Zm.: rozporządzenie w sprawie specyfikacji, kryteriów czystości, wymagań dotyczących pobierania próbek i metod analitycznych stosowanych w trakcie urzędowej kontroli żywności do oznaczania parametrów właściwych dla poszczególnych dozwolonych substancji dodatkowych, poszczególnych substancji pomagających w przetwarzaniu oraz zawartości zanieczyszczeń.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA ¹

z dnia 30 marca 2005 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie specyfikacji, kryteriów czystości, wymagań dotyczących pobierania próbek i metod analitycznych stosowanych w trakcie urzędowej kontroli żywności do oznaczania parametrów właściwych dla poszczególnych dozwolonych substancji dodatkowych, poszczególnych substancji pomagających w przetwarzaniu oraz zawartości zanieczyszczeń ²

Na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 265) zarządza się, co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie specyfikacji, kryteriów czystości, wymagań dotyczących pobierania próbek i metod analitycznych stosowanych w trakcie urzędowej kontroli żywności do oznaczania parametrów właściwych dla poszczególnych dozwolonych substancji dodatkowych, poszczególnych substancji pomagających w przetwarzaniu oraz zawartości zanieczyszczeń (Dz. U. z 2003 r. Nr 59, poz. 530 oraz z 2004 r. Nr 94, poz. 934) w załączniku nr 1 do rozporządzenia wprowadza się następujące zmiany:

1) w części I "Specyfikacje, kryteria czystości dla dozwolonych substancji słodzących":

a) po poz. 13 dodaje się poz. 13a w brzmieniu:

"13a. E 955 SUKRALOZA
Nazwy synonimowe	4,1',6'-Trichlorogalaktosacharoza
Definicja
Nazwa chemiczna	1,6-Dichloro-1,6-dideoksy-β-D-fruktofuranozylo-4-chloro-4-deoksy-α-D-galaktopiranozyd
Numer wg Europejskiego Spisu
Substancji Chemicznych	259-952-2
Wzór chemiczny	C12H19Cl3O8
Masa cząsteczkowa	397,64
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % i nie więcej niż 102 % C12H19Cl3O8, w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Praktycznie bezwonny, krystaliczny proszek o barwie białej lub prawie białej
Identyfikacja
A. pH 10 % roztworu	Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 7,0
B. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, metanolu i etanolu Słabo rozpuszczalny w octanie etylu
C. Absorpcja w podczerwieni	Widmo w podczerwieni próbki zdyspergowanej w bromku potasu wykazuje względne maksimum przy podobnych długościach fali jak w widmie odniesienia otrzymanym przy użyciu sukralozy jako wzorca odniesienia.
D. Chromatografia cienkowarstwowa	Główna plama roztworu badanego posiada tę samą wartość Rf co główna plama roztworu standardowego A przywołanego w teście na inne chlorowane disacharydy. Roztwór standardowy A otrzymuje się przez rozpuszczenie 1,0 g wzorca odniesienia sukralozy w 10 ml metanolu.
E. Skręcalność właściwa	[α]20D: +84,0° do +87,5° w przeliczeniu na bezwodną masę (10% w/v roztwór)
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 2,0 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,7 %
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Inne chlorowane disacharydy	Nie więcej niż 0,5 %
Chlorowane monosacharydy	Nie więcej niż 0,1 %
Tlenek trifenylofosfanu	Nie więcej niż 150 mg/kg
Metanol	Nie więcej niż 0,1 %",

b) po poz. 15 dodaje się poz. 15a w brzmieniu:

"15a. E 962 SÓL ASPARTAMU I ACESULFAMU
Nazwy synonimowe	Aspartam-acesulfam
Definicja	Sól otrzymuje się przez ogrzewanie aspartamu i acesulfamu K, w stosunku około 2:1 (w/w) w roztworze o odczynie kwaśnym, a następnie krystalizację. Potas oraz woda są eliminowane. Produkt jest bardziej stabilny niż sam aspartam.
Nazwa chemiczna	Sól 6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4(3H)-on-2,2-ditlenkowa kwasu L-fenyloalanylo-2-metylo-L-α-asparaginowego
Wzór chemiczny	C18H23O9N3S
Masa cząsteczkowa	457,46
Analiza	63,0 % do 66,0 % aspartamu (w suchej masie) i 34,0 % do 37,0 % acesulfamu (forma kwaśna w suchej masie)
Opis	Biały, bezwonny, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Trudno rozpuszczalny w wodzie; słabo rozpuszczalny w etanolu
B. Transmitancja	Transmitancja 1 % roztworu w wodzie oznaczona w 1 cm kuwecie przy 430 nm za pomocą odpowiedniego spektrofotometru, stosując wodę jako próbkę odniesienia, wynosi nie mniej niż 0,95, co odpowiada absorbancji nie większej niż około 0,022
C. Skręcalność właściwa	[α]20D: +14,5° do +16,5° Oznaczyć przy stężeniu 6,2 g w 100 ml kwasu mrówkowego (15N) w ciągu 30 minut od przygotowania roztworu. Otrzymaną skręcalność właściwą podzielić przez 0,646 w celu skorygowania o zawartość aspartamu w soli aspartamu i acesulfamu.
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 4 godziny)
Kwas 5-benzylo-3,6-diokso-2-piperazynooctowy	Nie więcej niż 0,5 %
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg";

2) w części II w pkt II "Szczegółowe kryteria czystości barwników" poz. 30 i 31 otrzymują brzmienie:

"30. E 160a(i) MIESZANINA KAROTENÓW
1. KAROTENY otrzymywane z roślin
Nazwy synonimowe	Cl Pomarańczowy spożywczy 5
Definicja	Mieszanina karotenów jest otrzymywana w wyniku ekstrakcji rozpuszczalnikami naturalnych odmian roślin jadalnych, marchwi, olejów roślinnych, trawy, lucerny i pokrzywy. Głównym składnikiem barwiącym są karotenoidy, z których większą część stanowi beta-karoten. Mogą być obecne również alfa-, gamma-karoten oraz inne pigmenty. Oprócz pigmentów barwiących, mieszanina karotenów może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w surowcach. Do ekstrakcji mogą być używane tylko następujące rozpuszczalniki: aceton, keton metyloetylowy, metanol, etanol, propan-2-ol, heksan (*), dichlorometan i dwutlenek węgla
Klasa	Karotenoidy
Numer wg Colour Index	75130
Numer wg Europejskiego
Spisu Substancji Chemicznych	230-636-6
Wzór chemiczny	Beta-karoten: C40H56
Masa cząsteczkowa	Beta-karoten: 536,88
Analiza	Zawartość karotenów (w przeliczeniu na beta-karoten) wynosi nie mniej niż 5 %. Dla produktów otrzymanych przez ekstrakcję olejów roślinnych: nie mniej niż 0,2 % w tłuszczach jadalnych
	E1%1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksimum w cykloheksanie przy 440-457 nm i 470-486 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników	Aceton } Keton metyloetylowy }Nie więcej niż Metanol }50 mg/kg, Propan-2-ol }pojedynczo lub łącznie Heksan } Etanol } Dichlorometan: Nie więcej niż 10 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
(*) benzenu nie więcej niż 0,05 % v/v

2. KAROTENY otrzymywane z alg
Nazwy synonimowe	Cl Pomarańczowy spożywczy 5
Definicja	Mieszanina karotenów może być również otrzymywana z naturalnych odmian alg Dunaliella salina, rosnących w dużych słonych jeziorach w okolicach Whyalla w Południowej Australii. Beta-karoten jest ekstrahowany przy użyciu olejków eterycznych. Preparat jest 20-30 % zawiesiną w oleju spożywczym. Stosunek izomerów trans-cis mieści się w granicach 50/50-71/29. Głównym składnikiem barwiącym są karotenoidy, z których większą część stanowi beta-karoten. Mogą być obecne również alfa-karoten, luteina, zeaksantyna i beta-kryptoksantyna. Oprócz pigmentów barwiących, mieszanina karotenów może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w surowcach.
Klasa	Karotenoidy
Numer wg Colour Index	75130
Wzór chemiczny	Beta-karoten: C40H56
Masa cząsteczkowa	Beta-karoten: 536,88
Analiza	Zawartość karotenów (w przeliczeniu na beta-karoten) wynosi nie mniej niż 20 %
	E1%1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksimum w cykloheksanie przy 440-457 nm i 474-486 nm
Czystość
Naturalne tokoferole w oleju jadalnym	Nie więcej niż 0,3 %
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg

31. E 160a(ii) BETA-KAROTEN
1. Beta-karoten
Nazwy synonimowe	Cl Pomarańczowy spożywczy 5
Definicja	Niniejsza specyfikacja odnosi się głównie do wszystkich trans izomerów beta-karotenu łącznie z niewielkimi ilościami innych karotenoidów. Rozcieńczone i stabilizowane preparaty mogą mieć różne stosunki izomerów cis/trans
Klasa	Karotenoidy
Numer wg Colour Index	40800
Numer wg Europejskiego
Spisu Substancji Chemicznych	230-636-6
Nazwy chemiczne	Beta-karoten, beta,beta-karoten
Wzór chemiczny	C40H56
Masa cząsteczkowa	536,88
Analiza	Nie mniej niż 96 % substancji barwiących ogółem (w przeliczeniu na beta-karoten)
	E1%1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie
Opis	Czerwone do brązowawo-czerwonych kryształy lub krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksimum w cykloheksanie przy 453-456 nm
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,2 %
Dodatkowe substancje barwiące	Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % substancji barwiących ogółem
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg

2. Beta - karoten z Blakeslea trispora
Nazwy synonimowe	Cl Pomarańczowy spożywczy 5
Definicja	Otrzymywany w procesie fermentacji przy użyciu mieszanej kultury fizjologicznie różnych osobników typów (+) i (-) naturalnych szczepów grzyba Blakeslea trispora. Beta-karoten jest ekstrahowany z biomasy octanem etylu lub kolejno: octanem izobutylu i alkoholem izopropylowym, a następnie krystalizowany. Skrystalizowany produkt zawiera głównie trans beta-karoten. W wyniku naturalnego procesu około 3 % produktu zawiera mieszaninę karotenoidów, która jest charakterystyczna dla produktu.
Klasa	Karotenoidy
Numer wg Colour Index	40800
Numer wg Europejskiego
Spisu Substancji Chemicznych	230-636-6
Nazwy chemiczne	Beta-karoten, beta,beta-karoten
Wzór chemiczny	C40H56
Masa cząsteczkowa	536,88
Analiza	Nie mniej niż 96 % substancji barwiących ogółem (w przeliczeniu na beta-karoten)
	E1%1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie
Opis	Czerwone, brązowawo-czerwone, purpurowo-fioletowe kryształy lub krystaliczny proszek (barwa zależy od użytego rozpuszczalnika ekstrakcyjnego i warunków krystalizacji)
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksimum w cykloheksanie przy 453-456 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników	Octan etylu } Nie więcej niż 0,8 % Etanol } pojedynczo lub łącznie Octan izobutylu: Nie więcej niż 1,0 % Alkohol izopropylowy: Nie więcej niż 0,1 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,2 %
Dodatkowe substancje barwiące	Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % substancji barwiących ogółem
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Mikotoksyny:
Aflatoksyna B1	Nieobecna
Trichoteceny (T2)	Nieobecne
Ochratoksyna	Nieobecna
Zearalenon	Nieobecny
Mikrobiologia:
Pleśnie	Nie więcej niż 100/g
Drożdże	Nie więcej niż 100/g
Salmonella	Nieobecne w 25 g
Escherichia coli	Nieobecne w 5 g";

3) w części III "Specyfikacje, kryteria czystości dla dozwolonych substancji dodatkowych innych niż substancje słodzące i barwniki oraz substancji pomagających w przetwarzaniu":

a) poz. 117 i 118 otrzymują brzmienie:

"117. E 407 KARAGEN
Nazwy synonimowe	Produkt handlowy jest wprowadzany do obrotu pod różnymi nazwami, takimi jak:
	- mech irlandzki
	- eucheuman (z gat. Eucheuma spp.)
	- irydofykan (z gat. Iridaea spp.)
	- hypnean (z gat. Hypnea spp.)
	- furcellaran lub agar duński (z Furcellaria fastigiata)
	- karagen (z gat. Chondrus i Gigartina spp.)
Definicja	Karagen otrzymuje się na drodze wodnej ekstrakcji naturalnie występujących odmian wodorostów morskich z rodzin Gigartinaceae, Solieriaceae, Hypneaceae i Furcellariaceae należących do klasy Rhodophyceae (algi czerwone). Nie należy stosować innego organicznego środka strącającego poza metanolem, etanolem i 2-propanolem. Karagen składa się głównie z soli potasowych, sodowych, magnezowych i wapniowych estrów siarczanowych polisacharydów, które po hydrolizie dają galaktozę i 3,6-anhydrogalaktozę. Karagen nie powinien być hydrolizowany ani w jakikolwiek inny sposób rozkładany chemicznie
Numer wg Europejskiego Spisu
Substancji Chemicznych	232-524-2
Opis	Gruboziarnisty lub miałki proszek, barwa żółtawa do bezbarwnej, praktycznie bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność galaktozy, anhydrogalaktozy i siarczanów
Czystość
Zawartość metanolu, etanolu i 2-propanolu	Nie więcej niż 0,1 % pojedynczo lub łącznie
Lepkość 1,5 % roztworu w temperaturze 75 °C	Nie mniej niż 5 mPa.s
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 12 % (105 °C, 4 godziny)
Siarczany	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę (jako SO4)
Popiół	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę, po prażeniu w temperaturze 550 °C
Popiół nierozpuszczalny w kwasie	Nie więcej niż 1 % w przeliczeniu na suchą masę, (popiół nierozpuszczalny w 10 % kwasie solnym)
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 2 % w przeliczeniu na suchą masę (substancje nierozpuszczalne w 1 % v/v kwasie siarkowym)
Karagen o niskiej masie cząsteczkowej (frakcja o masie cząsteczkowej poniżej 50 kDa)	Nie więcej niż 5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 300 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g

118. E 407a PRZETWORZONE WODOROSTY MORSKIE Z GATUNKU EUCHEUMA
Nazwy synonimowe	PES (akronim angielskiego odpowiednika terminu "przetworzone wodorosty morskie")
Definicja	Przetworzone wodorosty morskie otrzymuje się przez obróbkę wodnym alkalicznym roztworem (KOH) naturalnie występujących odmian alg morskich ze szczepu Eucheuma cottonii i Eucheuma spinosum należących do klasy Rhodophyceae (algi czerwone) w celu usunięcia zanieczyszczeń, a następnie przemycie czystą wodą i suszenie w celu otrzymania produktu handlowego. Bardziej czysty produkt można uzyskać przez przemywanie metanolem, etanolem lub 2-propanolem i suszenie. Produkt zawiera głównie sole potasowe estrów siarczanowych polisacharydów, które po hydrolizie dają galaktozę i 3,6-anhydrogalaktozę. Sole sodowe, wapniowe i magnezowe estrów siarczanowych polisacharydów występują w mniejszych ilościach. Produkt zawiera również celulozę z alg w ilości do 15 %. Karagen obecny w przetworzonych wodorostach morskich nie powinien być hydrolizowany ani w jakikolwiek inny sposób rozkładany chemicznie
Opis	Gruboziarnisty lub miałki proszek, barwa beżowa do żółtawej, praktycznie bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność galaktozy, anhydrogalaktozy i siarczanów
B. Rozpuszczalność	W wodzie tworzy mętne, lepkie zawiesiny. Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Zawartość metanolu, etanolu i 2-propanolu	Nie więcej niż 0,1 % pojedynczo lub łącznie
Lepkość 1,5 % roztworu w temperaturze 75 °C	Nie mniej niż 5 mPa.s
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 12 % (105 °C, 4 godziny)
Siarczany	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę (jako SO4)
Popiół	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę, po prażeniu w temperaturze 550 °C
Popiół nierozpuszczalny w kwasie	Nie więcej niż 1 % w przeliczeniu na suchą masę, (popiół nierozpuszczalny w 10 % kwasie solnym)
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 15 % w przeliczeniu na suchą masę (substancje nierozpuszczalne w 1 % v/v kwasie siarkowym)
Karagen o niskiej masie cząsteczkowej (frakcja o masie cząsteczkowej poniżej 50 kDa)	Nie więcej niż 5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 300 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g",

b) po poz. 265 dodaje się poz. 265a w brzmieniu:

"265a. E 907 UWODORNIONY POLI-1-DEKEN
Nazwy synonimowe	Uwodorniony polidek-1-en
Uwodorniona poli-alfa-olefina
Definicja
Wzór chemiczny	C10nH20n+2 gdzie n = 3-6
Masa cząsteczkowa	560 (wartość średnia)
Analiza	Nie mniej niż 98,5 % uwodornionego poli-1-dekenu posiadającego następujący rozkład oligomerów:
	C30: 13-37 %
	C40: 35-70 %
	C50: 9-25 %
	C60: 1-7 %
Opis	Bezbarwna, bezwonna, lepka ciecz
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie; słabo rozpuszczalny w etanolu; rozpuszczalny w toluenie
B. Spalanie	Spala się jasnym płomieniem, wydzielając charakterystyczny zapach podobny do zapachu parafiny
Czystość
Lepkość	Pomiędzy 5,7 x 10-6 a 6,1 x 10-6 m2s-1 w 100 °C
Związki z liczbą węgli mniejszą niż 30	Nie więcej niż 1,5 %
Substancje łatwo ulegające zwęglaniu	Po 10 minutach wytrząsania w łaźni z wrzącą wodą zawartość probówki z kwasem siarkowym i 5 g próbki uwodornionego poli-1-dekenu nie jest ciemniejsza niż bardzo jasnosłomkowy kolor
Nikiel	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg",

c) po poz. 305 dodaje się poz. 305a w brzmieniu:

"305a. E 1517 DIOCTAN GLICEROLU
Nazwy synonimowe	Diacetyna
Definicja	Dioctan glicerolu najczęściej składa się z mieszaniny 1,2- i 1,3-dioctanów glicerolu z mniejszą ilością mono- i tri-estrów.
Nazwy chemiczne	Dioctan glicerolu Dioctan 1,2,3-propanotriolu
Wzór chemiczny	C7H12O5
Masa cząsteczkowa	176,17
Analiza	Nie mniej niż 94,0 %
Opis	Klarowna, bezbarwna, higroskopijna, nieco oleista ciecz o słabym tłuszczowym zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie. Mieszający się z etanolem
B. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu i octanu
C. Ciężar właściwy	d2020: 1,175-1,195
D. Zakres temperatur wrzenia	Pomiędzy 259 °C a 261 °C
Czystość
Popiół całkowity	Nie więcej niż 0,02 %
Kwasowość	Nie więcej niż 0,4 % (jako kwas octowy)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg",

d) po poz. 306 dodaje się poz. 306a w brzmieniu:

"306a. E 1519 ALKOHOL BENZYLOWY
Nazwy synonimowe	Fenylokarbinol
	Alkohol fenylometylowy
	Benzenometanol
	Alfa-hydroksytoluen
Definicja
Nazwy chemiczne	Alkohol benzylowy
	Fenylometanol
Wzór chemiczny	C7H8O
Masa cząsteczkowa	108,14
Analiza	Nie mniej niż 98,0 %
Opis	Bezbarwna, klarowna ciecz o słabym, aromatycznym zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, etanolu i eterze
B. Współczynnik załamania światła	[n]20D: 1,538-1,541
C. Ciężar właściwy	d2525: 1,042-1,047
D. Dodatni wynik próby na obecność nadtlenków
Czystość
Zakres destylacji	Nie mniej niż 95 % v/v destylując pomiędzy 202 a 208 °C
Liczba kwasowa	Nie więcej niż 0,5
Aldehydy	Nie więcej niż 0,2 % v/v (jako benzaldehyd)
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg".

§ 2. Substancje, o których mowa w § 1, wprowadzone do obrotu lub znakowane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, które nie spełniają wymagań określonych w rozporządzeniu wymienionym w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, mogą znajdować się w obrocie do wyczerpania zapasów.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 134, poz. 1439).

2 Niniejszym rozporządzeniem wdraża się postanowienia:

a) dyrektywy Komisji 2004/45/WE z dnia 16 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 96/77/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz. Urz. WE L 113 z 20.04.2004, str. 19),

b) dyrektywy Komisji 2004/46/WE z dnia 16 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 95/31/WE w odniesieniu do E 955 sukralozy i soli aspartamu-acesulfamu E 962 (Dz. Urz. WE L 114 z 21.04.2004, str. 15),

c) dyrektywy Komisji 2004/47/WE z dnia 16 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 95/45/WE w odniesieniu do mieszanych karotenów (E 160 a (i)) i beta-karotenu (E 160 a (ii)) (Dz. Urz. WE L 113 z 20.04.2004, str. 24).

• Identyfikator: Dz.U.2005.58.511
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zm.: rozporządzenie w sprawie specyfikacji, kryteriów czystości, wymagań dotyczących pobierania próbek i metod analitycznych stosowanych w trakcie urzędowej kontroli żywności do oznaczania parametrów właściwych dla poszczególnych dozwolonych substancji dodatkowych, poszczególnych substancji pomagających w przetwarzaniu oraz zawartości zanieczyszczeń.
• Data aktu: 30/03/2005
• Data ogłoszenia: 07/04/2005
• Data wejścia w życie: 07/04/2005