Język postępowania: angielski(2019/C 328/37)
(Dz.U.UE C z dnia 30 września 2019 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: John Dalli (przedstawiciele: L. Levi, avocate, S. Rodrigues, avocat)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
W pierwszym zarzucie wnoszący odwołanie podnosi liczne naruszenia prawa, w szczególności naruszenie obowiązku uzasadnienia i przeinaczenie akt sprawy poprzez oddalenie zarzutu pierwszego dotyczącego niezgodności z prawem decyzji o wszczęciu dochodzenia.
Po drugie wnoszący odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył prawo poprzez oddalenie zarzutu drugiego dotyczącego błędów w charakterystyce dochodzenia i niezgodnego z prawem rozszerzenia dochodzenia.
Po trzecie, wnoszący odwołanie podnosi przeinaczenie dowodów i naruszenie prawa do obrony w wyroku Sądu, w którym oddalono zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasad regulujących gromadzenie dowodów oraz przeinaczenia i sfałszowania dowodów.
Po czwarte, wnoszący odwołanie zarzuca przeinaczenie oczywistego znaczenia okoliczności faktycznych i dowodów oraz naruszenie prawa poprzez oddalenie przez Sąd zarzutu czwartego dotyczącego naruszenia prawa do obrony, art. 4 decyzji Komisji 1999/396 1 oraz art. 18 instrukcji OLAF-u.
Po piąte, wnoszący odwołanie zarzuca Sądowi naruszenie prawa poprzez naruszenie ciążącego na nim obowiązku uzasadnienia i przeinaczenie dowodów poprzez oddalenie zarzutu piątego dotyczącego naruszenia art. 11 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 2 i art. 13 ust. 5 regulaminu Komitetu Nadzoru.
Po szóste, wnoszący odwołanie podnosi liczne naruszenia prawa i przeinaczenia dowodów w wyroku Sądu, w którym oddalono zarzut szósty dotyczący naruszenia zasady domniemania niewinności, art. 8 rozporządzenia nr 1073/1999 i art. 339 TFUE oraz prawa do ochrony danych osobowych.
W siódmym i ostatnim zarzucie wnoszący odwołanie podnosi przeinaczenie oczywistego sensu skargi i dowodów oraz naruszenie prawa poprzez stwierdzenie przez Sąd, że wnoszący odwołanie nie wykazał istnienia krzywdy.
1 1999/396/WE, EWWiS, Euratom: Decyzja Komisji z dnia 2 czerwca 1999 r. dotycząca zasad i warunków dochodzeń wewnętrznych w odniesieniu do przeciwdziałania nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim nielegalnym działaniom godzącym w interesy Wspólnoty (Dz.U. 1999, L 149, s. 57).
2 Rozporządzenie nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (Dz.U. 1999, L 136, s. 1).