Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące kraje złożyły swoje dokumenty przyjęcia wymienionej Konwencji:Kanada dnia 15 października 1948 r.,
Wielka Brytania dnia 14 lutego 1949 r.,
Notą z dnia 19 stycznia 1960 r. Rząd Zjednoczonego
Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii
zakomunikował, że postanowienia Konwencji będą miały
zastosowanie do Federacji Nigerii.
Holandia dnia 31 marca 1949 r.,
Notą z dnia 12 lipca 1951 r. Rząd Holandii zakomunikował,
że udział Holandii w wymienionej Konwencji obejmuje
również Surinam, Antyle Holenderskie i Holenderską
Nową Gwineę.
Stany Zjednoczone Ameryki dnia 17 sierpnia 1950 r.,
Irlandia dnia 26 lutego 1951 r.,
Burma dnia 6 lipca 1951 r.,
Belgia dnia 9 sierpnia 1951 r.,
Australia dnia 13 lutego 1952 r.,
Francja dnia 9 kwietnia 1952 r.,
Izrael dnia 24 kwietnia 1952 r.,
Argentyna dnia 18 czerwca 1953 r.,
Haiti dnia 23 czerwca 1953 r.,
Republika Dominikańska dnia 25 sierpnia 1953 r.,
Honduras dnia 23 sierpnia 1954 r.,
Meksyk dnia 21 września 1954 r.,
Szwajcaria dnia 20 lipca 1955 r.,
Ekwador dnia 12 lipca 1956 r.,
Włochy dnia 28 stycznia 1957 r.,
Iran dnia 2 stycznia 1958 r.,
Zjednoczona Republika Arabska dnia 17 marca 1958 r.,
Turcja dnia 25 marca 1958 r.,
Japonia dnia 17 marca 1958 r.,
Pakistan dnia 21 listopada 1958 r.,
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich dnia 24 grudnia 1958 r.,
Norwegia dnia 29 grudnia 1958 r.,
Panama dnia 31 grudnia 1958 r.,
Grecja dnia 31 grudnia 1958 r.,
Liberia dnia 6 stycznia 1959 r.,
Indie dnia 6 stycznia 1959 r.,
Finlandia dnia 21 kwietnia 1959 r.,
Szwecja dnia 27 kwietnia 1959 r.,
Dania dnia 3 czerwca 1959 r.,
Ghana dnia 6 lipca 1959 r.,
Jugosławia dnia 12 lutego 1960 r.,
Bułgaria dnia 5 kwietnia 1960 r.,
Kuwejt dnia 5 lipca 1960 r.
Ponadto podaje się do wiadomości, że następujące państwa złożyły wymienione niżej deklaracje i zastrzeżenia:
Dania
"Rząd Danii wyraża poparcie dla programu przyjętego podczas pierwszego Zgromadzenia Organizacji w styczniu 1959 r. i uważa, że Organizacja może przyczynić się do rozwoju światowej żeglugi i handlu morskiego właśnie w dziedzinie zagadnień technicznych i nawigacyjnych.
Gdyby Organizacja rozszerzyła swą działalność na zagadnienia natury czysto handlowej lub ekonomicznej, mogłoby to stworzyć sytuację, w której Rząd Danii musiałby rozważyć możliwość podjęcia kroków w kierunku wystąpienia z Organizacji, przewidzianego w artykule 59 Konwencji."
Ekwador
"Rząd Ekwadoru oświadcza, że środki ochronne przyjęte w interesie Narodowej Marynarki Handlowej oraz Floty Handlowej Wielkiej Kolumbii (Flota Mercante Grancolombiana), której statki uważa się za należące do Ekwadoru z powodu udziału Rządu Ekwadoru w wymienionej Flocie, są środkami mającymi na celu jedynie popieranie rozwoju Narodowej Marynarki Handlowej i Floty Handlowej Wielkiej Kolumbii i są zgodne z celami Międzyrządowej Morskiej Organizacji, określonymi w artykule 1 (b) Konwencji. Wobec tego każde zalecenie Organizacji odnoszące się do tego zagadnienia, będzie ponownie rozpatrzone przez Rząd Ekwadoru".
Finlandia
"Rząd Finlandii wyraża poparcie dla programu zaproponowanego przez Komitet Przygotowawczy Organizacji w dokumencie IMCO/A.I/11. Rząd Finlandii uważa, że w celu zapewnienia rozwoju światowej żeglugi i handlu morskiego Organizacja może rozwijać działalność właśnie w dziedzinie zagadnień technicznych i nawigacyjnych.
Gdyby Organizacja rozszerzyła swą działalność na zagadnienia natury czysto handlowej lub ekonomicznej, mogłoby to stworzyć sytuację, w której Rząd Finlandii musiałby rozważyć możliwość podjęcia kroków w kierunku wystąpienia z Organizacji, przewidzianego w artykule 59 Konwencji".
Grecja
"Grecja ponownie potwierdza swą akceptację i uważa, że wymieniona organizacja może odgrywać pożyteczną i ważną rolę w dziedzinie technicznej i nawigacyjnej, w ten sposób przyczyniając się do rozwoju światowej żeglugi i handlu morskiego. W przypadku gdyby organizacja rozszerzyła swą działalność na zagadnienia natury handlowej i ekonomicznej, Rząd Grecji mógłby się czuć zmuszony do ponownego rozważenia przyjęcia Konwencji i skorzystać z postanowień dotyczących wystąpienia, przewidzianych w artykule 59".
Indie
"Przyjmując Konwencję o Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej Rząd Indii oświadcza, że wszelkie środki, które podejmuje lub podjął dla pomocy i poparcia swojej narodowej żeglugi i przemysłu okrętowego (na przykład udzielanie pożyczek krajowym towarzystwom okrętowym na przystępnych lub nawet ulgowych stopach procentowych, lub przekazywanie rządowych albo kontrolowanych przez rząd ładunków okrętom krajowym, lub też zastrzeżenie przybrzeżnego handlu dla żeglugi krajowej) oraz inne środki, jakie Rząd Indii może podjąć w wyłącznym celu popierania rozwoju żeglugi krajowej, są zgodne z celami Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej, określonymi w artykule 1 (b) Konwencji. Stosownie do tego każde zalecenie odnoszące się do tego zagadnienia, przyjęte przez Organizację, będzie przedmiotem ponownego rozpatrzenia przez Rząd Indii. Ponadto Rząd Indii wyraźnie stwierdza, że przyjęcie przez niego wymienionej Konwencji nie spowodowało i nie spowoduje żadnej zmiany lub modyfikacji prawa obowiązującego na terytorium Republiki Indii".
Meksyk
"Rząd Stanów Zjednoczonych Meksyku, przyjmując Konwencję o Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej, zakłada, że nic w wymienionej Konwencji nie zmierza do zmiany ustawodawstwa krajowego dotyczącego ograniczenia praktyk handlowych, oraz wyraźnie stwierdza, że przyjęcie przez niego wyżej wymienionego aktu międzynarodowego nie spowodowało i nie spowoduje jakiejkolwiek zmiany lub modyfikacji w zastosowaniu praw antymonopolowych na terytorium Republiki Meksyku".
Norwegia
"Rząd Norwegii popiera program zaproponowany przez Komitet przygotowawczy Organizacji w dokumencie IMCO/A.I/11. Rząd Norwegii uważa, że Organizacja może przyczynić się do zapewnienia rozwoju światowej żeglugi i handlu morskiego właśnie w dziedzinie zagadnień technicznych i nawigacyjnych.
Gdyby Organizacja rozszerzyła swą działalność na zagadnienia natury czysto handlowej lub ekonomicznej, mogłoby to stworzyć sytuację, w której Rząd Norwegii musiałby rozważyć możliwość podjęcia kroków w kierunku wystąpienia z Organizacji, przewidzianego w artykule 59 Konwencji".
Szwecja
"Rząd Szwecji, akceptując Konwencję o Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej, wyraża poparcie dla programu Organizacji zawartego w dokumencie A.I/11 i poprawce 1 do niego, przyjętych na pierwszej Sesji Zgromadzenia Organizacji w styczniu 1959 r.
Rząd Szwecji uważa, że Organizacja może przyczynić się do zapewnienia rozwoju światowej żeglugi i handlu morskiego właśnie w dziedzinie zagadnień technicznych i nawigacyjnych.
Gdyby Organizacja rozszerzyła swą działalność na zagadnienia natury czysto handlowej lub ekonomicznej, mogłoby to stworzyć sytuację, w której Rząd Szwecji musiałby rozważyć możliwość podjęcia kroków w kierunku wystąpienia z Organizacji, przewidzianego w artykule 59 Konwencji".
Szwajcaria
"Składając swój dokument ratyfikacyjny Konwencji o Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej (IMCO), Szwajcaria czyni to z ogólnym zastrzeżeniem, że jej udział w pracach IMCO, szczególnie odnośnie stosunków tej organizacji z Narodami Zjednoczonymi, nie może przekraczać granic określonych przez status Szwajcarii jako państwa wieczyście neutralnego. Zgodnie z tym ogólnym zastrzeżeniem Szwajcaria pragnie złożyć szczególne zastrzeżenie zarówno odnośnie tekstu artykułu VI, włączonego obecnie w formie projektu do umowy między IMCO a Narodami Zjednoczonymi, jak i odnośnie każdej podobnej klauzuli, która mogłaby zastąpić albo uzupełnić te postanowienia w wymienionej umowie lub każdym innym porozumieniu".
Turcja
"(Konwencja) w żadnym przypadku nie będzie miała wpływu na postanowienia praw tureckich dotyczących kabotażu i monopolu".
Stany Zjednoczone Ameryki
"Zakładając, że nic w Konwencji o Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej nie zmierza do zmiany wewnętrznego ustawodawstwa odnoszącego się do ograniczania praktyk handlowych, niniejszym oświadcza się, że ratyfikacja Konwencji przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki nie dokonuje i nie spowoduje dokonania jakiejkolwiek zmiany czy też modyfikacji w zastosowaniu ustaw antytrustowych Stanów Zjednoczonych Ameryki".
Polska
"Akceptując Konwencję o Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej, podpisaną w Genewie dnia 5 marca 1948 r., Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wyraża poparcie dla działalności Organizacji, określonej w programie zatwierdzonym na pierwszej Sesji Zgromadzenia w styczniu 1959 r.
Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej uważa, że Organizacja powinna przyczynić się do zapewnienia rozwoju światowej żeglugi i handlu morskiego właśnie w dziedzinie zagadnień technicznych i nawigacyjnych".
Jugosławia
"Przyłączając się do Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej, Rząd Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii pragnie oświadczyć, że nie zgadza się na ewentualne rozszerzenie zasięgu działalności tej Organizacji poza zagadnienia techniczne i nawigacyjne na sprawy natury ekonomicznej i handlowej, jak to przewidziano w Artykule 1, sekcjach b i c Konwencji ustanawiającej Międzyrządową Morską Organizację Doradczą. Gdyby takie rozszerzenie działalności tej Organizacji miało miejsce, Rząd Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii zastrzega sobie prawo do ponownego rozpatrzenia swego stanowiska w stosunku do wynikłej sytuacji.
Jednocześnie Rząd Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii deklaruje swą gotowość do wypełnienia wszystkich swoich zobowiązań wobec Organizacji, jak to stwierdzono w dokumencie ratyfikacyjnym".
