W Polsce osoby do 18 roku życia mają prawo do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych chociażby nie posiadały statusu ubezpieczonego. Płatnikiem jednak nie jest NFZ, tylko budżet państwa.
Co oznacza pojęcie "budżet państwa" dla świadczeniodawcy?
Komu konkretnie należy wystawić rachunek za wykonaną usługę?

Rachunek za świadczenia opieki zdrowotnej udzielone pacjentom uprawnionym do świadczeń na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.; dalej jako: u.ś.o.z.), należy wystawić Narodowemu Funduszowi Zdrowia.
Zgodnie z postanowieniami art. 2 ust. 1 pkt 3 u.ś.o.z. do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na zasadach określonych w ustawie mają prawo inne niż ubezpieczeni osoby posiadające obywatelstwo polskie i posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie ukończyły 18. roku życia lub są w okresie ciąży, porodu i połogu. Świadczenia te są finansowane z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, jednak wynagrodzenia wypłaca Fundusz. Wynika to z przepisów wydanych na podstawie art. 13a u.ś.o.z. tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2008 r. w sprawie sposobu i trybu finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 137, poz. 858; dalej jako: r.s.t.f.). Zgodnie z § 2 r.s.t.f. świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 2 ust. 1 u.ś.o.z., są finansowane przez Fundusz, ze środków budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. Na świadczenia te Fundusz otrzymuje dotację celową uruchamianą po przedstawieniu miesięcznego sprawozdania z wykonanych przez świadczeniodawców i rozliczonych przez Fundusz świadczeń.

Uwagi
Uruchomienie dotacji celowej wymaga przedstawienia przez Fundusz określonego w wyżej cytowanym rozporządzeniu sprawozdania ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, dlatego też postanowienia właściwych przepisów nakładają na świadczeniodawców obowiązek gromadzenia danych, na podstawie których Fundusz mógłby zidentyfikować tytuł uprawnienia osoby korzystającej ze świadczeń. Zatem Fundusz żąda informacji o tytule ubezpieczenia, względnie informacji, że świadczenia te zostały udzielone na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 u.ś.o.z. niezależnie od tytułu ubezpieczenia. Wynika to z treści rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 czerwca 2008 r. w sprawie zakresu niezbędnych informacji gromadzonych przez świadczeniodawców (Dz. U. Nr 123, poz. 801), w której wskazano kody tytułów uprawnienia do świadczeń.
Agnieszka Pietraszewska-Macheta