Standardy opieki okołoporodowej w ciąży z powikłaniami przygotowało poprzednie kierownictwo resortu zdrowia, rozporządzenie w tej sprawie podpisał minister Marian Zembala. Jak uzasadniał resort zdrowia, ciąża - mimo, iż jest stanem naturalnym - może wiązać się z wystąpieniem powikłań zagrażających życiu i zdrowiu, zarówno matki, jak i dziecka.


Standardy opieki nad ciężarną w przypadku występowania powikłań określają sposoby postępowania w najczęstszych patologiach ciąży i głównych przyczynach umieralności i zachorowalności okołoporodowej zarówno matek, płodów, jak i noworodków.


Standardy uwzględniają także tzw. niepowodzenia położnicze czyli sytuacje, gdy dochodzi do poronienia, urodzenia dziecka martwego, niezdolnego do życia lub obarczonego letalnymi schorzeniami. Są to także sytuacje, gdy kobieta spodziewa się urodzenia chorego dziecka.


Autorzy standardów wskazują, że w sytuacji utraty dziecka szczególnie ważne jest poszanowanie praw pacjentki przez personel medyczny, w szczególności poszanowanie prawa do uzyskania informacji o warunkach rejestracji martwego urodzenia w urzędzie stanu cywilnego.


W standardach zapisano także, że po przekazaniu kobiecie informacji o śmierci lub ciężkiej chorobie dziecka lekarz powinien dać jej czas na możliwość oswojenia się z tą sytuacją, zanim wyjaśni jej szczegółowo przyczyny tego niepowodzenia i zanim podejmą decyzję o dalszym postępowaniu. Na życzenie pacjentki należy jej też umożliwić wsparcie psychologiczne i wsparcie bliskich.


Zaznaczono, że kobieta, która straciła dziecko, nie powinna przebywać w sali razem z innymi ciężarnymi lub kobietami, które urodziły zdrowe dzieci. Należy też zadbać o to, aby pacjentka nie miała z nimi kontaktu podczas pobytu na oddziale. Z kolei personel powinien ją traktować z szacunkiem, a badania i zabiegi powinny być wykonywane w intymnej atmosferze.


Najczęstszymi przyczynami powikłań w ciąży są nadciśnienie tętnicze, przedwczesny poród, ciąża bliźniacza, niedotlenienie wewnątrzmaciczne płodu oraz krwotok położniczy. Rozporządzenie określa poszczególne elementy opieki medycznej w takich sytuacjach, między innymi  zakres niezbędnych badań diagnostycznych, świadczeń profilaktycznych i leczniczych, a także miejsce ich udzielania.


Narodowy Fundusz Zdrowia w poniedziałek 30 maja 2016 przedstawił projekt zarządzenia, którego celem jest zwiększenie dostępności do świadczeń z zakresu opieki psychologicznej i położnej podstawowej opieki zdrowotnej, kobietom od 21. tygodnia ciąży i w połogu (6 tyg. po porodzie), u których w trakcie trwania ciąży rozpoznano wady rozwojowe płodu. Projekt przewiduje także możliwość korzystania ze wsparcia psychologicznego dla rodzin tych kobiet.(pap)