Konwencja (nr 113) dotycząca badania lekarskiego rybaków. Genewa.1959.06.19.

KONWENCJA Nr 113

dotycząca badania lekarskiego rybaków,

przyjęta w Genewie dnia 19 czerwca 1959 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 19 czerwca 1959 roku została przyjęta w Genewie na czterdziestej trzeciej sesji Konferencji Ogólnej Międzynarodowej Organizacji Pracy Konwencja nr 113 dotycząca badania lekarskiego rybaków.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 15 lipca 1979 r.

(Tekst konwencji jest zamieszczony w załączniku do niniejszego numeru).

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA Nr 113

dotycząca badania lekarskiego rybaków.

Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy,

zwołana do Genewy przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam dnia 3 czerwca 1959 roku na swej czterdziestej trzeciej sesji,

postanowiwszy przyjąć niektóre wnioski dotyczące badania lekarskiego rybaków, która to sprawa stanowi piąty punkt porządku dziennego sesji,

postanowiwszy, że wnioski te zostaną ujęte w formę konwencji międzynarodowej,

przyjmuje dnia dziewiętnastego czerwca 1959 roku niniejszą konwencję, która otrzyma nazwę Konwencji o badaniu lekarskim rybaków, 1959.

Artykuł  1

1. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie "statek rybacki" oznacza wszelkie statki, okręty lub łodzie morskie jakiegokolwiek rodzaju, stanowiące własność publiczną lub prywatną, eksploatowane w rybołówstwie morskim na wodach słonych.

2. Właściwa władza może po zasięgnięciu opinii zainteresowanych organizacji armatorów rybackich i rybaków, jeżeli takie organizacje istnieją, zezwolić na odstąpienie od stosowania postanowień niniejszej konwencji do statków, które normalnie nie odbywają podróży morskich trwających dłużej niż trzy dni.

3. Niniejsza konwencja nie ma zastosowania do rybołówstwa w portach lub w ujściach rzecznych ani do osób uprawiających rybołówstwo dla sportu lub dla przyjemności.

Artykuł  2

Żadna osoba nie może być zaangażowana w jakimkolwiek charaterze do służby na statku rybackim, jeżeli nie przedstawi zaświadczenia podpisanego przez lekarza zatwierdzonego przez właściwą władzę, stwierdzającego fizyczną zdolność tej osoby do pracy, w jakiej ma być ona zatrudniona na morzu.

Artykuł  3

1. Właściwa władza określi po zasięgnięciu opinii zainteresowanych organizacji armatorów rybackich i rybaków, jeżeli takie organizacje istnieją, rodzaj badania lekarskiego, które ma być przeprowadzone, oraz dane, które powinny być zamieszczone w zaświadczeniu.

2. Przy określaniu rodzaju badania należy uwzględnić wiek zainteresowanego i rodzaj pracy, jaką ma on wykonywać.

3. Zaświadczenie powinno w szczególności stwierdzać, że jego posiadacz nie jest dotknięty żadną chorobą, która mogłaby ulec pogorszeniu wskutek służby na morzu lub która czyni go niezdolnym do tej służby albo która mogłaby zagrażać zdrowiu innych osób na statku.

Artykuł  4

1. Zaświadczenie lekarskie dla osób poniżej dwudziestu jeden lat zachowuje ważność przez okres nie przekraczający jednego roku, licząc od daty jego wystawienia.

2. Zaświadczenie lekarskie dla osób, które ukończyły dwadzieścia jeden lat, zachowuje ważność przez okres ustalony przez właściwą władzę.

3. Jeżeli okres ważności zaświadczenia wygaśnie podczas podróży, zaświadczenie zachowuje ważność do końca tej podróży.

Artykuł  5

Zostaną wydane zarządzenia w celu umożliwienia każdej osobie, której po przeprowadzeniu badania odmówono wydania zaświadczenia, domagania się ponownego zbadania przez arbitra lub arbitrów lekarskich, niezależnych od jakiegokolwiek armatora rybackiego albo jakiejkolwiek organizacji armatorów rybackich lub rybaków.

Artykuł  6

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zostanie poinformowany o formalnych ratyfikacjach niniejszej konwencji w celu ich zarejestrowania.

Artykuł  7

1. Niniejsza konwencja będzie obowiązywała tylko tych Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy, których ratyfikacje zostaną zarejestrowane przez Dyrektora Generalnego.

2. Wejdzie ona w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania przez Dyrektora Generalnego ratyfikacji niniejszej konwencji przez dwóch Członków.

3. Następnie niniejsza konwencja wejdzie w życie w stosunku do każdego Członka po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania jego ratyfikacji.

Artykuł  8

1. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję, może ją wypowiedzieć, po upływie dziesięciu lat od daty początkowego wejścia jej w życie, aktem przekazanym Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy i przez niego zarejestrowanym. Wypowiedzenie to nabiera mocy dopiero po upływie jednego roku od daty jego zarejestrowania.

2. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję, a który w ciągu jednego roku po upływie dziesięcioletniego okresu wymienionego w poprzednim ustępie nie skorzysta z możliwości wypowiedzenia przewidzianego w niniejszym artykule, będzie związany niniejszą konwencją na nowy okres dziesięciu lat i następnie będzie mógł wypowiedzieć niniejszą konwencję po upływie każdego okresu dziesięcioletniego, z zachowaniem warunków przewidzianych w niniejszym artykule.

Artykuł  9

1. Dyrektor Generalny Miedzynarodowego Biura Pracy zawiadomi wszystkich Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy o zarejestrowaniu wszystkich ratyfikacji i aktów wypowiedzenia, o których został poinformowany przez Członków Organizacji.

2. Zawiadamiając Członków Organizacji o zarejestrowaniu drugiej zgłoszonej mu ratyfikacji, Dyrektor Generalny zwróci uwagę Członków Organizacji na datę wejścia w życie niniejszej konwencji.

Artykuł  10

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy udzieli Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w celu zarejestrowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych, wyczerpujących informacji o wszystkich ratyfikacjach i aktach wypowiedzenia, które zarejestrował zgodnie z postanowieniami poprzednich artykułów.

Artykuł  11

Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy, w każdym wypadku, gdy uzna to za potrzebne, przedstawi Konferencji Ogólnej sprawozdanie o stosowaniu niniejszej konwencji i rozpatrzy, czy należy wpisać na porządek dzienny Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej rewizji tej konwencji.

Artykuł  12

1. W razie przyjęcia przez Konferencję nowej konwencji wprowadzającej całkowitą lub częściową rewizję niniejszej konwencji i jeżeli nowa konwencja nie stanowi inaczej:

a) ratyfikacja przez Członka nowej konwencji wprowadzającej rewizję spowoduje z mocy samego prawa, bez względu na postanowienia artykułu 8, natychmiastowe wypowiedzenie niniejszej konwencji, z zastrzeżeniem, że nowa konwencja wprowadzająca rewizję wejdzie w życie;

b) począwszy od daty wejścia w życie nowej konwencji wprowadzającej rewizję niniejsza konwencja przestanie być otwarta do ratyfikacji przez Członków.

2. Niniejsza konwencja pozostanie w każdym razie w mocy w swej obecnej formie i treści dla tych Członków, którzy ją ratyfikowali, a nie ratyfikowali konwencji wprowadzającej rewizję.

Artykuł  13

Tekst angielski i francuski niniejszej konwencji są jednakowo wiarygodne.

Powyższy tekst jest autentycznym tekstem konwencji przyjętej należycie przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy na jej czterdziestej trzeciej sesji, która odbyła się w Genewie i została ogłoszona za zamkniętą w dniu 25 czerwca 1959 roku.

Na dowód czego dnia piętnastego lipca 1959 roku złożyli swe podpisy.

• Identyfikator: Dz.U.1980.11.31
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja (nr 113) dotycząca badania lekarskiego rybaków. Genewa.1959.06.19.
• Data aktu: 19/06/1959
• Data ogłoszenia: 29/04/1980
• Data wejścia w życie: 11/01/1981