ZSRR-Polska. Konwencja o spławie materjałów drzewnych na rzekach granicznych, wraz z protokółem końcowym. Warszawa.1933.06.19.

KONWENCJA

między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o spławie materjałów drzewnych na rzekach granicznych, wraz z protokółem końcowym, podpisana w Warszawie, dnia 19 czerwca 1933 r. ¹

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dn. 5 marca 1934 r. - Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 210).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dziewiętnastego czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku została podpisana w Warszawie między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad Konwencja o spławie materjałów drzewnych na rzekach granicznych wraz z Protokółem końcowym, o następującem brzmieniu dosłownem:

KONWENCJA

między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o spławie materjałów drzewnych na rzekach granicznych.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej z jednej strony i

Centralny Komitet Wykonawczy Związku Socjalistycznych Republik Rad z drugiej strony,

pragnąc unormować spław materjałów drzewnych na granicznych odcinkach rzek dozwolony przepisem artykułu 2 Traktatu Pokoju, podpisanego w Rydze dnia 18 marca 1921 roku, postanowili zawrzeć niniejszą Konwencję i mianowali w tym celu swymi Pełnomocnikami:

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ:

Józefa BECKA, Ministra Spraw Zagranicznych,

CENTRALNY KOMITET WYKONAWCZY ZWIĄZKU SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:

Włodzimierza ALEKSANDROWICZA ANTONOWA - OWSIEJENKĘ, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego.

Wymienieni Pełnomocnicy po wzajemnem przedstawieniu swych pełnomocnictw, uznanych za wystarczające i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na postanowienia następujące:

Artykuł  1.

Przedsiębiorstwa państwowe, spółki, towarzystwa i obywatele każdej z Układających się Stron, mają prawo spławiać materjały drzewne na następujących odcinkach wód granicznych:

Na odcinku rzeki Dźwiny między słupami granicznemi od Nr. 0 do Nr. 76, rzeki Wilji między słupami granicznemi od Nr. 379 do Nr. 380, od Nr. 383 do Nr. 384, od Nr. 388 do Nr. 395, od Nr. 402 do Nr. 405, od Nr. 412 do Nr. 413 i od Nr. 417 do Nr. 419, rzeki Dźwinosy między słupami granicznemi od Nr. 400 do Nr. 402, rzeki Ilji między słupami granicznemi od Nr. 477 do Nr. 488, rzeki Moroczy między słupami granicznemi od Nr. 946 do Nr. 998 i od Nr. 1034 do Nr. 1048, rzeki Słuczy (dopływ Prypeci) między słupami granicznemi od Nr. 1048 do Nr. 1137, oraz rzeki Stwigi między słupami granicznemi od Nr. 1175 do Nr. 1176.1 od Nr. 1227 do Nr. 1238 przy zastosowaniu się do postanowień niniejszej Konwencji.

W razie życzenia, jednej z Układających się Stron dokonywania spławu na innych rzekach, stanowiących granicę państwową pomiędzy Rzecząpospolitą Polską i Z. S. R. R., kwestja zastosowania do takich rzek niniejszej Konwencji rozstrzyganą będzie w drodze dyplomatycznej.

Artykuł  2.

Każda z Układających się Stron wykonywa spław na podstawie ustaw i przepisów obowiązujących na jej obszarze, jeżeli niniejsza Konwencja nie zawiera osobnych postanowień w tym przedmiocie.

Artykuł  3.

Układające się Strony nie będą pobierały na rzekach granicznych żadnych opłat za użytkowanie drogi wodnej.

Artykuł  4.

Tratwy, znajdujące się na rzekach granicznych, powinny być zaopatrzone we flagi o barwach państwowych i numery.

Artykuł  5.

Wszelkie tratwy, jak również ich załogi powinny być zaopatrzone we właściwe dokumenty spławowe, ustanowione przepisami tego Państwa, z którego pochodzą.

Ponadto, załoga powinna posiadać dowody osobiste, wystawione przez właściwe władze.

Artykuł  6.

Spław na rzekach granicznych może być w zasadzie wykonywany w dzień.

W nocy tratwy powinny być zatrzymane i umocowane przy brzegu tego Państwa, z którego pochodzą, w miejscach zgóry oznaczonych i powinny być zaopatrzone w sygnały świetlne.

W wypadkach wyjątkowych, za obopólną zgodą pełnomocników (art. 17), spław może być wykonywany również w nocy.

Artykuł  7.

1) Spław na odcinkach granicznych rzek dozwolony jest wyłącznie w stanie wiązanym, tratwami spławianemi i kierowanemi siłą ludzką.

2) na odcinkach rzek Ilji i Dźwinosy spław może być dopuszczony luzem lub "ławkami".

Artykuł  8.

1) Spławiane tratwy winny być kierowane w miarę możności wzdłuż własnego brzegu, bez dopuszczania do zatorów, zatrzymań lub postojów w drodze. Zatrzymania się w drodze, postoje lub zatory mogą mieć miejsce tylko wskutek awaryj lub niemożności spławu z powodu ciemności lub mgły.

2) Tratwy i ich załogi wolne są od formalności paszportowych i celnych, jeżeli nie przybijają do brzegu drugiej Układającej się Strony, a ich załoga nie schodzi na ten brzeg.

Artykuł  9.

Załoga tratwy może schodzić na brzeg drugiej Układającej się Strony w razie grożącego niebezpieczeństwa z powodu siły wyższej (zniesienie tratwy przez burzę i wiatry do brzegu drugiego Państwa, rozbicie tratwy i osadzenie jej na mieliźnie przy tym brzegu), jak również w wyjątkowych wypadkach przewidzianych w artykule 18 punkt 7. Osoby, które w tym wypadku zeszły na brzeg drugiej Układającej się Strony, obowiązane są pozostawać w miejscu przybicia tratwy, przyczem wszelkie chodzenie ich wzdłuż brzegu lub wgłąb kraju jest zabronione. Również zabronione jest wyrąbywanie i niszczenie drzew lub krzaków rosnących na brzegu oraz uszkadzanie łąk.

Artykuł  10

1) O wszelkiem zatrzymaniu się tratew jednej z Układających się Stron u brzegu drugiej Układającej się Strony, straż graniczna tejże obowiązana jest zawiadomić niezwłocznie pełnomocnika (art. 17) swego Państwa, który ze swej strony niezwłocznie zawiadamia pełnomocnika tego Państwa, z którego obszaru pochodzące tratwy przybiły do brzegu lub zostały rozbite.

2) Pełnomocnik Układającej się Strony, której tratwy przybiły do brzegu drugiej Układającej się Strony, obowiązany jest niezwłocznie po otrzymaniu o tem wiadomości, o ile to jest niezbędne, przybyć do miejsca, gdzie się znajdują tratwy lub delegować tam swego przedstawiciela, w celu jak najrychlejszego podjęcia dalszego spławu tratew.

3) Wymieniony pełnomocnik ma prawo w razie konieczności, po uzgodnieniu sprawy z pełnomocnikiem drugiej Układającej się Strony, sprowadzić z brzegu swojego Państwa niezbędne dla likwidacji awarji materjały, narzędzia i robotników, którzy po wypełnieniu robót powinni niezwłocznie wrócić zpowrotem wraz z narzędziami i niezużytemi materjałami.

4) Tratwy, znajdujące się na brzegu drugiej z Układających się Stron, powinny niezwłocznie po przeminięciu zjawisk żywiołowych lub po zlikwidowaniu awarji wyruszyć w dalszą drogę wraz całą załogą. Załoga obowiązana jest przed wyruszeniem w drogę oczyścić miejsce postoju z drzazg, kory i innych odpadków, które się nagromadziły podczas tego postoju.

Artykuł  11.

Przeznaczone do spławu materjały drzewne powinny być wyraźnie ocechowane.

Artykuł  12.

Wszelkiego rodzaju budowle i zabezpieczenia, niezbędne do wykonywania spławu, mogą być tylko czasowego typu i powinny być usunięte po ukończeniu spławu.

Wznoszenie tych budowli i zabezpieczeń nie powinno przeszkadzać spławowi drugiej Układającej się Strony, naruszać lub zmieniać stanu rzek, jak również nie powinno naruszać praw użytkowania wody, gruntów i gospodarki rybnej drugiej Układającej się Strony.

Artykuł  13.

Załadowywanie i wyładowywanie spławianego drzewa w punktach końcowych, położonych na granicznych odcinkach wód powinno być dokonywane bez przerwy, w terminie jak najkrótszym, a to celem zapobieżenia nagromadzaniu się w tych punktach tratew, które mogą stworzyć zatory, lub spowodować zmianę istniejącego stanu rzeki.

Artykuł  14.

Wszelkiego rodzaju pozostałości po robotach przy spławie (drzazgi, kora, sęki, pręty i t. p.), a także pozostałe na brzegu kloce, powinny być zabezpieczone przed spłókaniem ich do rzeki; pozostałości te oraz pozostałe drewno i inne materjały winny być usunięte poza zasięg wielkich wód wiosennych.

Artykuł  15.

W razie zatargu, wynikającego wskutek uszkodzenia budowli lub szkód wyrządzonych posiadaczom gruntów przybrzeżnych jednej z Układających się Stron przez przybicie do brzegu lub wyładowywanie drzewa z tratew należących do drugiej Układającej się Strony, wysokość szkody ustala się i sprawę odszkodowania rozstrzyga się w trybie przewidzianym w Układzie o rozstrzyganiu zatargów granicznych, zawartym między Rzecząpospolitą Polską a Z. S. R. R. w Moskwie dn. 3 sierpnia 1925 r.

Artykuł  16.

Przekroczenia przepisów o spławie będą ścigane przez to Państwo, na którego obszarze zostały dokonane.

Przytrzymywanie osób obsługujących spław może mieć miejsce tylko w razie wyraźnie rozmyślnego przekroczenia przez nich postanowień niniejszej Konwencji albo rozmyślnego naruszenia granicy.

Artykuł  17.

Układające się Strony wyznaczą swych pełnomocników dla regulowania spławu, zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji. Nazwiska i imiona tych pełnomocników będą podane w drodze dyplomatycznej wraz ze wskazaniem miejsca ich stałego przebywania.

Artykuł  18.

1) Pełnomocnicy będą sobie podawali do wiadomości, najpóźniej do dnia 15 stycznia każdego roku, rozmiary zamierzonego w danym roku spławu i wykaz punktów początkowych i końcowych na granicznych odcinkach rzek.

2) Pełnomocnicy uzgodnią między sobą warunki i kolejność spławu na każdy rok, przyczem powinni oni dążyć do tego, aby każdej z Układających się Stron zapewnioną była możność dokonywania spławu w czasie jak najkrótszym, stosownie do charakteru danej rzeki.

3) Uzgodnienie to powinno być dokonane przed rozpoczęciem spławu najpóźniej do dnia 5 marca każdego roku. W braku zgody sprawa zostaje skierowana do rozstrzygnięcia w drodze dyplomatycznej. Jeżeli rozstrzygnięcie w drodze dyplomatycznej nie nastąpi do czasu rozpoczęcia spławu, wówczas spław będzie wykonywany w danym roku na warunkach roku poprzedniego.

4) Pełnomocnicy podają sobie wzajemnie do wiadomości przed rozpoczęciem spławu wzory cech wspomnianych w artykule 11.

5) Pełnomocnicy określają we wzajemnem porozumieniu miejsca wzniesienia budowli i zabezpieczeń wspomnianych w artykule 12.

6) Pełnomocnicy obu Układających się Stron będą się wzajemnie zawiadamiali o zakończeniu wszelkich robót spławnych i o oczyszczeniu pasa nadbrzeżnego.

7) Pełnomocnicy obu Układających się Stron, co najmniej na dwa tygodnie naprzód, będą podawać sobie wzajemnie do wiadomości miejsca, w których holowanie tratew lub obsługa spławu luzem i "ławkami" będą wykonywane ze ścieżek holowniczych drugiej Układającej się Strony.

8) Pełnomocnicy uzgadniają wspólnie i rozstrzygają również wszelkie inne sprawy, odnoszące się do spławu i wymagające wspólnego uregulowania.

Artykuł  19.

Wszelkie roboty, mające na celu oczyszczanie i regulowanie granicznych odcinków rzek dla polepszenia warunków spławu, jak również wykonanie w tymże celu wszelkiego rodzaju budowli wodnych (groble, tamy i t. p.), mogą być uskuteczniane tylko w myśl Układu o stosunkach prawnych na granicy państwowej, podpisanego w Moskwie dnia 10 kwietnia 1932 roku, między Rzecząpospolitą Polską i Z. S. R. R.

Władze obu Układających się Stron winny okazywać wszelką pomoc pełnomocnikom do spraw spławu przy pełnieniu przez nich obowiązków służbowych, a zwłaszcza w razie awaryj.

Artykuł  20.

Konwencja niniejsza została zawarta na przeciąg lat pięciu.

Jeżeli żadna z Układających się Stron na sześć miesięcy przed upływem terminu ważności Konwencji niniejszej nie wypowie jej lub nie zaproponuje wprowadzenia do niej zmian, Konwencja będzie obowiązywała automatycznie na tych samych zasadach na każdy następny okres pięcioletni.

Artykuł  21.

Niniejsza Konwencja sporządzona w dwóch egzemplarzach każdy w języku polskim i rosyjskim, przyczem oba egzemplarze uważa się za oryginały i oba jej teksty za autentyczne.

Konwencja niniejsza podlega ratyfikacji. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych dokonana będzie w Moskwie. Konwencja wchodzi w życie trzydziestego dnia po tej wymianie.

Na dowód powyższego Pełnomocnicy obu Układających się Stron podpisali niniejszą Konwencję i wycisnęli na niej swe pieczęcie.

Sporządzono w Warszawie, dnia dziewiętnastego czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku.

(-) J. Beck

L. S.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

Przy podpisaniu w dniu dzisiejszym Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o spławie materjałów drzewnych na rzekach granicznych, Pełnomocnicy Rzeczypospolitej Polskiej i Z. S. R. R. zgodzili się na to, co następuje:

I.

Do art. 15 Konwencji.

Ponieważ Układ o rozstrzyganiu zatargów granicznych, zawarty między Rzecząpospolitą Polską a Z. S. R. R. dnia 3 sierpnia 1925 r. zostaje zastąpiony przez nowy Układ, podpisany w Moskwie dnia 3 czerwca 1933 roku, Układ z roku 1925 utraci swą moc w chwili wejścia w życie Układu nowego z 1933 r., który od tej chwili będzie stosowany.

II.

W sprawie tymczasowego stosowania postanowień niniejszej Konwencji aż do chwili wejścia jej ważycie, stosownie do art. 21, Układające się Strony wymienią noty po jej podpisaniu.

III.

Z chwilą wprowadzenia w życie Konwencji niniejszej, wszystkie istniejące obecnie lokalne umowy o spławie na poszczególnych granicznych odcinkach rzek tracą swą moc obowiązującą.

Niniejszy Protokół Końcowy, stanowiący nierozdzielną część podpisanej w dniu dzisiejszym Konwencji, sporządzono i podpisano w Warszawie dnia 19 czerwca 1933 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przyczem obydwa egzemplarze uważa się za oryginały i oba jego teksty za autentyczne.

(-) J. Beck

L. S.

Zaznajomiwszy się z powyższą Konwencją i Protokółem Końcowym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 12 maja 1934 r.

1 Z dniem 5 lipca 1934 r. nin. Konwencja została uzupełniona przez Protokół dodatkowy z dnia 9 lipca 1933 r. (Dz.U.34.58.507).

• Identyfikator: Dz.U.1934.58.506
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: ZSRR-Polska. Konwencja o spławie materjałów drzewnych na rzekach granicznych, wraz z protokółem końcowym. Warszawa.1933.06.19.
• Data aktu: 19/06/1933
• Data ogłoszenia: 05/07/1934
• Data wejścia w życie: 05/07/1934