkurencji spowodowanej szkodliwymi praktykami podatkowymi, które zakłócają funkcjonowanie jednolitego rynku oraz często prowadzą do niewłaściwej alokacji zasobów;
J. mając na uwadze, że lepsza współpraca między Unią i krajowymi organami podatkowymi oraz większa przejrzystość opodatkowania osób prawnych może usprawnić pobór podatków i przestrzeganie przepisów oraz jest konieczna do wzmocnienia uczciwej konkurencyjności na jednolitym rynku, co usprawni pracę organów podatkowych; mając na uwadze, że stosowanie technologii i cyfryzacji skoncentrowane na bardziej efektywnym wykorzystaniu dostępnych danych może zwiększać wydajność i przejrzystość organów podatkowych oraz zmniejszać koszty przestrzegania przepisów i zwiększać zaufanie społeczne; mając na uwadze, że postępy w dziedzinie cyfryzacji, zarówno w przypadku podatników, jak i organów podatkowych, otwierają alternatywne możliwości systematycznego zwalczania niektórych oszustw podatkowych oraz mogą ułatwiać opodatkowanie mobilnych baz podatkowych;
Ogólne uwagi na temat planu działania Komisji na rzecz sprawiedliwego i prostego opodatkowania wspierającego odbudowę gospodarczą
1. jest zadowolony z planu działania i popiera jego dokładne wdrożenie; zauważa, że większość z 25 działań dotyczy VAT, co jest właściwe ze względu na duże straty dochodów w tym obszarze oraz potrzebę wspierania przedsiębiorstw, zwłaszcza MŚP; uważa jednak, że w celu uzupełnienia konkretnych wniosków ustawodawczych należy przeprowadzić ocenę skutków, aby lepiej zrozumieć potencjalny wpływ na podatników i przedsiębiorców; przyjmuje z aprobatą niedawne porozumienie w sprawie stawek VAT w Radzie, jest jednak nadal zaniepokojony, że ostateczny system VAT nie uzyskał poparcia w Radzie; wzywa Komisję do analizy planu działania w świetle rozwoju sytuacji międzynarodowej na szczeblu Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD)/G-20 oraz w świetle pandemii COVID-19;
2. uważa, że niezwykle istotna jest decyzja Komisji o realizacji inicjatyw mających na celu wzmocnienie współpracy między organami podatkowymi i skuteczniejszą harmonizację przepisów proceduralnych na całym jednolitym rynku; przyjmuje z zadowoleniem inicjatywę Komisji dotyczącą unijnego programu współpracy w zakresie przestrzegania przepisów jako zachęty do ściślejszej współpracy między organami podatkowymi a przedsiębiorstwami oraz zaleca opracowanie jasnych zasad kwalifikowalności i funkcjonowania, a także ewentualne włączenie do programu podatku VAT; jest zadowolony z inicjatywy ustawodawczej Komisji dotyczącej wprowadzenia wspólnego, znormalizowanego, ogólnounijnego systemu ulg w podatku u źródła, któremu towarzyszyłby mechanizm wymiany informacji i współpracy między urzędami skarbowymi, i czeka na jej przedstawienie; w związku z tym wzywa Komisję, aby w reakcji na niedawną aferę cum-ex i globalne porozumienie podatkowe OECD/G-20 oceniła potencjalne korzyści płynące z minimalnej efektywnej stawki podatku u źródła; w związku z tym wzywa Komisję do wznowienia zablokowanego przeglądu dyrektywy Rady 2003/49/WE 9 (dyrektywa w sprawie odsetek i należności licencyjnych);
3. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie unowocześnienia, uproszczenia i harmonizacji wymogów dotyczących VAT za pomocą sprawozdawczości opartej na transakcjach w czasie rzeczywistym i fakturowania elektronicznego; zauważa, że taka sprawozdawczość musi być przyjazna podatnikom, a jednocześnie umożliwiać administracjom podatkowym wgląd w różne transakcje w czasie rzeczywistym, ułatwiając zapobieganie oszustwom i działaniom ryzykownych podmiotów gospodarczych oraz ich wykrywanie; uważa, że wymogi sprawozdawcze i formularze podatkowe powinny być zbieżne we wszystkich państwach członkowskich; jest przekonany, że korzystanie z narzędzia do eksploracji danych - narzędzia do analizy sieci transakcji (TNA) - stanowi jedną z dostępnych możliwości ograniczenia oszustw podatkowych i wspiera dalszy rozwój tego narzędzia oraz wymianę najlepszych praktyk między państwami członkowskimi;
4. przypomina, że środki podatkowe, tymczasowe lub inne, nie powinny zakłócać decyzji inwestycyjnych i powinny wspierać osiąganie celów Unii, zgodnie z art. 3 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, w tym konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw; podkreśla, że wymogi sprawozdawcze nie powinny prowadzić do nieproporcjonalnego wzrostu kosztów administracyjnych ponoszonych przez podmioty gospodarcze, zwłaszcza MŚP; zauważa, że aby skutecznie zaradzić utracie dochodów podatkowych, potrzebna może być lepsza jakość i ewentualnie większa ilość danych; nalega na przestrzeganie zasady, że wszelkie dane zebrane przez organy podatkowe od podatników, z poszanowaniem ich praw, muszą być przekazywane państwom członkowskim jednorazowo, z zachowaniem najwyższego poziomu bezpieczeństwa i z poszanowaniem przepisów o ochronie danych; zauważa potencjał danych i narzędzi cyfrowych, które mogą ograniczać biurokrację i upraszczać liczne obowiązki podatników, w szczególności deklaracje VAT i informacje podsumowujące, oraz stwierdza, że sztuczna inteligencja (AI) i oprogramowanie różnego rodzaju należy wykorzystywać do maksymalizacji skuteczności wykorzystania danych; zwraca uwagę na konieczność kontynuowania działań na rzecz zwiększenia współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi, aby ograniczyć oszustwa i uchylanie się od opodatkowania; uważa, że skuteczniejszy system będzie wymagał nie tylko zwiększenia ilości wymienianych danych, ale również poprawy ich jakości;
5. podkreśla, że różnorodność przepisów podatkowych państw członkowskich stanowi uciążliwe wyzwanie, zwłaszcza dla MŚP i przedsiębiorstw typu startup działających lub chcących rozpocząć działalność na jednolitym rynku, ponieważ muszą radzić sobie z 27 różnymi systemami podatkowymi; uważa, że należy zwrócić należytą uwagę na wyższe koszty przestrzegania przepisów ponoszone przez MŚP; podkreśla, że MŚP nie powinny ponosić dodatkowych obciążeń finansowych z powodu różnych systemów krajowych, a korzyści płynące z jednolitego rynku powinny być im łatwo dostępne;
6. podkreśla, że strategia trwałej odbudowy gospodarczej powinna brać pod uwagę trwałość aktualnie niskich stóp procentowych i wzrost inflacji w całej Unii; uważa, że obciążenia podatkowego nie należy przenosić z zysków kapitałowych na dochody z pracy, tak jak ma to miejsce obecnie; uważa w związku z tym, że należy poświęcić większą uwagę rosnącej liczbie pracowników mobilnych;
7. ponownie podkreśla znaczenie funduszy instrumentu NextGenerationEU dla odbudowy gospodarczej Unii i zwraca uwagę na możliwość wykorzystania Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności do wprowadzenia reform fiskalnych i inwestycji prowadzących do sprawiedliwszego, bardziej zrównoważonego i w większym stopniu cyfrowego systemu fiskalnego; przypomina, że program Fiscalis na lata 2021-2027, którego budżet wynosi 269 mln EUR, ma na celu zwalczanie oszustw podatkowych i wspieranie poboru dochodów zasilających budżet Unii i państw członkowskich dzięki udzielanej krajowym organom podatkowym pomocy w nawiązywaniu współpracy na rzecz zwalczania oszustw podatkowych, uchylania się od opodatkowania i agresywnego planowania podatkowego;
8. zauważa, że szacunkowa kwota dochodów utraconych w wyniku międzynarodowego uchylania się od opodatkowania przez osoby fizyczne to 46 mld EUR w 2016 r.; zauważa zakłócenia na jednolitym rynku spowodowane szkodliwymi praktykami podatkowymi, które stanowią szkodliwą konkurencję podatkową; zauważa, że oprócz planu działania Komisja opublikowała też komunikat w sprawie dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych w UE i poza jej granicami, w którym skupiono się na niezbędnej reformie unijnego Kodeksu postępowania w zakresie opodatkowania przedsiębiorstw oraz kryteriach zawartych w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy; ubolewa nad zastojem w obu tych kwestiach w Radzie; odnotowuje wynik posiedzenia Rady Ecofin z dnia 8 grudnia 2021 r.; ubolewa w związku z tym, że ministrowie finansów państw członkowskich nie mogli uzgodnić reformy unijnego kodeksu postępowania w zakresie opodatkowania przedsiębiorstw z 1997 r., i przypomina rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 7 października 2021 r. w sprawie reformy polityki UE w zakresie szkodliwych praktyk podatkowych (w tym reforma Grupy ds. Kodeksu Postępowania); ponownie wyraża poparcie dla zamiaru Komisji, aby rozszerzyć zakres działalności Grupy ds. Kodeksu Postępowania, tak aby objęła więcej systemów i ogólnych aspektów krajowych systemów opodatkowania osób prawnych, oraz zachęca Komisję do dalszego rozwijania mechanizmów koordynacji, takich jak procedury wzajemnej oceny w Grupie ds. Kodeksu Postępowania; zaleca uwzględnienie preferencyjnych systemów podatku dochodowego od osób fizycznych, takich jak specjalne systemy obywatelstwa lub środki, których celem jest przyciągnięcie bardzo mobilnych zamożnych osób fizycznych i tzw. nomadów cyfrowych, które potencjalnie prowadzą do znacznych zakłóceń jednolitego rynku; zwraca się do Komisji, aby na zbliżającym się sympozjum podatkowym w 2022 r. przeanalizowała zakłócenia na jednolitym rynku i zaproponowała proporcjonalne środki zaradcze;
Czynniki stymulujące zmiany
9. jest zdania, że dokładniejsze oszacowanie łącznych strat podatkowych w Unii oraz gruntowniejsza analiza ich systemowych przyczyn ma zasadnicze znaczenie, ponieważ pozwoli opracować skuteczne metody efektywnego ograniczania strat podatkowych; podkreśla, że łatwiejszy dostęp do danych, dostarczanych zarówno przez przedsiębiorstwa, jak i administracje podatkowe, może w znacznym stopniu uwiarygodnić szacunki; podkreśla znaczenie bazy danych OECD dotyczącej opodatkowania osób prawnych oraz wkładu do niej państw członkowskich; nadal ubolewa, że Rada nie przekazała Parlamentowi Europejskiemu niezbędnych informacji w ramach sprawozdania z wdrażania dotyczącego prac DAC; podkreśla, że oszustwa związane z VAT, takie jak oszustwa karuzelowe, mają bezpośredni wpływ na zasoby własne oparte na VAT, a tym samym na strukturę dochodów Unii 10 ; podkreśla, że rodzaje oszustw związanych z VAT są bardzo liczne i mogą się dostosowywać do nowych ram prawnych, takich jak proponowany "system docelowy"; apeluje do Komisji, by zainicjowała skoordynowane działania państw członkowskich na rzecz ustanowienia wspólnego systemu gromadzenia danych statystycznych dotyczących oszustw karuzelowych; zwraca uwagę, że taki system mógłby opierać się na praktykach już stosowanych w niektórych państwach członkowskich; odnotowuje powstanie unijnego obserwatorium podatkowego i wzywa Komisję, aby przedstawiła niezależną ocenę dotychczasowych prac nad tym działaniem przygotowawczym zainicjowanym przez Parlament Europejski na bazie projektu pilotażowego w ramach rocznego budżetu Unii;
10. przypomina, że przejrzystość, sprawiedliwość i pewność podatkowa oparta na wyraźnie określonych prawach i obowiązkach to główna zasada budowania wzajemnego zaufania między podatnikami a administracjami podatkowymi; popiera w tym kontekście sformalizowanie karty praw podatnika, większą spójność przepisów dotyczących rezydencji podatkowej dla osób fizycznych oraz ułatwioną wymianę informacji; uważa, że należy rozważyć dalszy rozwój skutecznego europejskiego mechanizmu rozstrzygania sporów oraz identyfikację luk występujących w tym mechanizmie; uważa, że wyniki rozstrzygnięć sporów powinny być udostępniane publicznie w formie podsumowania, w którym obok innych informacji istotnych, ale niebędących szczególnie chronionymi informacjami handlowymi, publikowana byłaby wynikająca z nich efektywna stawka podatkowa płacona przez podatnika;
11. zauważa, że nowe formy organizacji pracy, takie jak telepraca, niosą ze sobą zarówno wyzwania, jak i możliwości dla pracowników i pracodawców; podkreśla pilną potrzebę dokładniejszego zdefiniowania pojęcia rezydencji podatkowej dla osób fizycznych w świetle nowych form organizacji pracy, które szybko się rozwinęły w związku z kryzysem wywołanym przez pandemię COVID-19; podkreśla, że państwa członkowskie nadal stosują różne kryteria do określania statusu rezydencji podatkowej, co stwarza ryzyko podwójnego opodatkowania lub braku opodatkowania; przypomina w związku z tym o planie działania, w którym zapowiedziano wniosek ustawodawczy Komisji w 2022/2023 r. wyjaśniający, gdzie podatnicy mają być uznawani do celów podatkowych za rezydentów, jeżeli prowadzą działalność transgraniczną w Unii; oczekuje na wniosek Komisji, który powinien mieć na celu uspójnienie określania rezydencji podatkowej w ramach jednolitego rynku;
12. oczekuje, że zaproponowany przez Komisję wniosek w sprawie DAC8 rozszerzy automatyczną wymianę informacji o kryptoaktywach; przypomina w związku z tym o zaleceniach przyjętych przez Parlament Europejski i o których mowa w sprawozdaniu z wdrażania DAC; uważa, że pewność podatkowa zostałaby wzmocniona, gdyby państwa członkowskie osiągnęły porozumienie w sprawie interpretacji tego, jakie praktyki, zachęty i strategie podatkowe nie zakłócają jednolitego rynku; wzywa Komisję do przedstawienia analizy wytycznych lub innych środków, które mogłyby pomóc w osiągnięciu tego celu;
13. z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez Komisję w dziedzinie zapobiegania sporom dotyczącym podwójnego opodatkowania VAT i ich rozwiązywania;
14. zauważa, że unijny proces decyzyjny nie promuje zmian, ponieważ polityka podatkowa jest prerogatywą krajową i podlega jednomyślności; przypomina, że art. 116 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi, że należy wyeliminować zakłócenia konkurencji na rynku wewnętrznym przez państw członkowskich; ubolewa, że obecna sytuacja czasami prowadzi do nierównego lub niespójnego stosowania przepisów podatkowych oraz do opóźnień w harmonizacji praktyk lub standardów podatkowych w całej Unii; wzywa Komisję i państwa członkowskie do zapewnienia bardziej zharmonizowanych i spójnych przepisów podatkowych oraz ich wdrażania, do ochrony jednolitego rynku oraz do zapewnienia stosowania zasady opodatkowania zysków w miejscu ich powstania; ubolewa nad faktem, że wnioski takie jak CCCTB, przegląd dyrektywy w sprawie odsetek i należności licencyjnych oraz reforma Kodeksu postępowania w zakresie opodatkowania przedsiębiorstw nadal są zablokowane w Radzie;
15. przypomina w związku z tym komunikat Komisji "W kierunku skuteczniejszego i bardziej demokratycznego procesu podejmowania decyzji w dziedzinie polityki podatkowej UE"; zauważa, że art. 116 TFUE, choć sugerowany w planie działania, nie został jeszcze wykorzystany w sprawach podatkowych, a umożliwiłby skuteczniejsze podejmowanie decyzji w Radzie; apeluje, by Komisja, Parlament Europejski i Rada dokładniej przeanalizowały w kontekście Konferencji w sprawie przyszłości Europy proces podejmowania decyzji dotyczących polityki podatkowej z punktu widzenia ochrony interesów finansowych Unii;
16. podkreśla znaczenie szybkiej wymiany informacji między państwami członkowskimi w celu zwalczania oszustw podatkowych; przyjmuje z zadowoleniem wniosek w sprawie dalszego rozwoju sieci Eurofisc 2.0 zawarty w planie działania Komisji; zdecydowanie popiera sugestię Komisji, aby rozszerzyć ją na podatki bezpośrednie; wspiera dążenie do przekształcenia sieci Eurofisc w unijny ośrodek informacji podatkowej służący nie tylko do celów VAT; przypomina, że Eurofisc, jako unijna sieć ekspertów ds. zwalczania nadużyć finansowych musi - jeśli ma być skuteczna - zostać wzmocniona i zasilona finansowo, aby móc przeprowadzać wspólne analizy ryzyka, koordynować postępowania wyjaśniające i współpracę z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), Europolem i Prokuraturą Europejską, w szczególności w obszarze badania oszustw związanych z VAT;
17. oczekuje przeglądu dyrektywy Rady 2011/64/UE 11 zapowiedzianego w pakiecie Komisji na rzecz sprawiedliwego i prostego opodatkowania; zauważa, że duże różnice cenowe między państwami członkowskimi zachęcają do zakupów transgranicznych; odnotowuje ponadto pojawienie się nowych produktów, takich jak e-papierosy, podgrzewane wyroby tytoniowe i inne nowe produkty zawierające tytoń; oczekuje ambitnego przeglądu stawek, który przyspieszy osiągnięcie celów zdrowotnych;
Wyzwania w polityce podatkowej Unii w zakresie VAT
18. zauważa, że obecny unijny system VAT jest wciąż zbyt złożony, zwłaszcza dla MŚP, i podatny na oszustwa, a jednocześnie generuje wysokie koszty przestrzegania przepisów dla podmiotów gospodarczych 12 ; zauważa, że w państwach członkowskich przyjmowane są różne środki zwalczania oszustw podatkowych; przypomina, że należy pilnie zająć się modernizacją systemu VAT i przejściem w kierunku spójniejszego systemu VAT w całej Unii 13 ;
19. podkreśla, że rozwiązanie problemu luki w VAT i oszustw podatkowych powinno być pilnym priorytetem dla Unii i państw członkowskich w polityce gospodarczej po pandemii COVID-19; wyraża zaniepokojenie poziomem luki w VAT szacowanym na około 140 mld EUR w 2018 r., z czego 50 mld EUR dotyczy transgranicznego uchylania się od opodatkowania i transgranicznych oszustw podatkowych; zauważa z niepokojem, że według oceny Komisji luka w VAT może wzrosnąć do ponad 160 mld EUR z powodu kryzysu spowodowanego COVID-19; zauważa, że złożony charakter luki w VAT wymaga podjęcia wielu działań dostosowanych do konkretnych elementów czynników powodujących tę lukę;
20. podkreśla, że obecny system VAT pozostaje rozdrobniony, co znacznie obciąża administracyjnie przedsiębiorstwa, w szczególności w przypadku operacji transgranicznych i MŚP, i zmniejsza korzyści płynące z obecności na jednolitym rynku, a także nakłada koszty na państwa członkowskie wynikające z ewentualnej utraty dochodów; zauważa, że Komisja w nowych wnioskach powinna uwzględnić specyficzne potrzeby MŚP i wyrównać warunki działania, w tym, między innymi, przez wprowadzenie w stosownych przypadkach wymogów opartych na progach;
21. z zadowoleniem przyjmuje utworzenie unijnego punktu kompleksowej obsługi, które uprości przestrzeganie przepisów podatkowych, w szczególności dzięki zmniejszeniu niepewności na jednolitym rynku i redukcji kosztów operacji transgranicznych, co umożliwi transgranicznym podmiotom gospodarczym łatwiejsze wywiązywanie się z obowiązków w zakresie VAT od sprzedaży w ramach handlu elektronicznego w Unii; zachęca Komisję do oceny jak poszerzyć zakres usług punktów kompleksowej obsługi, zwłaszcza jeśli chodzi o transakcje B2C dotyczące towarów i transferu zapasów własnych, co pozwoli przedsiębiorstwom rejestrować się do celów podatku VAT tylko w jednym kraju; z zadowoleniem przyjmuje propozycję jednej rejestracji VAT;
22. odnotowuje inicjatywę Komisji w sprawie przeglądu obecnego zwolnienia z podatku VAT usług finansowych i ubezpieczeń, w szczególności po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii i zmianie przepisów krajowych w tej dziedzinie; podkreśla, że taki przegląd powinien zagwarantować, by przepisy dotyczące podatku VAT od usług finansowych były dostosowane do obecnej gospodarki cyfrowej, w tym branży Fintech, oraz by utrzymano równe warunki działania na szczeblu międzynarodowym dla przedsiębiorstw unijnych;
23. zauważa, że w planie działania Komisja opisała przemyślany system podatkowy odgrywający ważną rolę we wspieraniu transformacji ekologicznej, który może pomóc w osiągnięciu celów Europejskiego Zielonego Ładu; w tym kontekście oczekuje na wniosek dotyczący przeglądu stawek VAT w zakresie zwolnień w transporcie pasażerskim, jak zapowiedziano w pakiecie Komisji na rzecz sprawiedliwego i prostego opodatkowania; podkreśla potrzebę zrównoważenia koszyka podatkowego, aby stopniowo zminimalizować odczuwany głównie przez zatrudnionych wpływ podatków obciążających zarobki oraz opracować sprawiedliwszy system podatkowy;
24. z zaniepokojeniem odnotowuje, że niektóre państwa członkowskie zasadniczo nie zwalniają z podatku VAT darowizn w naturze, w wyniku czego przedsiębiorstwa niszczą towary konsumpcyjne, w szczególności te, które zostały zwrócone, mimo że takie zwolnienie jest możliwe na mocy dyrektywy Rady 2006/112/WE 14 ; wzywa Komisję do wydania wytycznych dla państw członkowskich, w których uściśli, że zwolnienia darowizn w naturze z podatku VAT są zgodne z obowiązującym prawem Unii w sprawie VAT, dopóki państwa członkowskie nie przyjmą wniosku Rady (COM(2018)0020, zwłaszcza art. 98 ust. 2);
25. wzywa Komisję, aby przeanalizowała i zbadała możliwości wykorzystania technologii, na przykład AI i innych rodzajów oprogramowania, w celu zastosowania ich do sprawozdawczości VAT w czasie rzeczywistym lub zbliżonym do rzeczywistego w transakcjach B2B, z uwzględnieniem ochrony danych i poufności; zauważa, że najlepszy rezultat będzie można osiągnąć wtedy, gdy narzędzia analizy danych zostaną wprowadzone i wdrożone w ramach jednolitego rynku lub jeśli normy dotyczące takiej sprawozdawczości zostaną ustalone jednocześnie w całej Unii;
26. przyjmuje z zadowoleniem rozpoczęcie w czerwcu 2021 r. działalności przez Prokuraturę Europejską;
27. przyjmuje z zadowoleniem narzędzie analizowania sieci transakcji (TNA) i opowiada się za zacieśnieniem współpracy między członkami sieci Eurofisc w celu szybkiego wykrywania oszustw karuzelowych; wzywa Komisję, by podjęła kroki w kierunku skuteczniejszego wykorzystania narzędzia, jakim jest TNA, i skupiła się na jakości dostarczanych danych, ponieważ jest to kluczowe narzędzie w walce z oszustwami związanymi z podatkiem VAT; apeluje do Komisji o przegląd sposobu wykorzystania TNA przez państwa członkowskie i o udzielanie im pomocy we wprowadzeniu wskazówek dotyczących najlepszych praktyk; uważa, że w celu zmniejszenia kosztów przestrzegania przepisów ponoszonych przez podatników, przekazywane dane powinny być generowane przez zautomatyzowany, cyfrowy system raportowania danych od podatnika do organów podatkowych 15 (np. przez system e-fakturowania, o którym mowa w załączniku);
Trwające reformy międzynarodowego i unijnego systemu podatkowego
28. zauważa zmniejszenie luki 16 wynikającej z unikania opodatkowania przez osoby prawne, szacowanej na około 35 mld EUR rocznie w porównaniu z poprzednimi szacunkami Komisji wynoszącymi 50-70 mld EUR przed wprowadzeniem środków przeciwko erozji bazy podatkowej i przenoszeniu zysków, oraz zwraca uwagę na korelację między poprawą a działaniami ustawodawczymi Komisji w zakresie zwalczania unikania opodatkowania; odnotowuje wdrożenie dyrektywy w sprawie przeciwdziałania unikaniu opodatkowania z 2019 r. i apeluje do Komisji o przygotowanie sprawozdania oceniającego jej wpływ i wdrożenie; podkreśla, że sytuacje, w których niektóre firmy wciąż są w stanie obniżyć swoje obciążenia podatkowe przez unikanie opodatkowania lub agresywne planowanie podatkowe, osłabiają uczciwą konkurencję na jednolitym rynku i często szkodzą konkurencyjności MŚP; przypomina, że luka podatkowa wynikająca z unikania opodatkowania przez osoby prawne może wynosić nawet 190 mld EUR 17 , jeśli uwzględni się specjalne uregulowania podatkowe, nieskuteczność poboru i inne praktyki; podkreśla ponadto, że jednostronne specjalne systemy, takie jak niższe stawki podatku od osób prawnych dla niektórych podatników, mogą stanowić zagrożenie dla stabilnych podstaw opodatkowania w całej UE;
29. podkreśla, że obecne globalne otoczenie podatkowe jest przestarzałe i można je w pełni zreformować jedynie na szczeblu globalnym; przyjmuje z zadowoleniem historyczne dwufilarowe porozumienie osiągnięte na szczeblu otwartych ram OECD/G-20 w sprawie przydziału praw do opodatkowania i stosowania minimalnej efektywnej stawki podatkowej w wysokości 15 % od globalnych zysków przedsiębiorstw wielonarodowych; uważa, że jest ono wyjątkową okazją, aby uczynić międzynarodową strukturę podatkową spójniejszą z rozwojem gospodarki poprzez dalsze przeciwdziałanie zakłóceniom uczciwej konkurencji na rynku, uwydatnionym podczas kryzysu związanego z COVID-19, co uwypukliło również problemy związane z opodatkowaniem dużych przedsiębiorstw wielonarodowych; zauważa, że porozumienie wymaga od wszystkich uczestników "zniesienia podatków od usług cyfrowych i innych odpowiednich podobnych środków (...) oraz zobowiązania się do niewprowadzania takich środków w przyszłości"; zauważa potrzebę skutecznego wdrożenia rozwiązania dwufilarowego w Unii i poza nią w celu zagwarantowania bardziej sprawiedliwego podziału zysków i praw do opodatkowania między państwami w odniesieniu do największych i najbardziej dochodowych przedsiębiorstw wielonarodowych; przyjmuje z zadowoleniem wniosek ustawodawczy Komisji z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie wdrożenia obu filarów otwartych ram; wzywa Radę do szybkiego przyjęcia takich wniosków, aby porozumienie zaczęło obowiązywać do 2023 roku; przyjmuje z zadowoleniem wniosek Komisji w sprawie korzystania z firm przykrywek;
30. zauważa, że niektóre państwa członkowskie podjęły jednostronne środki, które miały wpływ na negocjacje międzynarodowe; zauważa, że wielostronna konwencja będzie wymagała od wszystkich stron stopniowego wycofywania wszystkich podatków od usług cyfrowych i innych odpowiednich podobnych środków w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw oraz do zobowiązania się do niewprowadzania takich środków przed końcem 2023 r.;
Utorowanie drogi dla nowego unijnego programu opodatkowania działalności gospodarczej
31. przypomina, że przyszłe warianty polityki Unii i wybory polityczne w obszarze opodatkowania przedsiębiorstw powinny opierać się na sprawiedliwości, efektywności i przejrzystości podatkowej, nie zapominając o konieczności zagwarantowania stabilności dochodów podatkowych państw członkowskich, zważywszy na decydującą rolę rządów we wspieraniu trwałego ożywienia gospodarczego po kryzysie COVID-19, aby doprowadzić do sprawiedliwego podziału podatków dla wszystkich rodzajów przedsiębiorstw międzynarodowych, przy jednoczesnej redukcji kosztów przestrzegania przepisów przez podatników, zwłaszcza MŚP, oraz usunięciu źródeł zakłóceń działalności gospodarczej na jednolitym rynku, w handlu i inwestycjach;
32. popiera uzasadnienie wniosku Komisji w sprawie ram BEFIT (Działalność gospodarcza w Europie: Ramy opodatkowania dochodu), zaplanowanego na 2023 r., z myślą o opracowaniu dla Unii nowego i jednolitego zbioru przepisów dotyczących podatków od osób prawnych, opartego na stosowaniu sprawiedliwej, kompleksowej i skutecznej formuły repartycji i wspólnej podstawy opodatkowania dochodów przedsiębiorstw, który to zbiór zagwarantuje przedsiębiorstwom jasność i przewidywalność, odzwierciedlając konsensus osiągnięty w negocjacjach w ramach filarów I i II OECD; przypomina, że wcześniejsze próby określenia przez Unię wspólnego zbioru przepisów uwzględniały trzy czynniki: pracę, aktywa i sprzedaż; uważa, że skupienie się na jednym czynniku miałoby niezrównoważony wpływ na dochody podatkowe państw członkowskich; wzywa Komisję do rozważenia środków, które ułatwiłyby wdrożenie przyszłego wniosku w sprawie BEFIT, w szczególności w przypadku MŚP;
33. uważa jednak, że inicjatywa dotycząca BEFIT powinna być wspierana przez proces polityczny w zakresie budowania politycznego poparcia dla zmian oraz że inicjatywie powinna towarzyszyć dokładna ocena skutków w celu ukształtowania przyszłych wniosków, co powinno przyczynić się do osiągnięcia konsensusu między państwami członkowskimi; oczekuje szczegółowych informacji na temat inicjatywy BEFIT i w związku z tym wzywa Komisję do zainicjowania szeroko zakrojonego, pluralistycznego procesu konsultacji z zainteresowanymi stronami, państwami członkowskimi, w tym ich parlamentami narodowymi, oraz Parlamentem Europejskim, a także do podjęcia dialogu z ekspertami i obywatelami na temat zasad przewodnich przed opublikowaniem przez Komisję wniosku w sprawie BEFIT w 2023 r.; podkreśla, że wprowadzenie jednego zbioru zasad podatkowych znacznie ograniczy możliwości przenoszenia zysków za pomocą systemów planowania podatkowego i jednocześnie obniży koszty przestrzegania przepisów, w szczególności w przypadku transgranicznych operacji gospodarczych;
34. stwierdza, że nowy program dotyczący podatku od osób prawnych zawiera mechanizm przeciwdziałania uprzywilejowaniu finansowania dłużnego w stosunku do kapitałowego, co pomaga we wzmacnianiu odporności przedsiębiorstw w potencjalnie niekorzystnych okolicznościach gospodarczych i eliminuje zachęty do stosowanie modelu finansowania działalności gospodarczej przede wszystkim przez zaciąganie kredytów; zwraca uwagę na zamiar Komisji, aby opracować wniosek w sprawie ulgi mającej na celu ograniczenie zjawiska uprzywilejowanego finansowania dłużnego i zwraca się do Komisji o przeprowadzenie dogłębnej oceny skutków i przepisy zdecydowanie zapobiegające unikaniu opodatkowania, aby zapobiegać wykorzystywaniu ulgi kapitałowej jako nowego narzędzia służącego erozji bazy podatkowej;
35. popiera, do celów przejrzystości podatkowej, gromadzenie regularnie aktualizowanych danych na temat efektywnych stawek podatkowych od osób prawnych płaconych przez największe unijne przedsiębiorstwa od generowanych przez nie zysków w Unii; takie mapowanie należy wykorzystać do oceny skuteczności ram podatkowych oraz obowiązujących przepisów;
36. zwraca się do Komisji o przedłożenie do 2022/2023 r. co najmniej jednego wniosku ustawodawczego w oparciu o zalecenia zawarte w załączniku do niniejszej rezolucji;
37. uznaje, że skutki finansowe wymaganego wniosku muszą być pokryte z odpowiednich środków budżetowych;
o
o o
38. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji oraz zaleceń zawartych w załączniku Komisji i Radzie.