Burmistrz Brzozowa zwrócił się do NSA o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, który powstał między nim a Wójtem Gminy Ładzice. Sprawa dotyczyła potwierdzenia prawa świadczeniobiorcy do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. Ze złożonego wniosku wynikało, że szpital zwrócił się do wójta gminy Ładzice o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń zdrowotnych. Szpital wskazał, że pacjent mieszka na terenie Gminy Ładzice.

Co innego mówiła matka, co innego pacjent

Wniosek szpitala został następnie przekazany do MOPS w Brzozowie. Z ustaleń MOPS w Brzozowie wynikało, że pacjent nie mieszka w gminie Brzozów, ale zamieszkuje w innej miejscowości. Z oświadczenia jego matki wynikało również to, że podejmuje on prace dorywcze w miejscu aktualnego zamieszkania i nie zamierza powrócić do Brzozowa. Tymczasem z oświadczenia pacjenta wynikało, że miejscem jego zamieszkiwania jest nadal miejscowość w Gminie Brzozów i nie planuje on zmienić miejsca zamieszkania.

Czytaj w LEX: Zamiar stałego pobytu jako przesłanka ustalenia miejsca zamieszkania >

Pacjent wskazał , że obecnie przebywa w innej miejscowości – wyłącznie jako gość. Zdaniem Burmistrza Brzozowa ośrodek życiowy pacjenta znajduje się poza Gminą Brzozów. Kluczowe było w tym zakresie oświadczenie złożone przez matkę świadczeniodawcy – wskazał Burmistrz Brzozowa. Tym samym, w ocenie organu sprawą powinien zająć się Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Ładzicach. Ze stanowiskiem tym nie zgadzał się Wójt Gminy Ładzice. W jego ocenie skoro świadczeniobiorca uważa, że jego stałe miejsce zamieszkania znajduje się w Gminie Brzozów, to nie ma podstaw tego kwestionować.

 

Szpital zapłaci, bo w operacji asystował syn ordynatora, nie lekarz - czytaj tutaj>>

 

Marek Świerczyński, Zbigniew Więckowski

Sprawdź  

Cena promocyjna: 79.2 zł

|

Cena regularna: 99 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł


Spór o właściwość

Naczelny Sąd Administracyjny jako organ właściwy do rozpoznania sprawy wskazał Burmistrza Brzozowa. NSA przypomniał, że sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego. Powyższe wynika z art. 4 p.p.s.a. Taki spór ma miejsce, jeśli dwa (lub więcej) organów uważa się za właściwe do rozpoznania sprawy lub gdy żaden z nich nie uważa się za właściwy do rozstrzygnięcia sporu. Ta pierwsza sytuacja określana jest jako spór pozytywny, zaś druga – jak spór negatywny – wyjaśnił NSA.

Jednocześnie zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a. rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych objęte jest kognicją Naczelnego Sądu Administracyjnego. NSA podkreślił, że w art. 54 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przewidziano, że właściwym miejscowo do wydania decyzji w tego rodzaju sprawach jest wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy.

 

Miejsce zamieszkania

NSA wskazał, że w sprawie kluczowe znaczenie miało oświadczenie samego zainteresowanego – świadczeniobiorcy. Skoro deklaruje on, iż jego stałe miejsce zamieszkania znajduje się w dalszym ciągu na terenie Gminy Brzozów, to okoliczność ta ma zasadnicze znaczenie dla czynionych ustaleń. Świadczeniobiorca i osoba, u której obecnie on przebywa, wskazują zgodnie, że zamieszkuje on tam „tylko” gościnnie. To zaś oznacza, że obecne miejsce pobytu pacjenta szpitala jest tymczasowe. Co za tym idzie, należy uznać, że miejsce jego aktualnego pobytu nie stanowi jego miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Na podstawie art. 25 k.c. miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

NSA podkreślił, że z oświadczeń świadczeniobiorcy jednoznacznie wynikało, że zamierza on powrócić do rodzinnego domu. Oznacza to więc, że miejsce zamieszkania pacjenta znajduje się na terenie Gminy Brzozów, co powoduje, że to organy tej jednostki samorządu terytorialnego mają rozpoznać spór – wskazał Naczelny Sąd Administracyjny.

Postanowienie NSA z dnia 26.06.2019 r., II GW 18/19, LEX nr 2685715.