(2016/C 046/05)(Dz.U.UE C z dnia 5 lutego 2016 r.)
Pismem z dnia 13 listopada 2015 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Republikę Francuską o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
European Commission
Directorate-General for Competition
Place Madou
1049 Bruxelles/Brussel
BELGIQUE/BELGIË
Faks: + 32 (0) 2 29 61 242
Stateaidgreffe@ec.europa.eu
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom Republiki Francuskiej. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
OPIS ŚRODKA POMOCY
Dnia 7 stycznia 2015 r. władze francuskie zgłosiły zaproszenie do składania ofert w ramach procedury przetargowej na budowę i eksploatację elektrowni gazowej pracującej w cyklu kombinowanym, o mocy około 450MW, zlokalizowanej w północnozachodniej Bretanii - departamencie Finistère. W specyfikacji przetargowej określono, że instalacja podlegać będzie pewnym wymogom w zakresie dostępności (termin uruchamiania ofert, minimalny okres dla ofert dostosowawczych).
Władze francuskie twierdzą, że podstawowym celem środka jest zapewnienie odpowiedniego zasilania w Bretanii, ponieważ region ten zagrożony jest ze względu na niskie zdolności produkcji energii elektrycznej, ograniczenia sieci, wzrost zużycia i wysoką wrażliwość cieplną. Uważają one, że cel ten odpowiada usłudze świadczonej w ogólnym interesie gospodarczym i że wsparcie, jakie otrzyma zwycięski oferent, stanowi rekompensatę z tytułu wykonywania obowiązków świadczenia usługi publicznej i spełnia wszystkie warunki orzecznictwa w sprawie Altmark 1 .
W wyniku procedury przetargowej wybrano projekt konsorcjum Direct Energie - Siemens zlokalizowany w gminie Landivisiau.
Wytwórca może wprowadzić na rynek całość swojej produkcji lub sprzedać jej część obligowanemu nabywcy, Electricité de France S.A ("EDF"), w ramach umowy zakupu po cenie równej 95 % stawki godzinowej odnotowanej na rynku EPEX SPOT. Ponadto wytwórca otrzymywać będzie stałą roczną premię, PT, będącą iloczynem gwarantowanej mocy czynnej, Pgar, oraz premii P, wyrażonej w EUR/MW/rok. Premia wypłacana będzie przez okres 20 lat i będzie indeksowana w całym okresie realizacji projektu. Specyfikacja przetargowa przewidywała, że stała premia będzie przeznaczona wyłącznie na pokrycie dodatkowych kosztów wynikających z lokalizacji instalacji, przesyłu gazu i planowanej daty uruchomienia.
OCENA ŚRODKA
Komisja ma wątpliwości, czy zgłoszony środek spełnia wszystkie kryteria orzecznictwa w sprawie Altmark.
Po pierwsze Komisja wątpi, czy w tym przypadku faktycznie można mówić o usłudze świadczonej w ogólnym interesie gospodarczym ponieważ władze francuskie nie dostarczyły żadnego elementu potwierdzającego, że Bretania doświadczała w przeszłości problemów z niezawodnością, nawet w wyjątkowych warunkach pogodowych i sądzi, że przedmiotowa procedura przetargowa mogłaby rozwiązać ten problem w krótkiej, ale pogorszyć sytuację w dłuższej perspektywie czasowej.
Po drugie Komisja wątpi, czy kryteria udzielenia zamówienia zostały określone w taki sposób, aby umożliwić faktyczną konkurencję, ze względu na fakt, że niektóre kryteria wydają się nie mieć wyraźnego związku z przedmiotem świadczonej usługi oraz fakt, że cykl kombinowany z turbinami gazowymi był jedyną dopuszczalną technologią. W związku z tym Komisja ma wątpliwości, czy zgłoszony środek rzeczywiście pozwolił wyłonić kandydata zdolnego do świadczenia żądanych usług po "najniższym koszcie dla społeczności".
Ponadto zgłoszony środek nie przewiduje mechanizmu wyrównawczego mimo że trudno jest przewidzieć zmiany cen energii elektrycznej w ciągu kolejnych 20 lat. Z powyższych względów Komisja nie jest w stanie wykluczyć, że środek nie spowodowałby nadmiernych rekompensat.
Jeśli rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych nie spełnia warunków orzecznictwa w sprawie Altmark, oraz jeśli spełnione są ogólne kryteria zastosowania art. 107 ust. 1 Traktatu - jak ma to miejsce w niniejszej sprawie - taka rekompensata stanowi pomoc państwa i podlega postanowieniom art. 106, 107 i 108 Traktatu.
Z podanych wyżej względów przedmiotowy środek nie wydaje się być niezbędny do wykonywania takiej usługi świadczonej w ogólnym interesie gospodarczym i może mieć wpływ na rozwój wymiany handlowej w stopniu sprzecznym z interesem Unii. W związku z tym Komisja wątpi, by środek był zgodny z art. 106 Traktatu i uważa, że powinien być on oceniany na podstawie wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią z 2014 r., w których określono warunki, w jakich pomoc na cele związane z energią i na ochronę środowiska może być uznana za zgodną z rynkiem wewnętrznym na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu.
Ocena ta daje podstawy by sądzić, że mechanizm w swojej aktualnej formie nie jest zgodny z wytycznymi w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią z poniżej przedstawionych względów.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka pomoc bezprawnie przyznana może podlegać odzyskaniu od beneficjenta.
TEKST PISMA
grafika
