Węgry-Polska. Konwencja Handlowa. Budapeszt.1925.03.26.

KONWENCJA HANDLOWA

pomiędzy Polską a Wągrami, podpisana w Budapeszcie dn. 26 marca 1925 r.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 22 lipca 1925 r.- Dz. U. R. P. № 83 poz. 567).

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, STANISŁAW WOJCIECHOWSKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dwudziestego szóstego marca tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku podpisana została w Budapeszcie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Królewskim Rządem Węgierskim Konwencja Handlowa o następującem brzmieniu dosłownem:

Konwencja handlowa między Polską a Węgrami.

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

i

JEGO WYSOKOŚĆ NAJJAŚNIEJSZA REGENT WĘGIER

jednakowo ożywieni pragnieniem ułatwiania i rozwijania stosunków handlowych między Polską a Węgrami, postanowili zawrzeć w tym celu Konwencję Handlową i mianowali swymi pełnomocnikami:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

Jego Ekscelencję Zygmunta Michałowskiego,

Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego

Polski w Budapeszcie i

P. Ottona Węcławowicza, Naczelnika Wydziału w polskiem Ministerstwie Przemysłu i Handlu.

Jego Wysokość Najjaśniejsza Regent Wągier:

Jego Ekscelencję Kolomana de Kánya, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego.

P. Aleksandra de Moldoványi, Radcę Legacyjnego w Królewskiem Węgierskiem Ministerstwie Spraw Zagranicznych,

którzy, po okazaniu sobie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie sporządzone, zgodzili się na następujące artykuły:

Artykuł  pierwszy.

Obywatele jednej z Wysokich Układających się Stron, osiedli na terytorjum drugiej Strony, lub przebywający na niem czasowo, będą korzystali pod względem zakładania i wykonywania handlu i przemysłu na terytorjum drugiej Strony z tych samych praw, przywilejów, immunitetów, korzyści i ulg, co obywatele państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Art.  II.

1. Obywatele każdej Układającej się Strony będą traktowani na terytorjum drugiej Strony pod względem ich stanowiska prawnego, ich dóbr ruchomych i nieruchomych, ich praw i interesów tak samo, jak są lub będą traktowani obywatele państwa najbardziej uprzywilejowanego.

2. Będą oni mieli swobodę załatwiania swych spraw na terytorjum drugiej Strony, bądź osobiście, bądź przez przedstawiciela wedle ich własnego wyboru, tudzież będą mieli prawo, stosując się do ustaw krajowych, występować w sądach i będą mieli wolny dostęp do władz. Będą oni również korzystali ze wszystkich praw i immunitetów, przysługujących krajowcom i narówni z nimi będą mogli dla obrony swych interesów korzystać z usług adwokatów lub pełnomocników przez siebie wybranych.

3. Z tytułu trudnienia się handlem lub przemysłem na terytorjum drugiej Strony nie będą oni uiszczali żadnych podatków, opłat, poborów lub należności pod jakąkolwiek nazwą, innych lub wyższych od tych, które są lub będą pobierane od krajowców.

4. Będą oni zwolnieni od płacenia pożyczek oraz przymusowych danin państwowych, któreby były nałożone dla potrzeb wojny lub wskutek okoliczności wyjątkowych.

5. Obywatele każdej Strony będą wolni na terytorjum drugiej od wszelkiej przymusowej osobistej służby wojskowej i przymusowej funkcji urzędowej administracyjnej lub sądowej, wyjąwszy sprawy opieki, jak również od wszelkiego świadczenia bądź pieniężnego, bądź nałożonego w naturze w miejsce przymusowej osobistej służby wojskowej. Z drugiej strony nie będzie im się czyniło żadnych trudności w spełnianiu ich powinności wojskowej w ich własnem Państwie. W czasie wojny, i w czasie pokoju będą oni podlegali tylko tym świadczeniom i rekwizycjom wojskowym, co krajowcy, w tej samej mierze i na tych samych zasadach co ci ostatni. Co do odszkodowań będą oni podlegali tym samym przepisom co krajowcy.

Art.  III.

1. Spółki akcyjne i inne, założone prawnie na mocy ustaw jednej z Układających się Stron i mające swą siedzibę prawną na jej terytorjum, uznana będą za legalnie istniejące na terytorjum drugiej Strony, o ile nie mają celu niedozwolonego lub przeciwnego dobrym obyczajom, i będą miały, stosując się do ustaw i przepisów, wolny i łatwy dostąp do sądów, bądź jako powód, bądź jako pozwany.

2. Spółki akcyjne i inne każdej Strony uznane w ten sposób będą mogły, stosując się do ustaw drugiej Strony, osiedlać się na terytorjum tej ostatniej, zakładać tam swe filje i oddziały i wykonywać tam swój handel i przemysł. Wyłączone są wszelako spółki, które ze względu na swój charakter użyteczności ogólnej, podlegałyby specjalnym ograniczeniom, stosowanym do wszystkich państw, jak np. spółki ubezpieczeniowe i spółki finansowe.

3. Spółki te, raz dopuszczone zgodnie z ustawami i przepisami, które obowiązują lub będą obowiązywały na terytorjum odnośnego państwa, nie będą podlegały opłatom, ani daninom, ani wogóle jakimkolwiek należnościom skarbowym, innym lub wyższym od tych, które są ustanowione dla spółek jakiegokolwiek państwa trzeciego.

4. Będą one zwolnione od płacenia pożyczek i przymusowych danin państwowych, któreby były nałożone dla potrzeb wojny lub wskutek wyjątkowych okoliczności.

5. Opodatkowaniu podlega tylko ta część majątku spółki, która istotnie znajduje się w kraju, gdzie są pobierane odnośne podatki, opłaty lub daniny oraz tylko te tranzakcje, które są tam zawierane.

Art.  IV.

Pobory i opłaty wewnętrzne, pobierane na rzecz Państwa, Prowincji, Gmin lub Instytucyj publicznych, które obciążają lub będą obciążały produkcję, przysposobienie towarów lub konsumcję pewnego artykułu na terytorjum jednej z Układających się Stron, nie będą mogły obciążać produktów, towarów lub artykułów drugiej Strony więcej lub uciążliwiej, niż obciążają one produkty, towary lub artykuły tego samego rodzaju, państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Art.  V.

Wszystkie produkty gleby i przemysłu, pochodzące i przychodzące z terytorjum celnego jednej z Układających się Stron, które będą przywożone na terytorjum celne drugiej Układającej się Strony, a które są przeznaczone bądź do spożycia, bądź do złożenia na skład, bądź do powrotnego wywozu, bądź do tranzytu, będą podlegały, przez czas trwania niniejszej Konwencji, traktowaniu przyznanemu państwu najwięcej uprzywilejowanemu. W szczególności nie będą one mogły podlegać w żadnym wypadku ograniczeniom innym od tych, którym podlegają produkty lub towary państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Każda z Układających się Stron zobowiązuje się zatem udzielić drugiej bezzwłocznie i bez innych warunków wszelkiej ulgi, wszelkiego przywileju lub wszelkiej zniżki ceł lub opłat, których już udzieliła, lub którychby mogła udzielić w dalszym ciągu pod wyżej wymienionemi względami na stałe lub czasowo trzeciemu państwu.

Art.  VI. ¹

Niezależnie od postanowień artykułu V, produkty naturalne lub fabryczne, pochodzące i przychodzące z polskiego terytorium celnego, wymienione w załączonej tu liście A, korzystać będą przy ich przywozie na terytorium celne Królestwa Węgierskiego z taryfy obniżonej, podanej w tej liście.

Nienaruszając w niczem postanowień artykułu V obie strony zgadzają się, że produkty naturalne i przemysłowe pochodzące i przychodzące z Węgier, wymienione w niżej, przytoczonej liście B., będą korzystały na terytorjum celnem polskiem ze zniżonych stawek celnych, podanych we wzmiankowanej liście.

Art.  VII.

Postanowienia artykułów V i VI nie stosują się:

a) do przywilejów przyznanych lub któreby mogły być przyznane w przyszłości przez jedną z Układających się Stron w obrocie pogranicznym z państwami sąsiedniemi,

b) do ulg specjalnych, wynikających z unji celnej,

c) do przejściowego systemu celnego pomiędzy polską a niemiecką częścią Górnego Śląska.

Art.  VIII.

Przy wywozie do Polski nie będą pobierane na Węgrzech, a przy wywozie do Węgier nie będą. pobierane w Polsce żadne cła lub opłaty eksportowe inne lub wyższe, niż przy wywozie takich samych przedmiotów do państwa najwięcej uprzywilejowanego pod tym względem.

Art. IX.

Aby zapewnić produktom, pochodzącym z obu Krajów korzystanie z postanowień artykułów V i VI, Układające się Strony będą mogły wymagać, aby produkty i towary, przywożone na ich terytorjum, były zaopatrzone w świadectwo pochodzenia.

Art.  X.

1. Przedmioty podlegające ocleniu i służące jako próbki, z wyjątkiem towarów zakazanych, będą przez obie Strony zwolnione czasowo od cła, z zastrzeżeniem zachowania formalności cłowych, potrzebnych dla zapewnienia powrotnego wywozu w ciągu jednego roku.

2. Znaki rozpoznawcze, umieszczone na próbkach przez władze jednej z Układających się Stron, będą w celu ustalenia ich tożsamości, uznawane przez władze drugiej Strony, przyczem rozumie się, że będą one mogły we wszystkich wypadkach, o ile im się to wyda konieczne, umieścić obok krajowe znaki rozpoznawcze.

3. Korzystanie z tego zwolnienia może być cofnięte komiwojażerom i firmom handlowym, które nie stosują się do ustanowionych warunków.

Art.  XI.

1. Kupcy, fabrykanci i inni wytwórcy jednej z Układających się Stron, którzy przez przedstawienie swej specjalnej karty legitymacyjnej, wydanej przez uprawnione władze swego Państwa i której wzór Układające się Strony zakomunikują sobie wzajemnie, - dowiodą, że są uprawnieni do wykonywania ich handlu lub przemysłu i że uiszczają opłaty i podatki przewidziane przez ustawy, będą mogli bądź osobiście, bądź przez swych komiwojażerów czynić zakupy na terytorjum drugiej Strony u kupców lub wytwórców lub w publicznych lokalach sprzedaży bez uiszczania opłaty patentowej. Będą oni mogli również przyjmować zamówienia u kupców lub innych osób, które dla swego handlu lub przemysłu używają danych towarów. Będą również mogli mieć ze sobą próbki lub wzory. Jednakże Układające się Strony zastrzegają sobie prawo zabronić im kolportowania towarów, o ile nie zostali do tego uprawnieni zgodnie z ustawodawstwem Państwa, w którem podróżują.

2. Strony będą sobie wzajemnie podawać do wiadomości, jakie władze są upoważnione do wydawania kart legitymacyjnych, jak również postanowienia, do których winni się stosować komiwojażerowie przy wykonywaniu swego handlu.

3. Powyższe postanowienia nie stosują się do kupców wędrownych ani do kolportażu, ani do poszukiwania zamówień u osób nie trudniących się przemysłem ani handlem, przyczem każda Strona zastrzega sobie pod tym względem zupełną swobodę swego ustawodawstwa.

Art.  XII.

Okręty, należące do obywateli lub towarzystw każdej z Układających się Stron, ich załoga i ładunki traktowane będą na terytorium drugiej Strony co najmniej tak korzystnie, jak okręty, załoga i ładunki, należące do krajowców lub do państwa najbardziej uprzywilejowanego.

To postanowienie nie odnosi się jednak do kabotażu i do przedsiębiorstw okrętowych, zajmujących się transportem emigrantów.

Art. XIII. ²

We wszystkich kwestjach, odnoszących się do komnunikacyj kolejowych, Wysokie Umawiające się Strony będą stosowały we wzajemnych stosunkach postanowienia konwencji i statutu co do ustroju międzynarodowego kolei żelaznych, powzięte i podpisane w Genewie w dniu 9 grudnia 1923 r., jak również postanowienia konwencji międzynarodowej, dotyczącej przewozu podróżnych i bagażów kolejami żelaznemi (C. I. V.) oraz konwencji międzynarodowej, dotyczącej przewozu towarów kolejami żelaznemi (C. I. M.), podpisanych W Bernie w dniu 23 października 1924 r.

We wszystkich kwestjach, odnoszących się do tranzytu międzynarodowego, Wysokie Umawiające się Strony będą stosowały we wzajemnych stosunkach postanowienia barcelońskiej konwencji i statutu z dn. 20 kwietnia 1921 r. o wolności tranzytu ze zmianami i zastrzeżeniami następującemi:

Do art. 2 statutu.

Jeżeli kraj graniczący z jednem z Umawiających się Państw, zamknie swą granicę z jakiegokolwiek bądź powodu dla obrotu bezpośredniego podróżnych lub towarów z przeznaczeniem do lub pochodzących ze wspomnianego Umawiającego się Państwa, to ostatnie nie będzie zobowiązane do udzielenia tranzytu podróżnych lub towarów między krajem wyżej wspomnianym a drugiem Umawiającem się Państwem, dopóki granica będzie pozostawała zamknięta na drogach przecinających ją komunikacyj.

Do art. 10 statutu.

Wysokie Umawiające się Strony oświadczają zgodnie, że postanowienia artykułu XIII w żadnym stopniu nie naruszają w niczem praw Rządu Polskiego kontrolowania i zakazywania tranzytu broni, amunicji i sprzętu wojennego, zgodnie z artykułem 22, alinea 4, Traktatu Ryskiego, podpisanego w dniu 18 marca 1921 r. między Polską z jednej strony a Republikami Rad Rosji, Ukrainy, i Białej Rusi z drugiej strony.

Art.  XIV.

1. Układające się Strony zapewniają sobie wzajemnie na swych terytorjach traktowanie na stopie państwa najbardziej uprzywilejowanego we wszystkiem, co dotyczy różnych formalności administracyjnych lub innych, niezbędnych przy stosowaniu postanowień niniejszej Konwencji.

2. Rozumie się wszelako, że postanowienia zawarte w artykułach poprzednich, o ile zapewniają traktowanie na stopie państwa najbardziej uprzywilejowanego, nie naruszają w niczem ustaw, rozporządzeń i przepisów specjalnych, dotyczących handlu, przemysłu, porządku publicznego i bezpieczeństwa ogólnego oraz wykonywania pewnych rzemiosł i zawodów, które obowiązują lub będą obowiązywały w każdym Kraju, i które będą stosowane do wszystkich cudzoziemców.

Art.  XV.

Rząd Polski, któremu powierzone zostało prowadzenie spraw zagranicznych Wolnego Miasta Gdańska zgodnie z artykułem 104 Traktatu Wersalskiego i artykułami 2 i 6 Konwencji Paryskiej z dn. 9/XI 1920 r. pomiędzy Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem, zastrzega sobie prawo oświadczyć, że Wolne Miasto Gdańsk jest stroną kontraktującą w tej Konwencji i że bierze na siebie obowiązki oraz nabywa prawa w niej ustalone.

Zastrzeżenie to nie dotyczy tych postanowień niniejszej konwencji, które Rzeczpospolita Polska odnośnie do W. M. Gdańska już zawarła na zasadzie praw, przysługujących jej traktatowo.

Art.  XVI.

1. Konwencja niniejsza będzie ratyfikowaną i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Warszawie możliwie jaknajprędzej.

2. Wejdzie ona w życie w dziesięć dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych.

3. Konwencja została zawarta na przeciąg 15-tu miesięcy. Jednakże, o ile nie zostanie wypowiedzianą na trzy miesiące przed upływem tego terminu, będzie ona przedłużona w drodze milczącej zgody na czas nieograniczony i będzie mogła być wypowiedziana w każdym czasie. W wypadku wypowiedzenia, pozostanie ona jeszcze w mocy przez trzy miesiące od dnia, w którym jedna z Wysokich Układających się Stron notyfikuje drugiej swój zamiar o uchyleniu działania Konwencji.

Układające się Strony oświadczają gotowość rozpoczęcia bezzwłocznie w rok po wejściu w życie tej Konwencji rokowań, celem wprowadzenia zmian, których wprowadzenie uznają za pożyteczne.

Na dowód czego pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Budapeszcie w dwóch egzemplarzach 26 marca 1925 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  A. ³

Nr. taryfy celnej węgierskiej	Nazwa towaru	Jednostka	Stawki celne w koronach złotych
71/a	Nasiona buraków cukrowych w okresie do 30 czerwca 1940 r.		bez cła
185	Szczecina i włosie osobno niewymienione etc.		wolne od cła
203 a 2	Drewno tarte z gatunków drzew europejskich, nieheblowane, nieszpuntowane, nierowkowane z drzewa liściastego	"	"
286	Karbid wapniowy	"	12
322 h.	Parafina	"	12.50
479c.	Dychty Uwaga: Konsolidacja cła jest przyznana na okres do 30 czerwca 1940 r.		16 kor. zł
548	Przędza bawełniana, surowa, pojedyńcza:
	a) do Nr. 12 numeracji ang. włącznie	"	19.50
	b) powyżej Nr. 12 do Nr. 32 numeracji ang. włącznie:
	do Nr. 27 num. ang. włącznie	100 kg	27.-
	powyżej Nr. 27 num. włącz.	"	31.-
	c) powyżej Nr. 32 do Nr. 50 num. ang. włącznie	"	40.-
	d) powyżej Nr. 50 num. ang.	"	54.-
549 a	Przędza bawełniana surowa, skręcona w dwie lub trzy nitki, o skręcie prostym:
	1. do Nr. 12 num. ang. włącznie	"	32.-
	2. powyżej Nr. 12 do Nr. 32 num. ang. włącznie: do Nr. 27 num.	"	46.-
	powyżej Nr. 27 num. ang.	"	55.-
	3. powyżej Nr. 32 do Nr. 50 num. ang. włącznie	"	80.-
	4. powyżej Nr. 50 num. ang.	"	120.-
z 587	Tkaniny wełniane osobno niewymienione:
	a) o wadze 1 m2 więcej niż 700 gram	"	225.-
	b) o wadze 1 m2 nie więcej niż 700 gram, lecz więcej niż 450 gram	"	380.-
	c) o wadze 1 m2 nie więcej niż 450 gram, lecz więcej niż 350 gram	"	460.-
	d) o wadze 1 m2 nie więcej niż 350 gram, lecz więcej niż 200 gram:
	1. surowe:
	o wadze 1 m2 nie więcej niż 350 gram, lecz więcej niż 300 gram	"	400.-
	o wadze 1 m2 nie więcej niż 300 gram, lecz więcej niż 200 gram	"	460.-
611 a	Wyroby dziane i trykotażowe, z bawełny i innych materjałów włóknistych roślinnego pochodzenia: tkaniny dziane i trykotażowe w sztuce (w metrach)
	1. surowe	100 kg	212.50
	2. bielone, barwione, drukowane, dziane i trykotowe w różnych kolorach	"	255.-
727 a	Stal narzędziowa:
	1. w blokach surowych	"	5.40
	2. w kęsach lub platynach	"
	3. walcowana lub kuta	"	11.-
	4. we wstążkach walcowanych na zimno	"	13.50
748	Osie do wagonów kolejowych i parowozów:
	a) nieobrobione o średn. 100 mm lub więcej	"	16.-
	b) obrobione o średnicy:
	1. 100 mm lub więcej	"	19.20
	2. mniej niż 100 mm	"	25.60
z 752 b	Konstrukcje mostowe:
	a) w częściach o grub. ścian powyżej 5 mm	"	16.-
	b) w częściach o grub. ścian 5 mm lub mniej	"	24.-
z 753 b	Beczki z blachy żelaznej cynkowej	"	34.-
z 947 a 5	Rurki do fajek, cygarniczki do cygar i papierosów, ustniki, z prawdziwego bursztynu lub łączone z prawdziwym bursztynem	"	1.700.-
z 950	Wyroby z prawdziwego bursztynu osobno niewymienione	"	1.700.-

ZAŁĄCZNIK  B. ⁴

Nr. taryfy celnej polskiej	Nazwa towaru	Cło od	Złoto
z 15.3	Papryka dojrzała, suszona, również mielona	100 kg	90.-
z 34.4	Salami węgierskie	"	50.-
z 37.1	(skreślona)
40 p. 3	Czosnek		20
42 ex p. 1	Pomidory świeże sprowadzane w okresie do 30 czerwca 1940 r.
	od 5 lipca do 31 lipca		75
43 ex p. 1	Ogórki świeże, sprowadzane w okresie do 30 czerwca 1940 r.;
	od 15 czerwca do 30 czerwca		20
	od 1 lipca do 30 czerwca		12
57 p. 1	Winogrona świeże w opakowaniu, powyżej 5 kg, sprowadzane w okresie do 30 czerwca 1940 r.:
	od 15 lipca do 14 sierpnia		30
	od 15 sierpnia do 14 października		35
	od 15 października do 14 grudnia		30
z 64.1	Miotły zwyczajne tatarczane (z cziroku):
	a) z kijem niemalowanym, również zamoczonym w farbie	"	6.50
	b) z kijem malowanym lub lakierowanym		13.-
ex 67/ex p. 2	Miąższ morelowy, sprowadzany w okresie do 30 czerwca 1940 r.		50
ex 68/ex p. 2	Brzoskwinie, wiśnie, czereśnie i śliwki, solone, kwaszone, moczone, wszystko w opakowaniu hermetycznym, sprowadzane w okresie do 30 czerwca 1940 r.		100
128 z 4	Ser zwany "Szalámisajt", w kształcie wydłużonym (kształt kiełbasy "Salami") w opakowaniu oryginalnem o wadze sztuki około 2 kg, wyprodukowany z mleka krowiego		115 zł
	Ser zwany "Kolbászsajt" w kształcie wydłużonym (w kształcie kiełbasy) wyprodukowany z mieszaniny sera krowiego z mlekiem owczem, z przyprawami korzennemi w opakowaniu z jelit		115 zł
141	Muszki hiszpańskie i inne tym podobne owady używane w lecznictwie, również sproszkowane		75 zł
z 167.3	Automotory na szynach benzynowe lub z motorem Diesla, również (polstrowane) wyściełane	"	45.-
173 6/b	Osie zwyczajne	"	86.-
z 210.4	Kapelusze słomkowe, wyrabiane w okolicy Hajdunanas, z plecionką ze słomki zwyczajnej, nieegzotycznej, w formie wstążki szerokości powyżej 8 mm bez przybrania lub sznurkiem słomkowym według złożonego wzoru	od sztuki	1.50
ex 230 p. 2 b	Pomidory w opakowaniu hermetycznym		120
230 p. 2 ex d	Mieszanki warzyw z papryką, pomidorami i cebulą, sprowadzane w okresie do 30 czerwca 1940 r.		60
ex 239 ex p. 2	Marmelady morelowe bez cukru, sprowadzane w okresie do 30 czerwca 1940 r.		100
ex 272 p. 1	Piwo budapeszteńskie w beczkach, beczułkach z drewna, żelaza, stali, pod warunkiem przedstawienia zaświadczenia Królewsko-Węgierskiego Urzędu Handlu Zagranicznego w Budapeszcie, wizowanego przez Konsulat Polski i stwierdzającego, iż piwo zostało wyprodukowane w Budapeszcie		30
	Uwaga: Jak długo na jakiekolwiek piwo z p. 1 obowiązywać będzie stawka celna konwencyjna niższa, niż 30 zł, ta niższa stawka stosowana będzie do wyżej wymienionego piwa węgierskiego.
z 277	Wódka śliwowica "Magyar szilva lelke" - na warunkach, przewidzianych w załączniku do protokołu
	w beczkach lub cysternach, o mocy:
	a) 45° alkoholu i mniej		600 zł
	b) powyżej 45° alkoholu		930 zł
280 ex p. 2	Wina winogronowe, niemusujące, skażone o mocy powyżej 16° do 25° alkoholu" służące do wyrobu "winiaku" - za pozwoleniem Ministra Skarbu:
	a) w cysternach		28 zł
	b) w balonach, gąsiorach, beczkach o pojemności 50 litr. i więcej		28,80 zł
380	Alkaloidy i ich pochodne, ich sole, glukozydy, sprowadzane w okresie do 30 czerwca 1939 r.:
ex p. 9	Novatropina w proszku		750
	Perparina w proszku		1.500
z 384	Przetwór farmaceutyczny "Sensibamin"		260 zł
z 384 z Uwagi	"Distol" nawet w stanie dawkowym - za pozwoleniem Ministra Skarbu		bez cła
ex p. 9	Novatropina w proszku		750 zł
	Perparina w proszku		1500 zł
ex 887 pp. 2, 3, 4, 6, 7	Królewsko-Węgierski Urząd dla Handlu Zagranicznego w Budapeszcie jest upoważniony do zaświadczania faktur, wymaganych do stosowania, na podstawie klauzuli największego uprzywilejowania, do wyrobów porcelanowych, pochodzących i przychodzących z Węgier, ceł umownych, przyznanych Czechosłowacji przez Konwencję Handlową i Nawigacyjną między Polską a Czechosłowacją z dnia 10 lutego 1934 r. na wyroby porcelanowe, podpadające pod poz. 887 polskiej taryfy celnej.
	Odprawa celna tych artykułów będzie dokonywana w Urzędach Celnych w Warszawie, Lwowie i Boguminie.
1090 p. 1	Uwaga: Młocarnie do zbóż o szkielecie żelaznym i całkowicie żelazne nie będą podlegały dodatkowemu cłu.

ZAŁĄCZNIK  C.

POROZUMIENIE

regulujące sprawy transportu i taryf kolejowych pomiędzy Polską a Wągrami.

Artykuł  A.

Co się tyczy odprawy, kosztów transportu, taks i opłat publicznych Układające się strony oświadczają, że przy wszystkich warunkach skądinąd równych nie będzie się czyniło żadnej różnicy w ruchu kolejowym pasażerów i bagaży między mieszkańcami odnośnych terytorjów obydwu stron.

Artykuł  B.

1. Towary wysyłane z terytorjum jednej z Układających się Stron lub dla niej przeznaczone, będą opłacały na kolejach drugiej Układającej się Strony w tym samym kierunku i na tej samej linji od towarów podobnych w tych samych warunkach-koszta transportu najniższe z obowiązujących, oparte na taryfach miejscowych lub taryfach związkowych bez wzglądu na ich pochodzenie lub ich przeznaczenie.

2. Co się tyczy transportów wyżej wymienionych, to wszystkie klauzule prohibicyjne, wyłączające zastosowanie taryf zniżkowych, będą uważane za nieważne i nieistniejące.

3. Koszty transportu najbardziej zniżone, obliczone stosownie do postanowień pierwszego ustępu niniejszego artykułu z wyjątkiem kosztów transportu, wypływających z taryf, które byłyby ustanowione na czas określony, będą musiały być na żądanie jednej z Układających się Stron włączone do taryf bezpośrednich.

4. Co się tyczy transportów wymienionych powyżej nie będzie się czyniło żadnej różnicy co do ich pochodzenia lub przeznaczenia, przy wszystkich innych warunkach skądinąd równych, ani w tem co dotyczy ekspedycji, ani w tem co dotyczy opłat obciążających transporty.

Artykuł  C.

Postanowienia artykułów A i B nie stosują się do zniżek taryfowych przyznanych instytucjom dobroczynnym, kulturalnym i humanitarnym, w razie klęski przejściowej osobom znajdującym się na służbie publicznej włącznie ze służbą kolejową i członkom ich rodzin, wreszcie przedmiotom należącym do administracji państwowej lub towarom, służącym dla eksploatacji kolei.

Artykuł  D.

Strony Układające się dają sobie wzajemnie zapewnienie, że w sprawach taryf kolejowych będą się kierowały jedna w stosunku do drugiej polityką przychylną.

Artykuł  E.

Obie Układające się Strony dołożą starań, aby w, granicach przez warunki walutowe dopuszczalnych i biorąc pod uwagę potrzeby, jakie istnieją, ustanowić taryfę bezpośrednią przystosowaną dla ruchu pasażerskiego i towarowego między ich terytorjami lub między terytorjum jednej z nich, a terytorjum trzeciego Państwa przy przejściu przez terytorjum drugiego Państwa. Dla zadecydowania, czy zachodzi potrzeba taryfy bezpośredniej w ruchu pasterskim i towarowym, przeważy zasadniczo opinja zarządu, który zaproponuje taryfę bezpośrednią. Obydwa Rządy użyją swych wpływów, by podobne projekty były robione tylko w miarę koniecznej potrzeby ze względu na pracę i wydatki, które one pociągają za sobą. W wypadku gdyby w tym względzie powstała różnica zdań pomiędzy oboma zarządami kolei, obydwa Rządy zadecydują tę kwestję po uprzedniem porozumieniu się.

Obydwie Okładające się Strony wydadzą zarządzenie, aby zarządy kolejowe porozumiały się jaknajśpieszniej w sprawach należności wzajemnych, wypływających z ruchu pasażerskiego i towarowego.

ZAŁĄCZNIK  D.

POROZUMIENIE

regulujące sprawy komunikacji pomiędzy Polską a Wągrami.

Dla tranzytu osób, bagaży i towarów różnego rodzaju obowiązują postanowienia Konwencji i Statutu, co do wolności tranzytu zawartej w Barcelonie dnia 20 kwietnia 1921 r., jak również Konwencji Genewskiej z dnia 8 grudnia 1923 r. z następującemi uzupełnieniami:

Do artykułu 2 Statutu.

Dopóki granica między terytorjum jednej z Układających się Stron, a terytorjami któregokolwiek trzeciego Państwa będzie zamknięta dla przejścia osób i towarów, Rząd zainteresowanej Układającej się Strony będzie zwolniony od obowiązku przyznawania na omawianej granicy ulg przewidzianych w niniejszym artykule.

Do artykułu 4 Statutu.

Co się tyczy wzajemnego ruchu tranzytowego, postanowienia artykułów A i B układu zawartego w załączniku o Konwencji Handlowej, będą stosowane na kolejach Układających się Stron.

Do artykułu 5-7 Statutu.

1. Obydwa Rządy zgadzają się nawiązać jaknajśpieszniej pertraktacje w sprawie ułatwień, dotyczących towarów przeznaczonych do transportu pod specjalnemi warunkami, stosując się do postanowień § 1 (3) postanowień reglamentacyjnych dla wykonania Berneńskiej Konwencji międzynarodowej co do transportu towarów kolejami.

Obydwa Rządy podadzą sobie wzajemnie do wiadomości przepisy specjalne obowiązujące w Państwach Układających się, a dotyczące opakowania i innych warunków technicznych transportu.

Przesyłki przybywające w wagonach plombowanych na stację wejściową przez urząd celny miejsca ekspedycji będą przyjęte do tranzytu bez dalszej rewizji celnej.

2. Obydwa Rządy zobowiązują się udzielać niezbędnych zezwoleń tranzytowych na prośbę jednej z Układających się Stron bezzwłocznie i z jaknajwiększa życzliwością.

Do artykułu 10 Statutu.

Rząd Polski zastrzega sobie prawo zakażenia lub ograniczenia tranzytu broni, amunicji i ekwipunku wojennego w kierunku do Rosji przez Polskę, stosownie do artykułu 22 ustępu 4 Traktatu Pokojowego Ryskiego z dnia 18 marca 1921 r.

Protokół końcowy.

Przed przystąpieniem do podpisania Konwencji handlowej pomiędzy Polską a Węgrami, niżej podpisani pełnomocnicy postanowili co następuje:

I.

Co się tyczy artykułów II i III:

Rozumie się, że postanowienia artykułu II, według których obywatele Wysokich Układających się Stroń będą mieli prawo stawania w sądach narówni z krajowcami, jako też postanowienia artykułu III, dotyczące wolnego dostępu spółek akcyjnych i innych do sądów, nie stosują się do bezpłatnej pomocy prawnej ani do zwolnienia od cautio judicatum solvi.

II.

Co się tyczy artykułu IV, V i VI:

Rozumie się, że postanowienia artykułów IV, V i VI nie stosują się do produktów gleby i przemysłu, pochodzących z terytorjum jednej z Wysokich Układających się Stron, o ile byłyby oclone w Państwie trzeciem.

III.

Co się tyczy artykułów V, VI i XIV:

Ze względu na zakazy i ograniczenia importu i eksportu, istniejące jeszcze w Polsce, Rząd Polski zobowiązuje się traktować z jaknajwiększą życzliwością podania o zezwolenie na import i eksport w ruchu pomiędzy obydwoma Państwami.

IV.

Co się tyczy załącznika A:

Rozumie się, że produkty naftowe, pochodzące z Polski, wymienione w Na 322 taryfy celnej węgierskiej, będą oclone przy wejściu ich na Węgry od wagi netto towaru, t. j. z potrąceniem wagi cysterny lub innych naczyń.

V.

Co się tyczy załącznika C artykułu B:

Układające się Strony zgadzają się, że przez klauzulę prohibicyjną należy rozumieć postanowienia taryfowe, ustanowione jedynie w celu zapobieżenia korzystaniu z taryfy zniżkowej takim samym gatunkom obcych towarów.

Nie będzie się natomiast uważało za klauzulę prohibicyjną rozporządzeń taryfowych, mających na celu zaspokojenie potrzeb konsumcji wewnętrznej pewnych artykułów, zapewnienie rozwoju portów rzecznych i morskich lub potrzebnych dla racjonalnej eksploatacji kolejowej przez zdobycie nowych transportów lub obniżenie kosztów eksploatacji.

Stosownie do tej interpretacji będzie się uważało:

1) za klauzulę prohibicyjną:

a) warunek pochodzenia krajowego towarów (przepis wymagający takiej nazwy, której użycie, ze względu na specjalny charakter towaru, jest niemożliwe dla drugiej Układającej się Strony, będzie uważany za warunek pochodzenia krajowego),

b) warunek ekspedycji na miejsce, o ile nie chodzi o przesłanie towaru drogą wodną,

c) warunek, wymagający by surowce i półprodukty towaru uprzywilejowanego były całkowicie lub częściowo ekspedjowane drogami krajowemi,

2) za klauzulę dopuszczalną:

a) warunek dotyczący konsumcji wewnątrz kraju,

b) warunek przeładowania ze statku na kolej lub odwrotnie,

c) warunek ilości minimalnej, obowiązujący ekspedytora na określony przeciąg czasu,

d) warunek ładowania całkowitych pociągów przy wysłaniu.

VI.

Co się tyczy załącznika D art. 7 Statutu Barcelońskiego:

Zasadniczo nie będzie się przyznawało żadnego ułatwienia dla przewozu towarów, nadanych do przewozu na własne terytorjum, które nie byłoby dostępne dla towarów nadanych do przewozu na terytorjum drugiego Państwa. W szczególności, w razie ograniczenia ruchu, nie będą wprowadzone dla ruchu pomiędzy terytoriami obydwu Stron, ani dla ruchu tranzytowego z terytorium jednej z Układających się Stron przez terytorjum drugiej, zasadniczo żadne ograniczenia większe od tych, które zostały ustanowione dla ruchu wewnętrznego kraju przeznaczenia albo kraju przez który odbywa się tranzyt.

Niniejszy protokół, który będzie uważany, jako zatwierdzony i usankcjonowany przez Układające się Strony bez żadnej ratyfikacji specjalnej, jedynie przez fakt wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Konwencji Handlowej, do której się odnosi, został sporządzony w. dwóch egzemplarzach w Budapeszcie, dnia 26 marca 1925 r.

(-) Z. Michałowski (-) Koloman de Kánya

(-) O. Węcławowicz (-) Aleksander da Moldoványi

Protokół podpisania

.

Obecni:

ze strony POLSKI:

Jego Ekscelencja Zygmunt Michałowski, Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny Polski w Budapeszcie,

P. Otton Węcławowicz, Naczelnik Wydziału w polskiem Ministerstwie Przemysłu i Handlu,

ze strony WĘGIER:

Jego Ekscelencja Koloman de Kánya, Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny,

P. Aleksander de Moldoványi, Radca Legacyjny w Królewskiern Węgierskiem Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Przy sposobności podpisania Konwencji Handlowej miedzy Polską a Węgrami z dnia 26 marca 1925, delegaci obu Rządów złożyli następujące oświadczenia:

1. Delegacja Polska na żądanie Delegacji Węgierskiej oświadcza, że "jak największa życzliwość", o której mowa w Protokóle końcowym, paragraf III, będzie stosowana w praktyce o ile chodzi o przywóz wina węgierskiego do Polski w ten sposób, że wszelkie podania, złożone o uzyskanie zezwolenia na ten przywóz, przy których będą się znajdowały świadectwa pochodzenia, będą w całości przyjmowane i uwzględniane przez Polskę.

2. Na żądanie Delegacji Polskiej, Delegacja Węgierska przyjmuje następujące określenia oleju gazowego:

a) przezroczysty, żółtawego koloru, do ciemno branżowego,

b) ciężar gatunkowy przy 15° cels. od 840 do 880,

c) smarność (Wiskoza) przy 20° cels. poniżej 2,6 podług Viscosimetru Englera,

d) punkt zapłonienia w otwartym tyglu 45-130° cels.,

e) olej gazowy winien być produktem destylacji nierafinowanym, nieprzystosowanym do oświetlenia.

3. Rząd Węgierski oświadcza, że zezwolenia wymagane na import produktów wymienionych w uwadze do № 322, będą wydawane we wszystkich wypadkach, kiedy warunki ustanowione w odnośnych przepisach będą zachowane i pozostanie w mocy tak długo jak i powyższa Konwencja Handlowa pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Węgier z dnia 26 marca 1925 r..

Sporządzono w Budapeszcie w dwóch egzemplarzach dnia 26 marca 1925 r.

(-) Z. Michałowski (-) Koloman de Kánya

(-) O. Węcławowicz (-) Aleksander de Moldoványi

Zaznajomiwszy się z powyższą Konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości, jak i każde z zawartych w niej postanowień; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i zatwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 1 września 1925 roku.

1 Art. VI zmieniony przez protokół dodatkowy z dnia 2 grudnia 1928 r. (Dz.U.31.75.606) zmieniający nin. konwencję z dniem 6 sierpnia 1931 r.

2 Art. XIII zmieniony przez drugi protokół dodatkowy z dnia 27 marca 1930 r. (Dz.U.31.81.639) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 29 sierpnia 1931 r.

3 Załącznik A:

-zmieniony przez protokół dodatkowy z dnia 2 grudnia 1928 r. (Dz.U.31.75.606) zmieniający nin. konwencję z dniem 6 sierpnia 1931 r.

- zmieniony przez trzeci protokół dodatkowy z dnia 14 kwietnia 1936 r. (Dz.U.36.44.325) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 8 czerwca 1936 r.

- zmieniony przez czwarty protokół dodatkowy z dnia 30 czerwca 1937 r. (Dz.U.37.55.427) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 15 lipca 1937 r.

- zmieniony przez piąty protokół dodatkowy z dnia 30 czerwca 1938 r. (Dz.U.38.55.435) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 10 sierpnia 1938 r.

- zmieniony przez szósty protokół dodatkowy z dnia 22 czerwca 1939 r. (Dz.U.39.67.456) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 31 lipca 1939 r.

4 Załącznik B:

-zmieniony przez protokół dodatkowy z dnia 2 grudnia 1928 r. (Dz.U.31.75.606) zmieniający nin. konwencję z dniem 6 sierpnia 1931 r.

- zmieniony przez trzeci protokół dodatkowy z dnia 14 kwietnia 1936 r. (Dz.U.36.44.325) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 8 czerwca 1936 r.

- zmieniony przez czwarty protokół dodatkowy z dnia 30 czerwca 1937 r. (Dz.U.37.55.427) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 15 lipca 1937 r.

- zmieniony przez piąty protokół dodatkowy z dnia 30 czerwca 1938 r. (Dz.U.38.55.435) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 10 sierpnia 1938 r.

- zmieniony przez szósty protokół dodatkowy z dnia 22 czerwca 1939 r. (Dz.U.39.67.456) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 31 lipca 1939 r.

• Identyfikator: Dz.U.1925.93.656
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Węgry-Polska. Konwencja Handlowa. Budapeszt.1925.03.26.
• Data aktu: 26/03/1925
• Data ogłoszenia: 14/09/1925
• Data wejścia w życie: 15/09/1925