Walka z bezrobociem osób młodych: możliwe rozwiązania (2013/2045(INI)).

Walka z bezrobociem osób młodych: możliwe rozwiązania

P7_TA(2013)0365

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 września 2013 r. w sprawie walki z bezrobociem osób młodych: możliwe rozwiązania (2013/2045(INI))

(2016/C 093/10)

(Dz.U.UE C z dnia 9 marca 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 lipca 2010 r. w sprawie wspierania dostępu młodzieży do rynków pracy, poprawy statusu osób odbywających staże i praktyki zawodowe ¹ ,

- uwzględniając komunikat Komisji w sprawie inicjatywy "Szanse dla młodzieży" (COM(2011)0933) i rezolucję Parlamentu z dnia 24 maja 2012 r. w sprawie inicjatywy "Szanse dla młodzieży" ² oraz pytanie Parlamentu wymagające odpowiedzi ustnej skierowane do Komisji na temat tej inicjatywy ³ ,

- uwzględniając komunikat Komisji o wdrażaniu inicjatywy "Szanse dla młodzieży" (COM(2012)0727),

- uwzględniając komunikat Komisji pt. "Mobilna młodzież" (COM(2010)0478),

- uwzględniając przyjęte w Luksemburgu w dniu 17 czerwca 2011 r. konkluzje Rady dotyczące wspierania zatrudnienia młodzieży z myślą o realizacji celów strategii "Europa 2020",

- uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dnia 7 lutego 2013 r. dotyczące inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych,

- uwzględniając wniosek Komisji z dnia 5 grudnia 2012 r. pt. "W kierunku ram jakości dla staży - Drugi etap konsultacji z partnerami społecznymi na szczeblu europejskim na podstawie art. 154 TFUE" (COM(2012)0728),

- uwzględniając wniosek Komisji w sprawie zalecenia Rady z dnia 5 grudnia 2012 r. w sprawie ustanowienia gwarancji dla młodzieży (COM(2012)0729),

- uwzględniając sprawozdanie Eurofund z dnia 13 czerwca 2012 r. zatytułowane "Gwarancje dla młodzieży: doświadczenia Finlandii i Szwecji",

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 stycznia 2013 r. w sprawie gwarancji dla młodzieży ⁴ ,

- uwzględniając porozumienie polityczne osiągnięte w Radzie w dniu 28 lutego 2013 r. dotyczące zalecenia Rady w sprawie ustanowienia gwarancji dla młodzieży,

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 kwietnia 2009 r. pt. "Inwestowanie w młodzież i mobilizowanie jej do działania - strategia UE na rzecz młodzieży. Odnowiona otwarta metoda koordynacji na potrzeby wyzwań i możliwości stojących przed młodzieżą" (COM(2009)0200),

- uwzględniając wniosek dotyczący zmiany dokumentu Komisji dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1081/2006 (COM (2011)0607),

- uwzględniając oświadczenie członków Rady Europejskiej z dnia 30 stycznia 2012 r. pt. "Ku konsolidacji sprzyjającej wzrostowi i wzrostowi sprzyjającemu tworzeniu miejsc pracy",

- uwzględniając sprawozdanie z dnia 25 października 2011 r. w sprawie mobilności i integracji osób niepełnosprawnych oraz europejskiej strategii na rzecz osób niepełnosprawnych 2010-2020 ⁵ ,

- uwzględniając Europejską kartę na rzecz jakości staży i praktyk zawodowych opracowaną przez Europejskie Forum Młodzieży wspólnie z partnerami społecznymi i innymi zainteresowanymi stronami,

- uwzględniając sprawozdanie Eurofound z dnia 22 października 2012 r. pt. "NEETs - młodzież niekształcąca się, niepracująca ani nieszkoląca się: właściwości, koszty i rozwiązania polityczne w Europie" ⁶ ,

- uwzględniając sprawozdanie Eurofound z dnia 21 grudnia 2012 r. pt. "Skuteczność środków z zakresu polityki mających na celu zwiększenie zatrudnienia osób młodych" ⁷ ,

- uwzględniając sprawozdanie Eurofound z dnia 29 kwietnia 2011 r. pt. "Pomaganie młodym pracownikom w czasie kryzysu: uwagi partnerów społecznych i władz publicznych" ⁸ ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie integracji migrantów, jej wpływu na rynek pracy oraz na zewnętrzny wymiar koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego ⁹ ,

- uwzględniając sprawozdanie Eurofound z dnia 7 lutego 2012 r. zatytułowane "Ostatnie zmiany w zakresie polityki dotyczącej młodzieży niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się (młodzieży NEET)" ¹⁰ ,

- uwzględniając sprawozdanie Eurofound z dnia 15 stycznia 2013 r. zatytułowane "Aktywne włączenie młodzieży z problemami zdrowotnymi lub młodzieży niepełnosprawnej" ¹¹ ,

- uwzględniając art. 48 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, a także opinie Komisji Rozwoju Regionalnego, Komisji Kultury i Edukacji oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A7-0275/2013),

A. mając na uwadze, że w styczniu 2013 r. 23,5 % aktywnych młodych ludzi było bezrobotnych, przy czym stopa bezrobocia waha się od 10 % lub poniżej tej liczby w Austrii i Niemczech do 64,2 % a w Grecji, co wskazuje na wyraźne różnice geograficzne, zarówno między państwami członkowskimi, jak i w samych państwach członkowskich; mając na uwadze, że najnowsze dane i prognozy wskazują na dalsze pogarszanie się sytuacji osób młodych w niektórych państwach członkowskich;

B. mając na uwadze, że bezrobocie wśród kobiet poniżej 25 roku życia wciąż wzrasta - z 18,8 % w 2009 r. do 22,1 % w 2012 r. - i według najnowszych dostępnych danych wynosi obecnie 22,9 %; mając na uwadze fakt coraz większego rozpowszechniania się takich zjawisk jak zniechęcenie, samowykluczenie i zobojętnienie związane z pracą; mając na uwadze, że młodym kobietom oferuje się nadal gorsze warunki na rynku pracy niż młodym mężczyznom, czego skutkiem jest znacząca utrata potencjału wzrostu gospodarczego Europy poprzez niedostateczne wykorzystanie umiejętności wysoko wykwalifikowanych kobiet;

C. mając na uwadze, że w 2011 r. 7,5 mln młodych ludzi w wieku od 15 do 24 lat oraz 6,5 mln w wieku od 25 do 29 lat należało do kategorii osób niekształcących się, niepracujących ani nieszkolących się (młodzież NEET), a wśród nich znaleźli się przedstawiciele słabszych grup społecznych; mając na uwadze, że może to pociągać za sobą poważne skutki osobiste i społeczne, takie jak niepewne szanse zatrudnienia w przyszłości oraz ubóstwo i wykluczenie społeczne, a nawet zaburzenia psychiczne i fizyczne; mając na uwadze, że problemy te najprawdopodobniej nasilą się w niedalekiej przyszłości, przynosząc poważne skutki finansowe dla systemów socjalnych państw członkowskich;

D. mając na uwadze, że fakt istnienia 14 młodzieży NEET wymaga od państw członkowskich i instytucji europejskich podjęcia zdecydowanie większego wysiłku na rzecz reintegracji młodych ludzi na rynku pracy; mając na uwadze, że potrzeby młodych ludzi w Europie są bardzo zróżnicowane, w związku z czym działania podejmowane na rzecz integracji na rynku pracy muszą odpowiadać potrzebom każdej z poszczególnych grup i w miarę możliwości obejmować również strategie oceny personalnej;

E. mając na uwadze, że w 2011 r. straty ekonomiczne z powodu wycofania młodych ludzi z rynku pracy oszacowano w państwach członkowskich na 153 mld EUR, co odpowiada 1,2 % unijnego PKB ¹² ; mając na uwadze, że ta suma jest znacznie większa niż szacowane 10 mld EUR potrzebne na stworzenie 2 milionów nowych miejsc pracy dla młodych ludzi ¹³ ; mając na uwadze, że stanowi to poważne długofalowe społeczne i gospodarcze obciążenie dla całej UE;

F. mając na uwadze, że bezrobocie osób młodych stanowi czynnik, który w znacznym stopniu przyczynia się do ostrego wzrostu migracji, obserwowanego w wielu państwach członkowskich; mając na uwadze, że jedynie bardzo niewielka mniejszość osób, które decydują się na mobilność i migrację, wybiera tę opcję dobrowolnie, a nie raczej z konieczności;

G. mając na uwadze, że w UE konieczne są poważne inwestycje mające na celu stworzenie wzrostu gospodarczego i pobudzenie popytu wewnętrznego; mając na uwadze, że dla znaczącej poprawy krótkoterminowej sytuacji gospodarczej i sytuacji na rynkach pracy państw członkowskich niezbędny jest pakiet inwestycyjny w wysokości 2 % PKB UE; mając na uwadze, że środek ten byłby w pierwszej kolejności korzystny dla młodych ludzi jako grupy najbardziej dotkniętej kryzysem;

H. mając na uwadze, że ludzie młodzi są w szczególności w niekorzystnej sytuacji w czasie kryzysu gospodarczego, bardziej niż większość grup; mając na uwadze, że dla wielu ludzi młodych obecne bezrobocie może przekształcić się w długotrwałe bezrobocie, co znacznie zwiększa ryzyko wykluczenia społecznego; mając na uwadze, że ma to niepokojące konsekwencje dla młodych osób: obniża ich poczucie własnej wartości, powoduje niespełnione ambicje, obniża ich zarobki, prowadzi do odkładania decyzji o rozpoczęciu samodzielnego dorosłego życia, włącznie z założeniem rodziny, co w konsekwencji wpływa także negatywnie na społeczną, gospodarczą i demograficzną sytuację w Europie zarówno w perspektywie krótko-, jak i długoterminowej, oraz zwiększa zagrożenie ubóstwem na starość w związku z niezdolnością do opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne w latach aktywności zawodowej;

I. mając na uwadze, że art. 13 Traktatu WE w sposób wyraźny upoważnia Wspólnotę do zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną; mając na uwadze, że mimo dyrektywy 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, wchodząc na rynek pracy, młode kobiety wciąż są dyskryminowane ze względu na wiek i płeć;

J. mając na uwadze, że mimo ogólnie wysokiego poziomu bezrobocia osób młodych, około 4 mln stanowisk w UE ¹⁴ pozostaje nieobsadzonych w wyniku niedopasowania umiejętności; mając na uwadze, że w niektórych dziedzinach, takich jak ICT i badania i rozwój, występuje utrzymujące się i coraz większe zapotrzebowanie na wysoko wykwalifikowanych pracowników, które nie jest zaspokojone;

K. mając na uwadze, że Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) zaleca, aby budżet przeznaczony na pełne wdrożenie gwarancji dla młodzieży w UE wynosił 21 mld EUR, co odpowiada 0,5 % wydatków strefy euro;

L. mając na uwadze, że w kontekście strategii "Europa 2020" UE podjęła się podniesienia poziomu wykształcenia, ograniczenia odsetka osób przedwcześnie kończących naukę do poziomu poniżej 10 % do roku 2020, podwyższenia odsetka osób w wieku 30 do 34 lat kończących studia wyższe lub ich ekwiwalent do poziomu co najmniej 40 %, zaś współczynnika aktywności zawodowej osób w wieku 20 do 64 lat do 75 %;

M. mając na uwadze, że kryzys doprowadził do wzrostu liczby przede wszystkim młodych ludzi zatrudnionych na niepewnych warunkach oraz że wiele istniejących miejsc pracy w pełnym wymiarze czasu zostało zastąpionych stanowiskami pracy dla osób zatrudnianych na podstawie umów zawieranych na krótki czas, w niepełnym wymiarze czasu pracy lub bez wynagrodzenia;

N. mając na uwadze, że młodzi ludzie coraz częściej muszą korzystać z bezpłatnych i płatnych staży, co dyskryminuje osoby w gorszej sytuacji finansowej; mając na uwadze, że konieczne jest dostrzeżenie problemu wyzysku stażystów jako taniej siły roboczej oraz opracowanie w związku z tym zestawu kryteriów jakości dla staży;

O. mając na uwadze, że MŚP i mikroprzedsiębiorstwa, które są siłą napędową wzrostu gospodarczego, tworzenia miejsc pracy i realizacji celów strategii "Europa 2020", zlikwidowały w wyniku kryzysu gospodarczego ponad 3,5 mln miejsc pracy oraz znacząco ograniczyły rekrutację, oraz że zamknięcie miejsc pracy dotknęło wszystkich pracowników, najbardziej jednak uderzając w młodych ludzi;

P. mając na uwadze, że młodzi ludzie mają prawo do zatrudnienia wysokiej jakości zgodnego z ich umiejętnościami oraz że zatrudnienie wysokiej jakości ma fundamentalne znaczenie dla godności i samodzielności europejskiej młodzieży;

Q. mając na uwadze, że kryzys gospodarczy, który stał się widoczny w 2008 r., negatywnie wpłynął zarówno na popyt, jak i podaż na rynku pracy, zatem zwiększył znacząco niepewność dotyczącą perspektyw zawodowych, przez co konieczne jest, aby wszyscy bezrobotni zostali lepiej poinformowani o perspektywach zatrudnienia; mając na uwadze, że edukacja, szkolenie i rozwój umiejętności są często niedostępne dla osób w najmniej korzystnej sytuacji, w tym młodych osób niepełnosprawnych;

R. mając na uwadze, że dwutorowy system kształcenia łączący zajęcia teoretyczne ze szkoleniem zawodowym oraz studia łączące zajęcia akademickie i zawodowe, istniejące w niektórych państwach członkowskich, sprawdziły się dobie kryzysu; mając na uwadze, że Komisja wielokrotnie podkreślała, że skuteczne dwutorowe systemy edukacji mogą gwarantować stałą podaż wykwalifikowanej siły roboczej, przy jednoczesnym utrzymaniu niskiego poziomu bezrobocia osób młodych;

S. mając na uwadze, że przejście z systemu oświaty na rynek pracy stanowi jeden z decydujących momentów w życiu młodych ludzi, który ma podstawowe znaczenie dla ich przyszłych szans zawodowych, dochodu uzyskiwanego przez całe życie, a także sytuacji społecznej w dłuższej perspektywie; mając na uwadze, że w związku z tym polityka edukacyjna stanowi element polityki rynku pracy;

T. mając na uwadze, że kryzys gospodarczy, który rozpoczął się w 2008 r., negatywnie wpłynął zarówno na popyt, jak i na podaż na rynku pracy, drastycznie zwiększając niepewność co do perspektyw zatrudnienia, w związku z czym należy zająć się kwestią inwestycji państw członkowskich w tworzenie miejsc pracy, szkolenia i kształcenie; mając na uwadze, że skutki kryzysu mogą obejmować nasilenie się konfliktów i niepokojów społecznych;

U. mając na uwadze, że służby zatrudnienia odgrywają główną rolę na rynku pracy i że w związku z tym konieczne jest spełnienie przez nie wysokich standardów jakości, które powinny być kontrolowane przez właściwe organy; podkreśla, że wspomniane standardy jakości oraz ich odpowiednia kontrola powinny odnosić się w jednakowym stopniu do publicznych i prywatnych służb zatrudnienia;

V. mając na uwadze, że częściowym rozwiązaniem problemu bezrobocia może być rozwój wysokiej jakości systemów kształcenia zawodowego i szkoleń, zakładający wykorzystanie wysoce wykwalifikowanych nauczycieli i szkoleniowców, innowacyjnych metod nauczania i wysokiej jakości infrastruktury i wyposażenia oraz użyteczność dla rynku pracy, umożliwiając dalsze kształcenie i szkolenie;

W. mając na uwadze, że młodzi ludzie, stanowiący 40 % osób zatrudnionych na umowach czasowych, to raptem 13 % ogółu zatrudnionych, oraz że jeden na pięciu młodych ludzi obawia się utraty pracy;

X. mając na uwadze, że w niektórych państwach członkowskich można dostrzec zwiększającą się rozbieżność pomiędzy umiejętnościami absolwentów a umiejętnościami wymaganymi na rynku pracy;

Y. mając na uwadze, że uwzględnianie potrzeb rynku pracy nie powinno odbywać się kosztem uniemożliwiania dzieciom zdobywania możliwie najszerszego początkowego zasobu wiedzy, ponieważ zasób ten stanowi najlepszą gwarancję odpowiedzi na nieoczekiwane zmiany na rynku pracy oraz ogólnie trudności życiowe; mając na uwadze, że większość badań wskazuje na wagę wysokiej jakości kształcenia od pierwszych lat nauki, która pozwala zapobiegać przedwczesnemu przerywaniu nauki i sprzyja lepszemu włączaniu dzieci pochodzących z najmniej uprzywilejowanych środowisk;

Z. mając na uwadze, że otwarte zasoby edukacyjne podnoszą jakość i poprawiają dostępność kształcenia oraz równy dostęp do niego, a także umożliwiają, poprzez stosowanie ICT i nowych technologii, interaktywny, kreatywny, elastyczny i zindywidualizowany proces kształcenia; mając na uwadze, że otwarta edukacja wzmacnia trwałe szanse zatrudnienia wspierając uczenie się przez całe życie;

AB. mając na uwadze, że zarówno nauczyciele szkolni, jak i akademiccy stoją przed bezprecedensowymi wyzwaniami związanymi z gwałtownie zmieniającym się światowym otoczeniem gospodarczym, w którym rozwój nowych umiejętności i kompetencji, podejść innowacyjnych i nowoczesnych metod nauczania stanowi kluczowy czynnik gwarantujący skuteczne kształcenie i szanse zatrudnienia ludzi młodych;

AB. mając na uwadze, że choć 60 % osób kończących studia stanowią kobiety, to są one często zatrudniane na stanowiskach poniżej swoich kwalifikacji lub z zaniżonym wynagrodzeniem; mając na uwadze, że młodych kobiet dotyczy również problem nierównych warunków w kontekście bezrobocia i zatrudnienia, czego wynikiem są różnice w wynagrodzeniu (obecnie rozbieżność ta wynosi 16,2 %) oraz w rentach i emeryturach;

AC. mając na uwadze, że zjawiska elastyczności i niepewności pracy w większym stopniu dotyczą zatrudnienia kobiet niż mężczyzn; mając na uwadze, że w trzecim kwartale 2012 r. około 60 % wszystkich pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy w grupie wiekowej 15-24 lata stanowiły kobiety, podczas gdy w tej samej grupie wiekowej wśród pracowników tymczasowych z wykształceniem wyższym (po studiach magisterskich i podyplomowych) kobiety stanowiły 64 %;

AD. mając na uwadze, że mimo postanowień zawartych w art. 19 TFUE, dyrektywie 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. oraz dyrektywie 2006/54/WE z dnia 5 lipca 2006 r. młode kobiety wchodzące na rynek pracy są nadal dyskryminowane ze względu na wiek i płeć; mając na uwadze, że kobiety należące do słabszych grup społecznych, w tym mniejszości etnicznych, napotykają większe trudności w zakresie dostępu do oficjalnego rynku pracy;

AE. mając na uwadze, że macierzyństwo stanowi często przeszkodę utrudniającą młodym matkom dostęp do rynku pracy, a więc przyczynia się do zwiększenia różnicy pomiędzy płciami w dziedzinie zatrudnienia;

AF. mając na uwadze, że działania w zakresie zatrudnienia młodych ludzi muszą zostać zintegrowane w ramach spójnej, przyszłościowej i ukierunkowanej na inwestycje strategii makroekonomicznej, która może zapewnić warunki dla tworzenia stabilnych miejsc pracy na miarę XXI wieku, a także skutecznego przechodzenia z kształcenia do zatrudnienia;

1. podkreśla, że krajowe i unijne środki polityczne na rzecz pobudzenia zatrudnienia osób młodych powinny być spójne i wzajemnie się umacniać, a także powinny szczególnie uwzględniać wysokiej jakości kształcenie (zawodowe), szkolenie i zapewnienie doświadczenia zawodowego, umożliwiając dzięki temu młodym ludziom stabilne zatrudnienie dobrej jakości; podkreśla, że tworzenie możliwości podjęcia uczciwie wynagradzanych staży i wolontariatu w interesie społecznym może pozwolić młodym ludziom na zaangażowanie się w cenną działalność społeczną i zdobycie doświadczenia zawodowego;

2. ubolewa nad tym, że stosowane obecnie środki pomocy związane z kryzysem, które są ukierunkowane na obniżanie wydatków publicznych w państwach dotkniętych kryzysem, okazały się mieć bezpośredni negatywny wpływ na młodzież w związku z cięciem wydatków na edukację oraz usługi w zakresie tworzenia i wspierania miejsc pracy;

3. podkreśla, że młodzi bezrobotni pochodzą z różnych grup i dlatego, aby zwiększyć skuteczność podjętych działań, należy sklasyfikować te osoby zgodnie z ich potrzebami i umiejętnościami; należy wskazać najważniejsze umiejętności, które umożliwią osobom młodym szybszy, bardziej stabilny i trwały dostęp do rynku pracy; szczególną uwagę należy zwrócić na osoby młode, które nie są absolwentami, nie uczą się, nie pracują ani nie są objęte szkoleniem;

4. wzywa Komisję do zwalczania, wspólnie z państwami członkowskimi, w których stopa bezrobocia osób młodych w regionach przekracza 25 %, bezrobocia osób młodych poprzez utworzenie miejsc pracy dla co najmniej 10 % poszkodowanej młodzieży;

5. podkreśla potrzebę przyjęcia aktywnej, kompleksowej i integrującej polityki dotyczącej rynku pracy, służącej tworzeniu miejsc pracy, obejmującej specjalne środki na rzecz młodzieży, tak aby z jednej strony uniknąć trwonienia dostępnych zasobów, a z drugiej strony obniżyć bezrobocie osób młodych zamiast jedynie je "przetwarzać"; wzywa państwa członkowskie do rozważenia możliwości wykorzystania przykładów najlepszych praktyk z innych państw członkowskich na ich własnym rynku pracy oraz do wykorzystania potencjału tych środków, które spełniają potrzeby ich działań na rzecz zwalczania bezrobocia osób młodych; wskazuje na dobre doświadczenia krajów stosujących systemy kształcenia i szkolenia zawodowego i dwutorowej edukacji w zakresie usprawnienia przejścia ze szkoły do pracy, wypełniając tym samym lukę między umiejętnościami zawodowymi a potrzebami rynku pracy; podkreśla, że zadaniem Komisji jest czynne wsparcie takich dążeń i wzywa tę instytucję do regularnego informowania o reformach w państwach członkowskich dotyczących systemów szkolenia zawodowego; podkreśla, że należy zwrócić szczególną uwagę na słabsze grupy społeczne zagrożone wysokim ryzykiem wykluczenia społecznego, w tym młodzież NEET;

6. wzywa Komisję do zbierania informacji o tym, jakie wykształcenie przyniosło sukces młodym ludziom oraz do opublikowania tych danych w formie poradnika dla innych państw członkowskich;

7. wzywa Komisję do tego, aby corocznie przedkładała sprawozdanie w sprawie reformy systemów kształcenia w państwach członkowskich, co stanowić będzie strukturalny, długofalowy wkład w poprawę szans zatrudnienia młodych ludzi;

8. wzywa Komisję do opracowania wytycznych jakościowych dla nowoczesnego dwutorowego systemu kształcenia, wraz z listą kluczowych szeroko zdefiniowanych niedydaktycznych zawodów w Europie;

9. podkreśla znaczenie poprawy standardu jakości kształcenia na poziomie wyższym i zawodowym i dostępu do niego; podkreśla znaczenie nauki języków obcych w edukacji szkolnej, kształceniu i szkoleniu zawodowym;

10. podkreśla, że udział wszystkich właściwych zainteresowanych podmiotów na szczeblu lokalnym, regionalnym i europejskim, wraz z partnerami społecznymi, służbami na rzecz zatrudnienia, organami ds. szkolenia i kształcenia, poszczególnymi pracodawcami, organizacjami pozarządowymi, a w szczególności także z organizacjami studenckimi i młodzieżowymi, ma zasadnicze znaczenie dla zintegrowanego skutecznego opracowywania, wdrożenia i kontrolowania szeregu środków wspierających zatrudnienie osób młodych i szanse zatrudnienia; podkreśla, że środki na rzecz wspierania trwałej, wysokiej jakości pracy dla młodych ludzi muszą być elastyczne, tak aby dostosować się do stale zmieniających się potrzeb rynku pracy; dostrzega potrzebę elastycznych i jednocześnie wiarygodnych stosunków umownych, skutecznych strategii politycznych na rzecz reintegracji oraz nowoczesnych systemów zabezpieczenia społecznego; podkreśla szczególną wartość wczesnego doradztwa zawodowego dla młodych ludzi, w okresie znacznie poprzedzającym zakończenie szkoły średniej, ponieważ wymaga to od rodziców i szkół większej zdolności do pomocy i doradzania uczniom w wyborze ścieżki edukacji i późniejszej kariery zawodowej;

11. wzywa państwa członkowskie do podjęcia działań nadających priorytetowe znaczenie w programach kształcenia naukom ścisłym, technologii, inżynierii i matematyce w celu dostosowania się do oczekiwanych zmian na rynku pracy;

12. zauważa kluczową rolę rokowań zbiorowych w odniesieniu do promocji i poprawy warunków pracy osób młodych;

13. uznaje, że inwestowanie w odpowiednie umiejętności stanowi istotny czynnik wspierający innowacyjność państw członkowskich oraz pomagający im odzyskać konkurencyjność;

14. wzywa państwa członkowskie do uznania bezprecedensowych wyzwań związanych z gwałtownie zmieniającym się globalnym otoczeniem gospodarczym, którym muszą sprostać zarówno nauczyciele szkolni, jak i akademiccy; zauważa, że głównym czynnikiem wspierającym dobre kształcenie młodzieży i jej szanse na zatrudnienie jest rozwój nowych umiejętności i szeregu kompetencji, innowacyjne podejścia i nowoczesne metody nauczania i uczenia się;

15. wzywa państwa członkowskie do promowania i wspierania - za pośrednictwem kształcenia, społeczeństwa obywatelskiego oraz wysokiej jakości inicjatyw na rzecz młodzieży - udziału młodych ludzi, zwłaszcza kobiet, w życiu demokratycznym, oraz do wykorzystywania zarówno istniejących, jak i nowych narzędzi, aby przyczynić się do rozwoju polityki, zapewniając tym samym lepszy rozwój, zwiększając dobrobyt i włączenie społeczne młodych ludzi;

16. wyraża głębokie zaniepokojenie dokonanymi przez państwa członkowskie cięciami budżetowymi wydatków na edukację, szkolenia zawodowe i sprawy młodzieży, co może spowodować zamknięcie przed młodymi ludźmi drzwi zarówno w sferze edukacji, jak i zatrudnienia, oraz przypomina, że środki budżetowe na kształcenie i szkolenie zawodowe są niezbędną i bezcenną inwestycją w przyszłość;

17. wzywa do udoskonalenia kształcenia oraz szkolenia zawodowego kadry nauczycielskiej, przede wszystkim w zakresie nowoczesnych metod dydaktycznych, jak również zastosowania nowych technologii; podkreśla, że uczenie się przez całe życie rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie i podkreśla konieczność wspierania zwłaszcza kompetencji językowych przez zabawę;

18. podkreśla rolę zaproponowanego unijnego instrumentu gwarancji kredytowych dla studentów pełnych studiów magisterskich w UE i krajach trzecich, aby jeszcze bardziej ułatwić mobilność młodzieży i wnieść wkład w wielowymiarowy ranking uczelni;

19. jest zdania, że należy brać pod uwagę lokalne potrzeby i specyficzne warunki terytorialne, aby w ramach zintegrowanych strategii na rzecz rozwoju terytorialnego umożliwić identyfikację miejsc pracy, zwłaszcza w sektorach innowacyjnych, takich jak przedsiębiorstwa ekologiczne i społeczne;

20. wzywa państwa członkowskie oraz władze lokalne i regionalne do opracowywania zintegrowanych strategii na rzecz rozwoju terytorialnego, uwzględniających aspekt szkoleniowy i kwestię zatrudnienia, zaczynając od środków mających na celu zwalczanie zjawiska przedwczesnego kończenia nauki, a także budowę ścieżek zatrudnienia dla młodzieży;

21. dostrzega szczególnie trudną sytuację w niektórych regionach, gdzie stopa bezrobocia ludzi młodych przekracza 25 %; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wsparcie UE na rzecz zatrudnienia młodzieży zostanie zwiększone dzięki zaproponowanej inicjatywie UE na rzecz zatrudnienia młodzieży, której budżety wynosi maksymalnie 8 mld EUR na siedmioletni okres 2014-2020; podkreśla jednocześnie, że zgodnie z danymi MOP na skuteczną realizację europejskiej gwarancji dla młodzieży w samej tylko strefie euro konieczne będzie kwota 21 mld EUR; zgadza się, że należy wysunąć specjalną pulę środków budżetowych dla tej inicjatywy na rzecz zatrudnienia młodzieży wraz z odpowiednim przydziałem środków z EFS;

22. podkreśla, jak ważne jest podjęcie natychmiastowych działań na rzecz zwalczania bezrobocia osób młodych i długotrwałego bezrobocia; ponadto podkreśla konieczność zapewnienia młodym ludziom długotrwałego i stabilnego zatrudnienia na miejscach pracy wysokiej jakości;

23. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zagwarantowania, że ustawodawstwo krajowe mające wpływ na młodzież, w szczególności ustawodawstwo krajowe oparte na dyrektywie w sprawie równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (2000/78/WΕ), nie jest wykorzystywane do dyskryminowania młodych pracowników pod względem dostępu do świadczeń socjalnych; uważa, że trzeba zrobić więcej, aby zagwarantować, że zarówno pracownicy, jak i pracodawcy są świadomi swoich praw i obowiązków wynikających z tego ustawodawstwa;

24. wzywa państwa członkowskie do zaktualizowania strategii rozwoju regionalnego, tak aby uwzględniały one środki na rzecz pobudzenia zatrudnienia, w tym zatrudnienia młodzieży;

25. z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady EPSCO z dnia 28 lutego 2013 r. o przyjęciu zalecenia Rady dotyczącego wdrażania gwarancji dla młodzieży oraz zwraca się do państw członkowskich, aby podjęły działania na rzecz ambitnego wprowadzenia gwarancji dla młodzieży na szczeblu krajowym; apeluje o rozszerzenie grupy docelowej tak, aby włączyć młodych ludzi do 30. roku życia, w tym absolwentów i osoby opuszczające system szkolenia bez uzyskania dyplomu; podkreśla, że sukces tego środka będzie w dużej mierze zależeć od wielu różnych czynników i ram politycznych, takich jak odpowiednie inwestycje w kształcenie i szkolenie, infrastruktura i wydajność usług na rzecz zatrudnienia, dostępność dostępności miejsc dla studentów i absolwentów oraz wysokiej jakości praktyki i staże, a także od ogólnych strategii politycznych na rzecz tworzenia miejsc pracy; apeluje o odpowiednie działania następcze w ramach krajowych programów reform państw członkowskich i w kontekście europejskiego semestru, aby ułatwić monitorowanie, ocenę i ciągłe usprawnianie krajowych gwarancji dla młodzieży; podkreśla, że gwarancje dla młodzieży muszą zostać włączone w szersze ramy krajowej aktywnej polityki dotyczącej rynku pracy;

26. informuje państwa członkowskie, że Parlament Europejski zamierza ściśle monitorować wszystkie działania państw członkowskich, aby urzeczywistnić gwarancje dla młodzieży, i zachęca organizacje młodzieżowe do informowania Parlamentu o ich analizach dotyczących działań państw członkowskich;

27. wzywa parlamenty narodowe do tego, aby wspólnie z organizacjami młodzieżowymi, egzekwowały odpowiedzialność rządów za realizację gwarancji dla młodzieży, a także do zapewnienia podjęcia poważnych kroków w celu dopilnowania, aby każda młoda osoba (bezrobotna lub porzucająca formalne kształcenie) otrzymała - w terminie czterech miesięcy - wysokiej jakości ofertę zatrudnienia, kontynuowania nauki, praktyki lub stażu;

28. podkreśla, że wysiłki i środki na rzecz wdrożenia gwarancji dla młodzieży nie powinny zniechęcać do działań i reform strukturalnych, które są konieczne, aby przystosować systemy kształcenia i rynki pracy w niektórych państwach członkowskich do wyzwań przyszłości;

29. zwraca się do Komisji Europejskiej o włączenie do wszystkich programów środków walki z bezrobociem wśród ludzi młodych w oparciu o zintegrowane globalne podejście zgodne z inicjatywą przewodnią "Mobilna młodzież" w kontekście strategii "Europa 2020";

30. przypomina Komisji i państwom członkowskim o ich zobowiązaniu w ramach strategii "Europa 2020" dotyczącym osiągnięcia 75 % stopy zatrudnienia zarówno wśród kobiet, jaki mężczyzn, i ostrzega, że obecna stopa bezrobocia osób młodych może grozić wykluczeniem z rynku pracy całego pokolenia kobiet, co osłabi ich pozycję i sprawi, że będą jeszcze mniej zauważalne;

31. wzywa Komisję Europejską i państwa członkowskie do monitorowania i ujawniania wszystkich danych dotyczących polityki walki z bezrobociem wśród osób młodych (w tym wdrażania gwarancji dla młodzieży), a także sporządzania statystyk dotyczących regionów poszczególnych państw członkowskich, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii płci;

32. zachęca Komisję i państwa członkowskie do opracowania jasnych norm i wskaźników jakości odnośnie do rozwoju krajowych gwarancji dla młodzieży, a także do zwiększenia wsparcia dla wszystkich podmiotów kluczowych dla realizacji tego systemu, takich jak krajowi partnerzy społeczni, władze samorządowe i regionalne, służby zatrudnienia oraz podmioty świadczące usługi szkoleniowe i edukacyjne; apeluje o ułatwienie gwarancji dla młodzieży poprzez zachęty finansowe, w tym zachęty w zamówieniach publicznych, oraz środki finansowe na szkolenia na miejscu, które będą wspierać przedsiębiorstwa w zapewnianiu wysokiej jakości i trwałych ofert zatrudnienia, stanowiących skuteczną i ukierunkowaną inwestycję w potencjał młodzieży; podkreśla szczególną odpowiedzialność przedsiębiorstw w zakresie udostępniania takich ofert;

33. wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania, wspólnie z przedstawicielami młodzieży i Parlamentem, planu działania na rzecz zatrudniania młodzieży, w którym wskazano by środki krótko-, średnio- i długoterminowe; ubolewa, że w ramach obecnej debaty działania w perspektywie długoterminowej są przedstawiane jako rozwiązania krótkoterminowe; podkreśla, że w krótkiej perspektywie należy skupić się na pilnych działaniach pomocowych związanych z kryzysem, ukierunkowanych zarówno na osoby znajdujące się na rynku pracy, jak i poza nim, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności zagwarantowania środków do życia i możliwości wejścia na rynek pracy; podkreśla, że inwestycje w kształcenie i szkolenia, tworzenie miejsc pracy, programy praktyk oraz zachęty dla przedsiębiorców stanowią głównie działania w perspektywie średnioterminowej, ale także długoterminowej, które wymagają poważnego uzgodnienia między wszystkimi podmiotami oraz utrzymania przez co najmniej pięć lat; podkreśla, że zwłaszcza tworzenie systemu dwutorowego kształcenia, praktyki, szkolenia w miejscu pracy oraz integracja młodych ludzi na rynku pracy stanowią działania w perspektywie długoterminowej, które wymagają bardziej długotrwałego zaangażowania niż dotychczasowe;

34. zaleca, aby w państwach członkowskich, w których funkcjonuje system dwutorowego kształcenia, młodzi ludzie w wieku do lat 18, którzy nie mogą uzyskać praktyki, mieli możliwość skorzystania z "zastępczej praktyki", a tym samym z gwarancji na rzecz młodzieży, w postaci szkolenia zawodowego u co najmniej jednego pracodawcy; w państwach, w których nie funkcjonuje system dwutorowego kształcenia, należy podjąć kroki na rzecz stworzenia odpowiednio dostosowanego systemu;

35. podkreśla, że w ramach różnych grup wiekowych konieczne jest zastosowanie różnych podejść uwzględniających kwestie zatrudnienia i skupionych na wchodzeniu na rynek pracy przez członków młodszych grup wiekowych oraz poprawie bezpieczeństwa pracy i zabezpieczenia społecznego dla członków starszych grup wiekowych;

36. zachęca Komisję i państwa członkowskie do stworzenia warunków dogodnych dla zbliżenia środowisk pracy i edukacji, aby można było projektować ścieżki szkolenia takie jak dwutorowy system, które łączą zagadnienia teoretyczne z doświadczeniem praktycznym, aby zapewnić młodym ludziom zdobycie wymaganych umiejętności ogólnych i szczegółowej wiedzy specjalistycznej; zachęca ponadto Komisję i państwa członkowskie do inwestycji w kampanię społeczną dotyczącą kształcenia i szkolenia zawodowego (VET) oraz studiów technicznych i biznesowych;

37. wzywa instytucje europejskie, aby dały dobry przykład, usuwając reklamy bezpłatnych staży ze swoich stron internetowych, i wypłacały minimalne wynagrodzenie w oparciu o koszty życia w miejscu stażu;

38. wzywa państwa członkowskie do tworzenia nowej integracyjnej i ukierunkowanej polityki rynku pracy, zapewniającej młodym ludziom godną integrację i merytoryczne zatrudnienie, np. poprzez tworzenie motywujących sieci możliwości, systemów staży wraz z pomocą finansową, tak by stażysta mógł się przenieść i zamieszkać blisko miejsca odbywania stażu, międzynarodowych ośrodków ds. kariery zawodowej i ośrodków indywidualnego doradztwa dla młodzieży, ze szczególnym uwzględnieniem takich kwestii, jak organizacja zbiorowa i znajomość aspektów prawnych odnoszących się do stażu;

39. wzywa państwa członkowskie do opracowania, we współpracy ze wszystkimi właściwymi podmiotami i zainteresowanymi stronami, bardziej konkretnych i dalekosiężnych strategii dotyczących młodzieży NEET, łączących skuteczne formy reintegracji osób przedwcześnie opuszczających szkołę w systemie szkolnictwa lub na rynku pracy; wzywa w związku z tym państwa członkowskie do przedstawienia w ramach semestru europejskiego propozycji sposobów, w jaki zamierzają osiągać postępy w zakresie lepszego włączenia młodzieży NEET za pośrednictwem gwarancji dla młodzieży i innych instrumentów; podkreśla potrzebę zwiększenia szans zatrudnienia i udziału młodzieży poprzez pobudzenie uczenia się przez całe życie i zapewnienie bardziej włączających i aktywizujących systemów zabezpieczenia społecznego; apeluje o usunięcie praktycznych i logistycznych barier napotykanych przy wchodzeniu na rynek pracy przez osoby młode o bardziej złożonych potrzebach lub z niepełnosprawnością;

40. wzywa państwa członkowskie do zwiększenia starań zmierzających do ograniczenia zjawiska przedwczesnego kończenia nauki, tak aby osiągnąć cel określony w strategii "Europa 2020", tj. poziom osób przedwcześnie kończących naukę nieprzekraczający 10 % do 2012 r.; zachęca państwa członkowskie do wykorzystania szerokiej gamy środków w celu zwalczania zjawiska przedwczesnego zakończenia nauki, np. zmniejszenie liczby uczniów w klasie, pomoc uczniom, których nie stać na ukończenie obowiązkowego cyklu nauczania, zwiększenie nacisku na aspekty praktyczne w programie nauczania, wprowadzenie mentorów we wszystkich szkołach i bezpośredniej obserwacji osób, które przedwcześnie zakończyły naukę; wskazuje na przykład Finlandii, której udało się ograniczyć liczbę osób przedwcześnie kończących naukę poprzez analizowanie z nimi możliwości wyboru nowych kierunków; zachęca Komisję do skoordynowania projektu dotyczącego najlepszych praktyk;

41. stwierdza, że już w edukacji wczesnodziecięcej możliwe jest nakierowanie dziecka poprzez zabawę na skuteczną ścieżkę edukacji i podkreśla szczególne znaczenie, jakie mają w tym kontekście podstawowe wyszkolenie i dalsze specjalistyczne szkolenia zawodowe nauczycieli;

42. wzywa państwa członkowskie, aby - uwzględniając nadzwyczajne okoliczności społeczne wynikające z kryzysu - opracowały strategię stwarzania zachęt, w tym ekonomicznych, dla uczniów ze słabszych grup społecznych, aby nie porzucały nauki przed ukończeniem szkoły średniej;

43. podkreśla znaczenie istnienia dobrej sieci państwowych domów studenckich;

44. popiera utworzenie programu "Erasmus dla wszystkich" i stworzenie osobnego działu dla młodzieży z oddzielną linią budżetową oraz zwiększenie wsparcia dla tych, którzy działają na rzecz aktywizacji młodzieży, zarówno w ramach zinstytucjonalizowanych, jak i poza nimi; uważa, że zdobywanie umiejętności o charakterze ogólnym (np. w dziedzinie ICT i języków obcych), na przykład poprzez studiowanie, pracę lub wolontariat za granicą, może wspierać udział młodzieży w życiu społecznym, a zatem i integrację europejską, i może zwiększyć szanse młodych ludzi na rynku pracy, a także w ogóle zwiększyć mobilność pracowników w całej Unii;

45. podkreśla zasadniczą rolę, jaką w walce z bezrobociem osób młodych powinien odgrywać Europejski Fundusz Społeczny, oraz wzywa państwa członkowskie i instytucje zarządzające wszystkich programów operacyjnych do dopilnowania, by uwzględniono środki zmierzające do osiągnięcia tego celu;

46. wzywa państwa członkowskie do wdrożenia środków przewidzianych w krajowych gwarancjach dla młodzieży, z uwzględnieniem perspektywy równości płci na wszystkich etapach przygotowywania, tworzenia programów i wdrażania tych środków; wzywa państwa członkowskie do utworzenia ośrodków pracy z odpowiednio przeszkolonym personelem, tak by mogły one prowadzić skuteczną politykę na rzecz zwiększania świadomości i zapewnić konkretne rozwiązania dla kobiet, również w celu ich ochrony przed długotrwałym bezrobociem i ryzykiem wykluczenia społecznego;

47. podkreśla, że aby gwarancja dla młodzieży była realna, konieczne jest przestrzeganie układów zbiorowych i zasady równego wynagrodzenia za taką samą pracę lub pracę o równej wartości;

48. podkreśla znaczenie nabywania przez młodzież umiejętności o charakterze ogólnym, takich jak umiejętności w dziedzinie ICT, umiejętności przywódcze, krytyczne myślenie, umiejętności językowe i przedsiębiorczość, także poprzez okresy nauki za granicą, w celu zwiększenia szans młodzieży na rynku pracy oraz poprawy jej zdolności dostosowania się do zmian na rynku pracy w przyszłości; wzywa państwa członkowskie do nadania większego znaczenia takim umiejętnościom w programach nauczania;

49. dostrzega trudności napotykane przez młodych ludzi przy zakładaniu i rozwijaniu własnej działalności; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania młodych przedsiębiorców i młodych samozatrudnionych, poprzez ułatwienie dostępu do finansowania, zmniejszenie obciążeń administracyjnych, uwzględnienie prawa upadłościowego oraz stworzenie ogólnych preferencyjnych warunków, które powinny obejmować skuteczne doradztwo i mentoring oraz stworzenie inkubatorów przedsiębiorczości;

50. wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia niezbędnych działań w celu zachęcania kobiet do rozpoczynania własnej działalności, promowania przedsiębiorczości i wspierania kobiet, które chcą zostać przedsiębiorcami, poprzez zapewnienie im szkoleń, doradztwa oraz ułatwionego dostępu do kredytów i mikrokredytów, przy zapewnieniu korzystnych warunków i ulg podatkowych, w szczególności dla MŚP;

51. wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia środków niezbędnych do zwalczania stereotypu, w myśl którego prowadzenie własnej działalności jest ryzykowne i jest domeną mężczyzn; podkreśla, że aby wzmocnić ogólną pozycję kobiet na rynku pracy i skuteczniej promować przedsiębiorczość, należy przyjąć środki służące wsparciu regionalnej i międzyregionalnej współpracy kobiet-przedsiębiorców, zachęcać do tworzenia sieci grupujących platformy wymiany doświadczeń i najlepszych praktyk;

52. z zadowoleniem przyjmuje, w kontekście promocji samozatrudnienia wśród młodzieży, proponowaną kontynuację instrumentu mikrofinansowego Progress zawartego w Programie na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych na lata 2014-2020, w celu lepszego zaspokojenia popytu, również wśród młodych ludzi zakładających małe przedsiębiorstwa, w tym studentów uniwersytetów zakładających nowe przedsiębiorstwa; z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie EBI do zwrócenia szczególnej uwagi na inwestycje, które zwiększają szanse młodych ludzi na uzyskanie dostępu do produktywnych miejsc pracy; odkreśla, że wszystkie trzy osie Programu na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych umożliwiają zwalczanie bezrobocia osób młodych;

53. podkreśla, że w ramach gospodarki internetowej na każde zamykane miejsce pracy poza tym sektorem tworzonych jest 2,6 miejsc pracy, dlatego też istotne jest, aby młodzi ludzie przekuli swoje umiejętności elektroniczne w zakresie programowania, projektowania lub marketingu społecznościowego w zatrudnienie, korzystając przy tym z dostępnych środków europejskich i krajowych;

54. wzywa do wprowadzenia - zarówno na szczeblu europejskim, jak i krajowym - ambitnego kompleksowego podejścia politycznego, które uwzględniałoby edukację, szkolenia, dobrej jakości zatrudnienie, samozatrudnie oraz inicjatywy na rzecz mobilności zawodowej dla wszystkich młodych ludzi na wszystkich poszczególnych poziomach w zintegrowany sposób; zachęca państwa członkowskie do podjęcia szerokich konsultacji z uczelniami i innymi placówkami edukacyjnymi w celu jak najlepszego dostosowania ich oferty edukacyjnej i szkoleniowej do potrzeb rynku pracy; w świetle zbliżającego się okresu programowania 2014-2020 proponuje Komisji, aby przeprowadziła szczegółową analizę programów unijnych programów i źródeł finansowania dotyczących kształcenia, szkolenia i walki z bezrobociem osób młodych w okresie programowania 2007-2013, oraz aby przedstawiła Parlamentowi i Radzie wyniki tej analizy; podkreśla, że bezrobocie osób młodych jest związane z niskim wzrostem gospodarczym w większości państw członkowskich; podkreśla w związku z tym pilną potrzebę nadania priorytetowego charakteru wzrostowi sprzyjającemu tworzeniu miejsc pracy, z którego skorzystają także młodzi ludzie, oraz zajęcia się kwestią barier strukturalnych utrudniających młodym ludziom wejście na rynek pracy;

55. wzywa Komisję do przedstawienia wniosku dotyczącego programu europejskiego korpusu młodzieży, umożliwiającego młodym ludziom z całej Europy poniżej 30. roku życia wolontariat w innym państwie członkowskim niż ich własne przez okres do trzech miesięcy; zauważa, że ideą takiego europejskiego korpusu młodzieży jest stworzenie młodym ludziom szansy wykorzystania i zwiększenia umiejętności edukacyjnych i społecznych, zwiększenia wiedzy na temat innego państwa członkowskiego, oraz promowanie przyjaźni i integracji w całej UE; podkreśla, że praca wykonywana przez członków korpusu młodzieży musi być pracą wolontariacką i świadczoną bez wynagrodzenia, i nie może zastępować miejsc pracy istniejących w odwiedzanym państwie; uważa, że taki europejski korpus młodzieży powinien zostać powołany do życia w formie partnerstwa publiczno-prywatnego, którego celem będzie utworzenie programu, w ramach którego młodzi ludzie będą mogli otrzymać indywidualne stypendium pokrywające koszty podróży i utrzymania przez okres do trzech miesięcy;

56. uważa, że instytucje oświatowe i/lub szkoleniowe powinny zapewnić swoim studentom staże stanowiące uzupełnienie programu nauczania, tak aby mogli oni zdobywać doświadczenie w wybranej przez siebie dziedzinie, ugruntować wiedzę i związać się z miejscem pracy;

57. wzywa państwa członkowskie do usprawnienia współpracy i zacieśnienia partnerstwa pomiędzy przedsiębiorstwami a sektorem edukacji na wszystkich szczeblach w celu lepszego powiązania programów nauczania z wymaganiami rynku pracy, na przykład poprzez rozszerzenie sojuszy na rzecz umiejętności sektorowych oraz sojuszy na rzecz wiedzy;

58. podkreśla znaczenie podwyższenia jakości kształcenia i szkolenia zawodowego w celu prowadzenia równowagi pomiędzy edukacją a wymogami rynku pracy; uważa, że propagowanie kształcenia i szkolenia zawodowego nie może odbywać się kosztem kształcenia na poziomie wyższym; podkreśla, że wzajemne oddziaływanie między kształceniem zawodowym a kształceniem wyższym oraz stwarzanie ścieżek od kształcenia i szkolenia do szkolnictwa wyższego wymagają usprawnienia; podkreśla również, że konieczne jest uelastycznienie programów nauczania, aby ułatwić młodym ludziom dostęp do rynku pracy oraz lepsze dostosowanie się do rozwoju sytuacji na tym rynku w przyszłości;

59. wzywa Komisję do przedstawienia propozycji ram jakości dla staży, w oparciu o jej wcześniejszy wniosek dotyczący europejskiej karty jakości staży i praktyk ¹⁵ , zawierającej definicję wysokiej jakości staży i kryteria odpowiedniego wynagrodzenia, warunków pracy oraz norm BHP; wzywa państwa członkowskie i partnerów społecznych do zapewnienia odpowiednich norm jakości staży, dopilnowując, by staże były dostosowane do potrzeb młodych ludzi w zakresie zdobycia właściwych umiejętności, wraz z obowiązkowym monitorowaniem, oraz do zagwarantowania norm jakości dla miejsc pracy, między innymi aby zapobiec wykorzystywaniu młodych ludzi jako taniej siły roboczej w zastępstwie pracowników; podkreśla, że należy czynnie wspierać oraz zwiększać znajomość takich norm;

60. wzywa państwa członkowskie do zwrócenia szczególnej uwagi na wysokie bezrobocie wśród młodych migrantów oraz do priorytetowego uwzględnienia kwestii integracji na rynku pracy i polityki na rzecz integracji, ponieważ praca jest kluczem do udanej integracji; podkreśla konieczność uwzględnienia trudności, z jakimi borykają się młodzi migranci, aby uzyskać poradnictwo zawodowe, oraz konieczność monitorowania i oceny integracji młodych migrantów w społeczeństwie i na rynku pracy;

61. apeluje do Komisji, państw członkowskich i europejskich partnerów społecznych o przyjęcie ambitnego podejścia do rozwoju sojuszu na rzecz przygotowania zawodowego, który zostanie uruchomiony w lipcu 2013 r., a także o wsparcie europejskich, krajowe, regionalnych i lokalnych kampanii na rzecz zmiany postrzegania kształcenia zawodowego; uważa, że sojusz na rzecz przygotowania zawodowego powinien zorganizować stałe forum dyskusyjne nad monitorowaniem europejskiej strategii na rzecz praktyk z udziałem wszystkich właściwych zainteresowanych podmiotów na szczeblu europejskim, krajowym, regionalnym i lokalnym; podkreśla, że należy zapewnić dostęp do finansowania, aby ułatwić transgraniczne działania szkoleniowe, pozwalające przedsiębiorstwom i organizacjom partnerów społecznych na udział w tworzeniu dwutorowego systemu kształcenia;

62. wzywa państwa członkowskie do ustanowienia w porozumieniu z Komisją środków i ułatwień w zakresie umów o praktyki zawodowe oraz bonusów na rozpoczęcie działalności dla firm zakładanych przez ludzi poniżej 35. roku życia;

63. podkreśla potrzebę zacieśnienia ram partnerstwa społecznego i odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw i spółek w celu lepszego wdrożenia przez nie karty na rzecz dobrej jakości staży i praktyk zawodowych oraz gwarancji dla młodzieży;

64. wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby podejmując decyzje dotyczące programów na lata 2014-2020, wprowadziły bardziej rygorystyczne i weryfikowalne kryteria dotyczące wyznaczania, oceny i monitorowania celów funduszy strukturalnych, z konkretnymi celami w zakresie walki z bezrobociem osób młodych, wymiernymi również w odniesieniu do kwestii płci (w latach 2007-2011 52 % beneficjentów funduszy strukturalnych stanowiły kobiety);

65. zwraca się do Komisji o rozważenie dalszego dostosowania europejskich funduszy strukturalnych w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia w zakresie szkoleń dla młodych kobiet, dostępu do zatrudnienia oraz opieki nad dziećmi;

66. uważa, że polityka spójności UE ukierunkowana na wspieranie i uzupełnianie działań państw członkowskich dążących do pobudzenia gospodarki i wzrostu zatrudnienia na swoim terytorium, jest jednym z podstawowych instrumentów, dzięki którym Unia może pomagać w przezwyciężeniu obecnej sytuacji przez nadzór nad wdrażaniem koniecznych reform strukturalnych, koncentrowanie inwestycji na działaniach priorytetowych w celu maksymalizacji wpływu inwestycji na sytuację społeczno-gospodarczą w danym regionie lub państwie członkowskim, stymulowanie gospodarki i pomoc w tworzeniu nowych miejsc pracy dla młodych ludzi; wzywa zatem państwa członkowskie, aby w pełni i w sposób skoordynowany wykorzystywały dostępne środki UE (z EFRR, EFS, Funduszu Spójności, EFRROW i EFMR) w celu umożliwienia młodym ludziom odgrywania aktywnej roli w gospodarce i społeczeństwie; podkreśla, że należy wziąć pod uwagę specyfikę regionalną, ponieważ może ona przesądzać o powodzeniu lub porażce inicjatyw młodych ludzi w całej UE, a w szczególności w regionach najmniej uprzywilejowanych i najbardziej oddalonych, gdzie konieczne są inwestycje dla zapewnienia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej;

67. zachęca państwa członkowskie do wspierania lokalnych szans zatrudnienia młodych ludzi oraz do uzupełnienia tych działań poprzez ułatwianie mobilności zainteresowanych młodych pracowników do innych państw UE i poza nią ¹⁶ ; zachęca do przyjęcia środków na rzecz lepszego szkolenia i zdobywania doświadczenia, w tym do usunięcia istniejących przeszkód dla transgranicznych praktyk i staży; oczekuje dalszych postępów w zakresie wzajemnego uznawania kwalifikacji i umiejętności oraz zacieśnionej koordynacji krajowych systemów zabezpieczenia społecznego, zwłaszcza w odniesieniu do systemów emerytalnych, jak również dalszych znacznych inwestycji w naukę języków od wczesnego dzieciństwa;

68. wzywa państwa członkowskie do kontynuowania procesu reform i rozwoju skutecznych publicznych usług pośrednictwa pracy, będących podstawowym ogniwem każdej strategii gwarancji dla młodzieży, tak aby lepiej ukierunkowały swoją działalność i podejście do młodych ludzi; podkreśla także potrzebę wprowadzenia reform w EURES w celu proaktywnego kojarzenia osób poszukujących pracy i osób chcących zmienić pracę z dostępnymi ofertami pracy, a także w celu zwiększenia wiedzy na temat EURES, w tym jego sieci doradczej, tak aby zwiększyć jego rozpoznawalność i dostępność jako systemu doradztwa zawodowego, który pomaga studentom w lepszym poznaniu istniejących możliwości zatrudnienia; podkreśla konieczność ściślejszej koordynacji pomiędzy EURES i innymi portalami oraz usługami dla obywateli i przedsiębiorstw (takimi jak np. "Twoja pierwsza praca z EURES", punkty informacyjne "Europe Direct" czy sieć "Enterprise Europe Network" dla MŚP) w celu zwiększenia wydajności i skuteczności świadczonych usług; z zadowoleniem przyjmuje pracę szefów publicznych służb zatrudnienia i wspiera ich instytucjonalizację;

69. apeluje do państw członkowskich, aby wobec braku konkretnych danych liczbowych dotyczących migracji młodzieży stworzyły mechanizmy badania, monitorowania i oceny takiej mobilności, które mogłyby zostać przeniesione do EURES w celu lepszego uwzględnienia tego zjawiska;

70. podkreśla ponadto znaczenie większego uświadomienia młodych ludzi w kwestii korzystania z doradztwa oferowanego w ramach publicznych usług zatrudnienia, zacieśnienia partnerstwa ze szkołami i uczelniami oraz działania na rzecz lepszej integracji z siecią EURES;

71. wzywa państwa członkowskie do należytego uznawania i zatwierdzania kształcenia nieformalnego oraz pozaformalnego i zdobytych kompetencji, wraz z innym doświadczeniem zawodowym, jako sposobu uwierzytelniania umiejętności, tak aby młodzi ludzie mogli pełniej wykazywać się wykształceniem i kompetencjami w związku z wymogami pomyślnego wejścia na rynek pracy;

72. wzywa Komisję i państwa członkowskie do stosowania przejrzystości i ujednolicenia uznawania kwalifikacji na terenie Unii, w szczególności za pomocą europejskiego systemu transferu osiągnięć w kształceniu i szkoleniu zawodowym, Europassu i europejskich ram kwalifikacji, a także do pełnego wdrożenia zalecenia Rady w sprawie walidacji kształcenia pozaformalnego i nieformalnego, a przede wszystkim zapewnienia transgranicznego uznawania kształcenia pozaformalnego i nieformalnego; podkreśla znaczenie terminowego wdrożenia tych inicjatyw oraz składania sprawozdań w ich sprawie;

73. podkreśla, że należy zająć się problemem "marnotrawstwa mózgów", gdyż wysoko wykwalifikowani i uzdolnieni młodzi ludzie zatrudnieni poniżej ich potencjalnych możliwości nie wykorzystują swych prawdziwych umiejętności ani kwalifikacji, co ma negatywne skutki nie tylko społeczne, ale również psychologiczne;

74. uznaje, że transgraniczna mobilność zawodowa może być w części skutecznym rozwiązaniem powiązania popytu na pracę z jej podażą w całej Unii; wzywa jednocześnie państwa członkowskie do podjęcia wszelkich niezbędnych działań, aby zapobiec zjawisku drenażu mózgów poprzez trwałe środki, które zapewnią szanse zatrudnienia dla wysoko wykwalifikowanych pracowników w ich państwach członkowskich lub regionach;

75. uznaje przejście ze szkoły do pracy za szczególnie ważny moment dla młodych ludzi; podkreśla znaczenie środków sprzyjających bezpiecznemu przejściu między tymi etapami; wzywa zatem państwa członkowskie do opracowania indywidualnego doradztwa zawodowego oraz do umocnienia środków dotyczących wytycznych i poradnictwa, a także skrojonych na miarę usług w zakresie pośrednictwa pracy, począwszy już od wczesnych lat szkoły średniej, w celu umożliwienia młodym ludziom dokonywania świadomych wyborów odnośnie do dalszej edukacji czy szkolenia zawodowego, wprowadzając jednocześnie mechanizmy umożliwiające monitorowanie ofert i ocenę liczby tych młodych osób, które z powodzeniem znajdą następnie pracę;

76. podkreśla konieczność zachęcania wszystkich przedsiębiorstw określonej wielkości, z wyjątkiem przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, do oferowania staży w ramach systemu dwutorowego kształcenia oraz do zatrudniania stażystów po zakończeniu staży;

77. wzywa państwa członkowskie do zagwarantowania, że młodzi ludzie, którzy wyrażą taką chęć, będą mogli otrzymać skuteczną pomoc w wyborze kariery zawodowej i uzyskaniu informacji o przysługujących im prawach i minimalnym wynagrodzeniu;

78. wzywa państwa członkowskie do dopilnowania, by podstawowe szkolenie z zakresu poszukiwania pracy było włączone do programu kształcenia wyższego;

79. uważa, że systemy edukacyjne UE powinny promować zasadę sprawiedliwości i równości szans; apeluje, by wspierać wszystkie niezbędne umiejętności, aby ułatwić dostęp do uczenia się przez całe życie, które stanowi warunek konieczny funkcjonowania w społeczeństwie opartym na wiedzy;

80. podkreśla, że środki finansowe przeznaczone na aktywne zwalczanie bezrobocia osób młodych powinny zostać skutecznie wykorzystane; wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia sytemu monitorowania i oceny wdrażanych środków w zakresie zatrudnienia, który byłby ogólnie i łatwo dostępny dla obywateli, a także systemu sprawdzania skuteczności tych środków, w celu zintensyfikowania pracy na rzecz opracowania strategii politycznych opartych na sprawdzonych informacjach, które mogą być wspólnie wykorzystywane na poziomie UE; zaznacza w tym zakresie, że wprowadzenie wspólnego systemu wskaźników wyników i oddziaływania przyczyniłoby się do ilościowej i jakościowej oceny postępów dokonanych w ramach poszczególnych programów;

81. podkreśla, że organizacje młodzieżowe powinny odgrywać uznaną rolę w monitorowaniu, a w stosownych przypadkach także we wdrażaniu, polityk i inicjatyw ukierunkowanych na kwestię walki z bezrobociem osób młodych;

82. podkreśla potrzebę inwestowania w tworzenie stabilnych zielonych miejsc pracy wysokiej jakości, co umożliwi młodym ludziom godne życie; zwraca się do ponadto Komisji i państw członkowskich o uruchomienie wszystkich dostępnych środków w celu pobudzenia inwestycji w szczególności w zielone miejsca pracy, aby przeciwdziałać niedopuszczalnie wysokiej stopie bezrobocia osób młodych;

83. uważa, że potrzebne są bardziej atrakcyjne strategie pedagogiczne, bardziej uwzględniające regionalną specyfikę, oraz stworzenie sieci platform wymiany doświadczeń i najlepszych praktyk między regionami i państwami członkowskimi, z uwzględnieniem różnych sytuacji, umożliwiających większą elastyczność w zależności od potrzeb i charakterystyki każdego regionu, określających priorytetowe obszary dla rozwoju każdego regionu;

84. wzywa państwa członkowskie do wdrożenia środków pozwalających rozwiązać problem nierównego traktowania kobiet i mężczyzn, które uwzględniałyby słabsze grupy społeczne, w tym osoby niepełnosprawne, migrantów i samotne matki;

85. wzywa państwa członkowskie do prowadzenia polityki, która wspiera obecność i karierę zawodową kobiet w tych sektorach, w których są one niedostatecznie reprezentowane, takich jak na przykład nauka i technologia (w 2009 r. kobiety stanowiły w UE tylko 33 % badaczy) czy ekonomia i finanse, ponieważ wybór takich ścieżek kariery pozwoliłby zwiększyć konkurencyjność kobiet na rynku pracy;

86. nawołuje Komisję i państwa członkowskie do zwalczania podziałów ze względu na płeć, zarówno w edukacji, jak i na rynku pracy, poprzez określenie konkretnych ścieżek kształcenia i szkolenia oraz opiekę pedagogiczną opartą na stałym monitorowaniu, zgodnie z wnioskami zawartymi w komunikacie Komisji z dnia 28 listopada 2012 r. pt. "Nowe podejście do edukacji" (COM(2012)0669), łączących politykę edukacji i szkoleń z ukierunkowanymi strategiami na rzecz zatrudnienia młodych kobiet, promocją i zachęcaniem do zatrudniania kobiet w strategicznych sektorach rozwoju;

87. wzywa państwa członkowskie do ułatwienia młodym kobietom dostępu do rynku pracy, podjęcia środków umożliwiających im zachowanie pracy, przy jednoczesnym zapewnieniu jakości zatrudnienia i rozwoju zawodowego, a także do zlikwidowania różnic w dostępie do rynku pracy, w zakresie kariery zawodowej i wynagrodzenia, które zawsze cechowały relacje między kobietami a mężczyznami w miejscu pracy;

88. uważa, że wsparcie powrotu kobiet na rynek pracy wymaga wielowymiarowych rozwiązań politycznych, łączących uczenie się przez całe życie, zwalczanie niepewnego zatrudnienia i promowanie zatrudnienia z przysługującymi prawami, zróżnicowane praktyki organizacji pracy, na wniosek kobiet, tak aby kobiety nie musiały rezygnować z kariery zawodowej lub ją przerywać;

89. wzywa państwa członkowskie do opracowania odpowiednich strategii, które są w pełni zgodne z europejskimi i krajowymi przepisami, oraz do wprowadzenia konkretnych środków, w tym szkoleń ukierunkowanych na pracę i programów zatrudnienia, w celu zapewnienia młodym mężczyznom i kobietom równych szans zdobycia rzeczywistego doświadczenia zawodowego;

90. wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania i wdrożenia polityki służącej uwzględnieniu aspektu płci i jego monitorowaniu, która umożliwiłaby bezrobotnym obywatelom dostęp do usług rekrutacyjnych i wsparcia socjalnego;

91. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

1 Dz.U. C 351 E z 2.12.2011, s. 29.

2 Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0224.

3 O-000106/2012; B7-0113/2012.

4 Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0016.

5 Dz.U. C 131 E z 8.5.2013, s. 9.

6 Eurofound (2012 r.), NEETs - młodzież niekształcąca się, niepracująca ani nieszkoląca się: właściwości, koszty i rozwiązania polityczne w Europie, Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg

7 Eurofound (2012 r.), Skuteczność środków z zakresu polityki mających na celu zwiększenie zatrudnienia osób młodych, Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg.

8 Eurofound (2011 r.), Pomaganie młodym pracownikom w czasie kryzysu: uwagi partnerów społecznych i władz publicznych, Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg.

9 Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0092.

10 Eurofound (2012 r.), Ostatnie zmiany w zakresie polityki dotyczącej młodzieży niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się (młodzieży NEET), Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg (http://www.eurofound.europa.eu/docs/erm/tn1109042s/ tn1109042s.pdf).

11 Eurofound (2013 r.), Aktywne włączenie młodzieży z problemami zdrowotnymi lub młodzieży niepełnosprawnej, Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg (http://www.eurofound.europa.eu/publications/htmlfiles/ef1226.htm).

12 Eurofound (2012), NEETs - młodzież niekształcąca się, niepracująca ani nieszkoląca się: właściwości, koszty i rozwiązania polityczne w Europie. Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg.

13 Austriackie Federalne Ministerstwo Pracy, Spraw Socjalnych i Ochrony Konsumentów, styczeń 2012 r.

14 http://europa.eu/rapid/press-release_IP-12-380_en.htm?locale=fr

15 COM(2012)0728.

16 Poprzez takie inicjatywy jak program MobiPro

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2016.93.70
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Walka z bezrobociem osób młodych: możliwe rozwiązania (2013/2045(INI)).
• Data aktu: 11/09/2013
• Data ogłoszenia: 09/03/2016