Ulga rehabilitacyjna polega na odliczeniu od uzyskanego dochodu kwoty wydatkowanej na cele rehabilitacyjne lub związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. W 2023 roku wydatki w ramach ulgi za rok poprzedni będą mogli odliczyć tylko ci, których roczny dochód przekroczy kwotę 30 tys. zł, czyli średnio miesięcznie 2500 zł brutto. Od 2023 r. obowiązuje bowiem wyższa kwota wolna od podatku, która wynosi 30 tys. zł.

 

Najmniej zarabiający z ulgi rehabilitacyjnej w tym roku nie skorzystają

- Ulgi w podatku dochodowym dotyczą wyłącznie podatników uzyskujących dochody podlegające opodatkowaniu – podatnik korzystający z ulgi rehabilitacyjnej odlicza ją od dochodu. Oznacza to, że z ulgi podatkowej nie skorzystają podatnicy, których dochód mieści się w kwocie wolnej od opodatkowania, wynoszącej obecnie 30 tys. zł. Takie osoby nie zapłacą bowiem w ogóle podatku – wyjaśnia nam Ministerstwo Finansów. Resort stoi na stanowisku, że nie oznacza to jednak strat fiskalnych dla tych, którzy z ulgi nie skorzystają.

Czytaj także na Prawo.pl: Niepełnosprawny odliczy ulgę na taksówkę, ale na basen już nie>>

Czytaj w LEX: Ulga rehabilitacyjna - kontrowersje dotyczące zeznań rocznych >>>

- Osoby, których roczne dochody nie przekraczają 30 tys. zł (2 500 zł miesięcznie) zyskują na rozwiązaniach, które weszły w życie w roku ubiegłym - rocznie do 2 250 zł. Tej wielkości zysk podatkowy odpowiada wydatkowi rzędu 18,8 tys. zł, który może być uwzględniony w ramach ulgi rehabilitacyjnej  - czyli to tak jakby podatnik wydał na cele rehabilitacyjne ok. 1 600 zł miesięcznie – tłumaczy MF.

Jak informuje nas resort, w rozliczeniach podatku za 2021 r. z odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne w ubiegłym roku skorzystało 633 tys. podatników, których dochody nie przekroczyły 30 tys. zł. Może to być szacunkowa liczba osób, które w tym roku ulgi nie odliczą. - To zasadnicza zmiana w zasadach rozliczania ulgi rehabilitacyjnej w tym roku – podkreśla Izba Administracji Skarbowej w Warszawie (IAS). Pozostałe zasady i katalog odliczeń rozszerzony w zeszłym roku, pozostają bez zmian.

Sprawdź też: Ulga rehabilitacyjna na przykładach >>>

Komu przysługuje ulga rehabilitacyjna

Z ulgi rehabilitacyjnej może skorzystać osoba z niepełnosprawnością, posiadająca: orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym; decyzję o rencie z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową lub socjalną; orzeczenie o niepełnosprawności - dotyczy młodzieży do 16. roku życia - lub orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do 31 sierpnia 1997 r.

Z ulgi rehabilitacyjnej może też skorzystać podatnik, który ma na utrzymaniu osoby z niepełnosprawnością, takie jak: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowie. - Warunkiem skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej przez podatników będących opiekunami osób niepełnosprawnych (takich jak współmałżonek, dziecko, dziecko przysposobione, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, synowa bądź zięć) jest nieprzekroczenie przez osobę niepełnosprawną dochodów w kwocie 16.016,21 zł (renta socjalna w grudniu 2022 r. wynosi 1.338,44 zł x 12 miesięcy = 16.016,21 zł) – zaznacza warszawska IAS.

Czytaj też: Wydatki na szkła i soczewki można objąć ulgą rehabilitacyjną >>>

Katalog wydatków, które można odliczyć w uldze rehabilitacyjnej

W katalogu wydatków, które można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej m.in. są:

  • nie tylko wydatki na zakup i naprawę, ale także na najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Wydatki nie są limitowane kwotowo;
  • wydatki za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;
  • wydatki za pobyt opiekuna osoby z niepełnosprawnością zaliczonej do I grupy niepełnosprawności lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej. Ta zmiana obowiązywała już w rozliczeniu za rok 2021. Przedtem odliczeniu podlegały jedynie wydatki poniesione za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym i w tych zakładach jedynie osób z niepełnosprawnością. Wydatki nie są limitowane kwotowo;
  • wydatki za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne. Wydatki nie są limitowane kwotowo. Trzeba tylko pamiętać, że wydatki na cele rehabilitacyjne musimy ponieść ze środków własnych. Ich sfinansowanie przez osoby trzecie sprawi utratę prawa do odliczenia ulgi. Wydatki limitowane, które w całości sfinansował np. zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowy fundusz aktywności, PFRON, NFZ, zakładowy fundusz świadczeń socjalnych lub w całości zwrócono je podatnikowi w jakiejkolwiek formie nie podlegają odliczeniu;​
  • wydatki na pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;
  • wydatki na przewóz osób z niepełnosprawnością i dzieci niepełnosprawnych do lat 16, bez względu na cel, któremu miał służyć przewóz osoby niepełnosprawnej (wcześniej ulgą objęte były wyłącznie wydatki związane z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, ta zmiana obowiązywała już za rok 2021);
  • przewóz odpłatną karetką: osoby z niepełnosprawnością karetką transportu sanitarnego lub osoby z niepełnosprawnością, zaliczonej do I lub II grupy niepełnosprawności, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16. - również innymi środkami transportu, niż karetką transportu sanitarnego. Wydatki nielimitowane kwotowo;
  • wydatki na leki, o których mowa w ustawie z 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba z niepełnosprawnością powinna stosować stale lub czasowo te leki. Dla przykładu: Jeśli w lutym wydamy na leki 400 zł, musimy odjąć od tej kwoty 100 zł – i odliczyć pozostałą kwotę, czyli 300 zł. Mechanizm polega na równaniu: kwota faktycznie wydana – 100 zł = faktyczna kwota odliczenia. Konieczna jest faktura, a nie tylko paragon za leki;
  • odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
  • opiekę pielęgniarską w domu nad osobą z niepełnosprawnością w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy niepełnosprawności;
  • odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem m.in. na turnusie rehabilitacyjnym.

Pełny katalog wydatków na cele rehabilitacyjne jest zawarty w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

O czym pamiętać przy rozliczaniu ulgi rehabilitacyjnej

- Podobnie jak w latach poprzednich, pamiętać należy, że katalog wydatków rehabilitacyjnych (zarówno nielimitowanych, jak i limitowanych) ma charakter zamknięty. Oznacza to, że odliczyć można tylko te wydatki, które zostały wprost wymienione w przepisach ustawy o PIT – przypomina IAS.

Zaznacza, że organ podatkowy może zwrócić się do podatnika o przedstawienie dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do odliczenia oraz uprawdopodobnienia poniesienia wydatków, nawet jeśli brak jest ustawowego wymogu dokumentowania wysokości określonych wydatków fakturą, rachunkiem lub innym dokumentem. Organ może to sprawdzić w ramach czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego.