Rzesza Niemiecka-Polska. Umowa w sprawie przedłużenia umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką z dnia 4 listopada 1935 r. Warszawa.1937.02.20.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 27 lutego 1937 r.

w sprawie tymczasowego wprowadzenia w życie postanowień podpisanej w Warszawie dnia 20 lutego 1937 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką w sprawie przedłużenia umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką z dnia 4 listopada 1935 r.

Na podstawie art. 52 ust. (2) ustawy konstytucyjnej postanawiam co następuje:

Art. 1. (1) Wprowadza się tymczasowo w życie postanowienia podpisanej w Warszawie dnia 20 lutego 1937 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką w sprawie przedłużenia umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką z dnia 4 listopada 1935 r.

(2) Tekst wspomnianej umowy zawarty jest w załączniku do rozporządzenia niniejszego.

Art. 2. Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrom: Spraw Zagranicznych, Skarbu, Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Przemysłu i Handlu.

Art. 3. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 marca 1937 r.

ZAŁĄCZNIK 

UMOWA

w sprawie przedłużenia umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką.

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

i

NIEMIECKI KANCLERZ RZESZY,

ożywieni pragnieniem przedłużenia mocy obowiązującej umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką, podpisanej w Warszawie dnia 4 listopada 1935 r., postanowili - z powołaniem się na artykuł 21 ustęp 2, zdanie 1 tej umowy gospodarczej zawrzeć umowę i w tym celu mianowali swoich pełnomocników:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

Pana Jana SZEMBEKA, Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych,

Pana Prof. Dr Zygmunta RAWITA-GAWROŃSKIEGO, Radcę Handlowego Ambasady Polskiej w Berlinie,

Niemiecki Kanclerz Rzeszy:

Pana Hansa Adolfa von MOLTKE, Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego,

Pana Dr Hansa Richarda HEMMENA, Radcę Ambasady w Urzędzie Spraw Zagranicznych,

którzy, po wzajemnym zakomunikowaniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł 1.

Moc obowiązującą umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką, podpisanej dnia 4 listopada 1935 r. w Warszawie, przedłuża się do dnia 28 lutego 1939 r.

Artykuł  2.

Załączniki A i B do artykułu 3 umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą, Polską a Rzeszą Niemiecką otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach A i B do niniejszej umowy.

Artykuł  3.

Załącznik C do artykułu 7 umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką uzupełnia się stosownie do załącznika C do niniejszej umowy.

Artykuł  4.

W artykule 21 ustęp 2 umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką zamiast słowa "1 października" wstawia się "1 lutego"

Artykuł  5.

Rząd Polski, któremu zostało powierzone prowadzenie spraw zagranicznych Wolnego Miasta Gdańska zgodnie z art. 104 traktatu Wersalskiego i artykułów 2 i 6 Konwencji Paryskiej między Polską a Wolnym Miastem Gdańskiem z dnia 9 listopada 1920 r., zastrzega sobie prawo oświadczenia, że Wolne Miasto jest Stroną Układającą się w niniejszej umowie i że przyjmują obowiązki oraz nabywa prawa w niej ustalone.

Zastrzeżenie to nie dotyczy tych postanowień niniejszej umowy, które Rzeczpospolita Polska już zawarła odnośnie do Wolnego Miasta Gdańska, na zasadzie praw przysługujących Polsce traktatowo.

Artykuł  6.

Umowa niniejsza będzie ratyfikowana. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi możliwie najrychlej w Berlinie. Umowa wchodzi w życie trzydziestego dnia po dacie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych.

Umowa niniejsza sporządzona została w dwóch oryginałach, każdy w języku polskim i niemieckim.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą umowę i wycisnęli na niej swe pieczęcie.

Sporządzono w Warszawie, dnia 20 lutego 1937 r.

Załącznik  A ¹

Pozycja niemieckiej taryfy celnej	Nazwa towaru.	Cło w RM za 100 kg
z 13	Rzepak	5
	Gorczyca	3
z 14	Mak	bez cła
z 18	Nasiona koniczyny	3,50
z 74	Drzewo iglaste z wyjątkiem nie przekraczającego 7 m dług. i nie grubszego niż 22 cm w cienkim końcu, jeśli zostanie sprowadzone na podstawie specjalnie umówionych warunków za zezwoleniem instytucji wskazanej przez Naczelnego Zarządcę Lasów Rzeszy (Reichsforstmeister)	0,12 za 1 q lub 0,72 za 1 m, p.
z 75	Drzewo iglaste sprowadzane na podstawie specjalnie umówionych warunków za zezwoleniem instytucji wskazanej przez Naczelnego Zarządcę Lasów Rzeszy (Reichsforstmeister)	0,50 za 1 q lub 3 za 1 m. p.
z 76	Drzewo iglaste z wyjątkiem deszczułek skrzynkowych, sprowadzanych na podstawie specjalnie umówionych warunków za zezwoleniem instytucji wskazanej przez Naczelnego Zarządcę Lasów Rzeszy (Reichsforstmeister)	1,50 za 1 q lub 9 za 1 m. p.
z 103	Bydło nizinne czarno-srokate, przeznaczone dla celów hodowlanych, na zasadzie świadectw uznanych przez Rząd Rzeszy	10 od żywej wagi
	Uwaga: Konwencyjna stawka celna obowiązuje tylko dla ilości sztuk w roku kalendarzowym, stanowiącej 85% ilości sztuk, która zgodnie z ustalonymi przez obydwie Umawiające się Strony danymi odpowiada przeciętnej ilości wywiezionej z polskiego obszaru celnego do niemieckiego obszaru celnego w latach 1931, 1932 i 1933. W roku kalendarzowym 1937 należy odliczyć tę ilość sztuk, która została wprowadzona z polskiego obszaru celnego do niemieckiego obszaru celnego w czasie od 1 stycznia do 28 lutego 1937 według stawki konwencyjnej celnej. Odprawa celna na zasadzie stawki konwencyjnej celnej dozwolona jest tylko najwyżej w dwóch urzędach celnych, co do których porozumieją się Umawiające się Strony.
2.107	Gęsi, żywe, sprowadzane przez instytucje upoważnione przez Ministra Wyżywienia i Rolnictwa Rzeszy	24

Załącznik  B

Pozycja polskiej taryfy celnej		Cło od 100 kg złotych
269 z p. 1	Wody mineralne lecznicze: Kissingen ze źródła Rakoczy, Neuenahrer Sprudel, Salzbrunn ze źródła Oberbrunnen, Salzbrunn ze źródła Kronenquelle	6 -
z 272 p. 1	Piwo eksportowe monachijskie, norymberskie, koburskie, kulmbachskis, würzburskie, dortmundzkie, wuppertalskie (elberfeldzkie), berlińskie, elblądzkie - w beczkach, beczułkach z drewna, żelaza, stali, - na warunkach ustalonych w protokole końcowym Uwaga: Jak długo na jakiekolwiek piwo z p. 1 obowiązywać będzie sławka celna konwencyjna niższa niż 30,- zł, ta niższa stawka stosowana będzie przy zachowaniu warunków, ustalonych w protokole końcowym do wyżej wymienionego piwa eksportowego niemieckiego.	30
z 356	Salicylan amylowy, benzoesan benzylowy	245
380 z p. 9	Eupaverin	1.500
397 z p. 12	Środek pomocniczy do produkcji wyrobów gumowych: Aldol P	75
490 z p. 2	Środki pomocnicze do produkcji wyrobów gumowych:
	Vulcacit FP Vulcacit 576	35
	Vulcacit 774	75
	Vulcacit P. Vulcacit P extra	120
	Uwaga do poz. 397 z p. 12 i poz. 490 z p. 2: Do zastosowania cła konwencyjnego do wyżej wymienionych środków należy złożyć w Urzędzie Celnym fakturę, zaświadczoną przez Wirtschaftsgruppe Chemische Industrie w Berlinie, ze wskazaniem dokładnych nazw środków, zgodnie z wyżej wymienionymi. Środki te mogą być sprowadzane wyłącznie przez Urzędy Celne: Zbąszyń, Warszawa, Łódź, Katowice, Gdynia i na terytorium W. M. Gdańska: Leegetor, Post i Weichselbahnhof, w których zostaną zdeponowane próbki tych środków.
411 z p. 4	Biel tytanowa	15
423 z p. 3	Produkt kondensacji formaldehydu i mocznika płynny, tzw. klej kaurytowy	150
490 z p. 2	Produkty chlorowania kauczuku w proszku	200
z 519. p. 2	Popielice wyprawione:
	a) niefarbowane	1.200
	b) farbowane	1.500
z 522 p. 2	Świstaki wyprawione:
	a) niefarbowane	1.200
	b) farbowane	1.200
z 522 p. 2 b)	Chomiki wyprawione farbowane	600
z 523 p. 2	Kasztanki wyprawione:
	a) niefarbowane	500
	b) farbowane	1.000
z 530 p. 2 a)	Szczury wodne wyprawione niefarbowane	1.000
z 530 p. 2	Renifery wyprawione:
	a) niefarbowane	400
	b) farbowane	600
z 646 p. 1 e)	Sznurki (nitki) papierowe surowe, bez dodatku innych materiałów, o wadze 10 m 5 g i mniej.	150
812 p, 2a	Papier wszelki o wadze 1m2 powyżej 28 g barwiony lub lakierowany na biało, nietłoczony	130
z 869	Zaprawa ogniotrwała z łupku kwarcowego	2,20
887 p. 5	Wyroby zdobnicze z porcelany, biskwitu, oprócz osobno wymienionych:
	a) białe	600
	b) inne bez dodatku szlachetnych metali	1.200
z 905	Łuska szklana posrebrzana, pozłacana, pokryła farbą	750
z 907	Szkło, w postaci łusek	250
1001 p. 3	Kuźnie polowe, również kompletne z dmuchawami	155
1001 p. 4	Kleszcze kowalskie	90
1001 p. 5	Młoty, młotki - o wadze sztuki:
	a) powyżej 500 g	100
	b) 500 g i mniej	155
1005 p. 4	Sztance, stemple - o wadze sztuki:
	a) powyżej 5 kg	315
	b) powyżej 1 do 5 kg	450
	c) 1 kg i mniej	630
1061 z p. 1	Płóczki z wyżymaczkami walcowymi, pilśniarki.	55
1061 z p. 4	Opalarki	90
1061 p. 6	Maszyny do drukowania	45
1063	Maszyny do wyrobu stożków pilśniowych i kapeluszy	48
z 1065	Prasownice dla przemysłu włókienniczego	72
1094 p. 4	Podgrzewacze, pasteryzatory, oprócz osobno wymienionych:
	a) bez paleniska	35
	b) z paleniskiem	168
1094 p. 5	Sterylizatory, homogenizatory	35
1094 p. 7	Gniotowniki walcowe do twarogu, rozdrabiacze do sera, prasy do twarogu i sera, maszyny do formowania masła	70
1094 p. 8	Maszyny mleczarskie, oprócz osobno wymienionych.	140
1127 p. 5	Przewodniki radiowe, telegraficzne i telefoniczne - z szychu	1.500
z 1165	Aparaty ratunkowe kopalniane	600
1168 z p. 2	Aparaty projekcyjne, oprócz osobno wymienionych	1.080
1168 z p. 2	Aparaty projekcyjne o wadze sztuki 4 kg i mniej	480
1169 z p. 5	Taksometry, pedometry, szybkościomierze i inne liczniki mechaniczne, oprócz osobno wymienionych	400
1177 p. 2	Harmonijki ustne	1.800
1210 z p. 4a)	Formowane surowe kule bilardowe z nadlewem, ze sztucznych materiałów plastycznych	240
1240 z p. 2	Zabawki dziecięce, oprócz osobno wymienionych, bez mechanizmów sprężynowych, ich części, - z metali nieszlachetnych, chociażby z ozdobami pozłacanymi i posrebrzanymi, również z dodatkiem innych pospolitych materiałów	1000
1241	Zabawki dziecięce, oprócz osobno wymienionych, zaopatrzone w mechanizm sprężynowy:
p. 1	z metali nieszlachetnych bez dodatku innych materiałów	1.000
p. 2	inne	1.350
1242 p. 1	Zabawki dziecięce z urządzeniem silnikowym o wadze sztuki: powyżej 2 kg	400
p. 2	2 kg i mniej	500
1243	Trąbki, bębenki, cymbałki i inne instrumenty muzyczne - o charakterze zabawek dziecięcych	1.500
1246	Domino, szachy, rulety, koniki i inne gry i zabawy towarzyskie oraz wszelkie obrazki i druki do gier towarzyskich, oprócz kart do gry, marki do gry, łamigłówki itp.	1.000
1247 p. 1	Ozdoby choinkowe, oznaki i przybory kotylionowe, serpentyny, konfetti, maski: ze szkła, papieru, kartonu, włosów i innych pospolitych materiałów	2.000
p. 2	z kosztownych materiałów, z metali pospolitych, posrebrzanych, pozłacanych, wszelkie z dodatkiem kosztownych materiałów	3.500
1248 p. 1	Kręgle, krokiet, hokej i inne osobno niewymienione przyrządy i gry sportowe	300
1248 p. 4	Ruchome przyrządy sportowe dziecięce, jak rowery trzykołowe, drezynki itp.:
	a) bez przekładni trybowej od sztuki	10
	b) z przekładnią trybową od sztuki	20
1248 p. 7	Przyrządy i przybory gimnastyczne	200
1248, p. 9a)	Przynęty sztuczne	5.000
1218 p. 9b)II	Haczyki do wędek z przynętą	2.500
1258 p. 2	Biżuteria nieprawdziwa ze szlifowanych naśladownictw kamieni szlachetnych i półszlachetnych, z nałożoną warstwą złotą (double), pozłacane, posrebrzane, z dodatkiem kosztownych materiałów	7.500

Załącznik  C

Po IV załączniku C do artykułu 7 umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką z dnia 4 listopada 1935 r. należy wstawić, co następuje:

IV a)	Świeże wątroby wieprzowe do fabryk wyrobów mięsnych specjalnie dopuszczonych przez Rząd Niemiecki dla sprowadzania wątrób wieprzowych z Polski na warunkach następujących:
	1)	Dla przywozu obowiązują postanowienia niemieckiej ustawy o badaniu mięsa z 3 czerwca 1900 r. (R. G. Bl. str. 547). Przywóz może zatem odbywać się tylko w takim zakresie i do takiego czasu, jak to jest ogólnie dopuszczalne w myśl niemieckich postanowień o badaniu mięsa.
	2)	Przywóz wymaga osobnego zezwolenia weterynaryjne - policyjnego, które wygasa, o ile nie zrobiono zeń użytku w ciągu 3 miesięcy.
	3)	Świeże wątroby muszą pochodzić ze świń, które zostały poddane ubojowi w pozostających pod stałym nadzorem lekarsko-weterynaryjnym rzeźniach publicznych lub eksportowych, dopuszczonych przez Rząd Polski dla wywozu bitych świń do Niemiec stosownie do IV. 3 załącznika C.
wzór d1	4)	Na przywożone świeże wątroby wieprzowe należy dostarczyć urzędowe lekarsko - weterynaryjne świadectwa zdrowia, wystawione w dwóch językach, według brzmienia załączonego wzoru d1. Świadectwa te winny być wystawiane na podstawie świadectw miejsca pochodzenia, przedstawionych przy uboju.
	5)	Podłogi wagonów kolejowych, które będą w Niemczech używane do transportów świeżych wątrób, muszą być tak uszczelnione, by sok mięsny nie mógł przez nie z wagonu wyciekać.
IV. b)	Narządy zwierzęce o wewnętrznym wydzielaniu, pochodzące ze zwierząt rzeźnych, przeznaczone do wytwarzania preparatów organoterapeutycznych.
	Do przywozu będą dopuszczone pod niżej przytoczonymi warunkami następujące narządy wewnętrzne: tarczyce - glandulae-thyreoideae, gruczoły przytarczowe (Epithel Körperchen) - glandulae parathyreoideae, gruczoły nadnerkówe - glandulae suprarenales, jądra - testes, jajniki- ovaria, przysadka mózgowa - hypophysis cerebri, szyszynka - epiphysis cerebri, trzustka-pancreas, grasica- thymus, śledziona-lien, wątroba świni - hepar suis.
	1)	Przywóz wymaga osobnego zezwolenia weterynaryjno - policyjnego, które wygasa, o ile nie zrobiono zeń użytku w ciągu 3 miesięcy.
	2)	Narządy muszą pochodzić ze zwierząt w pełni sił, poddanych ubojowi w rzeźniach publicznych lub eksportowych, specjalnie do tego dopuszczonych przez Rząd Polski, pozostających pod stałym nadzorem lekarsko - weterynaryjnym. Spis dopuszczonych zakładów rzeźniczych i rzeźni eksportowych Rząd Polski zakomunikuje Rządowi Niemieckiemu; również ewentualne późniejsze zmiany spisu będą każdorazowo komunikowane.
wzór d2	3)	Na narządy należy dostarczyć urzędowe lekarsko - weterynaryjne świadectwo zdrowia, wystawione w dwóch językach, według brzmienia załączonego wzoru d2.
	4)	Dla przywozu obowiązują przepisy § 29 postanowień wykonawczych D do niemieckiej ustawy o badaniu mięsa, dotyczące uniemożliwienia spożycia przez ludzi. Przywóz może jednak odbywać się tylko przez punkty wejściowe, w których znajdują się stacje badania mięsa zagranicznego. Tym stacjom należy przedstawić narządy wraz z urzędowymi lekarsko-weterynaryjnymi świadectwami zdrowia.
	5)	Narządy nie mogą być wprowadzane w stanie suchym sproszkowanym.
	6)	Przywóz narządów ma się odbywać w nieprzepuszczalnym i pewnym opakowaniu bezpośrednio do zakładów przetwórczych.

Wzór d^l.

Urzędowe lekarsko-weterynaryjne świadectwo zdrowia dla świeżych wątrób wieprzowych.

1) Ze strony urzędowego lekarza weterynaryjnego poświadcza się niniejszym, że przeznaczone do przywozu do Niemiec świeże wątroby wieprzowe w ilości ..... kg pochodzą ze świń, które zostały poddane ubojowi w rzeźni publicznej, pozostającej pod stałym nadzorem lekarza weterynaryjnego w .....*) w rzeźni eksportowej, pozostającej pod stałym nadzorem lekarza weterynaryjnego w ..... *), zostały zbadane przed i po uboju przez upoważnionych przez Państwo lekarzy weterynaryjnych i uznane za zdrowe.

2) Odnośne świnie pochodzą z miejscowości, w których pomór i zaraza świń nie panują i które, jak również ich okolica w promieniu 10 km są wolne od pryszczycy.

3) Świadectwo to zostało wystawione na podstawie świadectw miejsca pochodzenia, wydanych przez urzędy gminne.

............ dnia ....... 19 ..... r.

(Pieczęć służbowa]

Urzędowy lekarz weterynaryjny

.........................

______

*) Zbędne należy skreślić.

Wzór d

Urzędowe lekarsko-weterynaryjne świadectwo zdrowia narządów zwierzęcych o wewnętrznym wydzielaniu ze zwierząt rzeźnych, przeznaczonych do wytwarzania preparatów organoterapeutycznych.

1) Ze strony urzędowego lekarza weterynaryjnego poświadcza się niniejszym, że przeznaczone do przywozu do Niemiec narządy zwierzęce o wewnętrznym wydzielaniu w ilości ..... kg, pochodzą ze zwierząt w pełni sił, które zostały poddane ubojowi w rzeźni publicznej, pozostającej pod stałym nadzorem lekarza weterynaryjnego w .....*), w rzeźni eksportowej, pozostającej pod stałym nadzorem lekarza weterynaryjnego w ..... *), zostały zbadane przed i po uboju przez upoważnionych do tego przez Państwo lekarzy weterynaryjnych i uznane za zdrowe.

2) Narządy do chwili ich zapakowania oraz w czasie pakowania nie zetknęły się ani pośrednio ani bezpośrednio z zarażonymi lub podejrzanymi o zarazę zwierzętami, częściami zwierząt lub przedmiotami.

............ dnia ....... 19 ..... r.

(Pieczęć służbowa]

Urzędowy lekarz weterynaryjny

.........................

______

*) Zbędne należy skreślić.

Protokół końcowy.

Protokół końcowy do załącznika A i do załącznika B Układu Gospodarczego między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką z dnia 4 listopada 1935 r. otrzymuje następujące brzmienie:

Do załącznika A.

Do pozycji t. c. z 103.

1) Pod nazwą bydła nizinnego czarno-srokatego rozumie się bydło czarno-białe, rasy mlecznej, czystej hodowli z nadbrzeżnych okolic mórz Północnego i Bałtyckiego.

2) Istnieje zgoda co do tego, że przeciętna ilość bydła zarodowego sprowadzonego z polskiego obszaru celnego do niemieckiego obszaru celnego w latach 1931, 1932 i 1933 wynosi 2.353 sztuk.

3) Zastosowanie konwencyjnej zniżki celnej jest uzależnione od przedstawienia przy odprawie do wolnego obrotu przez nadawcę bydła zarodowego, świadectwa, w którym zostanie stwierdzone, że chodzi o czarno-srokate bydło nizinne oraz, że bydło to nadaje się do celów hodowlanych. Władze niemieckie są uprawnione do sprawdzenia ścisłości danych, wymienionych w świadectwie.

Obydwa Rządy porozumieją się co do tego, Jakie instytucje upoważnione zostaną do wystawiania świadectw oraz co do formy tych świadectw.

Do załącznika B.

1) Do poz. 272 p. 1.

Z ustalonej konwencyjnej stawki celnej korzystać będzie piwo eksportowe monachijskie, norymberskie, koburskie, kulmbachskie, würzburskie, dortmundzkie, wuppertalskie (elberfeldzkie), berlińskie i elblądzkie, pod warunkiem, że będzie zaopatrzone w zaświadczenie, wystawione przez Związek niemieckich browarów eksportowych i wizowane przez właściwy polski konsulat, stwierdzające, że piwo jest piwem eksportowym, wyprodukowanym w München, Nürnberg, Koburg, Kulmbach, Würzburg, Dortmund, Wuppertal, Berlin lub Elbing.

2) Do poz. 356.

Dla zastosowania cła konwencyjnego do estrów, obowiązującego na podstawie Układu handlowego polsko-angielskiego z dn. 27.11. 1935 r., należy złożyć w Urzędzie Celnym szczegółową fakturę z wyszczególnieniem dokładnych nazw chemicznych tych estrów. Faktura powinna być zaświadczona przez Wirtschaftsgruppe Chemische Industrie w Berlinie. Estry korzystające ze zniżek konwencyjnych mogą być sprowadzane jedynie przez Urzędy Celne: Warszawa, Bielsk, Łódź, Katowice, Kraków, Poznań, Gdynia i na terenie W. M. Gdańska: Leegetor, Post i Weichselbahnhof.

3) Do poz. 417.

Dla zastosowania ceł konwencyjnych-przewidzianych dla poz. 417 pp. 1 i 7 w układzie dodatkowym handlowym polsko-szwajcarskim z dn. 3.II. 1934 r. dla farb nierozpuszczalnych używanych do barwienia skór, należy złożyć w Urzędzie Celnym deklarację wytwórcy stwierdzającą, że chodzi o produkty przeznaczone do barwienia skór; odpowiednią deklarację winien również zło żyć odbiorca. Przy farbach z p. 2 w deklaracji wytwórcy powinno być równie; podane, iż zawartość barwnika organicznego wynosi 30 procent i mniej.

Deklaracja wytwórcy powinna być poświadczona przez właściwą niemiecką Izbę Przemysłowo - Handlową. Deklaracja odbiorcy powinna być poświadczona przez przemysłowo - administracyjne władze właściwego województwa.

4) Do poz. 1258.

Cła konwencyjne z umowy handlowej polsko-czeskosłowackiej z dn. 10.II.1934 r., będą stosowane do biżuterii nieprawdziwej jeżeli będzie załączone świadectwo, wystawione przez Izbę Przemysłowo-Handlową w Frankfurt n/M, Hagen i/W, Hanau, Heilbronn, Idar-Oberstein, Pforzheim lub Schwäbisch-Gmünd i wizowane przez właściwy konsulat polski, stwierdzające, że wymieniony towar został wyprodukowany na terenie działania danej Izby Przemysłowo-Handlowej.

Warszawa, dnia 20 lutego 1937 r.

UKŁAD

między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką w sprawie płatności za obroty towarowe (Polsko-Niemiecki Układ Rozrachunkowy).

Układ między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką w sprawie płatności za obroty towarowe (Polsko-Niemiecki Układ Rozrachunkowy) z dnia 4 listopada 1935 r. otrzymuje następujące brzmienie:

W celu uregulowania płatności za wzajemny obrót towarowy Rządy Polski i Niemiecki postanowiły co następuje:

Artykuł  1.

Płatności między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką, podlegające temu układowi, regulowane będą w Polsce wyłącznie za pośrednictwem Polskiego Instytutu Rozrachunkowego, w Niemczech wyłącznie za pośrednictwem Niemieckiej Kasy Rozrachunkowej (Deutsche Verrechnungskasse).

Artykuł  2.

Postanowieniom niniejszego układu podlegają, z zastrzeżeniem dalszych porozumień, następujące zobowiązania dłużników niemieckich wobec polskich wierzycieli oraz polskich dłużników wobec niemieckich wierzycieli;

1. Płatności wynikające z przywozu niemieckich towarów do Polski i z przywozu polskich towarów do Niemiec,

2. Prowizje i podróże handlowe,

3. Opłaty patentowe i licencje,

4. Koszty robocizny w obrocie uszlachetniającym i reparacyjnym,

5. Rabaty, bonifikaty i odszkodowania; mogą one być rozrachowywane bezpośrednio z należnościami towarowymi.

Artykuł  3.

Obustronny ruch tranzytowy nie podlega postanowieniom niniejszego układu.

Artykuł  4.

Płatności za obustronny transport morski nie podlegają postanowieniom niniejszego układu.

Artykuł  5.

Obrotem towarowym w myśl niniejszego układu jest:

a) przywóz polskich towarów do obszaru gospodarczego Niemiec; za towary polskie uważane będą takie towary, które są w Polsce wytworzone lub które według ustawodawstwa niemieckiego są uważane lub traktowane jako towary, polskie;

b) przywóz niemieckich towarów do obszaru Rzeczypospolitej Polskiej; za towary niemieckie uważane będą takie towary, które są W Niemczech wytworzone lub które według ustawodawstwa polskiego są uważane lub traktowane jako towary niemieckie.

Artykuł  6.

Dłużnicy, którzy stosownie do postanowień niniejszego układu uskuteczniają do Polski płatności w markach niemieckich, winni wpłacać kwoty dłużne, w dniu ich płatności na specjalne konto Polskiego Instytutu Rozrachunkowego w Niemieckiej Kasie Rozrachunkowej. Jeżeli zobowiązanie nie opiewa na marki niemieckie, to równowartość winna być obliczona w markach niemieckich po ostatnio znanym w chwili płatności średnim kursie urzędowym danej waluty, notowanym w Berlinie. Niemiecka Kasa Rozrachunkowa będzie stale komunikowała Polskiemu Instytutowi Rozrachunkowemu o kwotach wpłacanych w markach niemieckich.

Artykuł  7.

Dłużnicy, którzy stosownie do postanowień niniejszego układu uskuteczniają do Niemiec płatności w złotych, winni wpłacać kwoty dłużne w dniu ich płatności na specjalne konto Niemieckiej Kasy Rozrachunkowej w Polskim Instytucie Rozrachunkowym. Jeżeli zobowiązanie nie opiewa na złote, to równowartość winna być obliczona w złotych po ostatnio znanym w chwili płatności średnim kursie urzędowym danej waluty, notowanym w Warszawie, oraz wpłacona w złotych. Polski Instytut Rozrachunkowy będzie stale komunikował Niemieckiej Kasie Rozrachunkowej o kwotach wpłacanych w złotych.

Artykuł  8.

Polski Instytut Rozrachunkowy i Niemiecka Kasa Rozrachunkowa dokonywają wypłat wierzycielom po wpłynięciu kwot na konta specjalne powyższych instytucji.

Artykuł  9.

Straty kursowe i na procentach, które powstają przy wpłatach dokonywanych w ustalony sposób, mogą być zapłacone według postanowień niniejszego układu jedynie wtedy, o ile istnieje co do tego porozumienie między odnośnymi pływalnymi stronami, przeprowadzającymi tranzakcje.

Artykuł  10.

Polskiemu Instytutowi Rozrachunkowemu i Niemieckiej Kasie Rozrachunkowej pozostawia się ustalenie, w drodze obustronnego porozumienia, tych norm techniki płatności, jakie wydadzą im się konieczne.

Artykuł  11.

Wpłaty na konta specjalne Polskiego Instytutu Rozrachunkowego w Niemieckiej Kasie Rozrachunkowej mogą być dokonywane tytko na podstawie zezwoleń wymaganych przez niemieckie przepisy.

Urzędy nadzoru (Ueberwachungsstellen) wystawiają zaświadczenia dewizowe, które uprawniają do wpłaty w oznaczonych miesiącach, w ramach specjalnie ustalonego planu importowego, a mianowicie w wysokości, która odpowiada rozwojowi zarachować na dobro na koncie specjalnym Niemieckiej Kasy Rozrachunkowej w Polskim Instytucie Rozrachunkowym.

Wpłaty na specjalne konto Niemieckiej Kasy Rozrachunkowej w Polskim Instytucie Rozrachunkowym mogą być dokonywane tylko na podstawie zezwoleń, wymaganych przez polskie przepisy.

Artykuł  12.

Stosowanie niniejszego układu nadzorują Komisje Rządowe wymieniona w artykule 17 polsko-niemieckiej Umowy Gospodarczej z dnia 4 listopada 1935 r. w brzmieniu z dnia dzisiejszego.

Artykuł  13.

Obydwie Układające się Strony zobowiązują się do nadzorowania, w ramach ich ustawodawstw, aby importerzy i eksporterzy ich krajów dokonywali względnie przyjmowali płatności zgodnie z postanowieniami niniejszego układu i aby, w celu ominięcia rozrachunku, sprzedaż towarów z jednego kraju do drugiego nie następowała przez kraj trzeci.

Artykuł  14.

Prywatne transakcje kompensacyjne mogą być dopuszczone jedynie za zgodą obydwóch Komisji Rządowych.

O ile po obustronnym porozumieniu okaże się, że jest korzystnym dokonywać w dalszym ciągu płatności wynikających z istniejących już stosunków gospodarczych między Polską a Niemcami przez specjalne konta cudzoziemców (istniejące lub nowe), Rząd Niemiecki zastrzega sobie prawo ograniczenia tych płatności wyłącznie do obrotu towarowego.

Artykuł  15.

Obydwa Rządy są zgodne co do tego, za odprawa celna towarów polskich w myśl artykułu I drugiego rozporządzenia wykonawczego do niemieckiej ustawy o reglamentacji dewizowej z dnia 24 lipca 1935 r. następować będzie tylko w wypadku gdy importer niemiecki przedstawi zezwolenie na zapłatę, towarów (zaświadczenie dewizowe) wydane przez jeden z urzędów nadzoru (Ueberwachungsstelle) albo dokument zastępczy dopuszczony przez niemieckie przepisy dewizowe.

Artykuł  16.

Układ niniejszy stanowi część składową podpisanej dnia 4 listopada 1935 r. Umowy Gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką w brzmieniu z dzisiejszego dnia. W żadnym wypadku nie może układ niniejszy obowiązywać dłużej od wspomnianej wyżej Umowy.

Artykuł 19 wymienionej Umowy ma do niniejszego układu odpowiednie zastosowanie.

Artykuł  17.

O ile układ niniejszy przestanie obowiązywać, to zobowiązania powstałe przed dniem jego wygaśnięcia i podlegające rozrachunkowi będą jeszcze uregulowane w drodze płatności według postanowień niniejszego układu. Konta specjalne obu stron muszą być rozwikłane zgodnie z zasadami niniejszego układu. Obydwie Komisje Rządowe porozumieją się, co do szczegółów, przestrzegając interesów importerów i eksporterów obydwóch Stron.

Warszawa, dnia 20 lutego 1937 r.

1 Załącznik A zmieniony przez art. 1 Porozumieniadodatkowegodo umowy o przedłużeniu umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką z dnia 4 listopada 1935 r. (Dz.U.37.84.610) z dniem 8 grudnia 1937 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekstze względu na swą bezprzedmiotowość.

• Identyfikator: Dz.U.1937.14.93
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Rzesza Niemiecka-Polska. Umowa w sprawie przedłużenia umowy gospodarczej między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką z dnia 4 listopada 1935 r. Warszawa.1937.02.20.
• Data aktu: 20/02/1937
• Data ogłoszenia: 01/03/1937
• Data wejścia w życie: 01/03/1937