Protokół ten wszedł w życie w stosunku do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dnia 30 marca 1983 r.Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące Państwa stały się stronami powyższego protokołu, składając dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia w niżej podanych datach:
Tunezja dnia 4 maja 1976 r.,
Szwecja dnia 28 czerwca 1976 r.,
Stany Zjednoczone dnia 7 września 1978 r.,
Jemen dnia 6 marca 1979 r.,
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii dnia 5 listopada 1979 r.,
z następującym oświadczeniem:
"Rząd Zjednoczonego Królestwa zastrzega sobie prawo do rozszerzenia Protokołu w późniejszym terminie na każde terytorium, za którego stosunki międzynarodowe jest on odpowiedzialny i na które została rozciągnięta Międzynarodowa konwencja dotycząca interwencji na morzu pełnym w razie zanieczyszczenia olejami, zgodnie z postanowieniami artykułu XIII ustęp 1 tej konwencji".,
oraz rozciągając protokół dnia 30 marca 1983 r. na
Anguilla
Bermudy
Brytyjskie terytorium antarktyczne
Brytyjskie Wyspy Dziewicze
Kajmany
Falklandy i terytoria przyległe
Hongkong
Montserrat
wyspy: Pitcairn, Henderson, Ducie i Oeno, St. Helena i terytoria przyległe
Wyspy Turks i Caicos
suwerenne obszary brytyjskie Akrotiri i Dhekelia na wyspie Cypr
Meksyk dnia 11 kwietnia 1980 r.,
Norwegia dnia 15 lipca 1980 r.,
Holandia dnia 10 września 1980 r.,
rozciągając protokół na Antyle Holenderskie
Jugosławia dnia 31 października 1980 r.,
Liberia dnia 17 lutego 1981 r.,
Bahama dnia 5 marca 1981 r.,
Belgia dnia 9 września 1982 r.,
Włochy dnia 1 października 1982 r.,
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich dnia 30 grudnia 1982 r.
Ponadto podaje się do wiadomości, że wymieniony protokół wszedł w życie dnia 30 marca 1983 r. w stosunku do wszystkich wyżej wymienionych Państw.