(2016/C 270/61)
(Dz.U.UE C z dnia 25 lipca 2016 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Grecka (przedstawiciele: G. Kanellopoulos, O. Tsirkinidou, Α. Vasilopoulou i D. Ntourntoureka)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.
W szczególności, co się tyczy zryczałtowanej korekty w całkowitej wysokości 166 797 866,22 EUR, dotyczącej wydatków poniesionych tytułem pomocy bezpośredniej niezwiązanej z wielkością produkcji w latach budżetowych 2012 i 2013, Republika Grecka podnosi trzy zarzuty na poparcie żądania stwierdzenia nieważności.
Zarzut pierwszy podniesiony na poparcie żądania stwierdzenia nieważności w odniesieniu do korekty nałożonej za rok budżetowy 2012 jest oparty na błędnej wykładni i niewłaściwym zastosowaniu postanowień art. 2 ust 3 rozporządzenia nr 796/2004 1 [i późniejszych przepisów art. 2, lit. c) rozporządzenia nr 1120/2009 2 ].
Zarzut drugi podniesiony na poparcie żądania stwierdzenia nieważności również w odniesieniu do korekty nałożonej za rok budżetowy 2012 jest oparty na błędnej wykładni i niewłaściwym zastosowaniu wytycznych zawartych w dokumencie VI/5530/1997 i dotyczy spełnienia warunków zastosowania korekty finansowej w wysokości 25 % za 2012 r.; w ramach tego zarzutu zostały też podniesione przekroczenie przez Komisję granic swobodnego uznania przy jednoczesnym naruszeniu zasady proporcjonalności (część A), a także błędne obliczenie korekty finansowej (część B).
W zarzucie trzecim podniesionym na poparcie żądania stwierdzenia nieważności w odniesieniu do korekty nałożonej za rok 2013 zostało wskazane, że wspomniana korekta jest niezgodna z prawem, nadmierna i sprzeczna, że jest oparta na błędnej wykładni i niewłaściwym zastosowaniu wytycznych zawartych w dokumencie VI/5530/1997 oraz że narusza zasady dobrej administracji, proporcjonalności i ne bis in idem, a także prawo do obrony.
Ponadto, co się tyczy korekty finansowej dotyczącej rozwoju obszarów wiejskich (EFRROW) oś 1 + 3 - środków przeznaczonych na inwestycje (2007-2013), zostały podniesione cztery zarzuty na poparcie żądania stwierdzenia nieważności.
W zarzutach czwartym i piątym na poparcie żądania stwierdzenia nieważności w odniesieniu do korekty nałożonej w związku ze środkiem 125 zostały wskazane brak podstawy prawnej i uzasadnienia, a także błąd co do okoliczności faktycznych, ponieważ organ zarządzający w pełni i zgodnie z prawem wykorzystał swoje kompetencje (zarzut czwarty) oraz to, że nałożenie zryczałtowanej korekty finansowej w wysokości 5 % za wydatki poniesione w roku budżetowym 2010 w kwocie 506 480,19 EUR, naruszyło art. 31 rozporządzenia nr 1290/2005 3 , zważywszy, że chodzi o wydatki poniesione ponad dwadzieścia cztery miesiące przed powiadomieniem przez Komisję na piśmie o wynikach kontroli.
W zarzucie szóstym na poparcie żądania stwierdzenia nieważności w odniesieniu do korekty nałożonej w związku ze środkiem 121 zostało podniesione, że decyzja jest niezgodna z prawem, ponieważ nałożona korekta, a także metoda użyta do jej obliczenia poprzez zastosowanie w drodze analogii art. 63 rozporządzenia nr 809/2014 4 są sprzeczne z art. 31 rozporządzenia nr 1290/2005 i wytycznymi zawartymi w dokumencie Komisji VI/5530/1997; jej zastosowanie powoduje ponadto skutki nieproporcjonalne w stosunku do stwierdzonych uchybień. Dodatkowo, co się tyczy tego samego środka, w ramach zarzutu siódmego skargi zostały podniesione, brak podstawy prawnej i uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz naruszenie wytycznych zawartych w dokumencie Komisji VI/5530/1997.
Zarzut ósmy na poparcie żądania stwierdzenia nieważności dotyczy naruszenia art. 266 TFUE w odniesieniu do spoczywającego na Komisji obowiązku podjęcia środków, których wymaga wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości, ponieważ Komisja nie zwróciła Republice Greckiej kwoty 29 366 975,06 EUR po wydaniu wyroku Sądu w sprawie T-107/ 14, a także naruszenia zasad dobrej administracji, pewności prawa i lojalnej współpracy pomiędzy Komisją i państwami członkowskimi.
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.
15.12.2025Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2016.270.53 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa T-272/16: Skarga wniesiona w dniu 25 maja 2016 r. - Grecja/Komisja. |
| Data aktu: | 25/07/2016 |
| Data ogłoszenia: | 25/07/2016 |