Język postępowania: niemiecki(2022/C 198/39)
(Dz.U.UE C z dnia 16 maja 2022 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: D. Calleja Crespo, B. Martenczuk, N. Khan, P. Rossi, L. Wildpanner, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Deutsche Telekom AG
Żądania wnoszącego odwołanie
- uchylenie wyroku Sądu z dnia 19 stycznia 2022 r. w sprawie T-610/19 w zakresie, w jakim zostały w nim uwzględnione żądania Deutsche Telekom AG,
- rozstrzygnięcie zawisłych kwestii spornych albo
- tytułem żądania ewentualnego - przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania;
- obciążenie Deutsche Telekom AG całością kosztów związanych z niniejszym postępowaniem i postępowaniem przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsze odwołanie, mające zdaniem Komisji Europejskiej fundamentalne znaczenie dla wykładni i stosowania art. 266 TFUE, opiera się w istocie na ciążącym na Komisji obowiązku zapłaty odsetek od grzywny nałożonej na nią w dziedzinie prawa ochrony konkurencji, jeżeli grzywna ta zostaje zwrócona. Zgodnie z decyzją Komisji Deutsche Telekom AG uiściła tymczasowo grzywnę nałożoną na nią na podstawie art. 102 TFUE za nadużycie pozycji dominującej, która to grzywna została jednak następnie obniżona przez Sąd 1 . Obecnie Komisja kwestionuje nałożony na nią przez Sąd w zaskarżonym wyroku obowiązek zapłaty od części grzywny podlegającej zwrotowi odsetek za zwłokę mających charakter sankcji, zgodnie z wyrokiem Printeos 2 .
W zarzucie pierwszym Komisja podnosi, że Sąd naruszył prawo poprzez uznanie, iż na podstawie art. 266 TFUE w przypadku obniżenia przez Sąd grzywny w dziedzinie prawa ochrony konkurencji na Komisji ciąży bezwzględny i bezwarunkowy obowiązek zapłaty od dnia tymczasowej zapłaty grzywny odsetek za zwłokę mających charakter sankcji.
W tym względzie Komisja podnosi w szczególności, co następuje:
Sąd niesłusznie orzekł, że Komisja naruszyła art. 266 TFUE poprzez odmowę zapłaty odsetek za zwłokę w wysokości żądanej przez Deutsche Telekom AG (część pierwsza zarzutu pierwszego).
Zaskarżony wyrok jest sprzeczny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości wydanym przed wyrokiem Printeos (część druga zarzutu pierwszego).
Ponadto kwestia odsetek należnych w wykonaniu wyroków jest regulowana przez prawo wtórne Unii, a Sąd powinien był bądź zastosować to prawo wtórne bądź stwierdzić jego nieważność (część trzecia zarzutu pierwszego).
Przesłanki wniesienia skargi o odszkodowanie na podstawie art. 340 TFUE nie zostały spełnione, w związku z czym Sąd naruszył prawo, przyznając odsetki za zwłokę tytułem odszkodowania (część czwarta zarzutu pierwszego).
Skutek ex tunc wyroków nie pociąga za sobą zapłaty odsetek za zwłokę od dnia tymczasowej zapłaty grzywny przez dane przedsiębiorstwo (część piąta zarzutu pierwszego).
Zapłata odsetek za zwłokę zgodnie z zaskarżonym wyrokiem jest sprzeczna z odstraszającym skutkiem grzywien (część szósta zarzutu pierwszego).
W zarzucie drugim Komisja podnosi, na wypadek oddalenia jej zarzutu pierwszego, że Sąd naruszył prawo poprzez uznanie, iż w drodze analogii do art. 83 ust. 2 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii 3 do odsetek podlegających zapłacie przez Komisję ma zastosowanie stopa procentowa stosowana przez Europejski Bank Centralny (EBC) do jego [głównych] operacji refinansujących, powiększona o trzy i pół punktu procentowego.
