Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw: promowanie interesów społeczeństwa i droga do zrównoważonego i sprzyjającego...

1.

podkreśla, że przedsiębiorstwa nie mogą zastąpić władz publicznych w obszarze propagowania, wdrażania i kontroli norm społecznych i dotyczących środowiska naturalnego;

2.

podkreśla, że obecny globalny kryzys gospodarczy wynika z podstawowych błędów w zakresie przejrzystości, rozliczalności, odpowiedzialności i krótkoterminowości działań oraz że UE ma obowiązek zadbania o to, aby wszyscy wyciągnęli zeń właściwe wnioski; z zadowoleniem przyjmuje zamiar przeprowadzenia przez Komisję badania opinii publicznej Eurobarometr w kwestii zaufania w biznesie; domaga się, aby wszystkie zainteresowane strony w pełni omówiły wnioski tego badania oraz podjęły odpowiednie działania; jest zdecydowanym orędownikiem społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i jest zdania, że jej prawidłowe wdrażanie i praktykowanie przez wszystkie przedsiębiorstwa, a nie tylko duże firmy, może w znacznym stopniu przyczynić się do odbudowy straconego zaufania, jako że jest to czynnik niezbędny dla trwałej odnowy gospodarczej, który może złagodzić konsekwencje społeczne kryzysu gospodarczego; jest zdania, że przejmowanie przez przedsiębiorstwa odpowiedzialności za społeczeństwo, środowisko i pracowników przynosi korzyści wszystkim stronom oraz umożliwia rozwój podstawy zaufania, koniecznej dla sukcesu gospodarczego; uważa, że uwzględnienie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w zrównoważonej strategii korporacyjnej leży w interesie przedsiębiorstwa i ogółu społeczeństwa; podkreśla, że wiele przedsiębiorstw, zwłaszcza małych i średnich, wykazuje wzorowe zaangażowanie w tej dziedzinie;

3.

jest zdania, że przedsiębiorstwa mogą przyczynić się do rozwoju społecznej gospodarki rynkowej oraz do realizacji celów strategii Europa 2020, zapewniając miejsca pracy i ułatwiając ożywienie gospodarcze;

4.

uważa, że konieczne jest umieszczenie debaty nad społeczną odpowiedzialnością przedsiębiorstw w szerszym kontekście, w którym przy zachowaniu zasadniczo woluntarystycznego ukierunkowania będzie miejsce na zasadny dialog dotyczący środków regulacyjnych;

5.

podziela nową zaproponowaną przez Komisję definicję społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, w której nie przeciwstawia się podejścia dobrowolnego podejściu obowiązkowemu;

6.

uważa, że właściwe zarządzanie przedsiębiorstwem jest kluczowym elementem społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, w szczególności w zakresie stosunków z władzami publicznymi i pracownikami oraz ich organizacjami przedstawicielskimi, a także w odniesieniu do polityki przedsiębiorstwa w zakresie premii, odpraw i wynagrodzeń; uważa, że przyznawanie zbyt wysokich premii, odpraw i wynagrodzeń kadrze kierowniczej, zwłaszcza gdy przedsiębiorstwo znajduje się w trudnej sytuacji, nie jest zgodne z zachowaniem odpowiedzialnym społecznie;

7.

uważa, że politykę podatkową przedsiębiorstwa należy uznać za element społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, a zatem strategie unikania płacenia podatków lub wykorzystywania rajów podatkowych są niezgodne z zachowaniem odpowiedzialnym społecznie;

8.

uważa, że przy ocenie odpowiedzialności społecznej danego przedsiębiorstwa należy uwzględnić zachowanie przedsiębiorstw należących do łańcucha dostaw tego przedsiębiorstwa oraz jego ewentualnych podwykonawców;

Zacieśnienie związku między społeczną odpowiedzialnością przedsiębiorstw, obywatelami, konkurencyjnością i innowacyjnością

9.

apeluje do Komisji i do władz krajowych o propagowanie innowacyjnych wzorców przedsiębiorstw, zdolnych umocnić poczucie wzajemnego powiązania między przedsiębiorstwami a kontekstem społecznym, w którym te ostanie działają;

10.

wzywa Komisję, by uwzględniła toczące się obecnie debaty na temat przeglądu dyrektyw o przejrzystości i rachunkowości, tak by zaproponowana nowa strategia dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw uzupełniła zmienioną dyrektywę;

11.

podkreśla znaczenie popierania innowacyjnych rozwiązań - takich jak inteligentne systemy transportu oraz ekoefektywne produkty dostępne i opracowane dla wszystkich - umożliwiających przedsiębiorstwom uporanie się z wyzwaniami społecznymi i środowiskowymi;

12.

popiera podjęte przez Komisję inicjatywy mające na celu propagowanie widoczności społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw oraz rozpowszechnianie dobrych praktyk i zdecydowanie opowiada się za wprowadzeniem uznawania na szczeblu europejskim przedsiębiorstw i partnerstw w dziedzinie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw; w związku z tym apeluje do Komisji o rozważenie, czy można by wprowadzić w tym celu - oprócz innych działań - "europejski znak społeczny";

13.

całkowicie popiera tworzenie wielostronnych platform ds. społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i zgadza się z wcześniej przyjętym podejściem sektorowym;

14.

uznaje znaczenie i potencjał inicjatywy "Przedsiębiorstwo 2020" podjętej przez organizację CSR Europe, która może znacznie przyczynić się do umocnienia związku między społeczną odpowiedzialnością przedsiębiorstw i konkurencyjnością, ułatwiając rozpowszechnianie dobrych praktyk; wzywa Komisję i państwa członkowskie do tworzenia większej synergii w zakresie celów dotyczących rozwoju strategii politycznych i inicjatyw na rzecz innowacji społecznych i tworzenia miejsc pracy; w związku z tym wzywa Komisję do wspierania wysiłków organizacji CSR Europe, której podstawowym celem jest zacieśnienie współpracy między przedsiębiorstwami i państwami członkowskimi, aby wspierać opracowywanie krajowych planów działania i rozpowszechnianie dobrych praktyk;

15.

popiera wniosek Komisji dotyczący przeprowadzania okresowych sondaży mających ocenić zaufanie obywateli do strategii podejmowanych przez przedsiębiorstwa w obszarze odpowiedzialności społecznej, a także ich zachowanie; zaleca dołączenie zawartości sondaży do przeglądu planu działania na rzecz zrównoważonej konsumpcji i produkcji, aby móc analogicznie zidentyfikować przeszkody dla zasadniczo odpowiedzialnej konsumpcji;

Poprawa przejrzystości i skuteczności strategii politycznych w obszarze społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw

16.

zachęca Komisję do określenia specjalnych środków służących zwalczaniu wprowadzających w błąd i nieprawdziwych informacji dotyczących zobowiązań w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, a związanych ze środowiskowymi i społecznymi skutkami produktów, wychodzących poza zakres dyrektywy dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych, szczególnie w odniesieniu do składania i rozpatrywania skarg na podstawie otwartej i jasnej procedury oraz wszczynania postępowań; uważa, że "ekologiczne kłamstwo" (greenwashing) jest nie tylko pewną formą zwodniczej i wprowadzającej w błąd konsumentów, władze publiczne i inwestorów praktyki, ale przyczynia się również do zmniejszenia zaufania do społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw jako skutecznego narzędzia promowania zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu;

17.

podziela cel, jakim jest poprawa włączania aspektów społecznych i środowiskowych do zamówień publicznych; zaleca w tym kontekście usunięcie kryterium przyznawania zamówienia ofercie o najniższej cenie, a także większą odpowiedzialność w obrębie łańcucha podwykonawców;

18.

wzywa Komisję do podejmowania dalszych działań zmierzających do odblokowania i wzmocnienia potencjału społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w zakresie przeciwdziałania zmianie klimatu (poprzez powiązanie jej z efektywnym gospodarowaniem zasobami i z efektywnością energetyczną), np. w procesie nabywania surowców przez przedsiębiorstwa;

19.

podkreśla, że pomoc UE oferowana rządom krajów trzecich we wdrażaniu regulacji społecznych i środowiskowych oraz skuteczne systemy kontroli są niezbędnym uzupełnieniem rozwoju społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw europejskiego biznesu na całym świecie;

20.

podkreśla, że inwestycje odpowiedzialne społecznie są częścią procesu wdrażania społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w ramach decyzji dotyczących inwestycji; podkreśla, że chociaż obecnie brak jest powszechnej definicji inwestycji odpowiedzialnych społecznie, inwestycje te zwykle charakteryzują się tym, że godzą finansowe cele inwestora z jego troską o zagadnienia społeczne, środowiskowe, etyczne i związane z ładem korporacyjnym;

21.

uznaje znaczenie rozpowszechniania przez przedsiębiorstwa informacji o zrównoważonym rozwoju, takich jak o czynnikach społecznych i środowiskowych, co pomaga określić zagrożenia dla zrównoważonego rozwoju oraz zwiększyć zaufanie inwestorów i konsumentów; przypomina w związku z tym znaczne postępy czynione dotychczas oraz wzywa Komisję, by popierała cel międzynarodowej rady ds. zintegrowanej sprawozdawczości (IIRC), jakim jest uczynienie ze zintegrowanej sprawozdawczości światowego standardu w ciągu następnego dziesięciolecia;

22.

podkreśla, że należy zachować surowe przestrzeganie praw człowieka, należytej staranności i przejrzystości w celu zagwarantowania społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w całym łańcuchu dostaw, określenia stopnia zrównoważonego charakteru biznesu europejskiego oraz walki z uchylaniem się od zobowiązań podatkowych i nielegalnymi przepływami pieniędzy;

23.

podkreśla, że odpowiedzialność przedsiębiorstw nie może ograniczyć się do narzędzia marketingowego, lecz może w pełni rozwinąć swój potencjał jedynie wówczas, gdy stanie się elementem ogólnej strategii przedsiębiorstwa oraz będzie stosowana i wdrażana w jego codziennej działalności i strategii finansowej; z zadowoleniem przyjąłby połączenie odpowiedzialności przedsiębiorstw i ich dobrego zarządzania; jest zdania, że Komisja powinna zachęcać przedsiębiorstwa do podejmowania decyzji w sprawie strategii dotyczących ich społecznej odpowiedzialności na poziomie zarządu; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wprowadzania kodeksów zarządzania przedsiębiorstwem, odzwierciedlających znaczenie odpowiedzialności za wszystkich zatrudnionych w przedsiębiorstwie i wprowadzających silny związek między wynikami przedsiębiorstwa w zakresie środowiska, kwestii społecznych i praw człowieka a jego wynikami finansowymi.

24.

podkreśla, że przedsiębiorstwa, które angażują się w dziedzinie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, powinny być łatwo identyfikowalne dla inwestorów i konsumentów, co wspierałoby te firmy w ich działaniach;

25.

podkreśla, że społecznie odpowiedzialne inwestowanie jako część procesu wdrażania społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw powinno wiązać cele finansowe i gospodarcze inwestorów z aspektami społecznymi, ekologicznymi, etycznymi, kulturalnymi i edukacyjnymi;

26.

z zainteresowaniem śledzi prowadzone dyskusje nad wnioskiem ustawodawczym dotyczącym przejrzystości informacji o charakterze społecznym i środowiskowym dostarczanych przez przedsiębiorstwa; zaleca przyjęcie wniosku ustawodawczego umożliwiającego dużą elastyczność działania, aby uwzględnić wielowymiarowy charakter społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw oraz zróżnicowane stosowanie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw przez przedsiębiorstwa w połączeniu z odpowiednim poziomem porównywalności dla zaspokojenia potrzeb inwestorów i innych zainteresowanych podmiotów, a także potrzebą zapewnienia konsumentom łatwego dostępu do informacji o wpływie biznesu na społeczeństwo, w tym dotyczących metodologii kosztów ponoszonych przez cały cykl życia produktu oraz aspektów dotyczących zarządzania; uważa, że informacje na temat zrównoważonego charakteru powinny dotyczyć również w stosownych przypadkach łańcucha podwykonawstwa i dostaw i opierać się na metodologiach przyjętych na całym świecie, takich jak metodologia Globalnej Inicjatywy Sprawozdawczej (Global Reporting Initiative) lub międzynarodowego komitetu ds. zintegrowanej sprawozdawczości (International Integrated Reporting Council); wzywa ponadto, aby zwolnić MŚP ze stosowania tych przepisów lub opracować uproszczone ramy możliwe do wprowadzenia w przedsiębiorstwach tego rodzaju;

27.

wzywa do szerszego, bardziej kompleksowego i przejrzystego monitorowania zasad społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w polityce handlowej UE poprzez zastosowanie ustalonych konkretnych wartości referencyjnych dla oceny postępów, aby w ten sposób wzbudzić zaufanie do systemu;

28.

zachęca UE oraz państwa członkowskie do przedstawiania konkretnych informacji na temat społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, a także edukacji i szkolenia w tym zakresie, aby przedsiębiorstwa mogły czerpać z niej pełne korzyści oraz by mogły ją uwzględnić w swej kulturze organizacyjnej;

29.

zachęca przedsiębiorstwa medialne, by włączały do polityki odpowiedzialności społecznej przejrzyste normy dziennikarstwa, w tym gwarancję ochrony źródeł informacji i prawa osób zgłaszających zachowania nieetyczne;

30.

zachęca Komisję do dokonania późniejszej oceny zarówno wiążących, jak i niewiążących przepisów służących ułatwieniu uznawania i propagowania działań podejmowanych przez przedsiębiorstwa w związku z przejrzystością i rozpowszechnianiem informacji o charakterze niefinansowym;

31.

zdecydowanie odrzuca tworzenie specjalnych wskaźników, które mogą spowodować koszty administracyjne oraz nieskuteczne usztywnienie działań, jak miało to miejsce w przypadku wskaźników wykonania na szczeblu UE; wzywa natomiast Komisję, by dostarczyła ona przedsiębiorstwom akceptowanych na poziomie międzynarodowym metodologii - takich jak metodologia Globalnej Inicjatywy Sprawozdawczej (Global Reporting Initiative) lub międzynarodowego komitetu ds. zintegrowanej sprawozdawczości (International Integrated Reporting Council) - i propagowała ich stosowanie;

32.

uważa jednak, że sprawą najwyższej wagi jest jak najszybsze opracowanie przez Komisję zapowiedzianej wspólnej metodologii pomiaru efektywności środowiskowej w oparciu o koszty ponoszone przez cały cykl życia produktu; jest przekonany, że taka metodologia byłaby przydatna zarówno z punktu widzenia przejrzystości informacji dostarczanych przez przedsiębiorstwa, jak i dokonywanej przez władze publiczne oceny efektywności środowiskowej przedsiębiorstw;

33.

z zadowoleniem przyjmuje planowane przez Komisję utworzenie tzw. wspólnoty praktyk w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i ich działań społecznych; jest zdania, że musi mieć ona charakter uzupełniający w stosunku do kodeksu dobrego postępowania w zakresie współ- i samoregulacji, co pozwoli wszystkim zainteresowanym stronom zaangażować się w zbiorowy proces kształceniowy w celu poprawy skuteczności i zapewnienia większej odpowiedzialności działaniom podejmowanym przez wiele podmiotów;

34.

wzywa do pełnej i aktywnej konsultacji z organizacjami przedstawicielskimi, w tym związkami zawodowymi, i do ich zaangażowania w rozwój, działalność i monitorowanie procesów i struktur społecznej odpowiedzialności w przedsiębiorstwach, we współpracy z pracodawcami w ramach rzeczywistego podejścia partnerskiego;

35.

wzywa Komisję do zapewnienia, by obowiązek systematycznej sprawozdawczości w zakresie podstawowych informacji o zrównoważonym rozwoju nie obciążał nadmiernie przedsiębiorstw, jako że jakakolwiek nowa strategia społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw powinna być przez przedsiębiorstwa przyjmowana z zadowoleniem; wzywa Komisję, by umożliwiła okres przejściowy, zanim wejdzie w życie obowiązek dokonywania przez przedsiębiorstwa regularnej sprawozdawczości niefinansowej, ponieważ dałoby to przedsiębiorstwom możliwość przede wszystkim należycie wdrożyć wewnętrznie społeczną odpowiedzialność, ustanawiając odpowiednią i szczegółową politykę dotyczącą społecznej odpowiedzialności jako część ich wewnętrznych systemów zarządzania;

36.

popiera propozycję Komisji dotyczącą nałożenia na wszystkie fundusze inwestycyjne i instytucje finansowe wymogu informowania wszystkich klientów (obywateli, przedsiębiorstw, organów publicznych itp.) o stosowanych przez nie kryteriach etycznego lub odpowiedzialnego inwestowania lub jakichkolwiek normach lub kodeksach, których przestrzegają;

37.

popiera dyrektywę Komisji o minimalnych standardach dla ofiar; domaga się, by polityka dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w odpowiednich sektorach (takich jak turystyka, ubezpieczenia, hotelarstwo i telekomunikacja) obejmowała pozytywne i praktyczne strategie i struktury na rzecz wspierania ofiar przestępstw i ich rodzin w okresie kryzysu, oraz by ustanowiono specjalne strategie polityczne na rzecz pracowników, którzy stają się ofiarami przestępstw w miejscu pracy lub poza nim;

38.

uznaje niebagatelną wartość i znaczny potencjał instrumentów samoregulacji i współregulacji, takich jak kodeksy postępowania na szczeblu sektorowym; aprobuje fakt, że Komisja chce ulepszyć istniejące instrumenty za pośrednictwem kodeksu deontologicznego w tej dziedzinie; przeciwstawia się jednakże jednostronnemu podejściu, które nie uwzględniałoby specyfiki poszczególnych sektorów oraz specyficznych wymogów przedsiębiorstw;

CSR a MŚP: od teorii do praktyki

39.

przypomina o szczególnym charakterze MŚP, które działają głównie na szczeblu lokalnym i regionalnym oraz w obrębie konkretnych sektorów; uważa zatem, że podstawowe znaczenie ma poszanowanie w ramach unijnych strategii politycznych, w tym krajowych planów działania na rzecz społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, specyficznych wymogów wobec MŚP oraz zgodność tych strategii i planów z zasadą "najpierw myśl na małą skalę", a także uznania nieformalnego i intuicyjnego podejścia MŚP do społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw;

40.

zwraca uwagę, iż ważne jest wprowadzanie społecznej odpowiedzialności w małych i średnich przedsiębiorstwach, a także uznawanie ich osiągnięć w tej dziedzinie;

41.

stwierdza, że wiele MŚP w Europie już stosuje politykę dotyczącą społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, taką jak zatrudnianie lokalne, zaangażowanie na rzecz wspólnoty, stosowanie polityki dobrego zarządzania w ich łańcuchach dostaw itp.; podkreśla jednak, że większość tych MŚP nie wie, iż w istocie stosuje w praktyce zasadę zrównoważonego rozwoju, społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i dobrego zarządzania; dlatego wzywa Komisję, by przede wszystkim zbadała obecne praktyki MŚP, zanim rozważy strategie z zakresu społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w odniesieniu właśnie do MŚP;

42.

sprzeciwia się wszelkim inicjatywom, które mogłyby spowodować obciążenia o charakterze administracyjnym, biurokratycznym lub finansowym dla MŚP; popiera natomiast środki, które umożliwiałyby MŚP prowadzenie działań wspólnych;

43.

wzywa państwa członkowskie oraz władze regionalne do inteligentnego wykorzystywania środków z Funduszu Spójności w celu wspierania roli organizacji pośredniczących dla MŚP w zakresie propagowania społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w oparciu o takie przykłady, jak główny niemiecki program współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego;

44.

apeluje do Komisji, aby wspólnie z państwami członkowskimi, organizacjami pośredniczącymi MŚP i innymi zainteresowanymi stronami określiła strategie i środki sprzyjające wymianie między MŚP dobrych praktyk w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, takie jak np. bank danych na temat przypadków i praktyk zawierający szczegółowe informacje dotyczące przedsięwzięć prowadzonych w różnych krajach;

45.

zaleca opracowywanie przewodników i podręczników na temat społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw przeznaczonych dla MŚP; podkreśla w związku z tym pilną potrzebę prowadzenia większej ilości badań uniwersyteckich nad metodami służącymi zwiększeniu akceptacji społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw przez MŚP oraz nad skutkami gospodarczymi, społecznymi i środowiskowymi społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw na szczeblu lokalnym i regionalnym;

46.

jest zdania, że aby osiągnąć rzeczywisty wpływ na ograniczanie ubóstwa, w programie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw należy skoncentrować się również na MŚP ze względu na ich znaczny łączny wpływ na społeczeństwo i środowisko;

47.

apeluje do Komisji i do państw członkowskich o opracowanie strategii na rzecz rozwijania i wspierania rozpowszechniania społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw wśród MŚP; w szczególności zaleca opracowanie specjalnych środków dla małych przedsiębiorstw i mikroprzedsiębiorstw;

Kwestie stosowania i stosunki z krajami trzecimi

48.

podkreśla, że po wejściu w życie Traktatu z Lizbony Parlament ma być w pełni informowany o tym, w jaki sposób wyniki oceny wpływu umów na zrównoważony rozwój są uwzględniane w negocjacjach przed ich zakończeniem oraz które rozdziały tych umów zostały zmienione w celu uniknięcia jakichkolwiek negatywnych skutków stwierdzonych w wyniku tej oceny;

49.

podkreśla, że dwustronne umowy inwestycyjne podpisywane w przyszłości przez UE muszą zapewniać właściwą równowagę pomiędzy koniecznością ochrony inwestorów a możliwościami interwencji ze strony państwa, szczególnie jeżeli chodzi o normy społeczne, zdrowotne i środowiskowe;

50.

zachęca do propagowania instytucji mecenatu wśród pracodawców;

51.

przypomina, że do rozstrzygania sporów handlowych lub domagania się odszkodowania za niekorzystne skutki zewnętrzne wynikające z nieodpowiedzialnej lub nielegalnej działalności gospodarczej istnieją już sądowe rozstrzyganie sporów oraz odpowiednie rozwiązania alternatywne; wzywa w tym kontekście Komisję do dalszego propagowania wiedzy na ten temat wśród przedsiębiorców i ogółu społeczeństwa; przypomina, że Międzynarodowa Izba Handlowa oferuje usługi rozwiązywania sporów dla osób prywatnych, przedsiębiorstw, państw, podmiotów państwowych i organizacji międzynarodowych poszukujących alternatyw dla sądowego rozstrzygania sporów oraz że usługi te mogą pomóc w zapewnieniu skuteczniejszego dostępu do wymiaru sprawiedliwości ofiarom naruszeń odpowiedzialnych praktyk biznesowych powodujących straty gospodarcze, społeczne i środowiskowe w UE lub poza jej granicami;

52.

podkreśla, że w celu zapewnienia skutecznego wdrożenia praw związanych ze społeczną odpowiedzialnością przedsiębiorstw i dostępu do wymiaru sprawiedliwości podnoszeniu świadomości na temat znaczenia społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i konsekwencji jej niestosowania na poziomie przedsiębiorstw, co należy do zadań Komisji, musi towarzyszyć odpowiednie rozszerzanie wiedzy i budowanie zdolności na poziomie rządów państw przyjmujących;

53.

uważa, że Komisja i państwa członkowskie powinny zachęcać przedsiębiorstwa unijne do podejmowania inicjatyw w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw oraz do wymiany wzorcowych praktyk z ich partnerami zagranicznymi;

Podsumowanie

54.

podkreśla konieczność opracowywania ewentualnych środków regulacyjnych w obrębie solidnych ram prawnych oraz zgodnie z rozwojem przepisów międzynarodowych, aby uniknąć rozbieżnej interpretacji na szczeblach krajowych czy też ryzyka powstania korzystnej lub niekorzystnej sytuacji w zakresie konkurencji na szczeblu regionalnym, krajowym bądź makroregionalnym

55.

popiera działania Komisji mające na celu propagowanie odpowiedzialnych zachowań w stosunkach z innymi krajami i regionami na świecie; wzywa w związku z tym do nasilenia działań ukierunkowanych na umocnienie zasady wzajemności w wymianie handlowej;

56.

ponownie stwierdza, że rozwój społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw powinien przede wszystkim opierać się na podejściu uwzględniającym udział wielu zainteresowanych stron, zaś główną rolę powinny odgrywać w nim przedsiębiorstwa, które powinny mieć możliwość stosowania podejścia odpowiednio do swojej sytuacji; podkreśla potrzebę posiadania specjalnych środków i podejść służących propagowaniu społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw wśród MŚP;

57.

zauważa, że obecna strategia Komisji dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw obejmuje okres lat 2011-2014; wzywa Komisję, by dopilnowała przyjęcia ambitnej strategii w odpowiednim czasie na okres po 2014 r.;

o

o o

58.

zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2016.24.28
Rodzaj:	Rezolucja
Tytuł:	Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw: promowanie interesów społeczeństwa i droga do zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu ożywienia gospodarki (2012/2098(INI)).
Data aktu:	06/02/2013
Data ogłoszenia:	22/01/2016

Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw: promowanie interesów społeczeństwa i droga do zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu ożywienia gospodarki (2012/2098(INI)).

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lutego 2013 r. w sprawie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw: promowanie interesów społeczeństwa i droga do zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu ożywienia gospodarki (2012/2098(INI))

Zmiany w prawie

ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Dz.U.UE.C.2016.24.28