Język postępowania: węgierski(2022/C 244/27)
(Dz.U.UE C z dnia 27 czerwca 2022 r.)
Sąd odsyłający
Fővárosi Törvényszék
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: CH
Strona pozwana: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 2 dyrektywy 2013/34/EU 1 należy interpretować w ten sposób, że nie ma on zastosowania do osób fizycznych będących podatnikami, lecz jedynie do spółek handlowych lub innych rodzajów spółek wymienionych w załącznikach I i II do tej dyrektywy?
2) W razie udzielenie odpowiedzi twierdzącej: Czy oznacza to, że w tym przypadku bezwzględnie obowiązujące przepisy dyrektywy 2013/34/UE nie mają zastosowania do osób fizycznych, to znaczy, że obowiązki przedsiębiorstw objętych jej zakresem nie mogą być nałożone na podatników będących osobami fizycznymi i w ramach kontroli spoczywających na nich zobowiązań podatkowych nie mogą być zaklasyfikowane wobec nich jako stanowiące obciążenie tych osób?
3) W razie udzielenie odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytanie: Czy postępowanie administracji podatkowej państwa członkowskiego jest zgodne z zasadami rachunkowości przewidzianymi w art. 4, 30 i 33 dyrektywy 2013/34/UE, z przedmiotem i celem obowiązku sprawozdawczości ksiąg rachunkowych, z prawem do rzetelnego procesu sądowego uznanym za ogólną zasadę prawa na podstawie art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, a także z zasadami pewności prawa i proporcjonalności, jeśli różnica w opodatkowaniu jest ustalana na niekorzyść podatnika będącego osobą fizyczną zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości wyłącznie dlatego, że podatnik nie jest w stanie dostarczyć administracji podatkowej wszystkich dokumentów księgowych spółki handlowej, która jest niezależna od podatnika, w celu wykazania, że podatnik wykorzystał znajdujące się w jego zarządzie kwoty pieniężne na podstawie instrukcji lub zleceń w obszarze jej działalności w interesie spółki handlowej jako pracodawcy, tak aby administracja podatkowa mogła stwierdzić brak dowodów, którymi podatnik będący osobą fizyczną nie musi dysponować, lub też nie może dysponować ze względu na obiektywne przeszkody, ze szkodą dla podatnika będącego osobą fizyczną, a jednocześnie roczne sprawozdania finansowe są publicznie dostępne ze względu na spoczywający na przedsiębiorstwach obowiązek sprawozdawczości?
4) Czy przepisy dyrektywy 2013/34/UE, w szczególności jej motywy oraz art. 4, 6, 30 i 33, można interpretować w ten sposób, że wypełnienie obowiązków ustanowionych w tych artykułach uzasadnia domniemanie ustawowe, że sprawozdania finansowe są zgodne z zasadami rachunkowości, w szczególności z zasadami rzetelności i sprawdzalności?
5) Czy zgodne z art. 4, 6, 30 i 33 dyrektywy 2013/34/UE, z prawem do rzetelnego procesu sądowego zgodnie z art. 47 Karty oraz z zasadą pewności prawa jest postępowanie, w którym administracja podatkowa, nie obalając ustawowego domniemania zgodności z przepisami dyrektywy 2013/34/UE i nie badając treści deklaracji, nie dopuszcza rocznych sprawozdań finansowych opublikowanych przez spółkę jako dowodu w zakresie ich treści, przy czym wskazuje, że same w sobie nie są one wystarczające do ustalenia ich treści w sposób wiarygodny, tj. że podatnik zwrócił spółce handlowej pobrane kwoty pieniędzy, ale że do tego celu konieczne są wszystkie dokumenty księgowe spółki?
