Zarządzanie jednolitym rynkiem w ramach europejskiego semestru 2015 (2014/2212(INI)).

I.

Tworzenie filaru jednolitego rynku w ramach europejskiego semestru

1.

ponawia swój apel do Komisji o poprawę zarządzania jednolitym rynkiem przez opracowanie zestawu narzędzi analitycznych do dokładniejszego pomiaru ekonomicznych i regulacyjnych wyników jednolitego rynku w ramach filaru jednolitego rynku w ramach europejskiego semestru; uważa, że takie narzędzie analityczne mogłoby wnieść istotny wkład w zalecenia dla poszczególnych krajów, roczną analizę wzrostu gospodarczego, wytyczne Rady Europejskiej dla państw członkowskich oraz krajowe plany działania służące wdrażaniu wytycznych dotyczących jednolitego rynku;

2.

podkreśla znaczenie i wartość dodaną sprawozdań z poprzednich lat na temat stanu integracji jednolitego rynku, biorąc pod uwagę, że przyczyniły się one do wyznaczenia ogólnych priorytetów sporządzanej przez Komisję rocznej analizy wzrostu gospodarczego i sformułowania zaleceń dla poszczególnych krajów w kontekście europejskiego semestru; w związku z tym wyraża ubolewanie, że sprawozdanie na temat stanu integracji jednolitego rynku zostało pominięte na 2015 r.

3.

ponadto ubolewa nad brakiem sprawozdania na temat stanu integracji jednolitego rynku, ponieważ doszło do niego w momencie, kiedy Parlament i Komisja są zaangażowane w opracowywanie konkretnych wskaźników, które mają ocenić stan integracji rynku wewnętrznego i wszelkie możliwe korzyści z dalszej ukierunkowanej integracji w najważniejszych obszarach wzrostu; wzywa zatem do wzmożenia wysiłków w celu zapewnienia lepszego wdrażania i egzekwowania obowiązujących już przepisów;

4.

wzywa Komisję do wyjaśnienia restrukturyzacji rocznej analizy wzrostu gospodarczego na 2015 r. i powodów, dla których nie zostały opublikowane badania na temat obecnego stanu integracji jednolitego rynku w nawiązaniu do obszarów o największym potencjale wzrostu; wnioskuje do Komisji o opublikowanie choćby danych zebranych na temat jednolitego rynku w celu uzupełnienia rocznej analizy wzrostu gospodarczego na ten rok;

5.

wzywa Komisję do przedstawienia najwcześniej jak to możliwe w 2015 r. sprawozdania na temat stanu integracji jednolitego rynku, gdyż tym sposobem wspomniane sprawozdanie może wyznaczyć kierunek działań w stosunku do jednolitego rynku jako filaru europejskiego semestru w 2015 r.; podkreśla jednak, że w przyszłości należy ponownie zastanowić się nad terminem przedłożenia sprawozdania; uważa, że w celu wywarcia największego wpływu, również w odniesieniu do zaleceń dla poszczególnych krajów, sprawozdanie powinno być opublikowane wraz z roczną analizą wzrostu gospodarczego;

6.

wzywa Komisję do przedstawienia corocznego obowiązkowego sprawozdania, w celu monitorowania prawidłowego funkcjonowania jednolitego rynku w ramach procesu europejskiego semestru, w którym przedstawione zostałyby badania na temat obecnego stanu integracji jednolitego rynku w obszarach o największym potencjale wzrostu; wzywa Komisję do określenia priorytetów politycznych w kontekście rocznej analizy wzrostu gospodarczego, które przyczyniłyby się do uwolnienia pełnego potencjału wzrostu jednolitego rynku i usunęłyby wszelkie pozostałe przeszkody dla dalszej integracji;

7.

zauważa poparcie wyrażone w rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2015 r. dla zintegrowanego jednolitego rynku, który zapewniłby konsumentom takie same możliwości jak ich rynki krajowe, i podkreśla, że prawa przysługujące konsumentom dokonującym zakupów w internecie nie powinny być mniejsze niż prawa, które im przysługują na tradycyjnych rynkach;

8.

podkreśla, że w rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2015 r. potwierdzono, że aby doszło do wzrostu konkurencji w Europie należy unikać nadmiernie uciążliwych przepisów, w szczególności w odniesieniu do MŚP, poprawić dostęp do finansowania oraz zapewnić wysoką jakość inwestycji w badania i innowacje;

9.

zauważa potencjalne korzyści, jakie mogłyby wypłynąć z unowocześnienia administracji określonego w rocznej analizie wzrostu gospodarczego i w jaki sposób mogłoby to przyczynić się do ograniczenia biurokracji i przeszkód regulacyjnych, co dzięki pobudzeniu rozwoju, konkurencji i stworzeniu nowych miejsc pracy w Europie powinno służyć przedsiębiorstwom i obywatelom;

10.

wnioskuje o kompleksowy przegląd ram zarządzania jednolitym rynkiem oraz o poprawę monitorowania i oceny prawidłowego, terminowego i skutecznego wdrożenia i stosowania przepisów regulujących jednolity rynek; podkreśla konieczność wykorzystania jednolitego rynku jako trzeciego filaru europejskiego semestru w celu uwzględnienia jasnego zbioru nadrzędnych celów związanych z gospodarką realną, a jednocześnie przestrzegania zasad pomocniczości i proporcjonalności w UE;

11.

wzywa Komisję do pełnego uwzględnienia najważniejszych obszarów wzrostu i tworzenia jakościowych miejsc pracy dla stworzenia jednolitego rynku UE na miarę XXI w., które to obszary zostały najpierw określone przez Komisję, a następnie doprecyzowane w studium z września 2014 r. zatytułowanym "Koszt braku działań na poziomie europejskim na jednolitym rynku" i obejmują usługi, jednolity rynek cyfrowy, zwłaszcza handel elektroniczny, dorobek wspólnotowy w dziedzinie praw konsumenta, zamówienia publiczne i koncesje, swobodny przepływ towarów; wzywa również Komisję do urzeczywistnienia jednolitego rynku transportu i energii;

12.

uważa, że istnieje potrzeba określenia zintegrowanego systemu pomiaru łączącego różne metodologie, takie jak wskaźniki złożone, systematyczny zestaw wskaźników i sektorowe narzędzia umożliwiające pomiar skuteczności jednolitego rynku celem włączenia go do europejskiego semestru; podkreśla, że w celu pomiaru skuteczności jednolitego rynku i sprzyjania jego pogłębianiu w obszarach priorytetowych należy rozważyć wprowadzenie podstawowego wskaźnika i celu dla tego wskaźnika związanego z integracją jednolitego rynku;

13.

wzywa Komisję do wprowadzenia metodologii stosowania celów ilościowych w celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych na szczeblu europejskim; zauważa pozytywne doświadczenia niektórych państw członkowskich w ustalaniu celów redukcji netto z myślą o obniżeniu kosztów zgodności; wzywa, by te metody zostały uwzględnione w nowej inicjatywie Komisji dotyczącej redukcji obciążeń administracyjnych;

14.

zauważa, że w kontekście oceny skutków ekonomicznych dla jednolitego rynku w ramach europejskiego semestru należy podjąć dalsze działania zachęcające do podawania odpowiednich szczegółów dotyczących stosowanej metodologii i wykorzystywanych danych w celu zapewnienia wiarygodności i porównywalności uzyskanych wyników, stworzenia odpowiednich powiązań z ocenami ex post oraz zwrócenia uwagi na luki w danych wymaganych do przeprowadzenia ocen;

15.

ponawia apel o procedury zapewniające odpowiedni udział Parlamentu Europejskiego w cyklu zarządzania gospodarczego, przewidujące przyjęcie przez Parlament i Radę innych środków niezbędnych do wzmocnienia zarządzania jednolitym rynkiem, w szczególności środków dotyczących obszarów, w których ramy regulacyjne Unii zostały ustanowione zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 294 TFUE;

16.

wyraża ubolewanie, że zalecenia dla poszczególnych krajów nie zostały wystarczająco dostosowane do celów strategii "Europa 2020"; w związku z tym apeluje o bardziej zdecydowane wysiłki w dziedzinie prowadzenia i koordynowania polityki krajowej i unijnej, jak również aby kontynuowano je stosując konkretne i niezbędne środki, mające na celu usprawnienie jednolitego rynku i wykorzystanie jego potencjału z myślą o pobudzaniu inteligentnego, trwałego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, konkurencyjności i tworzeniu miejsc pracy, zwłaszcza dla osób młodych;

17.

uważa, że należy zwiększyć odpowiedzialność parlamentów narodowych za zalecenia dla poszczególnych krajów; wzywa państwa członkowskie, aby zapewniły Komisji możliwość przedstawienia parlamentom narodowym zaleceń dla poszczególnych krajów przed ich przyjęciem przez Radę; ponadto apeluje do państw członkowskich o poważniejsze i bardziej zaangażowane podejście do wdrażania zaleceń dla poszczególnych krajów oraz o rygorystyczne włączanie celów UE do własnych celów na szczeblu krajowym; uważa zatem, że państwa członkowskie powinny co roku składać szczegółowe sprawozdania dotyczące wdrażania ww. zaleceń w zakresie obszarów jednolitego rynku; ponadto ponawia swój wniosek do Komisji, aby składała właściwej komisji Parlamentu sprawozdanie na temat środków podjętych w celu zapewnienia postępów w realizacji zaleceń dla poszczególnych krajów oraz na temat dotychczas osiągniętych postępów; zwraca się do państw członkowskich, aby wyjaśniły właściwej komisji Parlamentu powody znacznych różnic jeśli chodzi o zalecenia dla poszczególnych krajów;

18.

popiera położenie nacisku w zaleceniach na 2014 r. na znaczenie usuwania nieuzasadnionych ograniczeń i barier w dostępie do kluczowych sektorów, takich jak handel detaliczny, handel elektroniczny i usługi biznesowe; wzywa zainteresowane państwa członkowskie, aby poświęciły tym zaleceniom szczególną uwagę i niezwłocznie usunęły przeszkody, które uniemożliwiają rozwój jednolitego rynku;

19.

apeluje, aby przyszłe zalecenia dla poszczególnych krajów w ramach cyklu europejskiego semestru odzwierciedlały ustalenia zawarte w sprawozdaniu na temat stanu integracji jednolitego rynku w dużo bardziej precyzyjny i kategoryczny sposób niż poprzednio;

20.

ubolewa, że Komisja nie uznała promowania jednolitego rynku za priorytet w ramach europejskiego semestru; wzywa Komisję, by uczyniła zarządzanie jednolitym rynkiem, w szczególności jeśli chodzi o środki na rzecz zatrudnienia, wzrostu i konkurencyjności, kluczowym elementem we wszystkich kolejnych fazach procesu europejskiego semestru; przypomina Komisji, że prawdziwy jednolity rynek w tych sektorach szczególnie pozytywnie wpłynąłby na wzrost gospodarczy i tworzenie zatrudnienia w UE; apeluje o wykorzystanie okazji, jaką oferują te nowe ramy i rozwinięcie pełnego potencjału kluczowych obszarów wzrostu i środków określonych w aktach o jednolitym rynku I i II, uwzględniając konieczność uwzględnienia obaw i oczekiwań obywateli;

21.

podkreśla potrzebę zintegrowanego podejścia UE, państw członkowskich, regionów, gmin, partnerów społecznych i zainteresowanych stron w kwestii wdrożenia i opracowania strategii politycznych w celu osiągnięcia postępów w społecznej gospodarce rynkowej;

22.

wzywa Komisję, państwa członkowskie i regiony do zapewnienia pełnego wdrożenia funduszy UE na lata 2007 - 2013; zauważa okazję dla państw członkowskich i regionów do opracowania strategii politycznych i inwestycji na lata 2014 - 2020 ukierunkowanych na sektory o największym rozwoju i w których tworzy się najwięcej miejsc pracy przede wszystkim dla osób młodych, takich jak jednolity rynek online, sektor energetyczny, usług i zielonej gospodarki, jak również wysokiej jakości nakierowane na jakość inwestycje z prawdziwego zdarzenia w badania, rozwój i innowacje, zapewniając tym samym wszystkim obywatelom dostęp do infrastruktury sieciowej;

II.

Niewykorzystany potencjał jednolitego rynku w najważniejszych obszarach wzrostu

23.

przypomina, że jednolity rynek to kluczowy czynnik wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, który odgrywa niezastąpioną rolę w realizacji celów strategii "Europa 2020" na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu; niemniej jednak zauważa, że potencjał ten w wielu aspektach pozostaje niewykorzystany;

24.

przypomina trzy priorytety określone w strategii "Europa 2020", czyli:

25.

z zadowoleniem przyjmuje nowe podejście Komisji przedstawione w rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2015 r., które zakłada podjęcie skoordynowanych działań stymulujących wzrost inwestycji w UE w celu podniesienia popytu wewnętrznego i propagowania bardziej konkurencyjnej gospodarki; jest przekonany, że zakładając jak najambitniejsze cele, priorytetowo należy potraktować inwestycje służące rozwojowi gospodarki cyfrowej i mające na celu tworzenie bardziej konkurencyjnego rynku wewnętrznego we współpracy z państwami członkowskimi;

26.

jest poważnie zaniepokojony spadkiem inwestycji prywatnych w Europie oraz brakiem zaufania inwestorów prywatnych, co skutkuje niechęcią do inwestowania, w szczególności w wyniku braku reform strukturalnych, unijnej strategii na rzecz wzrostu, a także utrzymujących się na jednolitym rynku przeszkód dla wzrostu w dziedzinach takich jak handel elektroniczny; apeluje do państw członkowskich o aktywne wspieranie planu inwestycyjnego i do wnoszenia wkładów finansowych na rzecz Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych, uzupełniając w ten sposób środki pochodzące z budżetu UE i EBI, aby kierować i zachęcać sektor prywatny do inwestowania;

27.

wzywa Komisję, państwa członkowskie, regiony i wszystkie pozostałe zainteresowane strony do skupienia się na gospodarce realnej, jednocześnie określając i opracowując strategie polityczne, które w zamian przyciągną inwestycje sektora prywatnego; ponadto wzywa do zainwestowania w szkolenia dla osób prywatnych i przedsiębiorstw z przystosowania do ery cyfrowej, włącznie z najnowszymi technologiami sektora energetycznego, ponieważ spowoduje to efekt dźwigni, zapewniając światową sieć cyfrową, wspierając edukację oraz wysokiej jakości badania naukowe i innowacje oraz stanowiąc duży postęp w utworzeniu jednolitego rynku w sektorze transportu i tym samym pozwalając nam konkurować na równych zasadach z największymi światowymi potęgami;

28.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do poprawy ram regulacyjnych dotyczących MŚP, mając na uwadze ich zdolność do tworzenia miejsc pracy; wzywa do optymalnego wykorzystania możliwości oferowanych przez program COSME, przyczyniając się tym nie tylko do rozwoju przedsiębiorczości w Europie, ale również polepszając dostęp MŚP do finansowania oraz do rynku światowego i europejskiego;

29.

podkreśla konieczność połączenia inwestycji z innowacjami i przedsiębiorczością, maksymalnie zwiększając możliwości jakie oferuje gospodarka i społeczeństwo cyfrowe i rozwijając inteligentną politykę przemysłową w Europie; inwestycje te powinny szczególnie uwzględniać MŚP, które mają największy problem z dostępem do nich, a także wspierać za pomocą konkretnych działań podmioty rozpoczynające działalność gospodarczą i przedsiębiorczość oraz innowacje społeczne, jako będące źródłem zatrudnienia w przyszłości dla osób młodych;

30.

podkreśla konieczność ożywienia konkretnymi działaniami ducha przedsiębiorczości w Europie, co oznacza łatwy dostęp MŚP do kredytów, zwłaszcza MŚP związanych z kluczowymi sektorami; apeluje także, aby wspierano alternatywne dla banków formy finansowania;

31.

apeluje do państw członkowskich o bardziej zdecydowane skierowanie gospodarek na tory innowacji i wzrostu, ponieważ przygotuje nas to do zadań i potrzeb, które pojawią się w przyszłości, w erze cyfrowej; zauważa, że większy to również innowacyjność naszych przedsiębiorstw i ich zdolności reagowania na globalnym rynku, zwłaszcza dzięki pełnemu przyswojeniu ICT;

32.

uważa, że, jak określono w rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2015 r., postępy w zakresie jednolitego rynku cyfrowego mają zasadnicze znaczenie dla stymulowania wzrostu, tworzenia jakościowych miejsc pracy, utrzymywania światowej konkurencyjności europejskiej gospodarki oraz przynoszenia korzyści zarówno przedsiębiorstwom, jak i konsumentom; zwraca się w związku z tym do Komisji o opracowanie ambitnego europejskiego planu działania na lata 2016-2020 w zakresie administracji elektronicznej, dalej wspierając w ten sposób cele strategii "Europa 2020";

33.

dostrzega znaczenie inwestycji, w tym sieci szerokopasmowych, dla osiągnięcia priorytetowych celów i założeń w głównych obszarach rynku cyfrowego; zaleca przeznaczenie znacznej części przyszłego planu inwestycyjnego na kwotę 315 mld EUR na ukierunkowane i strategiczne inwestycje w sektor cyfrowy; podkreśla ponadto, że wzajemna zależność elementów takich jak wysoki poziom penetracji sieci i szerokie kompetencje ludności i firm w korzystaniu z ICT to kluczowe czynniki konieczne dla urzeczywistnienia prawdziwego jednolitego rynku cyfrowego; wzywa UE i państwa członkowskie, aby priorytetowo traktowały inwestycje w infrastrukturę sieci cyfrowych i w cyfrową edukację firm i obywateli;

34.

uważa, że fragmentacja i brak pewności prawa to główne bolączki w tym obszarze oraz że należy rozwiązać problem niespójnego egzekwowania istniejących przepisów UE w państwach członkowskich;

35.

zauważa, że urzeczywistnienie jednolitego rynku cyfrowego mogłoby spowodować dodatkowy wzrost PKB o 0,4 % w okresie do 2020 r. (lub 520 mld w cenach z 2014 r.), natomiast przyrost zatrudnienia wyniósłby około 0,1 %, co odpowiada ponad 223 000 stanowisk pracy utworzonych do 2020 r. według danych zawartych w studium zatytułowanym "Koszt braku działań na poziomie europejskim na jednolitym rynku"; uważa, że usuwanie przeszkód dla handlu elektronicznego, inwestycje w infrastrukturę szerokopasmową oraz upowszechnianie nowych technologii, takich jak 4G i 5G ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju rozwiązań cyfrowych, ponieważ zależą one od szybkich i wydajnych łączy; uważa przyjęcie ogólnych ram UE w zakresie ochrony danych oraz dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji za niezbędne kroki na drodze ku ukończeniu tworzenia jednolitego rynku cyfrowego do 2015 r.; apeluje, aby inwestowano w celu zlikwidowania nierówności w dostępie do szerokopasmowego internetu i sieci 4G w UE;

36.

podkreśla współzależność między wysokim wskaźnikiem sprzedaży internetowej i wzrostem PKB na mieszkańca, dlatego też wzywa do dalszych postępów w tworzeniu prawdziwego transgranicznego handlu elektronicznego i chmury obliczeniowej; przy czym kluczowe znaczenie ma zlikwidowanie rozdrobnienia na 28 rynków cyfrowych, zagwarantowanie powszechnego dostępu do sieci i priorytetowe potraktowanie na jednolitym rynku cyfrowym bezpieczeństwa w sieci i zaufania konsumentów, ponieważ bez zaufania rynek online nie powstanie;

37.

podkreśla, że według sprawozdania dotyczącego kosztów braku działań na poziomie europejskim dalsze wdrażanie administracji elektronicznej oznaczałoby oszczędności rzędu 100 mld EUR rocznie; apeluje do państw członkowskich o skoncentrowanie i zintensyfikowanie wysiłków modernizacyjnych administracji publicznej, aby obywatele i firmy mogli załatwiać coraz więcej formalności drogą elektroniczną, korzystając z przysługujących im na rynku wewnętrznym praw, zwłaszcza na szczeblu transgranicznym;

38.

podkreśla, że przepisy unijnego jednolitego rynku muszą być dostosowane do ery cyfrowej, co pociąga za sobą potrzebę wdrożenia przepisów jednolitego rynku w zakresie płatności online, opracowania bezpiecznych ogólnoeuropejskich rozwiązań elektronicznych (tj. e-fakturowania oraz podpisu elektronicznego), reformy praw własności intelektualnej i wyjaśnienia w stosownych przypadkach wymogów VAT, w celu budowania zaufania do handlu elektronicznego, poprawy jakości informacji przekazywanych europejskim konsumentom w sprawie przysługujących im praw, oraz zapewnienia konsumentom online takiego samego poziomu ochrony, do jakiego są oni przyzwyczajeni na tradycyjnym rynku;

39.

podkreśla, że przegląd najnowszych ram zarządzania gospodarczego stwarza znakomitą okazję, aby nakłonić państwa członkowskie do nasilenia działań w kierunku utworzenia jednolitego rynku cyfrowego, co przełoży się nie tylko na większy wzrost i zatrudnienie, zwłaszcza w sektorze MŚP i wśród młodych ludzi, ale również zorientowaną na przyszłość, nowoczesną Unię Europejską;

40.

uważa, że państwa członkowskie muszą nasilić działania na rzecz modernizacji administracji publicznej, aby świadczyć obywatelom i przedsiębiorstwom szerszy zakres łatwiej dostępnych usług cyfrowych, zredukować koszty i zwiększyć wydajność, ułatwić współpracę transgraniczną i wdrożyć ramy interoperacyjności administracji publicznych;

41.

podkreśla znaczenie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania dla zwiększenia wielkości i jakości wymiany elektronicznej w perspektywie wzrostu; zwraca się w związku z tym do państw członkowskich o podjęcie wszystkich niezbędnych działań, aby rozporządzenie w sprawie transakcji bezgotówkowych na jednolitym rynku miało zastosowane najpóźniej od dnia 1 lipca 2016 r.;

42.

uważa, że poprawa umiejętności cyfrowych w Unii jest absolutnym priorytetem;

43.

uważa, że swobodny przepływ towarów, kapitału, usług i osób nadal oferuje obywatelom i przedsiębiorstwom niezrealizowany dotąd potencjał w zakresie wydajności, wzrostu i tworzenia miejsc pracy;

44.

ponownie wyraża poparcie dla kompleksowych umów o handlu i inwestycjach, które będą sprzyjać i będą kompatybilne z tworzeniem wysokiej jakości miejsc pracy dla europejskich pracowników, przynosić bezpośrednie korzyści europejskim konsumentom i wprowadzać nowe możliwości dla unijnych przedsiębiorstw, a zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), w zgodzie z socjalnymi, środowiskowymi i konsumenckimi normami UE -kluczowym warunkiem dla stworzenia nowych możliwości wzrostu; wyraża pogląd, że Parlament musi być ściśle zaangażowany w negocjacje na temat prawa jednolitego rynku i wszelkich zmian dotychczasowych przepisów lub wprowadzanie nowych przepisów musi przebiegać z pełnym poszanowaniem roli Parlamentu jako współprawodawcy;

45.

wzywa państwa członkowskie do wzmocnienia łańcucha wartości w produkcji transgranicznej jako kluczowego elementu sprzyjającego konkurencyjności i wzrostowi, tworzenia zatrudnienia i zmniejszania istniejących barier handlowych w stosunkowo dużych sektorach, które ponieważ nie są wystarczająco zintegrowane, nie w pełni korzystają z dobrodziejstw jednolitego rynku;

46.

apeluje również o uważniejsze monitorowanie barier na jednolitym rynku towarów;

47.

podkreśla, że do strategii "Europa 2020" należy włączyć konkretne działania polityczne mające na celu usunięcie barier na przykład w sektorach usług podlegających dyrektywie usługowej oraz w usługach finansowych, a ponadto należy położyć większy nacisk na pogłębienie jednolitego rynku;

48.

podkreśla, że w sektorze usług istnieje znaczny niewykorzystany potencjał wzrostu, który według szacunków zawartych w raporcie "Koszt braku działań na poziomie europejskim na jednolitym rynku" może przynieść korzyści rzędu 337 mld do 637 mld EUR;

49.

uważa, że ponieważ sektor usług jest jednym z sektorów o najwyższym potencjale wzrostu w UE, należy nasilić działania służące zwiększeniu konkurencji w tym sektorze, w tym w handlu detalicznym, i uprościć przepisy obowiązujące przedsiębiorstwa, zwłaszcza MŚP; podkreśla znaczenie zagwarantowania wszystkim konsumentom, rodzinom i firmom powszechnego dostępu do usług publicznych;

50.

uważa, że należy poprawić ochronę konsumentów, wybór i konkurencję w obszarze usług finansowych, ze szczególnym uwzględnieniem różniących się potrzeb konsumentów, w tym konsumentów o szczególnych potrzebach; uważa, że należy poprawić kompetencje finansowe konsumentów, zważywszy na poważne nieporozumienia, jakie mogą pojawić się w związku z produktami finansowymi oraz problemy, jakich może to przysporzyć indywidualnym konsumentom i jednolitemu rynkowi;

51.

ponownie zwraca uwagę na potrzebę zwiększenia wysiłków na rzecz walki z unikaniem opodatkowania i oszustwami podatkowymi i w związku z tym apeluje o położenie większego nacisku na dobre zarządzanie podatkami w UE zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym; podkreśla, że w sprawozdaniu dotyczącym kosztów braku działań na poziomie europejskim wskazano, że dzięki ujednoliceniu faktur elektronicznych i koordynacji transgranicznych systemów podatkowych można by zaoszczędzić 9 mld EUR rocznie; z zadowoleniem przyjmuje ogłoszoną przez przewodniczącego Komisji Europejskiej automatyczną wymianę informacji na temat krajowych decyzji podatkowych; podkreśla konieczność wzmocnienia i poprawienia koordynacji podatkowej, dzięki której uniknie się nieuczciwej konkurencji oraz zniekształceń rynku i zapewni równe szanse na jednolitym rynku;

52.

z zadowoleniem przyjmuje oświadczenie Komisji zamieszczone w rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2015 r., zgodnie z którym "zaradzenie takim problemom jak oszustwa podatkowe i uchylanie się od opodatkowania ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia uczciwości i pozwala państwom członkowskim pobierać należne im podatki";

53.

potwierdza swoje stanowisko, zgodnie z którym należy zwiększyć ogólny poziom i jakość inwestycji w badania i rozwój, aby pobudzać innowacje, podkreślając różnice między państwami członkowskimi jeśli chodzi o inwestycje; przypomina Komisji o potrzebie utworzenia prawdziwego jednolitego rynku wiedzy, badań i innowacji w celu ukończenia tworzenia europejskiej przestrzeni badawczej; podkreśla, że obecnie 85 % funduszy przeznaczonych na innowacje wykorzystuje się wyłącznie w kraju, nie korzystając ze współpracy transgranicznej, co w konsekwencji uniemożliwia pełną eksploatację wartości dodanej na skalę europejską;

54.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2014 r. przyjęto dyrektywy w sprawie procedur zamówień publicznych i w sprawie udzielania koncesji, co zmodernizowało zamówienia publiczne w UE, promując ich zrównoważony charakter; zwraca uwagę na wartość dodaną dyrektywy w sprawie udzielania koncesji, w szczególności jeśli chodzi o uproszczenie procedur i uczynienie ich bardziej przejrzystymi oraz zwiększenie szans dla MŚP, co umożliwiło obejście problemów związanych z tymi umowami, zagwarantowanie pewności prawa, elastyczności i przejrzystości, oraz wspieranie rozwoju infrastruktury gospodarczej i wysokiej jakości usług użyteczności publicznej;

55.

podkreśla, że aby zwiększać jakość, skuteczność i przejrzystość inwestycji i wydatków publicznych konieczne jest pełne i szybkie stosowanie ustawodawstwa UE w dziedzinie zamówień publicznych i koncesji;

56.

podkreśla potrzebę odpowiedniej i terminowej transpozycji przepisów dotyczących zamówień publicznych oraz koncesji; podkreśla znaczenie zamówień publicznych oraz wartość partnerstw innowacyjnych jako kluczowego czynnika inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, w szczególności dla MŚP, przy jednoczesnym ich wspieraniu konkretnymi środkami, które sprzyjają konkurencji i innowacjom;

57.

uważa za godny ubolewania fakt, że niepełne wdrożenie przez państwa członkowskie unijnych przepisów dotyczących ochrony konsumentów skutkuje różnicami w ochronie konsumentów oraz w surowości i terminach podejmowanych środków egzekucyjnych; uważa, że ogranicza to konsekwencję i spójność przepisów prawa w tych samych sektorach lub pomiędzy różnymi kanałami sprzedaży;

58.

wzywa Komisję do zapewnienia szybkiego wdrożenia i egzekwowania takich przepisów jak dyrektywa dotycząca praw konsumentów, przepisy dotyczące alternatywnych metod rozwiązywania sporów i internetowego rozstrzygania sporów oraz do zadbania jednocześnie o ograniczenie obciążeń administracyjnych; apeluje, by zapewnić konsumentom odpowiednią ochronę w sprzedaży transgranicznej zgodnie z ich rynkiem tradycyjnym oraz wzywa do lepszej ochrony danych w erze cyfrowej, ponieważ podniesie to zaufanie konsumentów do zakupów online; przypomina o znaczeniu skutecznego przestrzegania praw konsumenta w internecie oraz zapotrzebowaniu na niedrogie i skuteczne procedury odwołania w przypadku sporu;

59.

apeluje o podjęcie działań w celu zachęcania do zrównoważonej konsumpcji, w szczególności jeśli chodzi o okres użyteczności produktów, a także w celu zwalczania praktyk służących celowemu skracaniu tego okresu użyteczności; wyraża nadzieję, że Komisja określi w tym zakresie spójny plan działania;

60.

podkreśla, że dyrektywa w sprawie praw konsumentów oznaczała ważny krok naprzód, jeśli chodzi o zwiększenie wśród konsumentów i przedsiębiorstw pewności prawa w odniesieniu do transakcji online i dziś stanowi główny instrument ochrony konsumentów w usługach online;

61.

zauważa, że można odnieść dodatkowe korzyści w wyniku usprawnienia funkcjonowania jednolitego rynku, na przykład przez wprowadzenie systemu internetowego rozstrzygania sporów (ODR) konsumenckich, dzięki któremu można by zyskać oszczędności rzędu 22 mld EUR;

62.

wzywa Komisję, aby zadbała o funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii charakteryzującego się niedyskryminacyjnym dostępem rynkowym i wysokim poziomem ochrony konsumentów, a także o odpowiedni poziom przepustowości połączeń wzajemnych i adekwatności systemu;

63.

przypomina o konieczności zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego Europy w drodze dywersyfikacji źródeł i dróg przesyłu energii oraz podkreśla konieczność zakończenia w pierwszej kolejności tworzenia wewnętrznego rynku energii i położenia kresu izolacji wysp energetycznych na terytorium Unii;

64.

uważa, że aby przyspieszyć urzeczywistnienie rynku wewnętrznego, poprawić integrację energii ze źródeł odnawialnych i zwiększyć bezpieczeństwo dostaw, państwa członkowskie muszą osiągnąć w trybie pilnym przepustowość wzajemnych połączeń systemów energii elektrycznej na poziomie co najmniej 10 %, a idealnie byłoby osiągnąć poziom 30 %;

65.

uważa, że liberalizacja rynków gazu i energii elektrycznej ma podstawowe znaczenie dla wzmocnienia pozycji konsumentów i wzywa Komisję, aby umieściła konsumentów w centrum unijnej polityki w zakresie wewnętrznego rynku energii;

III.

Instrumenty oceny integracji jednolitego rynku i narzędzia zarządzania nim

66.

zauważa, że tabela wyników jednolitego rynku może zostać uznana za sprawdzoną praktykę w dziedzinie monitorowania i oceny wywiązywania się państw członkowskich z zobowiązań wynikających z udziału w jednolitym rynku, zważywszy że może ona umożliwić wprowadzenie usprawnień i zainicjować procesy nadrabiania zaległości między państwami; podkreśla jednak, że ta tabela wyników nie zawiera narzędzi oceny jakościowej; podkreśla znaczenie, jakie ma polepszenie dialogu z państwami członkowskimi i między nimi dla określenia i rozwiązania złożonych trudności, których doświadczają one we wdrażaniu przepisów dotyczących jednolitego rynku; w związku z tym wzywa Komisję, aby lepiej wspierała państwa członkowskie, gdy o to poproszą, we wdrażaniu złożonych przepisów dotyczących jednolitego rynku;

67.

uważa, że w odniesieniu do skuteczności regulacyjnej jednolitego rynku można by opracować złożony wskaźnik do pomiaru luki na jednolitym rynku będącej dodatkowym obciążeniem dla obywateli i przedsiębiorstw w działalności transgranicznej z powodu braku przepisów regulujących jednolity rynek; podkreśla, że taki wskaźnik powinien ułatwić wyciągnięcie wniosków prowadzących do sformułowania zaleceń politycznych dla instytucji i państw członkowskich UE;

68.

uwzględnia tabelę wyników agendy cyfrowej jako ważne narzędzie oceny postępów państw członkowskich w tej dziedzinie; uważa, że złożony indeks pomiaru luki na jednolitym rynku powinien zawierać taką tabelę;

69.

wzywa Komisję, aby rozważyła włączenie do zbioru projektów instrumentów prawnych w obszarze jednolitego rynku obowiązku przeprowadzania regularnych przeglądów transpozycji, zgodności, skuteczności i przydatności do zakładanych celów instrumentów prawnych, w tym metodologii i kryteriów takich przeglądów; uważa, że taka metodologia i kryteria umożliwiłyby lepszą ocenę, czy instrumenty prawne są prawidłowo transponowane, wdrażane i egzekwowane, a także czy i w jakiej mierze przyczyniają się one do osiągnięcia zakładanych celów oraz do jakiego stopnia są one odpowiednie w stosunku do założonego celu;

70.

popiera stworzenie zrównoważonego jednolitego rynku w oparciu o rozwój zasobooszczędnej gospodarki opartej na wiedzy i sprzyjającej włączeniu społecznemu, w tym środki stymulujące dalsze wszelkie innowacje w dziedzinie zrównoważonych technologii, równoważące interesy konsumentów i przedsiębiorstw oraz usprawniające nieformalny mechanizm rozwiązywania problemów na jednolitym rynku, jak np. SOLVIT, jednocześnie zwiększając wiedzę społeczeństwa o punktach kompleksowej obsługi, aby było ono bardziej świadome dostępnych możliwości generowania wzrostu i tworzenia miejsc pracy na jednolitym rynku;

71.

zwraca uwagę na stale zwiększające się wykorzystanie portali Twoja Europa i Twoja Europa - Porady, które powinny umożliwiać przekazywanie niezbędnych informacji każdej osobie żyjącej, pracującej, studiującej w państwach członkowskich lub przemieszczającej się między tymi państwami;

72.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że średni poziom deficytu transpozycji w państwach członkowskich spadł poniżej uzgodnionego przez Radę Europejską limitu 1 % i wyniósł 0,6 %, co jest najlepszym odnotowanym wynikiem od czasu wprowadzenia tabeli wyników rynku wewnętrznego; podkreśla, że zasada zerowej tolerancji dotycząca transpozycji przepisów europejskich powinna być zasada podstawową zarówno dla państw członkowskich, jak i UE;

73.

zauważa, że właściwe stosowanie i egzekwowanie prawa UE ma zasadnicze znaczenie dla ukończenia tworzenia jednolitego rynku; wzywa zatem Komisję, by z determinacją wykorzystała wszystkie swoje uprawnienia w celu osiągnięcia tego celu oraz wzywa państwa członkowskie i Komisję do zwiększenia wysiłków na rzecz wdrożenia prawodawstwa dotyczącego jednolitego rynku oraz monitorowania tego wdrażania, między innymi przez regularne akcje kontrolne, a jednocześnie stałe rozpatrywanie problemów związanych z wdrażaniem i pilnowanie, aby przepisy były bardziej skuteczne, a oceny ex post stosowane na szerszą skalę i bardziej efektywnie; wzywa do zwiększonej kontroli skuteczności praw konsumenta w środowisku cyfrowym, uwzględniając w szczególności tempo, w jakim może w tym środowisku dochodzić do naruszeń prawa konsumenckiego;

74.

przypomina jednak, że proces postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego ujawnił szereg niedociągnięć pod względem szybkiego zajmowania się brakami w zakresie wdrażania i stosowania przepisów dotyczących jednolitego rynku oraz ich usuwania; wzywa państwa członkowskie do efektywniejszej współpracy z Komisją w celu szybszego rozwiązywania spraw;

75.

dostrzega, że niewdrożenie przepisów może wynikać z zawiłości wstępnego projektu; dlatego też podkreśla, że zarówno prawo pierwotne, jak i wtórne musi cały czas kierować się zasadami lepszego formułowania prawa, zakładającymi prowadzenie odpowiednich konsultacji, oceny skutków i przeglądu po wdrożeniu;

76.

ponadto nalega, aby dołożyć wszelkich starań w celu zwiększenia skuteczności stosowania postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego dotyczących naruszeń przepisów prawa unijnego w dziedzinie jednolitego rynku oraz aby państwa członkowskie i Rada Europejska kontynuowały prace mające na celu dalszy rozwój postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w ramach przyszłych rewizji Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; uważa jednak, że postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom powinny być zawsze wyjściem ostatecznym i powinno się je wszczynać po kilkakrotnych próbach koordynacji i poprawy;

77.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, Radzie, Radzie Europejskiej oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2016.316.98
Rodzaj:	Rezolucja
Tytuł:	Zarządzanie jednolitym rynkiem w ramach europejskiego semestru 2015 (2014/2212(INI)).
Data aktu:	11/03/2015
Data ogłoszenia:	30/08/2016

Zarządzanie jednolitym rynkiem w ramach europejskiego semestru 2015 (2014/2212(INI)).

Zarządzanie jednolitym rynkiem w ramach europejskiego semestru 2015

Zmiany w prawie

ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Dz.U.UE.C.2016.316.98