Prezes NRL Maciej Hamankiewicz zwraca uwagę na potrzebę zmiany przepisów dotyczących stwierdzania zgonu i jego przyczyny, wystawiania karty zgonu oraz finansowania związanych z tym kosztów. Zdaniem prezesa NRL obecna regulacja nie odpowiada rzeczywistości społecznej, gospodarczej i administracyjnej.
W dniu 6 sierpnia 2013 r. prezes NRL wystosował do Premiera Donalda Tuska, Ministra Zdrowia Bartosza Arłukowicza i posłów będących lekarzami prośbę o podjęcie działań legislacyjnych mających na celu ustawowe określenie zasad stwierdzania zgonu, wystawiania karty zgonu oraz finansowania związanych z tym kosztów.
Przepisy regulujące przedmiotowe kwestie mają ponad 50 lat, a zmiany wprowadzone do tej pory w ustawie były jedynie „kosmetyczne”, natomiast rozporządzenie w ogóle nie było nowelizowane - podkreśla prezes NRL.
Zgodnie z regulacją ustawową, zgon i jego przyczyna powinny być stwierdzone przez lekarza, leczącego osobę zmarłą w ostatniej chorobie. W razie niemożności dopełnienia powyższego, stwierdzenie zgonu i jego przyczyny powinno nastąpić w drodze oględzin dokonywanych przez lekarza lub w razie jego braku przez inną osobę, powołanych do tej czynności przez właściwego starostę.
W przypadku, gdy nie ma lekarza zobowiązanego do wystawienia karty zgonu w myśl powyższych przepisów lub lekarz taki zamieszkuje w odległości większej niż 4 km od miejsca, w którym znajdują się zwłoki, albo z powodu choroby lub z innych uzasadnionych przyczyn nie może dokonać oględzin zwłok w ciągu 12 godzin od chwili wezwania, kartę zgonu wystawia (m.in.):
1) lekarz, który stwierdził zgon, będąc wezwanym do nieszczęśliwego wypadku lub nagłego zachorowania (np. lekarz pogotowia ratunkowego, ale tylko w sytuacji, gdy pacjent zmarł w jego obecności),
2) lekarz zatrudniony w przychodni bądź ośrodku zdrowia lub jego placówce terenowej i sprawujący opiekę zdrowotną nad rejonem, w którym znajdują się zwłoki.
Opracowanie: Robert Kuczyński, RPE WKP
Źródło: www.nil.org.pl, stan z dnia 7 sierpnia 2013 r.
\