Nowelizacja proponuje wprowadzenie dwustopniowego systemu, czyli studiów licencjackich i uzupełniających magisterskich w zawodzie diagnosty medycznego. Zakłada także uzyskanie dyplomu magistra, w tym także analityki medycznej (medycyny laboratoryjnej), drogą poza formalną czyli inną niż jednolite studia magisterskie na uniwersytetach medycznych. (więcej na ten temat w tekście: Ustawa o szkolnictwie wyższym zmieni sposób kształcenia diagnostów).
Zapewnienie wysokiej jakości kształcenia na kierunkach medycznych, szczególnie nieobjętych ochrona prawa unijnego, jak analityka medyczna/medycyna laboratoryjna, medycyna ratunkowa, fizjoterapia jest konieczne, z uwagi na szczególny charakter studiów medycznych, specyfikę kształcenia i wykonywania zawodów medycznych.
Nowelizacja może obniżyć poziom nauczania. Wprowadzenie proponowanych w projekcie zmian wyeliminuje polskich diagnostów do uznawania ich kompetencji w krajach unii a także uniemożliwi udział we wspólnych ramach kształcenia.
Proponowany projekt ustawy od pozorem niesienia pomocy dla szkół wyższych – poprzez ułatwianie uzyskania wyższego wykształcenia w postaci potwierdzania „efektów uczenia się” poza drogą formalną – prowadzi do realnego obniżenia poziomu wykształcenia przyszłych przedstawicieli wielu zawodów, w tym zawodu diagnostów laboratoryjnych.
Skutki projektowanych zmian – poza beneficjentami finansowymi w postaci szkół wyższych – będą długofalowe i będą odnosiły się do poziomu leczenia obywateli Polski. Proponowane kształcenie w projekcie ustawie doprowadzi do powstania rzeszy źle wykształconych diagnostów laboratoryjnych, którzy w procesie diagnostyczno -terapeutycznym odgrywają kluczową rolę, bowiem 70-90 procent decyzji lekarskich opiera się na badaniach laboratoryjnych i pracy diagnosty laboratoryjnego. Razem z pozostałymi zawodami medycznymi diagności laboratoryjni muszą posiadać najwyższy poziom wiedzy.
Istnieje konieczność powrotu do standardów kształcenia na kierunku medycyny laboratoryjnej/analityki medycznej na wzór kształcenia innych zawodów medycznych.
Jest to konieczne ze względu na ochronę jakości, tym bardziej, że proces kształcenia na tym kierunku nie ma jeszcze wytycznych europejskich. Obecnie standardy nauczania, których realizacja jest obligatoryjna na danym kierunku studiów we wszystkich uczelniach w kraju, zostały zmienione na efekty kształcenia rozumiane jako zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskanych w procesie kształcenia przez osobę uczącą się i jest możliwość realizacji przez uczelnie wybranych efektów a nie wszystkich
Wprowadzenie założeń projektu ustawy zniszczy dotychczasowe sposób uzyskania wykształcenia, koniecznego do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego (zawodu zaufania publicznego) co jest związane z koniecznością dbania o jak najwyższe standardy kształcenia w trosce o bezpieczeństwo i zdrowie pacjenta.
Proponowane zmiany nie są dyktowane potrzebami rynku pracy (jak to przedstawia Ministerstwo Nauki), gdyż obecnie ponad 500 diagnostów laboratoryjnych, absolwentów jednolitych studiów magisterskich kierunku analityka medyczna/medycyna laboratoryjna uniwersytetów medycznych posiada status osoby bezrobotnej i są zmuszeni szukać pracy w innych zawodach lub poza granicami kraju.
Dr n. med. Elżbieta Puacz, prezes Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych
Izba Diagnostów: zmiana sposobu kształcenia obniży rangę zawodu
Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych postuluje wyłączenie z proponowanych zmian sposobów kształcenia, które zawarte są w przygotowywanej nowelizacji ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, zawodu diagnosty laboratoryjnego mówi dr n. med. Elżbieta Puacz, prezes Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych.