Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2021 r. w sprawie stosowania rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014 w sprawie statusu i finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych (2021/2018(INI))(2022/C 205/04)
(Dz.U.UE C z dnia 20 maja 2022 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając art. 2 i art. 10 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),
- uwzględniając art. 224 i 325 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 1141/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie statusu i finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych 1 (zwane dalej "rozporządzeniem"), zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/673 z dnia 3 maja 2018 r. 2 i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2019/493 z dnia 25 marca 2019 r. 3 , w szczególności jego art. 38 ust. 1,
- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii 4 (rozporządzenie finansowe),
- po zasięgnięciu opinii Urzędu ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych (zwanego dalej "Urzędem") i zapoznaniu się z jego rocznymi sprawozdaniami z działalności,
- uwzględniając sprawozdanie sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego dla Prezydium z 19 kwietnia 2021 r. w sprawie finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych,
- uwzględniając art. 54 Regulaminu,
- uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Kontroli Budżetowej,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Konstytucyjnych (A9-0294/2021),
A. mając na uwadze, że silne partie i fundacje polityczne na poziomie UE mają zasadnicze znaczenie dla rozwoju prawdziwie unijnej sfery publicznej;
B. mając na uwadze, że europejskie partie polityczne powinny odgrywać bardziej centralną rolę w procesie wyborów europejskich i przyczyniać się do kształtowania unijnej świadomości politycznej i wyrażania woli obywateli UE; mając na uwadze, że różnorodność polityczna ma zasadnicze znaczenie dla debaty publicznej i dla wyrażania preferencji obywateli;
C. mając na uwadze, że partii nie można uznać za bezstronne podmioty w rywalizacji politycznej, oraz mając na uwadze, że ich finansowanie nie może ograniczać się do kosztów apolitycznych;
D. mając na uwadze, że mandat europejskich fundacji politycznych obejmuje zwiększanie świadomości politycznej oraz udział w debacie na temat zagadnień polityki UE i procesu integracji europejskiej, i w tym kontekście fundacje opracowują również oferty, które nie są skierowane wyłącznie do członków lub wyborców danej partii, lecz są otwarte dla wszystkich na jednakowych warunkach;
E. mając na uwadze, że europejskie partie i fundacje polityczne powinny współpracować z należącymi do nich partiami i partnerami krajowymi, aby wspierać ich w zbliżaniu Unii i jej polityki do obywateli oraz zwiększać legitymację demokratyczną;
F. mając na uwadze, że europejskie partie polityczne powinny współpracować z odpowiednikami krajowymi, aby ułatwić interaktywne uczestnictwo w sprawach UE;
G. mając na uwadze, że aby europejskie partie i fundacje polityczne nadal były świadome woli obywateli Unii i tę wolę wyrażały, ich rola i funkcjonowanie nie może ograniczać się do kwestii o znaczeniu wyłącznie europejskim na szczeblu Unii; mając na uwadze, że należy zezwolić tym europejskim partiom i fundacjom politycznym, aby wykorzystywały swoje fundusze na finansowanie wszelkich działań, które przyczyniają się do informowania obywateli UE i zwiększania świadomości na temat kwestii związanych z polityką UE;
H. mając na uwadze, że wystarczające środki finansowe są warunkiem wstępnym wykonywania zadań przez europejskie partie i fundacje polityczne, a otrzymywanie środków publicznych z budżetu Unii powinno być uzależnione od pełnej przejrzystości i rozliczalności;
I. mając na uwadze, że europejskie partie i fundacje polityczne mogą odgrywać rolę w promowaniu polityki UE wobec krajów sąsiadujących w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz stosunków zewnętrznych Unii; mając na uwadze, że w związku z tym powinny one być otwarte na członkostwo partii lub osób fizycznych z tych krajów oraz powinny mieć możliwość otrzymywania od nich wkładów, pod warunkiem zapewnienia pełnej przejrzystości i zgodności z art. 325 TFUE i przepisami Unii, które dotyczą zwalczania nadużyć finansowych i korupcji;
J. mając na uwadze, że europejskie partie i fundacje polityczne powinny mieć możliwość pozyskiwania dodatkowych kategorii dochodów, innych niż wkłady i darowizny;
K. mając na uwadze, że dostosowanie stopy współfinansowania europejskich partii politycznych do poziomu nałożonego na fundacje polityczne uniemożliwiłoby narastanie zadłużenia;
L. mając na uwadze, że należy uprościć system kontroli administracyjnej wydatków, z należytym poszanowaniem przejrzystości i przy właściwym wykorzystaniu środków publicznych, a także należy znieść wymóg przedkładania sprawozdań finansowych zgodnie z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej, ponieważ nie odpowiada on charakterowi europejskich partii i fundacji politycznych oraz stanowi zbyt czasochłonne i kosztowne obciążenie;
M. mając na uwadze, że w przypadku europejskich fundacji politycznych dostosowanie okresu przeniesienia do wymogów nałożonych na partie polityczne pozwoliłoby uniknąć kontroli drugiej warstwy, a tym samym znacznie zmniejszyć obciążenie administracyjne fundacji;
Ocena stosowania rozporządzenia
1. przypomina, że rozporządzenie (UE, Euratom) nr 1141/2014 w sprawie statusu i finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych stanowi ramy prawne ustanawiające ich prawa i obowiązki; podkreśla, że finansowanie przyznane na podstawie rozporządzenia stanowi część budżetu ogólnego Unii Europejskiej i w związku z tym powinno być realizowane zgodnie z rozporządzeniem finansowym, z naciskiem na ogólną zasadę należytego zarządzania finansami;
2. zauważa, że rok 2018 był pierwszym rokiem wdrażania rozporządzenia; z zadowoleniem przyjmuje roczne sprawozdanie z działalności za 2019 r. przedstawione przez Urząd; dostrzega najważniejsze działania i wyzwania napotkane w 2019 r.; zauważa, że Urząd przeprowadził pierwszą weryfikację rozliczeń finansowych europejskich partii i fundacji w kontekście wyborów europejskich w 2019 r. pod kątem zgodności z rozporządzeniem, a Dyrekcja Generalna Parlamentu Europejskiego ds. Finansów upewniła się co do zgodności z rozporządzeniem finansowym; wyraża zadowolenie, że w 2019 r. Urząd nie musiał nałożyć kar na żadną z europejskich partii i fundacji politycznych; zauważa ponadto, że Urząd uczestniczył w postępowaniach przed Sądem w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz współpracował z państwami członkowskimi przy tworzeniu sieci krajowych punktów kontaktowych i organów ochrony danych;
3. zwraca uwagę, że art. 38 rozporządzenia zobowiązuje Parlament do przyjęcia do końca 2021 r. sprawozdania na temat stosowania rozporządzenia, a Komisję - do przedstawienia sprawozdania na ten sam temat sześć miesięcy później, przy czym sprawozdaniu temu musi towarzyszyć wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany rozporządzenia; zauważa, że plan działania Komisji obejmuje zaostrzenie przepisów finansowych i wykonawczych, zmniejszenie obciążeń administracyjnych, zwiększenie przejrzystości oraz wzmocnienie prawdziwej reprezentacji wyborczej obywateli UE; zwraca ponadto uwagę, jak ważne jest zajęcie się kwestią ryzyka ingerencji zagranicznej i naruszenia przepisów o ochronie danych;
4. z zadowoleniem przyjmuje ogłoszenie przez Komisję nowego europejskiego planu działania na rzecz demokracji, obejmującego wniosek ustawodawczy mający zapewnić większą przejrzystość płatnej reklamy politycznej oraz przegląd przepisów o finansowaniu partii i fundacji politycznych w UE; ponawia swój wniosek dotyczący zmiany rozporządzenia, zawarty w rezolucji z dnia 26 listopada 2020 r. w sprawie podsumowania wyborów europejskich 5 , w odniesieniu do udziału w wyborach europejskich, przejrzystości finansowania i zakazu darowizn od podmiotów prywatnych i publicznych z państw trzecich;
5. uznaje, że rozporządzenie poprawiło status europejskich partii i fundacji politycznych w porównaniu z poprzednimi ramami prawnymi ustanowionymi rozporządzeniem (WE) nr 2004/2003 6 , zwłaszcza poprzez uznanie, że podmioty te posiadają osobowość prawną Unii, oraz poprzez ustanowienie niezależnego Urzędu;
6. uznaje rolę Urzędu, który podjął zadania powierzone mu rozporządzeniem;
7. zauważa jednak, że szereg trudności administracyjnych i przeszkód politycznych nadal uniemożliwia europejskim partiom i fundacjom politycznym pełne wykorzystanie ich potencjału jako aktywnych i widocznych podmiotów europejskiej demokracji, zarówno na poziomie europejskim, jak i w państwach członkowskich;
8. podkreśla znaczenie rejestracji europejskich partii i fundacji politycznych, gdyż wymaga to przestrzegania wszystkich warunków rozporządzenia, w szczególności poszanowania wartości Unii zapisanych w art. 2 TUE, oraz uzależnia kwalifikowalność do finansowania z budżetu Unii od zachowania zgodności z tymi przepisami, a także podkreśla konieczność zapewnienia pełnej przejrzystości;
9. uważa w związku z tym, że rozporządzenie trzeba zmienić, aby wyjaśnić, że poszanowanie podstawowych wartości UE powinno mieć zastosowanie zarówno do samej europejskiej partii politycznej, jak i do jej partii członkowskich;
10. z zadowoleniem przyjmuje wzmocnienie przepisów dotyczących monitorowania, jak europejskie partie i fundacje polityczne przestrzegają podstawowych wartości Unii, oraz procedury postępowania w przypadku naruszeń, w tym kar i odzyskiwania środków;
11. uważa, że najnowsza zmiana rozporządzenia, która wprowadziła kary za naruszanie przepisów o ochronie danych, była pierwszym pożytecznym krokiem, ale nie należy na tym poprzestawać;
12. uważa, że obecny system weryfikacji przestrzegania zasad dotyczących wykorzystania wkładów i dotacji wymaga udoskonalenia pod względem jasności, skuteczności i szybkości;
13. uważa, że poddanie europejskich partii i fundacji politycznych przepisom unijnym i krajowym, które określono w różnych instrumentach prawnych, jest źródłem nieporozumień i niepewności prawa; proponuje zatem dalszą harmonizację i umocnienie przepisów regulujących europejskie partie i fundacje polityczne, aby zapewnić europejskim partiom i fundacjom politycznym kompleksowe ramy prawne UE dotyczące w szczególności warunków rejestracji, struktury i działalności, widoczności i przejrzystości oraz sankcji;
14. podkreśla, że finansowanie europejskich partii i fundacji politycznych musi być przejrzyste, musi podlegać art. 325 TFUE, nie może dopuszczać do nadużyć i musi służyć wyłącznie wspieraniu programów i działań politycznych zgodnych z zasadami założycielskimi Unii zapisanymi w art. 2 TUE;
partie polityczne na poziomie europejskim oraz zasad dotyczących ich finansowania, (Dz.U. L 297 z 15.11.2003, s. 1).
Stwierdzone problemy
15. przypomina, że rozporządzenie wymaga, aby krajowe partie członkowskie umieszczały na swoich stronach internetowych "w sposób wyraźnie widoczny i przyjazny dla użytkownika" logo, program polityczny i link do strony internetowej powiązanej partii europejskiej jako warunek uzyskania dostępu do funduszy przez europejską partię polityczną; wyraża zaniepokojenie, że według projektu Logos realizowanego przez European Democracy Consulting krajowe partie członkowskie w przeważającej mierze niewłaściwie wykonują wymóg informacyjny rozporządzenia, gdyż jedynie 15 % z nich umieszcza logo w sposób jasny i przyjazny dla użytkownika;
16. podkreśla, że należy uściślić i uprościć definicję pośredniego finansowania przez europejskie partie i fundacje polityczne ich krajowych odpowiedników i członków, aby nie utrudniać ich potrzebnej współpracy w zakresie promowania i wyjaśniania polityki UE, a także ich kontaktów z obywatelami UE;
17. podkreśla, że zakaz finansowania kampanii referendalnych dotyczących kwestii UE jest sprzeczny z celem europejskich partii i fundacji politycznych;
18. podkreśla, że finansowanie europejskich partii i fundacji politycznych jest nierozerwalnie związane z kryteriami rejestracji wymienionymi w rozporządzeniu; dostrzega, że należy koniecznie dopilnować, by kryteria rejestracji i członkostwa zapewniały pluralistyczną i prawdziwą reprezentację partii politycznych, które działają na poziomie UE, przy czym należy unikać utrudniania demokratycznej reprezentacji mniejszych partii politycznych na tym samym poziomie; przypomina o debatach przeprowadzonych w Komisji Spraw Konstytucyjnych Parlamentu dotyczących progu rejestracji i poparcia obywateli; zauważa, że po brexicie istnieje większa potrzeba przeglądu różnych kategorii członkostwa w partiach i pobierania składek członkowskich; proponuje w związku z tym przegląd wymogów dotyczących rejestracji i kryteriów reprezentacji, w tym refleksję nad bezpośrednim członkostwem obywateli;
19. ubolewa nad wąską interpretacją pojęcia członkostwa ustanowioną w orzecznictwie, brakiem w rozporządzeniu jasnych definicji warunków członkostwa w europejskich partiach politycznych oraz brakiem zróżnicowanych poziomów przynależności do europejskich fundacji politycznych, co nie pozwala na elastyczność wewnętrznej organizacji europejskich partii i fundacji politycznych, zwłaszcza jeśli chodzi o członków stowarzyszonych i partnerów europejskich fundacji politycznych, w tym z byłych państw członkowskich i innych krajów europejskich; wyraża zaniepokojenie, że ta wąska interpretacja uniemożliwia europejskim partiom politycznym - bez uzasadnionego powodu - otrzymywanie wkładów finansowych od takich członków; uważa, że należy również doprecyzować zasady członkostwa i przynależności do europejskich fundacji politycznych, a także partnerstw badawczych z tymi fundacjami;
20. uważa, że należy doprecyzować i rozszerzyć zakaz jednoczesnego członkostwa w kilku partiach i fundacjach;
21. podkreśla, że w rozporządzeniu zbyt wąsko zdefiniowano kategorie dochodów, a w szczególności nie uwzględniono innych możliwych legalnie pozyskanych zasobów własnych;
22. podkreśla, że narzucony poziom współfinansowania okazał się bardzo trudny do osiągnięcia, zwłaszcza dla europejskich partii politycznych;
23. uważa, że wymóg sporządzania sprawozdań finansowych europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych zgodnie zarówno z krajowymi standardami kontroli państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, jak i z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej nie wnosi wartości dodanej i powoduje niepotrzebne koszty i opóźnienia;
24. ubolewa nad tym, że wadliwa struktura rozporządzenia ogranicza faktyczną rolę europejskich partii politycznych jako nowoczesnych partii, które są łącznikiem między obywatelami a systemem politycznym, ponieważ nie są one znane obywatelom ze względu na ograniczone możliwości członkostwa indywidualnego i ograniczony wpływ na kształtowanie polityki i kształtowanie programów publicznych; w związku z tym poziom czynnej mobilizacji w ich przypadku jest niższy niż w partiach krajowych i regionalnych;
25. zwraca uwagę, że Urząd ma ograniczone uprawnienia w zakresie sprawdzania, czy europejska partia lub fundacja polityczna naruszają wspólne wartości UE, i dotychczas nigdy nie wszczął złożonej procedury sprawdzającej przestrzeganie wartości; postuluje wzmocnienie struktury Urzędu, aby mógł lepiej monitorować wszystkie kryteria określone w rozporządzeniu, w tym poszanowanie wartości Unii i demokratyczne zarządzanie europejskimi partiami politycznymi oraz przestrzeganie odpowiednich przepisów i wdrażanie sankcji, a także aby zapewnić jego całkowitą autonomię i neutralność;
26. zauważa z zaniepokojeniem, że niektóre istniejące ponadnarodowe partie polityczne aktywne w polityce UE i reprezentowane w Parlamencie Europejskim nie mają zezwolenia na oficjalną rejestrację jako europejskie partie polityczne z powodu nieproporcjonalnych wymogów określonych w rozporządzeniu, co ogranicza reprezentację demokratyczną mniejszych partii politycznych na szczeblu UE;
Propozycje ulepszeń
27. uważa, że należy ustanowić jasny zbiór zasad i warunków dotyczących wspólnej organizacji i współfinansowania działań dotyczących kwestii UE przez europejskie partie i fundacje polityczne oraz ich członków; uważa, że w przypadku takich działań należy wymagać umieszczania logo europejskiej partii politycznej obok logo krajowej partii członkowskiej;
28. podkreśla, że żaden przepis nie powinien uniemożliwiać udziału przedstawicieli i pracowników partii politycznych w wydarzeniach organizowanych przez europejskie fundacje polityczne, co jest uzasadnione ich charakterem;
29. wzywa Komisję do przedstawienia jasnych wymogów i szczegółowych wytycznych dotyczących widoczności powiązanej europejskiej partii politycznej, aby zapewnić egzekwowanie art. 18 ust. 2 lit. a) rozporządzenia, która dotyczy umieszczania logo europejskich partii politycznych obok logo partii krajowych lub regionalnych;
30. podkreśla, że podczas pierwszego przeglądu rozliczeń finansowych wskazano możliwe usprawnienia, w szczególności w odniesieniu do poziomu szczegółowości i porównywalności wymaganych informacji przekazywanych przez europejskie partie i fundacje; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie w 2020 r. szablonów w celu ułatwienia tego procesu; zauważa, że w 2019 r. większość zasobów finansowych europejskich partii i fundacji politycznych przeznaczono na pokrycie kosztów personelu, posiedzeń i gromadzenia informacji;
31. jest zdania, że należyte zarządzanie finansami i przejrzystość wymagają rygorystycznych zasad definiujących kwalifikowalność wydatków; zwraca się o opracowanie wyraźnych przepisów dotyczących działań podejmowanych z udziałem większych organizacji międzynarodowych i partnerów spoza UE, a także szczegółowych zasad dotyczących kosztów personelu i posiedzeń, zwłaszcza w odniesieniu do pułapów i procedur przetargowych;
32. postuluje zniesienie zakazu finansowania kampanii referendalnych, aby europejskie partie polityczne mogły finansować kampanie referendalne związane z wdrażaniem TUE lub TFUE;
33. nalega, aby uznać różne kategorie członkostwa w partiach, fundacjach i partnerstwach badawczych z fundacjami, zezwolić na przynależność członków z państw członkowskich Rady Europy i innych państw europejskich, stworzyć kategorię partnerów badawczych dla fundacji oraz zezwolić europejskim partiom i fundacjom politycznym na legalne pobieranie opłat członkowskich na podstawie ogólnego polecenia wniesienia składki mającego zastosowanie na równych zasadach do wszystkich ich członków;
34. podkreśla potrzebę zdefiniowania członków, aby uzyskać pewność prawa w odniesieniu do różnych rodzajów członkostwa, związków członków z europejską partią polityczną, do której należą, oraz wymogów, które muszą spełniać;
35. proponuje rozszerzenie zakresu zakazu członkostwa w kilku partiach na posłów do parlamentów i członków zgromadzeń narodowych i regionalnych;
36. popiera utworzenie dalszych kategorii dochodów, aby objąć nimi wszystkie źródła dochodów partii politycznych i fundacji politycznych, a nie tylko składki i darowizny, takich jak nowa kategoria "innych zasobów własnych", która obejmuje wkłady ze wspólnych działań i sprzedaży publikacji, opłaty za udział w konferencjach lub warsztatach albo innych działaniach bezpośrednio związanych z działalnością polityczną;
37. opowiada się za obniżeniem wymaganego poziomu zasobów własnych dla partii politycznych do 5 % zamiast 10 %, aby dostosować go do poziomu stosowanego wobec fundacji;
38. opowiada się za przedłużeniem okresu przeniesienia w przypadku fundacji na cały kolejny rok (N+1), aby ujednolicić go z okresem, który obowiązuje partie;
39. zwraca się o zniesienie obowiązku, zgodnie z którym europejskie partie i fundacje polityczne przedkładają sprawozdania finansowe nie tylko na podstawie ogólnie przyjętych zasad rachunkowości, lecz także na podstawie międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej;
40. przypomina o roli innych instancji kontroli finansowej posiadających odpowiednie mandaty, mianowicie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych i Prokuratury Europejskiej; w kontekście audytu i kontroli zauważa, jak ważne jest poddanie wydatków europejskich partii politycznych nie tylko systemowi audytu wewnętrznego i osądowi ich członków, ale również audytowi zewnętrznemu, kontroli organów publicznych i kontroli publicznej;
41. proponuje, aby wydatki europejskich partii i fundacji politycznych podlegały mechanizmowi samokontroli połączonemu z systemem audytu wewnętrznego oraz nadzorowi audytora zewnętrznego i Europejskiego Trybunału Obrachunkowego oraz nadzorowi publicznemu;
42. zaleca stosowanie spójnego harmonogramu sprawozdawczości i kontroli prowadzonych odpowiednio przez europejskie partie polityczne, Urząd oraz Parlament, aby uniknąć konieczności ponownego obliczania ostatecznych kwot finansowania, z jednoczesnym uwzględnieniem terminów określonych stosownymi przepisami;
43. opowiada się za zwiększeniem przejrzystości finansowania europejskich partii i fundacji politycznych poprzez nałożenie na Parlament obowiązku publikowania w sposób przyjazny dla użytkownika otrzymywanych rocznych sprawozdań finansowych; podkreśla, że informacje dotyczące rejestracji i sytuacji finansowej europejskich partii i fundacji politycznych powinny być udostępniane publicznie w jak najszerszym zakresie oraz powinny być kompletne i aktualne;
44. sądzi, że informacje publikowane przez Parlament i Urząd powinny być przedstawiane w formacie otwartym i nadającym się do odczytu maszynowego w sposób przyjazny dla użytkownika;
45. jest zdania, że ściślejsza kontrola przez Urząd zgłoszonych łącznych darowizn o wartości ponad 3 000 EUR zwiększyłaby przejrzystość znaczącego/znacznego wpływu zewnętrznego na europejskie partie polityczne; uważa, że Urząd powinien kłaść nacisk podczas takiej kontroli na przypadki, w których odnotuje znaczny i nagły wzrost łącznej liczby darowizn na niewielką kwotę;
46. jest ponadto zdania, że aby zwiększyć przejrzystość finansowania, Urząd powinien publikować informacje o darowiznach od tego samego darczyńcy na rzecz europejskiej partii politycznej, jej krajowych partii członkowskich i ich struktur regionalnych; jest ponadto zdania, że najpóźniej do roku budżetowego 2027 należy wprowadzić odpowiednie instrumenty, aby zagwarantować, że darowizny nie będą przekazywane podmiotom prawnie niezależnym, które należą jednak do tej samej europejskiej partii politycznej, w celu obejścia zasad przejrzystości w sytuacji, gdy łączna wartość tych darowizn przekraczałyby limity przejrzystości;
47. opowiada się za zapewnieniem, aby do roku kalendarzowego 2027 wszelkie darowizny dokonywane przez darczyńcę na rzecz europejskiej partii politycznej były traktowane na mocy prawa podatkowego tak samo jak darowizny na rzecz krajowych partii politycznych w miejscu zamieszkania darczyńcy;
48. popiera ideę, aby zwiększyć znaczenie zasobów własnych europejskich partii politycznych przy obliczaniu kwoty finansowanej przez Unię;
49. uważa, że ze względu na pewność i jasność prawa wszystkie przepisy mające zastosowanie do europejskich partii i fundacji politycznych, w tym te, które są obecnie częścią rozporządzenia finansowego, należy zebrać w jednym akcie prawnym Unii, a mianowicie w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 1141/2014;
50. jest zdania, że zasady kwalifikowalności wydatków są zbyt wąskie i że europejskie partie i fundacje polityczne powinny mieć możliwość finansowania wszelkich działań - nie tylko wewnętrznych, lecz także wydarzeń powszechnie dostępnych - które przyczyniają się do zwiększenia unijnej świadomości politycznej i wyrażania woli obywateli Unii;
51. proponuje, aby nadać europejskim partiom i fundacjom politycznym prawdziwy unijny status prawny i unijną osobowość prawną poprzez ustanowienie minimalnych warunków dotyczących struktury i funkcjonowania europejskich partii i fundacji politycznych i jednocześnie zapewnić im większą niezależność od prawa krajowego;
52. podkreśla w szczególności, że trzeba uwzględnić środki, które zagwarantują, że państwa członkowskie nie będą uznawać w prawie krajowym europejskich partii politycznych za zagraniczne podmioty prawne;
53. podkreśla, że europejskie partie polityczne i ich członkowie muszą mieć strukturę demokratyczną i szanować podstawowe wartości, na których opiera się Unia, oraz muszą przestrzegać procedur demokratycznych i przejrzystości przy wyborze liderów partii i kandydatów do wyborów, a także przeprowadzić demokratyczne głosowanie za przyjęciem przepisów wewnętrznych i programu politycznego;
54. wzywa Komisję do dokonania przeglądu rozporządzenia, aby uaktualnić przepisy dotyczące rejestracji, finansowania, kampanii politycznych i wyborczych oraz członkostwa, tak aby europejskie partie polityczne stały się rzecznikiem obywateli w polityce UE i procesie jej kształtowania oraz aby przybliżyć obywatelom UE unijny proces decyzyjny;
55. wzywa w szczególności do przeglądu rozporządzenia, aby ułatwić warunki rejestracji na mocy jego art. 3 i umożliwić członkostwo wszystkim obywatelom UE, dzięki czemu zwiększy się pluralistyczna reprezentacja partii politycznych działających na szczeblu UE;
56. jest zdania, że należy wyjaśnić hybrydowy status Urzędu i ponownie określić jego strukturę oraz że należy również zapewnić możliwość odwołania się od decyzji Urzędu w trybie administracyjnym, gdyż na mocy obowiązującego rozporządzenia skarżący mogą jedynie odwołać się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej;
57. proponuje wprowadzenie wyraźnego rozróżnienia między usunięciem z rejestru jako rozwiązaniem stosowanym w ostateczności a karami finansowymi oraz zwiększenie spójności systemu kar finansowych;
58. uważa, że należy zwiększyć spójność i pewność prawa niektórych przepisów rozporządzenia, rozwinąć i doprecyzować przyczyny usunięcia z rejestru, określić wspólny zbiór zasad dotyczących publikacji, wejścia w życie i skutków decyzji o usunięciu z rejestru oraz doprecyzować przepisy dotyczące odzyskiwania środków;
59. uważa, że konieczne jest dostosowanie zasad finansowania europejskich partii i ich fundacji politycznych do ogólnoeuropejskiej kampanii wyborczej przed wyborami europejskimi;
60. zaleca Komisji zaostrzenie przepisów o ochronie danych polegające na włączeniu odniesień do przestępstw określonych w art. 3-6 dyrektywy 2013/40/UE dotyczącej ataków na systemy informatyczne 7 ; wyraża zadowolenie, że Urząd ustanowił sieć krajowych organów ochrony danych, aby nowa procedura weryfikacji stała się w pełni funkcjonalna;
61. apeluje do Komisji, aby należycie uwzględniła te postulaty podczas opracowywania i przedstawiania wniosku dotyczącego rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie (UE, Euratom) nr 1141/2014;
o
o o
62. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.
