(EBC/2019/1)(2019/C 11/01)
(Dz.U.UE C z dnia 11 stycznia 2019 r.)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 127 ust. 6 oraz art. 132,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 34,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi 1 , w szczególności art. 4 ust. 3,
uwzględniając rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) 468/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
Instytucje kredytowe zobowiązane są do kontynuowania przygotowań do terminowego i pełnego zastosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 3 oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE 4 , a także do zakończenia okresu przejściowego ustanowionego przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2395 5 w celu złagodzenia potencjalnego znaczącego negatywnego wpływu na kapitał podstawowy Tier I, wynikającego z rachunkowości uwzględniającej oczekiwane straty kredytowe na podstawie MSSF 9, w wymagających okolicznościach makroekonomicznych oraz finansowych, które to okoliczności wywierają nacisk na zyskowność instytucji kredytowych, a co za tym idzie na ich zdolność do budowania bazy kapitałowej. Dodatkowo, mając na uwadze konieczność finansowania gospodarki przez instytucje kredytowe, zachowawcza polityka dystrybucji zysków jest częścią właściwego zarządzania ryzykiem i częścią zdrowego systemu bankowego. Należy wykorzystać tę samą metodę, która została wskazana w zaleceniu Europejskiego Banku Centralnego EBC/2017/44 6 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
I.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 7 stycznia 2019 r.
1 Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63.
2 Dz.U. L 141 z 14.5.2014, s. 1.
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościo-wych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
4 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2395 z dnia 12 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do rozwiązań przejściowych dotyczących złagodzenia wpływu wprowadzenia MSSF 9 na fundusze własne oraz dotyczących traktowania jako duże ekspozycje niektórych ekspozycji wobec podmiotów sektora publicznego denominowa-nych w walucie krajowej dowolnego państwa członkowskiego (Dz.U. L 345 z 27.12.2017, s. 27).
6 Zalecenie Europejskiego Banku Centralnego EBC/2017/44 z dnia 28 grudnia 2017 r. w sprawie zasad wypłaty dywidend (Dz.U. C 8 z 11.1.2018, s. 1).
7 Wszystkie bufory powinny być osiągnięte w pełnej wysokości.
8 Instytucje kredytowe mogą mieć różną formę prawną, tj. spółki publiczne oraz podmioty niebędące spółami akcyjnymi, takie jak towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, spółdzielnie lub instytucje oszczędnościowe. Wykorzystywany w niniejszym zaleceniu termin dywidenda odnosi się do każdej formy wypłaty gotówki, która podlega zatwierdzeniu przez zgromadzenie ogólne.
9 Oznacza to w praktyce, że w pozostałej części okresu przejściowego instytucje kredytowe powinny co do zasady zatrzymywać rocznie przynajmniej proporcjonalną część w stosunku rocznym z luki dzielącej je od osiągnięcia wymaganego współczynnik kapitału podstawowego Tier 1, współczynnika kapitału Tier 1 oraz całkowitego współczynnika kapitałowego, o których mowa w ust. 1 lit. e).
10 Jeżeli niniejsze zalecenie zostanie zastosowane do mniej istotnych nadzorowanych podmiotów i mniej istotnych nadzorowanych grup, które będą zdania, że nie mają możliwości zastosowania się do niniejszego zalecenia z uwagi na przeświadczenie o ciążącym na nich prawnym obowiązku wypłaty dywidendy, instytucje te powinny skontaktować się niezwłocznie ze swoim właściwym organem krajowym.