Jak wskazuje resort zdrowia, choroby układu krążenia od lat pozostają głównym wyzwaniem dla systemu ochrony zdrowia w Polsce i przyczyniają się do największej liczby zgonów Polaków. Liczba chorych w kraju stale wzrasta, czego przyczyną jest zarówno proces starzenia się społeczeństwa, jak i wzrost narażenia na czynniki związane ze stylem życia, zwyczajami żywieniowymi i poziomem aktywności fizycznej. Negatywną sytuację w polskim sektorze ochrony zdrowia pogłębił brak koordynacji podstawowej opieki zdrowotnej z innymi sektorami systemu oraz niekontrolowany rozwój najdroższej formy opieki medycznej, jaką jest leczenie szpitalne. Główne problemy w opiece nad pacjentami z chorobami układu krążenia są podobne, jak w przypadku np. chorób nowotworowych. Polegają zwłaszcza na: fragmentacji opieki medycznej, zagubieniu pacjenta w systemie oraz braku ustalenia planu leczenie, odpowiedniego nadzoru nad jego realizacją, a przede wszystkim braku możliwości mierzenia jakości udzielanych świadczeń. Receptą ma być Krajowa Sieć Kardiologiczna (KSK), której założenia opracowano na podstawie m.in. dotychczasowych doświadczeń związanych z realizacją pilotażowych programów opieki koordynowanej w kardiologii. Docelowo ma ona objąć cały kraj, a stworzenie systemu jest też jednym z elementów realizacji reform wpisanych do Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO). 

Czytaj w LEX: Negatywne skutki stresu >

Dwa poziomy zabezpieczenia 

Projektowana ustawa ma wprowadzić nową strukturę organizacyjną i nowy model zarządzania opieką kardiologiczną, które docelowo  usprawnią organizację systemu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie chorób układu krążenia. Podmioty lecznicze spełniające kryteria kwalifikacyjne określone w ustawie będą tworzyć KSK. Projekt zakłada, że strukturę będą tworzyć ośrodki kardiologiczne I i II poziomu zabezpieczenia. Ośrodki znajdujące się w sieci będą mogły tworzyć też tzw. Centra Doskonałości Kardiologicznej, wyspecjalizowane w diagnostyce i leczeniu określonego rodzaju lub grupy jednostek chorobowych z zakresu chorób układu krążenia. Ośrodki niezakwalifikowane do sieci, które mają podpisane umowy z NFZ, będą miały status podmiotów współpracujących. 

Zobacz w LEX: Test obowiązku wdrożenia procedury zgłoszeń wewnętrznych >

KSK ma zapewnić wystandaryzowaną strukturę ośrodków kardiologicznych na dwóch poziomach zabezpieczenia, w ramach której każdy poziom zapewni kompleksowe leczenie chorób układu krążenia. Na I poziomie będzie to m.in. leczenie z zakresu kardiologii interwencyjnej i leczenia ostrych zespołów wieńcowych. Najbardziej skomplikowane procedury medyczne, np. z zakresu kardiochirurgii i leczenie powikłań leczenia, będą realizowane na II poziomie. Dodatkowo ośrodki współpracujące w ramach KSK mają zapewnić ciągłość leczenia w ramach m.in. rehabilitacji leczniczej oraz kierowania pacjenta do leczenia w ramach KSK.

Kwalifikacja na poszczególne poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK będzie procesem wystandaryzowanym, opartym na obiektywnych kryteriach odnoszących się m.in. do liczby i kwalifikacji personelu medycznego oraz potencjału diagnostyczno-terapeutycznego, zapewniającego odpowiednią jakość i bezpieczeństwo udzielanych świadczeń gwarantowanych oraz liczby i rodzaju wykonywanych procedur medycznych lub liczby świadczeniobiorców, którym są udzielane świadczenia opieki zdrowotnej. Nad jakością udzielanych świadczeń będzie z kolei czuwać NFZ. 

Dwa lata na spełnienie wymagań 

Projekt ustawy przewiduje okres 2-letniej karencji na spełnienie przez podmioty lecznicze wymagań niezbędnych do przystąpienia do KSK na poszczególne poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej. Podmioty lecznicze, które zawarły z NFZ umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, na świadczenia z zakresu opieki kardiologicznej przed dniem wejścia w życie projektowanej ustawy wejdą do KSK, a umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, zawarte przed dniem wejścia w życie projektowanej ustawy, zachowają ważność. Pierwsza kwalifikacja na poszczególne poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej zostanie przeprowadzona w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, w oparciu o kryteria określone w ustawie i szczegółowe kryteria, które będą określone w rozporządzeniu.

Zobacz w LEX: Lekarz internista nie zastąpi biegłego kardiologa >

Jak zaznacza resort zdrowia, KSK ma zapewnić, by nie pominięto żadnego z etapów opieki kardiologicznej, a ich realizacja przebiegała według ściśle określonych kluczowych zaleceń, przy współpracy specjalistów różnych dziedzin medycyny. Priorytetem w tym zakresie jest, aby każdy pacjent, niezależnie od miejsca zamieszkania, otrzymywał opiekę kardiologiczną opartą o jednakowe standardy diagnostyczno-terapeutyczne, czyli jednolicie zdefiniowane ścieżki pacjenta, a system elastycznie odpowiadał na ich potrzeby.

Oczekiwanym efektem wprowadzenia KSK jest poprawa bezpieczeństwa i jakości leczenia kardiologicznego, poprawa satysfakcji pacjenta oraz optymalizacja kosztowa i organizacyjna opieki kardiologicznej.