EMA przypomina, że wankomycyna jest stosowana od lat 50-tych dwudziestego wieku i cały czas stanowi ważną opcję terapeutyczną w leczeniu ciężkich zakażeń. Komitet ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi (CHMP) dokonał analizy dostępnych danych dotyczących leków zawierających wankomycynę podawanych we wlewie za pomocą kroplówki i iniekcji oraz przyjmowanych doustnie jako część strategii dotyczącej aktualizacji informacji o od dawna stosowanych produktach antybakteryjnych w kontekście zwalczania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe.
Komitet uznał, że wankomycynę w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie, w tym MRSA (gronkowiec złocisty odporny na metycylinę) u pacjentów w każdym wieku można nadal podawać drogą infuzji.
Antybiotyk ten może służyć również do zapobiegania bakteryjnemu zapaleniu wsierdzia (infekcja w sercu) u pacjentów poddawanych operacji oraz w celu leczenia zakażeń u pacjentów poddawanych zabiegowi nazywanemu dializą otrzewnową. Podawanie doustne leku należy ograniczyć do leczenia zakażeń Clostridium difficile (CDI).
Ponieważ dostępne dane nie uzasadniają w sposób przekonujący stosowania wankomycyny w leczeniu gronkowcowego zapalenia jelita grubego (zapalenie jelit wywołane przez S. aureus) oraz stosowania w celu wyeliminowania bakterii z jelit u pacjentów z osłabionym układem immunologicznym (odpornościowym), komitet CHMP uznał, że wankomycyna nie powinna być dłużej stosowana w niniejszych wskazaniach.
Więcej informacji znajduje się w komunikacie Europejskiej Agencji Leków i jego tłumaczeniu, dostępnych na stronie Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Żródło: www.urpl.gov.pl
[-DOKUMENT_HTML-]