Włochy-Polska. Konwencja weterynaryjna. Rzym.1930.07.22.

KONWENCJA WETERYNARYJNA

między Polska a Włochami, podpisana w Rzymie dn. 22 lipca 1930 r.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dn. 17 marca 1931 r. - Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 270).

Przykład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dwudziestego drugiego lipca tysiąc dziewięćset trzydziestego roku podpisana została w Rzymie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Rządem Królestwa Włoskiego konwencja weterynaryjna wraz z protokółem podpisania o następującem brzmieniu dosłownem:

KONWENCJA WETERYNARYJNA

miedzy Polską a Włochami.

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

I

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL WŁOCH,

uznawszy konieczność zawarcia konwencji weterynaryjnej, mającej na celu ułatwić miedzy obydwoma krajami możliwie w jak najszerszym zakresie z zabezpieczeniem przytem ochrony ich żywotnych interesów, wzajemny obrót zwierzętami, ich produktami, jak również materjaiami i przedmiotami, mogącemi służyć za nośnik zarazy, mianowali swymi odnośnymi pełnomocnikami:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej,

J.E. Stefana PRZEZDZIECKIEGO, ambasadora Polski w Rzymie,

Jego Królewska Mość Kroi Włoch,

J. E. Amedeo FANI, podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych,

którzy, po zakomunikowaniu sobie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre j w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  pierwszy.

Przywóz z obszaru jednej z Układających się Stron na obszar drugiej Strony zwierząt, surowych produktów zwierzęcych, jak również materjałów lub przedmiotów, mogących być nośnikami zaraźliwych chorób, może być ograniczony do pewnych punktów granicznych.

Wysokie Układające się Strony, przed wejściem W życie niniejszej konwencji, podadzą sobie do wiadomości wykaz biur celnych, otwartych dla przywozu zwierząt oraz produktów, materjałów i przedmiotów, o których mowa.

Strony zobowiązują się zorganizować służbę w tych urzędach tak, by odpowiadała potrzebom handlowym. Strony będą sobie również komunikowały we właściwym czasie o wszelkich zmianach, wprowadzanych do wymienionego wykazu.

Artykuł  2.

Zwierzęta, wymienione w art. 1, obejmują osobniki gatunków koni, osłów i ich krzyżowań, bydła rogatego, owiec, kóz, świń, jako też i drobiu.

Artykuł  3.

Przywóz zwierząt wymienionych wyżej w art. 2, produktów pochodzących z tych zwierząt oraz materjałów i przedmiotów, mogących być nośnikami zaraźliwej choroby, nie będzie przedmiotem żadnego uprzedniego zezwolenia.

Artykuł  4.

Zwierzęta importowane będą poddane badaniu sanitarnemu przez państwowego, lub przez państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego w warunkach, ustalonych przez państwo przeznaczenia.

Zwierzęta winny być zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia i zdrowia, wskazujące miejsce pochodzenia i miejsce przeznaczenia zwierząt.

Świadectwo winno stwierdzić, że gmina pochodzenia i obszar, przez który zwierzęta doprowadzone zostały do miejsca załadowania do wagonów lub statków, są wolne od zaraźliwych chorób, podlegających obowiązkowi zgłoszenia. Ponadto winno ono zawierać oświadczenie, wydane przez państwowego lub należycie upoważnionego przez państwo lekarza weterynaryjnego, stwierdzające, że zwierzęta były zdrowe w chwili załadowania.

Świadectwo przewidziane dla wywozu zwierząt, mogących przenieść:

a) księgosusz i zarazę, płucną bydła rogatego,

b) zarazę stadniczą, zarazę świń, pomór świń i ospę owczą,

c) pryszczycę i pomór drobiu,

nie będzie wydawane, o ile chodzi o zwierzęta wrażliwe na daną chorobę, jak tylko w wypadku, jeśli choroby wyżej wymienione nie pojawiły się ani w gminie pochodzenia ani w gminach sąsiednich, dla chorób, wymienionych pod literą a) co najmniej od 6 miesięcy, pod literą b) co najmniej od 40 dni, pod literą c) co najmniej od 30 dni.

Stwierdzenie pojedynczych wypadków wąglika, szelestnicy, nosacizny, różycy, zarazy dziczyzny bydła rogatego i świń, jako też świerzbu, nie stanie na przeszkodzie do wystawienia świadectwa z wyjątkiem świadectw dla zwierząt pochodzących z zagród lub miejscowości poddanych nadzorowi weterynaryjnemu stosownie do przepisów państwa eksportującego.

Dla zwierząt jednokopytowych i dla bydła rogatego świadectwa winny być jednostkowe wzór 1). Dla zwierząt, należących do gatunków owiec, kóz, świń oraz dla drobiu - świadectwa będą zbiorowe (wzór 2); lecz to samo świadectwo może odnosić się wyłącznie do zwierząt tego samego gatunku, przeznaczonych dla tego samego odbiorcy i objętych tym samym transportem.

Ważność świadectwa ustala się na 10 dni. Jeżeli ten termin upływa podczas transportu na obszarze kraju eksportującego, winny zwierzęta, celem przedłużenia ważności świadectwa na dalszy termin 10 dni, być poddane ponownemu badaniu państwowego lub należycie w tym celu upoważnionego przez państwo lekarza weterynaryjnego, a wynik tego badania winien być zamieszczony na świadectwie. Jeśli natomiast termin ważności upłynie podczas przewozu zwierząt przez obszar państwa trzeciego, ważność świadectwa winna być uważana za przedłużoną aż do przybycia zwierząt na granicę państwa przeznaczenia.

Przypadki śmierci wypadkowej, spowodowane przyczyną wykluczającą jakąkolwiek zaraźliwą chorobę, które mogłyby zdarzyć się podczas przewozu, przed przybyciem do wejściowego urzędu celnego kraju przeznaczenia, i stwierdzone przez właściwą władzę weterynaryjną, zostaną zaznaczone w świadectwach miejsca pochodzenia i zdrowia, w które są zaopatrzone zwierzęta.

Powołane świadectwa będą wystawiane podług wzoru dołączonego do niniejszej konwencji (wzory Nr. 1 i Nr. 2).

Artykuł  5.

Celem dopuszczenia do przywozu-mięso świeże, mrożone, stężone lub konserwowane w inny sposób, smalec, słonina i wszelkie produkty mięsne, przeznaczone do spożycia, winny być zaopatrzone w świadectwo, wystawione przez państwowego lub należycie przez państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego (wzór 3 załączony do niniejszej konwencji), stwierdzające, że zwierzęta, z. których te produkty pochodzą, były poddane badaniu weterynaryjnemu przed ubojem i po uboju oraz, że mięso było uznane za zdrowe i zdatne do spożycia ludzkiego.

Dla mięsa wieprzowego lub przetworów z mięsa wieprzowego, pochodzących z Polski, świadectwo będzie stwierdzać, że mięso to zostało poddane badaniu na włośnie z wynikiem ujemnym.

Dla mięsa konserwowanego lub przyrządzonego świadectwo winno nadto stwierdzać, że mięso to nie zawiera żadnej substancji, której używanie jest zakazane przez przepisy państwa przeznaczenia.

Mięso świeże lub konserwowane zapomocą jednego z zabiegów chłodniczych winno być przedstawione do kontroli weterynaryjnej przy przywozie w następujących warunkach:

a) mięso wołu: całe zwierzęta, skóra ściągnięta lub nie, podzielone na połowy lub ćwiartki;

b) mięso owcy i kozy: całe zwierzęta, skóra ściągnięta lub nie, lub podzielone na połowy;

c) mięso świni: całe zwierzęta lub podzielone na połowy, z sadłem lub bez; sadło może być przywożone oddzielnie.

Wyjęcie (wycięcie jakiejkolwiek części lub zeskrobanie błon surowiczych), jako też usunięcie gruczołów chłonnych pociąga za sobą cofnięcie mięsa w każdym wypadku.

Artykuł  6.

Surowe produkty zwierzęce mogą być poddane w państwie przywożącem badaniu weterynaryjnemu. Będą one zaopatrzone w świadectwo (którego wzór jest załączony do niniejszej konwencji, załącznik 4), wystawione przez państwowego lub należycie przez państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego, pozwalające na stwierdzenie ich tożsamości i stwierdzające, że produkty te pochodzą ze zwierząt wolnych od zaraźliwych chorób.

Świadectwo nie będzie wymagane dla produktów, które poddane zostały zabiegowi, uważanemu za dający dostateczne zabezpieczenie z punktu widzenia profilaksji weterynaryjnej (wysuszenie, solenie, poddanie działaniu arszenniku lub innych środków, pranie antyseptyczne, poddanie działaniu pary, odkażenie etc.).

Również będą dopuszczane bez świadectwa i nie będą poddawane ograniczeniom ze względów policji weterynaryjnej: suche skóry zwierząt i dzikich królików; wełna myta w sposób przemysłowy; odpadki wełny i wełna pochodząca z garbarni; pióra wszelkiego rodzaju, opakowane w szczelne worki; jelita, gardziele, żołądki, pęcherze suszone lub solone, odpowiednio opakowane lub umieszczone w skrzyniach lub zamkniętych beczułkach; wywapnione odpadki skór; sierść zwierząt zupełnie wysuszona, wygotowana lub wywapniona; rogi, kopyta, racice, kości, wszystko odtłuszczone, wygotowane lub wysuszone i pozbawione części miękkich; jaja, mleko i produkty mleczne, wytopiony łój, wytopiony tłuszcz wieprzowy, odpadki z wytopionych tłuszczów zwierzęcych, o ile zostały zdenaturowane w sposób uniemożliwiający ich użycie do spożycia ludzkiego.

Artykuł  7.

W razie stwierdzenia na granicy w transporcie zwierząt pochodzących z obszaru drugiej Układającej się Strony, zaraźliwej choroby, podlegającej obowiązkowi zgłoszenia w kraju importującym, zwierzęta chore, zwierzęta zarażone i zwierzęta podejrzane o chorobę, będą poddane pod nadzór służby weterynaryjnej kraju importującego. Służba ta jest w pełni upoważniona do zażądania., aby te zwierzęta zostały poddane, na koszt importera, ubojowi, albo na granicy lub by zostały wysłane do rzeźni wyznaczonej w tym celu lub do zastosowania środków, które będzie uważała za odpowiednie. Co się tyczy zużytkowania mięsa i produktów pochodzących ze zwierząt poddanych ubojowi w powyższych warunkach, to zastosuje się postępowanie, obowiązujące w kraju impertującym względem zwierząt pochodzenia krajowego.

W każdym wypadku i w każdej chwili właściciel będzie mógł zażądać poddania ubojowi wszystkich lub części zwierząt, znajdujących się pod kontrolą weterynaryjną.

Graniczny lekarz weterynaryjny zamieści na świadectwie miejsca pochodzenia i zdrowia, w które zwierzęta są zaopatrzone, powód, dla którego zwierzęta zostały przeznaczone na ubój lub oddane pod nadzór weterynaryjny, i podpisze swą deklarację; świadectwo to wraz z protokółem, dotyczącym stwierdzonych okoliczności i wydanych zarządzeń, będzie przesłane przez wymienionego lekarza weterynaryjnego centralnej władzy weterynaryjnej jego kraju; władza ta powiadomi o powyższem kraj pochodzenia.

Stwierdzenie jednej z zaraźliwych chorób, podlegających obowiązkowi zgłoszenia, po wprowadzeniu zwierząt na obszar państwa przeznaczenia, będzie dokonane protokolarnie przez państwowego lub przez państwo należycie upoważnionego lekarza weterynaryjnego; treść tego protokółu będzie natychmiast podana do wiadomości przez właściwą władzę weterynaryjną centralnej władzy weterynaryjnej państwa pochodzenia.

Artykuł  8.

W razie stwierdzenia księgosuszu na obszarze jednej z Wysokich Układających się Stron, drugiej Stronie służyć będzie prawo zakazania lub ograniczenia na czas trwania niebezpieczeństwa zarazy przywozu zwierząt przeżuwających, świń, produktów pochodzenia zwierzęcego i, w ogólności, wszelkich produktów mogących służyć jako nośnik zarazy.

Artykuł  9.

Jeśli wskutek obrotu zwierzętami została zawleczona jedna z zaraźliwych chorób, która podlega obowiązkowi zgłoszenia w kraju przeznaczenia, z obszaru jednej z Wysokich Układających się Stron na obszar drugiej Strony, albo jeżeli jedna z tych chorób jest rozpowszechniona w groźny sposób na obszarze jednej Strony, drugiej Stronie służy prawo na czas trwania niebezpieczeństwa zarazy ograniczenia lub zamknięcia przywozu zwierząt, należących do gatunków narażonych na chorobę, a pochodzących z obszarów objętych chorobą lub zagrożonych. W tych samych warunkach ograniczenie lub zakaz przywozu będą mogły być rozciągnięte na produkty pochodzenia zwierzęcego i na materjały i przedmioty mogące być nośnikiem zarazy.

Te ograniczenia lub zakazy przywozu mogą być stosowane wyłącznie do obszarów objętych choroba i do obszarów graniczących. Przez obszar rozumie się: we Włoszech - prowincje, a w Polsce - powiaty.

Przywóz nie może być zakazany w wypadku wąglika, szelestnicy, zarazy dziczyzny i bydła rogatego, wścieklizny, nosacizny, różycy, gruźlicy i świerzbu.

Czasokres trwania niebezpieczeństwa zarazy dla chorób wymienionych w artykule 4 pod literami a, b, c, z wyjątkiem księgosuszu, ogranicza się do czasokresów przewidzianych w tymże artykule. Czasokres ten będzie obliczany od dnia urzędowego oświadczenia, które ustali wygaśnięcie choroby.

Artykuł  10.

Każda z Wysokich Układających się Stron zobowiązuje się ogłaszać 1 i 15 każdego miesiąca biuletyn o stanie sanitarno-weterynaryjnym. Biuletyn ten, zaraz po ogłoszeniu, będzie bezpośrednio przesyłany drugiej Układającej się Stronie; będzie on redagowany w sposób jednolity i tak, by dawał ścisłe wiadomości o stanie sanitarnym bydła w poszczególnych częściach kraju.

Artykuł  11.

Jeżeli na obszarze jednej z Wysokich Układających się Stron zostanie stwierdzony księgosusz, zaraza płucna bydła rogatego, zaraza stadnicza zwierząt jednokopytowych albo pryszczyca w formie ostrej z wysoką śmiertelnością, centralna władza weterynaryjna drugiej Układającej się Strony będzie niezwłocznie i bezpośrednio powiadomiona w drodze telegraficznej.

Artykuł  12.

Jeżeli między obydwiema Wysokiemi Układającemi się Stronami wyniknie spór, dotyczący stosowania niniejszej konwencji, przystąpi się, na żądanie jednej ze Stron, do powołania mieszanej komisji, której zdanie będzie bezstronnie wzięte pod uwagę przy mającej nastąpić decyzji.

Każda z Wysokich Układających się Stron zamianuje dwóch członków celem wzięcia udziału w komisji, której przysługuje prawo powołania 5-go członka, w wypadku, gdyby porozumienie nie dało się osiągnąć.

Podczas pierwszego zebrania, wymagającego powołania 5-go członka, będzie ten ostatni wybrany z pośród obywateli jednej z Układających się Stron, wskazanej losem; na zebraniu następnem będzie wybrany z pośród obywateli drugiej Strony i t. d. naprzemian.

Artykuł  13.

Niniejsza konwencja będzie ratyfikowana. Dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Rzymie w możliwie krótkim czasie.

Konwencja wejdzie w życie w 15 dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i będzie obowiązywała do chwili wygaśnięcia konwencji handlowej włosko-polskiej z dnia 12 maja 1922 r.

NA DOWÓD CZEGO, pełnomocnicy wyżej wymienieni podpisali niniejszą konwencję i wycisnęli na niej swe pieczęcie.

Sporządzono w Rzymie w podwójnym egzemplarzu dnia 22 lipca 1930 roku.

Wzór 1.

Powiat ............... gmina ............

ŚWIADECTWO POCHODZENIA I ZDROWIA DLA ZWIERZĄT.

(ważne dla zwierzęcia należącego do gatunku jedno-kopytowych

lub bydła rogatego w ciągu 10 dni od daty wystawienia

niniejszego świadectwa).

Podpisany ....................................................

(nazwisko i stanowisko służbowe państwowego lub przez

państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego).

poświadcza, że zbadał dnia ...................................

(data badania wypisana słownie).

Zwierzę ......................................................

którego opis następuje:

Opisanie zwierzęcia:	Wskazówki:
1. Gatunek:	1. Nazwisko, imię i miejsce zamieszkania nadawcy zwierzęcia:
2. Płeć:	2. Miejsce pochodzenia zwierzęcia:
3. Maść:	3. Nazwisko, imię i miejsce zamieszkania odbiorcy:
4. Szczególne znaki:	4. Miejsce przeznaczenia wraz z podaniem stacji wyładowania:

i że uznał to zwierzę za zdrowe i wolne od wszelkiej zaraźliwej choroby w chwili załadowania oraz że niema ani w gminie pochodzenia, ani w gminach sąsiednich, ani też w miejscowościach, przez które zwierzę doprowadzone było do załadowania na kolej lub statek, żadnego wypadku zaraźliwej choroby.

Zarazem poświadczam, że nie było ani w gminie pochodzenia, ani w gminach sąsiednich:

a) co najmniej od 6 miesięcy: księgosuszu i zarazy płucnej bydła rogatego;

b) co najmniej od 40 dni: zarazy stadniczej, pomoru, zarazy świń i ospy owczej;

c) co najmniej od 21 dni: pryszczycy i cholery drobiu.

Ograniczenia te odnoszą się, przy każdej chorobie, do gatunków zwierząt wrażliwych na daną chorobę.

Sporządzono w ............................ dnia

(data wyrażona słownie)

Stempel lub pieczęć

Urzędowa.

..............................

(Podpis państwowego lub przez

państwo upoważnionego

lekarza weterynaryjnego).

PRZEDŁUŻENIE WAŻNOŚCI.

Widziane z uwagi na przedłużenie ważności na 10 dni. Zwierzę

zostało w dniu dzisiejszym zbadane i uznane za wolne od

wszelkiej zaraźliwej choroby.

Sporządzono w .................................... dnia

(data wyrażona słownie)

Stempel lub pieczęć

Urzędowa.

..............................

(Podpis państwowego lub przez

państwo upoważnionego

lekarza weterynaryjnego).

Wzór 2.

Powiat ............... gmina ............

ŚWIADECTWO POCHODZENIA I ZDROWIA DLA ZWIERZĄT.

Świadectwo pochodzenia i zdrowia dla przesyłki zwierząt

przeznaczonych dla jednego odbiorcy (ważne dla przesyłki

zwierząt tego samego gatunku: owiec, kóz, świń, ptactwa

domowego w ciągu 10 dni od dnia wystawienia niniejszego

świadectwa).

Podpisany ....................................................

(nazwisko i stanowisko służbowe państwowego lub

przez państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego).

poświadcza, że zbadał dnia ...................................

(data badania wypisana słownie).

zwierzęta ....................................................

których opis następuje.

Opisanie zwierząt:	Wskazówki:
1. Gatunek:	1. Nazwisko, imię i miejsce zamieszkania nadawcy zwierząt:
2. Rasa:	2. Miejsce pochodzenia zwierząt:
3. Liczba zwierząt:	3. Nazwisko, imię i miejsce zamieszkania odbiorcy:
(wypisana słownie)
	4. Miejsce przeznaczenia wraz z podaniem stacji wyładowania:

i że uznał te zwierzęta za zdrowe i wolne od wszelkiej zaraźliwej choroby w chwili załadowania oraz że niema ani w gminie pochodzenia, ani w gminach sąsiednich, ani też w miejscowościach, przez które zwierzęta doprowadzone były do załadowania na kolej lub statek, żadnego wypadku zaraźliwej choroby.

Zarazem poświadczam, że nie było ani w gminie pochodzenia, ani w gminach sąsiednich:

a) co najmniej od 6 miesięcy: księgosuszu i zarazy płucnej bydła rogatego;

b) co najmniej od 40 dni: zarazy stadniczej, pomoru, zarazy świń i ospy owczej;

c) co najmniej od 21 dni: pryszczycy i cholery drobiu.

Ograniczenia te odnoszą się, przy każdej chorobie, do gatunków zwierząt wrażliwych na daną chorobę.

Sporządzono w .................................... dnia

(data wyrażona słownie)

Stempel lub pieczęć

Urzędowa.

..............................

(Podpis państwowego lub przez

państwo upoważnionego

lekarza weterynaryjnego).

PRZEDŁUŻENIE WAŻNOŚCI.

Widziane z uwagi na przedłużenie ważności na 10 dni. Zwierzęta

zostały w dniu dzisiejszym zbadane i uznane za wolne od

wszelkiej zaraźliwej choroby.

Sporządzono w .................................... dnia

(data wyrażona słownie)

Stempel lub pieczęć

Urzędowa.

..............................

(Podpis państwowego lub przez

państwo upoważnionego

lekarza weterynaryjnego).

Wzór 3.

Powiat ............... gmina ............

ŚWIADECTWO POCHODZENIA I ZDROWOTNOŚCI DLA MIĘSA I WYROBÓW MIĘSNYCH

Podpisany ....................................................

(nazwisko i stanowisko urzędowe państwowego lub

przez państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego).

poświadcza, że mięso - wyroby mięsne - których opisanie

następuje:

(waga)

(rodzaj towaru)

oznakowane, jak następuje: ...................................

wysłane z ....................................................

(miejscowość wysłania)

przez ........................................................

(nazwisko i adres wysyłającego)

i przeznaczone do ............................................

(nazwisko i adres odbiorcy)

przewożone ...................................................

(rodzaj przesyłki, nazwa statku - przy przewozie statkiem)

pochodzi (ą) ze zwierząt poddanych przed ubojem i po uboju

badaniu weterynaryjnemu i że zostało (y) uznane za zdrowe i

zdatne do spożycia dla ludzi bez ograniczeń¹),

Sporządzono w .................................... dnia

(data wyrażona słownie)

Stempel lub pieczęć

Urzędowa.

..............................

(Podpis państwowego lub przez

państwo upoważnionego

lekarza weterynaryjnego).

______

¹⁾ Dla mięsa wieprzowego albo dla wyrobów z mięsa wieprzowego, pochodzących z Polski, świadectwo winno zawierać stwierdzenie, że wykonano badanie na wiośnie z wynikiem ujemnym.

Wzór 4.

Powiat ............... gmina ............

ŚWIADECTWO WETERYNARYJNE DLA SUROWYCH PRODUKTÓW ZWIERZĘCYCH

Ja niżej podpisany ..........................................

(nazwisko i stanowisko urzędowe państwowego lub przez

państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego).

poświadczam, że wytwory pochodzenia zwierzęcego, których opisanie następuje:

(waga)

(rodzaj towaru)

oznakowane jak następuje:

wysłane do ...................................................

(miejscowość wysłania)

przez ........................................................

(nazwisko i adres wysyłającego)

i przeznaczone do ............................................

(nazwisko i adres odbiorcy)

przewożone ...................................................

(rodzaj transportu, nazwa statku - przy przewozie statkiem)

pochodzą w całości ze zwierząt uznanych za wolne od chorób

mogących się przenosić na człowieka lub zwierzęta za

pośrednictwem wymienionych produktów.

Sporządzono w .................................... dnia

(data wyrażona słownie)

Stempel lub pieczęć

Urzędowa.

..............................

(Podpis państwowego lub przez

państwo upoważnionego

lekarza weterynaryjnego).

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

W chwili przystąpienia do podpisania konwencji weterynaryjnej, zawartej w dniu dzisiejszym, niżej podpisani Pełnomocnicy, pragnąc sprecyzować i uzupełnić jej postanowienia, zgodzili się na to, co następuje:

1) Weterynaryjne środki zapobiegawcze, które każda z Wysokich Układających się Stron uzna za stosowne przedsięwziąć względem żywych zwierząt (włączając w to drób), zaopatrzonych w odnośne świadectwa i uznanych za zdrowe w chwili przekroczenia granicy, będą na ich własnym obszarze ograniczone do niezbędnego minimum.

2) W znaczeniu art. 7 będą uważane za podejrzane o zarażenie zwierzęta, które przebywały w tym samym wagonie, albo na tym samym statku ze zwierzętami choremi lub zarażonemi, takie zwierzęta, które zetknęły się podczas ładowania lub wyładowania ze zwierzętami choremi lub zarażonemi oraz takie, które były narażone pośrednio na zarażenie się przy przejściu przez miejsca nadbrzeża albo pomosty nie dezynfekowane etc.

3) Konie wyścigowe, konie, przeznaczone na konkursy lub zawody sportowe, mogą być dopuszczone do przywozu, jeśli zostały zaopatrzone zamiast w świadectwo miejsca pochodzenia i zdrowia, przewidziane w niniejszej konwencji-w świadectwo wystawione przez prezesów Towarzystw Hippicznych, uznanych przez państwo, i których wykaz będzie zakomunikowany drugiej Wysokiej Układającej się Stronie.

Świadectwo to winno być zaopatrzone w stempel i wizę Klubu albo Towarzystwa i winno zawierać nazwisko i miejsce zamieszkania właściciela, dokładne opisanie zwierzęcia, jego pochodzenie i miejsce przeznaczenia, jak również zaświadczenie lekarza weterynaryjnego zaświadczające dobry stan zdrowia zwierzęcia i stwierdzające, że zakład, z którego zwierzę pochodzi, jest wolny od zaraźliwych chorób.

4) Świadectwa wystawione zgodnie z niniejszą konwencją winny być sporządzone w języku państwa, które je wystawia, oraz winny być zaopatrzone w tłumaczenie na język drugiego państwa, zamieszczone między wierszami.

5) Dezynfekcja wagonów, które służyły do przewozu zwierząt, statków, miejsc załadowania na statki, kładek etc., wykonana wedle przepisów obowiązujących na obszarze jednaj z Wysokich Układających się Stron, będzie uważana za wystarczającą przez drugą Stronę.

6) Postanowienia niniejszej konwencji będą mieć zastosowanie względem zwierząt, pochodzących z obszarów Układających się Stron, a przeznaczonych do przewozu przez obszar jednej lub drugiej Strony, pod tym warunkiem, że państwo przeznaczenia zobowiąże się w żadnym wypadku nie cofnąć zwierząt wysłanych tranzytem. Gdyby tranzyt wymagał przewozu przez inne państwa, w takim razie zezwolenie na bezwarunkowe przyjęcie przesyłki do przewozu winno być uprzednio uzyskane od poszczególnych państw tranzytujących.

Przewóz świeżego mięsa, zakonserwowanego lub przyrządzonego, surowców pochodzenia zwierzęcego, przewożonych z obszaru jednej z Układających się Stron przez obszar drugiej Strony, koleją w wagonach zamkniętych i plombowanych albo na statkach, będzie dopuszczany pod temi samemi warunkami co przywóz i bez wymagania żadnego uprzedniego zobowiązania przyjęcia ze strony państw tranzytujących i ze strony państwa przeznaczenia,

7) Zaznacza się, że postanowienia niniejszej konwencji mogą być rozciągnięte, jeżeli zaszłaby potrzeba, przez nowy układ między Wysokiemi Układającemi się Stronami na inne choroby znane lub obecnie nieznane, a których zawleczenia możnaby się słusznie obawiać.

8) Pilne zawiadomienia dotyczące stosowania niniejszej konwencji mogą być wymieniane bezpośrednio przez centralne władze weterynaryjne każdej z Wysokich Układających się Stron; odpisy zawiadomień będą przesyłane drogą dyplomatyczną.

9) Niniejsza konwencja dotyczy wyłącznie obszarów metropolji Wysokich Układających się Stron.

10) Wiza konsularna nie jest wymagana dla świadectw, sporządzonych zgodnie z. niniejszą konwencją.

11) Co się tyczy opłat za badanie weterynaryjne na granicy, to obie Wysokie Układające się Strony będą stosowały względem siebie opłaty stosowane względem państwa najbardziej uprzywilejowanego.

12) W związku z postanowieniami przewidzianemi w art. 8 niniejszej konwencji postanawia się, że jeśli obszar jedne] z dwóch Wysokich Układających się Stron jest zagrożony przez istnienie księgo-suszu w państwach sąsiednich w promieniu 50 km od granicy, druga Strona będzie miała prawo zakazać, na czas trwania niebezpieczeństwa zarazy, przywóz zwierząt i produktów, mogących być nośnikiem zarazy, pochodzących z zagrożonego pasa granicznego szerokości 30 km wgłąb kraju wzdłuż wymienionej granicy, który w wyjątkowych okolicznościach będzie mógł być rozszerzony do 50 km. Szerokość tego pasa będzie mogła również być zmniejszona przez porozumienie między obydwiema Wysokiemi Układającemi się Stronami.

Przywóz drogą morską z obszaru jednej z Wysokich Układających się Stron na obszar drugiej będzie mógł być zakazany lub poddany obserwacji na specjalnych warunkach, w wypadku gdyby księgosusz istniał w promieniu 100 km naokoło portu lub portów, do których przybijał statek przewożący zwierzęta.

Niniejszy protokół, który będzie uważany przez obydwie Wysokie Układające się Strony za zatwierdzony i obowiązujący bez osobnej ratyfikacji przez sam fakt wymiany dokumentów ratyfikacyjnych konwencji, do której ten protokół się odnosi, został sporządzony w dwóch egzemplarzach w Rzymie, dnia 22 lipca 1930 roku.

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją i protokółem podpisania uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

NA DOWÓD CZEGO, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 1 maja 1931 r.

• Identyfikator: Dz.U.1931.65.535
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Włochy-Polska. Konwencja weterynaryjna. Rzym.1930.07.22.
• Data aktu: 22/07/1930
• Data ogłoszenia: 31/07/1931
• Data wejścia w życie: 04/07/1931