Polskie Towarzystwo Diabetologiczne i Stowarzyszenie Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce wyraziły intencję współpracy w zakresie szerzenia zdobyczy współczesnej nauki wśród lekarzy, współdziałania w organizowaniu społecznej ochrony zdrowia i w rozwiązywaniu problemów dotyczących jej działalności, współdziałania w doskonaleniu zawodowym lekarzy oraz reprezentowania interesów zdrowotnych i opiekuńczych chorych na cukrzycę typu 1 i 2. 

Podpisujący umowę zobowiązali się również do współdziałania w zakresie organizacji szkoleń dla lekarzy specjalistów w dziedzinie medycyny rodzinnej i opracowania wytycznych leczenia cukrzycy – w tym w szczególności typu 2, w warunkach gabinetów lekarzy specjalistów w dziedzinie medycyny rodzinnej.

Cukrzyca, która jest jedną z najbardziej powszechnych chorób niezakaźnych, stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia Polaków. Podczas podpisywania umowy mówił o tym  konsultant krajowy w dziedzinie diabetologii profesor Krzysztof Strojek. 
- Problem cukrzycy to nie jest problem podwyższonego cukru we krwi, to problem następstw w postaci ślepoty, amputacji, niewydolności nerek, niewydolności serca po zawale serca, szeregu innych powikłań, które pojawiają się w przypadku wieloletniej cukrzycy, która nie jest właściwie leczona – zaznaczył. 

Profesor Maciej Małecki przypomniał, że wśród osób dotkniętych cukrzycą i zmagających się z jej powikłaniami są dzieci, kobiety w ciąży, dorośli w pełni aktywności zawodowej, a także seniorzy.

W  kontekście spodziewanego wzrostu zachorowań, spowodowanego epidemią otyłości oraz starzeniem się społeczeństwa, zapobieganie występowaniu tej choroby, jej właściwe leczenie i bliska współpraca specjalistów i lekarzy rodzinnych są niezwykle istotne. Wagę i potrzebę tego współdziałania podkreślał minister Konstanty Radziwiłł, który uczestniczył w podpisaniu porozumienia.

- Bardzo mnie cieszy ta inicjatywa dwóch naukowych towarzystw lekarskich: Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego i Stowarzyszenia Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce – powiedział minister. Dodał, że te grupy lekarzy mają ogromną rolę do odegrania w wykrywaniu i leczeniu cukrzycy. - Z całą pewnością to porozumienie sygnalizuje pewien kierunek, gdzie dla większości pacjentów – także pacjentów z cukrzycą, których jest około 3 miliony w Polsce – lekarzem prowadzącym, sprawującym opiekę i koordynującym leczenie, powinien być lekarz podstawowej opieki zdrowotnej  – zaznaczył. - Powinien to być wszechstronnie wykształcony, kompetentny lekarz, najlepiej ze specjalizacją z medycyny rodzinnej, który będzie  podejmował decyzję, kiedy jest potrzebna konsultacja albo leczenie przez lekarza diabetologa, potrzebne szczególnie w przypadku cukrzycy powikłanej czy nietypowej. Chorzy powinni być otoczeni adekwatną do ich potrzeb opieką – przypomniał minister. 

- Ta współpraca jest niezwykle istotna dla kształcenia, zwłaszcza kształcenia  lekarzy rodzinnych w obszarze opieki nad pacjentami z cukrzycą. Tutaj wkład lekarzy diabetologów jest nieoceniony – dodał.

Nawiązując do hasła Światowego Dnia Walki z Cukrzycą, którym jest w tym roku  „Zobacz cukrzycę”, minister podkreślił również, że trzeba zwracać uwagę społeczeństwa na niebezpieczeństwo zachorowania. Przypomniał, że w związku z tym, że u wielu osób cukrzyca nie daje żadnych objawów, rozpoznawanie tego schorzenia powinno być jednym z priorytetów lekarzy. Wskazał także, ze resort zdrowia podejmuje działania na rzecz pacjentów z cukrzycą. 

We wrześniu 2016 roku wszedł w życie program leczenia stopy cukrzycowej. Ma on na celu rozwiązanie problemu, jakim był przez wiele lat brak dostępu pacjentów do specjalistycznego leczenia zespołu stopy cukrzycowej  i wynikająca z tego nadmierna liczba amputacji. Minister zapowiedział także rozszerzenie katalogu  bezpłatnych leków przeciwcukrzycowych dla seniorów.

Znaczenie koordynowanej opieki dla zdrowia pacjentów z cukrzycą podkreślał także konsultant krajowy w dziedzinie diabetologii profesor dr hab. n. med. Krzysztof Strojek. 

- Kompetentny lekarz to niekoniecznie specjalista. Większość chorych na cukrzycę, szczególnie tych, którzy nie mają powikłań, którzy są na wczesnym etapie choroby  może być prowadzona, leczona, przez lekarza rodzinnego. W przypadku wątpliwości lekarz rodzinny – i temu służy  to porozumienie – ma zawsze możliwość zwrócenia się do specjalisty z prośbą o weryfikację efektów leczenia i ustalenie dalszego toku postępowania – podkreślił konsultant krajowy.

Również profesor Maciej Małecki podkreślał, że współpraca między lekarzami różnych specjalizacji, a przede wszystkim między lekarzami rodzinnymi a specjalistami z zakresu diabetologii, jest warunkiem dobrej opieki diabetologicznej. Podkreślał także znaczenie, jakie ma dla jakości tej opieki uruchomienie i finansowanie przez ministra zdrowia Programu Wsparcia Ambulatoryjnego Leczenia Zespołu Stopy Cukrzycowej i doskonałe finansowanie terapii cukrzycy typu 1, coraz większa dostępność nowoczesnych insulin dla rosnącej rzeszy chorych. 

- To wszystko są niewątpliwe osiągnięcia – ocenił profesor Małecki, zwracając jednocześnie uwagę, że potrzebne są dalsze działania. Zgadzał się z tym profesor Adam Windak, mówiąc, że  „konieczne są także zmiany systemowe, nad którymi szczęśliwie rozpoczęły się także prace w resorcie, prace nad ustawą o podstawowej opiece zdrowotnej”. Podkreślił, że mają one doprowadzić do zmian, które lekarzy POZ w takie wyposażą w narzędzia, „które pozwolą rzeczywiście sprawować w większym zakresie, bardziej kompetentnie i bardziej efektywnie opiekę nad pacjentami z cukrzycę”.

W imieniu Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego i Stowarzyszenia Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce Porozumienie podpisali: prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego profesor dr hab. n. med.  Maciej Małecki, prezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce dr hab. n. med. Tomasz Tomasik oraz Wiceprezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce profesor dr hab. n. med. Adam Windak.

Źródło: www.mz.gov.pl