Ministerstwo Zdrowia stwierdza także, że samorządowy program polityki zdrowotnej, jeżeli uzyska pozytywną opinię prezesa AOTMiT, będzie mógł być realizowany i finansowany. Program będzie mógł być realizowany i finansowany również w przypadku, kiedy opinia prezesa będzie warunkowo pozytywna, lecz wówczas – przed wdrożeniem do realizacji i finansowania – będzie istniał obowiązek usunięcia „warunku” wskazanego w opinii prezesa.
„Należy jasno powiedzieć, że czym innym jest wdrożenie do realizacji programu, a czym innym jest finansowanie programu” – czytamy w komunikacie na stronie Ministerstwa Zdrowia.
Projekt przepisów dotyczących programów polityki zdrowotnej obecnie procedowany w Sejmie zakłada jedynie, że za naruszenie dyscypliny finansów publicznych będzie uważane zaciągnięcie zobowiązania w związku z realizacją programu, gdy nie pozyskano opinii prezesa AOTMIT co do projektu tego programu lub gdy projekt programu uzyskał negatywną opinię.
W projektowanych przepisach jest mowa o doprecyzowaniu, w jakiej sytuacji mamy do czynienia z naruszeniem dyscypliny finansów publicznych, a nie – o kontrolowaniu wydatków samorządów – wyjaśnia resort.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami istnieje obowiązek uzyskiwania opinii prezesa AOTMiT dotyczących projektów programów polityki zdrowotnej, jednak zdarza się, podkreśla Ministerstwo, że takie opinie nie są uzyskiwane i tym samym programy są uruchamiane, realizowane i finansowane, mimo braku na przykład dowodów naukowych na skuteczność prowadzonych działań.
Aktualnie obowiązujący art. 48a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wskazuje na konieczność uzyskania opinii Agencji przed rozpoczęciem realizacji programu polityki zdrowotnej, przy czym proces ten nie jest dokładnie opisany.
Brakuje określenia, jak powinien być zbudowany program, jakie elementy należy uwzględnić w projekcie, co powodowało, że do oceny wpływały projekty różnej jakości, jak przebiega proces oceny i jakie jest postępowanie w przypadku, gdy opis w projekcie nie spełnia wymogów konstrukcji programu i nie może zostać właściwie oceniony (w sposób precyzyjny), brakuje określenia, kiedy opinia Agencji nie jest wymagana oraz określenia roli opinii Agencji, która nie jest wiążąca – nawet w przypadku oceny negatywnej.
Poza tym nie ma obowiązku sprawozdawania realizacji i wyników programu, tym samym nie wiadomo, jakie działania są podejmowane na terenie kraju, oraz czy finanse publiczne są wydatkowane w sposób właściwy.
Proponowane zmiany dotyczą korekty zidentyfikowanych braków.
Wskazano dobrą praktykę w zakresie budowania programu poprzez określenie jego elementów oraz narzucenie obowiązku na Agencję w zakresie wydawania rekomendacji dla problemów zdrowotnych przedstawiających modelowe rozwiązania, co ma ułatwić ich przygotowanie.
Opisano proces wewnętrzny oceny i opiniowania projektu (tak, jak ma to miejsce przy innych zadaniach Agencji), w celu umożliwienia właściwej oceny i zwiększenia transparentności decyzji.
[-DOKUMENT_HTML-]
Wprowadzono obowiązek utworzenia repozytorium z dokumentami dostępnymi do informacji publicznej w celu zwiększenia transparentności i umożliwienia zdobywania wiedzy na przykładach projektów już ocenionych
Wprowadzono także zapis, że opinia Agencji jest wiążąca dla samorządów, co pozwoli na realizację tylko uzasadnionych działań i umożliwi również kontrolę finansową
Została również wprowadzona konieczność raportowania realizacji programów do Agencji, co pozwoli na uzyskanie pełnego obrazu działań na terenie kraju. Agencja będzie odpowiedzialna za analizy w tym zakresie. Dotychczas takie dane nie były zbierane i nie było wiadomo, jakie działania w zakresie zdrowia publicznego są w rzeczywistości prowadzone.
Wskazano okoliczności wymagające zaprzestania prowadzenia programów przez samorządy, na przykład wówczas gdy działania nie są uzasadnione w świetle dowodów naukowych, co pozwoli na racjonalną gospodarkę finansową – wyjaśnia Ministerstwo w komunikacie na swojej stronie.
Źródło: www.mz.gov.pl