Konwencja dotycząca Światowej Organizacji Meteorologicznej. Waszyngton.1947.10.11.

KONWENCJA

dotycząca Światowj Organizacji Meteorologicznej,

podpisana w Waszyngtonie dnia 11 października 1947 r.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 30 grudnia 1949 r. - Dz. U. R. P. Nr 65, poz. 531).

W Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

BOLESŁAW BIERUT

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 11 października 1947 r. podpisana została w Waszyngtonie Konwencja dotycząca Światowej Organizacji Meteorologicznej; Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraził na nią swą zgodę dnia 30 grudnia 1949 r.

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadczamy, że wymieniona Konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego poleciliśmy wycisnąć na niniejszym Akcie pieczęć Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 25 marca 1950 roku.

(Tekst konwencji znajduje się w załączniku Nr 3 do niniejszego numeru).

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA DOTYCZĄCA ŚWIATOWEJ ORGANIZACJI METEOROLOGICZNEJ

W celu uzgodnienia, ujednostajnienia i ulepszenia działalności meteorologicznej w świecie oraz w celu należytego popierania wymiany wiadomości meteorologicznych między krajami, dla ułatwienia działalności ludzkiej, układające się Państwa wyrażają zgodę na następujące postanowienia niniejszej Konwencji:

CZĘŚĆ  I

USTANOWIENIE

Artykuł  1

Ustanawia się niniejszym Światową Organizację Meteorologiczną (w dalszym ciągu zwaną Organizacją).

CZĘŚĆ  II

Artykuł  2

Cele

Organizacja ma następujące cele:

a) ułatwiać wszechświatową współpracę w dziedzinie zakładania sieci stacji dla dokonywania obserwacji meteorologicznych lub innych obserwacji geofizycznych związanych z meteorologią, popierać zakładanie i utrzymanie ośrodków meteorologicznych, mających za zadanie dostarczać biuletyny (serwisy) meteorologiczne;

b) popierać zakładanie i utrzymanie systemów dla szybkiej wymiany wiadomości meteorologicznych;

c) popierać działalność normalizacyjną obserwacji meteorologicznych i zapewniać jednolitość w ogłaszaniu obserwacji i statystyki;

d) popierać zastosowanie meteorologii w dziedzinie lotnictwa, żeglugi, rolnictwa i innych dziedzinach działalności ludzkiej;

e) zachęcać do badań i ćwiczeń w dziedzinie meteorologii oraz współdziałać w ich uzgadnianiu w skali światowej.

CZĘŚĆ  III

CZŁONKOSTWO

Artykuł  3

Członkowie

Członkami Organizacji, na podstawie ustalonego niniejszą Konwencją postępowania, mogą być:

a) każde Państwo, reprezentowane na Konferencji Dyrektorów Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej, zebranej w Waszyngtonie, D. C. dnia 22 września 1947 r., wymienione w dołączonym Załączniku I, a które podpisze niniejszą Konwencję i ratyfikuje są zgodnie z art. 32 lub które do niej przystąpi zgodnie z art. 33;

b) każdy członek Narodów Zjednoczonych posiadający służbę meteorologiczną, który zgodnie z art. 33 przystąpi do niniejszej Konwencji;

c) każde Państwo całkowicie odpowiedzialne za prowadzenie swych stosunków międzynarodowych i posiadające służbę meteorologiczną, nie wymienione w Załączniku I do niniejszej Konwencji i nie będące członkiem Narodów Zjednoczonych, po złożeniu w Sekretariacie Organizacji wniosku o przyjęcie w poczet członków i jego zatwierdzeniu przez dwie trzecie członków Organizacji, wyszczególnionych w paragrafach a), b) i c) niniejszego artykułu, które zgodnie z art. 33 przystąpi do niniejszej Konwencji;

d) każde terytorium lub grupa terytoriów, utrzymujące własną służbę meteorologiczną i wymienione w dołączonym Załączniku II, w imieniu których, zgodnie z paragrafem a) art. 34, niniejszą Konwencję stosują Państwo lub Państwa odpowiedzialne za ich stosunki międzynarodowe i które były reprezentowane na Konferencji Dyrektorów Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej, zebranej w Waszyngtonie, D. C. dnia 22 września 1947 r., a które wymienia Załącznik I do niniejszej Konwencji;

e) każde terytorium lub grupa terytoriów, nie wymienione w Załączniku II do niniejszej Konwencji, utrzymujące własną służbę meteorologiczną, lecz nie odpowiedzialne za prowadzenie swych stosunków międzynarodowych, w imieniu których, zgodnie z paragrafem b) art. 34, stosuje się niniejszą Konwencję, pod warunkiem, że wniosek o przyjęcie w poczet członków składa członek odpowiedzialny za jego stosunki międzynarodowe i że wniosek ten uzyska zgodę dwu trzecich członków Organizacji, wyszczególnionych w paragrafach a), b) i c) niniejszego artykułu;

f) każde terytorium powiernicze lub grupa terytoriów powierniczych, utrzymujące własną służbę meteorologiczną i administrowane przez Narody Zjednoczone, do których zgodnie z art. 34 Narody Zjednoczone stosują niniejszą Konwencję. Każdy wniosek o przyjęcie w poczet członków Organizacji powinien wskazywać odpowiedni paragraf niniejszego artykułu, na podstawie którego dokonuje się przyjęcia.

CZĘŚĆ  IV

ORGANIZACJA

Artykuł  4

(a) Organizacja obejmuje:

1) Światowy Kongres Meteorologiczny (w dalszym ciągu zwany Kongresem);

2) Komitet Wykonawczy;

3) Regionalne Zrzeszenia Meteorologiczne (w dalszym ciągu zwane Regionalnymi Zrzeszeniami);

4) Komisje Techniczne;

5) Sekretariat.

(b) Organizacja będzie mieć Przewodniczącego i dwu Wiceprzewodniczących, którzy równocześnie będą pełnić funkcje Przewodniczącego i Wiceprzewodniczących Kongresu oraz Komitetu Wykonawczego.

CZĘŚĆ  V

WYBIERALNOŚĆ

Artykuł  5

(a) Bierne prawo wyborcze w wyborach na urząd Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego Organizacji, Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego Zrzeszeń Regionalnych oraz, stosownie do art. 13 (c) niniejszej Konwencji, na członków Komitetu Wykonawczego, będzie ograniczać się do Dyrektorów Służby Meteorologicznej członków Organizacji.

(b) Przy wykonywaniu swych obowiązków funkcjonariusze Organizacji i członkowie Komitetu Wykonawczego będą uważali siebie raczej za przedstawicieli Organizacji, niż za przedstawicieli jej poszczególnych członków.

CZĘŚĆ  VI

ŚWIATOWY KONGRES METEOROLOGICZNY

Artykuł  6

Skład

(a) Kongres jest najwyższym organem Organizacji i składa się z delegatów, którzy reprezentują członków. Każdy członek wyznaczy jednego spośród swych delegatów jako głównego delegata, którym powinien być dyrektor jego służby meteorologicznej.

(b) W celu zapewnienia możliwie jak najszerszej reprezentacji technicznej, Przewodniczący może zaprosić do jawienia się i wzięcia udziału w dyskusjach Kongresu każdego dyrektora służby meteorologicznej lub jakąkolwiek inną osobę.

Artykuł  7

Funkcje

Kongres sprawuje następujące funkcje:

a) ustala ogólne przepisy, które w ramach postanowień niniejszej Konwencji określają skład i czynności różnorodnych organów Organizacji;

b) określa własne przepisy proceduralne;

c) wybiera Przewodniczącego i Wiceprzewodniczących Organizacji oraz innych członków Komitetu Wykonawczego, zgodnie z postanowieniami art. 10 (a) (4) niniejszej Konwencji. Przewodniczących i Wiceprzewodniczących Zrzeszeń Regionalnych oraz Komisji Technicznych wybiera się zgodnie z odnośnymi postanowieniami art. 18 (e) i 19 (c) niniejszej Konwencji;

d) przyjmuje przepisy techniczne, dotyczące praktyki i postępowania w dziedzinie meteorologii;

e) określa ogólny kierunek postępowania dla wypełnienia celów Organizacji, ustalonych w art. 2 niniejszej Konwencji;

f) udziela zaleceń członkom w sprawach związanych z realizacją celów Organizacji;

g) przekazuje innym organom Organizacji wszelkie sprawy, które w zakresie przewidzianym niniejszą Konwencją podlegają ich kompetencji;

h) bada sprawozdania i działalność Komitetu Wykonawczego oraz podejmuje w tym względzie akcję, jaką uzna za stosowną;

i) ustanawia Zrzeszenia Regionalne, zgodnie z przepisami art. 18 określa ich zasięg geograficzny, uzgadnia ich działalność i rozważa ich zalecenia;

j) ustanawia Komisje Techniczne, zgodnie z przepisami art. 19; określa ich zakres działania, uzgadnia działalność i rozważa ich zalecenia;

k) wyznacza siedzibę Sekretariatu Organizacji;

l) podejmuje wszystkie inne stosowne czynności dla popierania celów Organizacji.

Artykuł  8

Wykonanie uchwał Kongresu

(a) Wszyscy członkowie powinni dołożyć wszelkich starań dla wykonania uchwał Kongresu.

(b) Jeżeli jednak jakikolwiek członek uzna za niemożliwe wprowadzenie w życie pewnego wymagania uchwały technicznej, przyjętej przez Kongres, powinien o tym powiadomić Sekretariat Generalny Organizacji, czy niemożność ta jest prowizoryczna czy ostateczna oraz wskazać jej powody.

Artykuł  9

Zebrania

Zebrania Kongresu będą zwoływane na podstawie decyzji Kongresu lub Komitetu Wykonawczego w odstępach czasu nie przekraczających czterech lat.

Artykuł  10

Głosowanie

(a) W podejmowaniu uchwał Kongresu każdy członek będzie miał jeden głos z tym, że jedynie członkowie Organizacji będący Państwami, wyszczególnieni w paragrafach (a), (b) i (c) art. 3 niniejszej Konwencji (w dalszym ciągu określani jako "Członkowie będący Państwami"), będą upoważnieni do głosowania w każdej z następujących spraw:

1) zmiana lub interpretacja niniejszej Konwencji bądź projekty dotyczące nowej Konwencji;

2) członkostwo Organizacji;

3) stosunki z Narodami Zjednoczonymi i innymi organizacjami międzyrządowymi;

4) wybór Przewodniczącego i Wiceprzewodniczących Organizacji oraz członków Komitetu Wykonawczego, innych niż Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Zrzeszeń Regionalnych.

(b) Uchwały Kongresu zapadają większością dwu trzecich głosów oddanych za lub przeciw, wyjąwszy wybory jednostek na jakiekolwiek stanowiska w Organizacji, które dokonuje się zwykłą większością oddanych głosów. Postanowienia niniejszego paragrafu nie będą jednak stosowane do uchwał powziętych zgodnie z art. 3, 25, 26 i 28 niniejszej Konwencji.

Artykuł  11

Quorum

Do utworzenia quorum zebrań Kongresu wymagana jest obecność większości członków. Do utworzenia quorum zebrań Kongresu, na których mają być powzięte uchwały w sprawach wyliczonych w paragrafie (a) art. 10, wymagana jest obecność większości członków będących Państwami.

Artykuł  12

Pierwsze zebranie Kongresu

Przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Meteorologicznego Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej zwoła pierwsze zebranie Kongresu w czasie możliwie jak najszybszym, po wejściu w życie niniejszej Konwencji.

CZĘŚĆ  VII

KOMITET WYKONAWCZY

Artykuł  13 ¹

Skład

W skład Komitetu Wykonawczego wchodzą:

a) Przewodniczący i Wiceprzewodniczący organizacji;

b) Przewodniczący Zrzeszeń Regionalnych, którzy mogą być zastępowani na sesjach stosowanie do postanowień Regulaminu ogólnego;

c) Dziewięciu Dyrektorów służb meteorologicznych członków organizacji, którzy mogą być zastępowani na sesjach pod warunkiem:

(i) że zastępcami tymi będą osoby przewidziane przez Regulamin ogólny;

(ii) że żaden obszar nie może liczyć więcej niż jedną trzecią członków Komitetu Wykonawczego łącznie z Przewodniczącym i Wiceprzewodniczącymi Organizacji, Przewodniczącymi Zrzeszeń Regionalnych oraz dziewięciu wybranymi Dyrektorami, z tym że obszar określony jest dla każdego członka zgodnie z postanowieniami Regulaminu ogólnego.

Artykuł  14

Funkcje

Ciałem wykonawczym Kongresu jest Komitet Wykonawczy, którego funkcje są następujące:

a) nadzór nad wykonaniem uchwał Kongresu;

b) stosowanie uchwał wypływających z zaleceń Komisji Technicznych w sprawach nagłych, dotyczących przepisów technicznych, pod warunkiem, że wszystkie zainteresowane Zrzeszenia Regionalne będą mogły wyrażać swą zgodę lub jej odmówić przed ich przyjęciem przez Komitet Wykonawczy;

c) zaopatrywanie w wiadomości techniczne, udzielanie rad i pomocy w dziedzinie meteorologii;

d) studiowanie i udzielanie zaleceń we wszystkich sprawach, dotyczących międzynarodowej meteorologii i funkcjonowania służb meteorologicznych;

e) przygotowywanie porządku obrad Kongresu oraz kierowanie Zrzeszeniami Regionalnymi i Komisjami Technicznymi w przygotowaniu ich porządku obrad;

f) składanie sprawozdań ze swej działalności na każdej sesji Kongresu;

g) administrowanie finansami Organizacji zgodnie z postanowieniami Części XI niniejszej Konwencji;

h) wykonywanie wszystkich innych funkcji, które może mu zlecić Kongres lub wyznaczy niniejsza Konwencja.

Artykuł  15

Zebrania

Komitet Wykonawczy zbierać się będzie przynajmniej raz w roku. Czas i miejsce zebrań określi Przewodniczący Organizacji, biorąc pod uwagę opinie innych członków Komitetu.

Artykuł  16

Głosowanie

Uchwały Komitetu Wykonawczego zapadają większością dwu trzecich głosów oddanych za lub przeciw. Każdy członek Komitetu Wykonawczego ma tylko jeden głos, chociażby posiadał więcej niż jedną funkcję.

Artykuł  17

Quorum

Quorum tworzy większość członków Komitetu Wykonawczego.

CZĘŚĆ  VIII

ZRZESZENIA REGIONALNE

Artykuł  18

(a) W skład Zrzeszeń Regionalnych wchodzą członkowie Organizacji, których sieć leży całkowicie lub częściowo rozciąga się na dany okręg.

(b) Członkowie Organizacji są uprawnieni do uczestniczenia w Zebraniach Zrzeszeń Regionalnych, do których nie należą, do brania udziału w dyskusjach, przedkładania swych poglądów w sprawach dotyczących ich własnej służby meteorologicznej, ale nie będą mieć prawa głosowania.

(c) Zrzeszenia Regionalne będą się zbierać tak często, jak to będzie potrzebne. Czas i miejsce zebrań określi Przewodniczący Zrzeszenia Regionalnego w porozumieniu z Przewodniczącym Organizacji.

(d) Funkcje Zrzeszeń Regionalnych są następujące:

(I) popierać wykonanie uchwał Kongresu i Komitetu Wykonawczego w podległych im okręgach;

(II) rozważać sprawy przedłożone im przez Komitet Wykonawczy;

(III) omawiać sprawy o znaczeniu ogólnym dla meteorologii oraz uzgadniać działalność meteorologiczną i pokrewną w podległych im okręgach;

(IV) przedkładać Kongresowi i Komitetowi Wykonawczemu zalecenia w sprawach związanych z celami Organizacji;

(V) wykonywać wszystkie inne funkcje zlecone im przez Kongres.

(e) Każde Zrzeszenie Regionalne wybierze swego Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego.

CZĘŚĆ  IX

KOMISJE TECHNICZNE

Artykuł  19

(a) Kongres może ustanowić Komisje, złożone z technicznych rzeczoznawców, dla zbadania i udzielania Kongresowi oraz Komitetowi Wykonawczemu zaleceń, we wszystkich sprawach związanych z celami Organizacji.

(b) Członkom Organizacji przysługuje prawo posiadania przedstawicielstwa w Komisjach Technicznych.

(c) Każda Komisja Techniczna wybierze swego Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego.

(d) Przewodniczący Komisji Technicznych mogą uczestniczyć bez prawa głosowania w zebraniach Kongresu i Komitetu Wykonawczego.

CZĘŚĆ  X

SEKRETARIAT

Artykuł  20

Stały Sekretariat Organizacji składa się z Sekretarza Generalnego oraz takiego technicznego i administracyjnego personelu, jaki może okazać się potrzebny do wykonywania prac Organizacji.

Artykuł  21

(a) Kongres mianuje Sekretarza Generalnego na warunkach przez siebie ustalonych.

(b) Za zgodą Komitetu Wykonawczego Sekretarz Generalny mianuje personel Sekretariatu, stosownie do przepisów ustalonych przez Kongres.

Artykuł  22

(a) Sekretarz Generalny ponosi odpowiedzialność przed Przewodniczącym Organizacji za prace techniczne i administracyjne Sekretariatu.

(b) Przy wykonywaniu swych obowiązków Sekretarz Generalny i personel nie będą domagać się ani przyjmować instrukcji od jakiejkolwiek władzy poza Organizacją. Powinni oni powstrzymać się od wszelkiej działalności, nie licującej z ich stanowiskiem jako funkcjonariuszy międzynarodowych. Każdy członek Organizacji, ze swej strony, powinien szanować wyłącznie międzynarodowy charakter odpowiedzialności Sekretarza Generalnego i personelu oraz powstrzymać się od wywierania na nich wpływu w kierunku ich uchylania się od odpowiedzialności wobec Organizacji.

CZĘŚĆ  XI

FINANSE

Artykuł  23

(a) Kongres ustali maksymalną sumę wydatków Organizacji na podstawie preliminarza, przedłożonego przez Sekretarza Generalnego i zaleconego przez Komitet Wykonawczy.

(b) Kongres przekaże Komitetowi Wykonawczemu taki zakres władzy, jaki wymagany jest do zatwierdzenia rocznych wydatków Organizacji w ramach określonych przez Kongres.

Artykuł  24

Wydatki Organizacji będą rozłożone pomiędzy członków Organizacji, w stosunku przez Kongres ustalonym.

CZĘŚĆ  XII

STOSUNKI Z ORGANIZACJĄ NARODÓW ZJEDNOCZONYCH

Artykuł  25

Organizacja nawiąże stosunki z Narodami Zjednoczonymi, zgodnie z art. 57 Karty Narodów Zjednoczonych, z zastrzeżeniem zatwierdzenia warunków układu przez dwie trzecie członków będących Państwami.

CZĘŚĆ  XIII

STOSUNKI Z INNYMI ORGANIZACJAMI

Artykuł  26

(a) Organizacja ustali w skuteczny sposób stosunki i będzie ściśle współpracować z innymi międzypaństwowymi organizacjami, gdy uzna to za pożądane. Każdy układ formalny zawarty z takimi Organizacjami będzie sporządzony przez Komitet Wykonawczy, pod warunkiem zatwierdzenia przez dwie trzecie członków będących Państwami.

(b) W sprawach związanych z jej celami Organizacja może zawierać odpowiednie porozumienia dla konsultowania i ustalenia współpracy z międzynarodowymi organizacjami, nie posiadającymi charakteru państwowego i za zgodą zainteresowanego rządu, z organizacjami krajowymi państwowymi lub organizacjami nie posiadającymi tego charakteru.

(c) Z zastrzeżeniem zatwierdzenia przez dwie trzecie członków będących Państwami, Organizacja może przejąć od każdej innej międzynarodowej organizacji lub agencji, której cel i działalność wchodzą w zakres jej zadań, wszystkie czynności, zasoby i zobowiązania, które mogą być przekazane Organizacji na podstawie międzynarodowego układu lub wzajemnego porozumienia, zawartego przez kompetentne władze odnośnych organizacji.

CZĘŚĆ  XIV

STATUT PRAWNY, PRZYWILEJE I IMMUNITETY

Artykuł  27

(a) Na terytorium każdego ze swych członków Organizacja będzie korzystać ze zdolności prawnej, jaka będzie potrzebna do wypełniania jej celów i wykonywania jej funkcji.

(b) 1) Na terytorium każdego ze swych członków, do których stosuje się niniejszą Konwencję, Organizacja będzie korzystać z takich przywilejów i immunitetów, jakie będą potrzebne do wypełnienia jej celów oraz wykonywania jej funkcji.

2) Przedstawiciele członków oraz funkcjonariusze Organizacji będą również korzystać z takich przywilejów i immunitetów, jakie są potrzebne dla niezależnego wykonywania ich funkcji związanych z Organizacją.

(c) Tego rodzaju zdolność prawna, przywileje i immunitety będą określone w oddzielnym układzie, który zostanie przygotowany przez Organizację w porozumieniu z Sekretarzem Generalnym Narodów Zjednoczonych i zawarty przez członków będących Państwami.

CZĘŚĆ  XV

POPRAWKI

Artykuł  28

(a) Tekst zaprojektowanych poprawek do niniejszej Konwencji Sekretarz Generalny przedłoży członkom Organizacji przynajmniej na 6 miesięcy przed ich rozpatrzeniem przez Kongres.

(b) Poprawki do niniejszej Konwencji, pociągające za sobą nowe zobowiązania dla członków, wymagają, zgodnie z postanowieniami art. 10 niniejszej Konwencji, zatwierdzenia przez Kongres większością dwu trzecich głosów i wejdą w życie po przyjęciu przez dwie trzecie członków będących Państwami, dla każdego członka przyjmującego poprawkę, a następnie dla każdego pozostałego członka, za jego zgodą. Poprawki takie wejdą w życie w stosunku do członka nieodpowiedzialnego za swe stosunki międzynarodowe za zgodą wyrażoną w jego imieniu przez członka odpowiedzialnego za prowadzenie jego stosunków międzynarodowych.

(c) Inne poprawki wejdą w życie po zatwierdzeniu ich przez dwie trzecie członków będących Państwami.

CZĘŚĆ  XVI

INTERPRETACJA I SPORY

Artykuł  29

Każda sprawa lub spór, dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Konwencji, nie rozstrzygnięte w drodze negocjacji lub przez Kongres, będą przekazane niezawisłemu arbitrowi (rozjemcy), którego wyznaczy Przewodniczący Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, chyba że strony zainteresowane zgodzą się na inny sposób załatwienia.

CZĘŚĆ  XVII

WYSTĄPIENIE

Artykuł  30

(a) Każdy członek może wystąpić z Organizacji, zawiadamiając o tym pisemnie, na dwanaście miesięcy naprzód Sekretarza Generalnego Organizacji, który natychmiast zawiadomi o tym wszystkich członków Organizacji.

(b) Każdy członek Organizacji, nieodpowiedzialny za swe stosunki międzynarodowe, może wystąpić z Organizacji, pod warunkiem zawiadomienia pisemnie na dwanaście miesięcy naprzód przez członka lub inną władzę odpowiedzialną za jego stosunki międzynarodowe - Sekretarza Generalnego, który natychmiast zawiadomi o tym wszystkich członków Organizacji.

CZĘŚĆ  XVIII

ZAWIESZENIA

Artykuł  31

Jeżeli jakiś członek Organizacji nie wypełnia zobowiązań finansowych wobec Organizacji lub w inny sposób uchybia zobowiązaniom wypływającym z niniejszej Konwencji, Kongres może w drodze uchwały zawiesić go w wykonywaniu jego praw i korzystaniu z przywilejów jako członka Organizacji do czasu wypełnienia takich finansowych lub innych zobowiązań.

CZĘŚĆ  XIX

RATYFIKACJA I PRZYSTĄPIENIE

Artykuł  32

Niniejsza Konwencja będzie ratyfikowana przez podpisujące Państwa, a dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, który zawiadomi o dacie ich złożenia każdego sygnatariusza i Państwo przystępujące.

Artykuł  33

Z zastrzeżeniem postanowień art. 3 niniejszej Konwencji przystąpienie będzie dokonane przez złożenie Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki dokumentu przystąpienia i nabierze skutku w dniu jego przyjęcia przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki, który powiadomi o tym każdego sygnatariusza i Państwo przystępujące.

Artykuł  34

Z zastrzeżeniem postanowień art. 3 niniejszej Konwencji:

a) Każde układające się Państwo może oświadczyć, że ratyfikacja niniejszej Konwencji lub przystąpienie do niej będzie stosować się do każdego terytorium lub grupy terytoriów, za których stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne.

b) Niniejsza Konwencja może być następnie w każdej chwili zastosowana do takiego terytorium lub grupy terytoriów na podstawie pisemnego powiadomienia Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki; niniejsza Konwencja będzie stosowana, w odniesieniu do terytorium lub grupy terytoriów, począwszy od daty otrzymania zawiadomienia przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki, który poinformuje o tym każdego sygnatariusza i Państwo przystępujące.

c) Narody Zjednoczone mogą stosować niniejszą Konwencję do każdego terytorium lub grupy terytoriów powierniczych, dla których stanowią władzę zarządzającą. Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki powiadomi o każdym takim wypadku stosowania Konwencji wszystkich sygnatariuszów i Państwa przystępujące.

CZĘŚĆ  XX

WEJŚCIE W ŻYCIE

Artykuł  35

Niniejsza Konwencja wejdzie w życie w trzydzieści dni po złożeniu trzydziestego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia. Konwencja niniejsza, w stosunku do każdego Państwa, które ją ratyfikowało lub do niej po tej dacie przystąpiło, wejdzie w życie w trzydzieści dni po złożeniu jego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia.

Niniejsza Konwencja będzie nosić datę dnia jej otwarcia do podpisu i pozostanie następnie otwarta do podpisu przez okres 120 dni.

Na dowód czego, niżej podpisani, będąc należycie upoważnieni przez swe poszczególne Rządy, podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Waszyngtonie, dnia 11 października 1947 r. w języku angielskim i francuskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne; oryginał zostanie złożony w archiwach Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki. Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki przekaże jego uwierzytelnione odpisy wszystkim sygnatariuszom i Państwom przystępującym do Konwencji.

Załącznik I

Państwa reprezentowane na Konferencji Dyrektorów Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej, zebranej w Waszyngtonie D. C., dnia 22 września 1947 r. -

Argentyna

Australia

Belgia

Brazylia

Burma

Kanada

Chile

Chiny

Kolumbia

Kuba

Czechosłowacja

Dania

Republika Dominikańska

Ekwador

Egipt

Finlandia

Francja

Grecja

Guatemala

Węgry

Islandia

Indie

Irlandia

Włochy

Meksyk

Holandia

Nowa Zelandia

Norwegia

Pakistan

Paragwaj

Filipiny

Polska

Portugalia

Rumunia

Syjam

Szwecja

Szwajcaria

Turcja

Unia Południowo-Afrykańska

Z.S.R.R.

Zjednoczone Królestwo W. Brytanii i Północnej Irlandii

U.S.A.

Urugwaj

Wenezuela

Jugosławia

Załącznik II

Terytoria lub grupy terytoriów, które utrzymują własną służbę meteorologiczną i których państwa odpowiedzialne za ich stosunki międzynarodowe były reprezentowane na Konferencji Dyrektorów Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej, zebranej w Waszyngtonie D. C., dnia 22 września 1947 r.:

Sudan Anglo-Egipski

Kongo Belgijskie

Bermudy

Brytyjska Afryka Wschodnia

Gujana Brytyjska

Brytyjska Afryka Zachodnia

Kamerun

Wyspy Zielonego Przylądka

Cejlon

Curaçao

Francuska Afryka Równikowa

Francuskie Kolonie Oceaniczne

Somali Francuskie

Togo Francuskie

Francuska Afryka Zachodnia

Hong-Kong

Indo-Chiny

Jamajka

Madagaskar

Malaje

Mauritius

Maroko (z wyłączeniem strefy hiszpańskiej)

Nowa Kaledonia

Indie Holenderskie

Palestyna

Portugalska Afryka Wschodnia

Portugalska Afryka Zachodnia

Rodezja

Surinam

Tunis

1 Art. 13 zmieniony przez Umowę z dnia 15 kwietnia 1959 r. (Dz.U.62.48.236) zmieniającą nin. Umowę z dniem 15 kwietnia 1959 r.

• Identyfikator: Dz.U.1951.11.85
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja dotycząca Światowej Organizacji Meteorologicznej. Waszyngton.1947.10.11.
• Data aktu: 11/10/1947
• Data ogłoszenia: 28/02/1951
• Data wejścia w życie: 30/12/1949