Czy SP ZOZ musi wdrożyć ePUAP?

Czy SP ZOZ musi wdrożyć ePUAP (Elektroniczną Platformę Usług Administracji Publicznej)?

Odpowiedź

Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej jest na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565 z późn. zm.) - dalej u.i.d.p. zobowiązany do stosowania postanowień tej ustawy. Oznacza to, że jest zobowiązany do używania przy realizacji zadań publicznych systemu teleinformatycznego, który odpowiada wymaganiom ustawy o informatyzacji i przepisów wykonawczych do niej. EPUAP jest systemem, który takie wymagania spełnia. Jednakże SP ZOZ nie jest zobowiązany wykorzystywać ePUAP – może używać innego systemu teleinformatycznego, który odpowiada przepisom prawa.

Uzasadnienie

System teleinformatyczny – Elektroniczna Platforma Usług Administracji Publicznej (dalej ePUAP) został utworzony w oparciu o przepisy ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Właściwe podstawy prawne dla działania ePUAP wprowadzono do ustawy, dokonując w 2010 r. jej nowelizacji ( ustawa z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. Nr 40, poz. 230).
W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 4 u.i.d.p. jej przepisy mają zastosowanie m.in. do samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, co oznacza, że ilekroć ustawa o informatyzacji posługuje się pojęciem "podmiotu publicznego" i nakłada na niego określone obowiązki, to postanowienie takie ma zastosowanie również do samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 u.i.d.p. podmiot publiczny, a więc także SP ZOZ, używa do realizacji zadań publicznych systemów teleinformatycznych (czyli zgodnie z definicją z art. 3 pkt 3 u.i.d.p. zespołu współpracujących ze sobą urządzeń informatycznych i oprogramowania zapewniających przetwarzanie, przechowywanie, a także wysyłanie i odbieranie danych przez sieci telekomunikacyjne za pomocą właściwego dla danego rodzaju sieci telekomunikacyjnego urządzenia), które muszą łącznie spełnić dwa warunki:

1) odpowiadać minimalnym wymaganiom dla systemów teleinformatycznych oraz
2) zapewniać interoperacyjność systemów na zasadach określonych w Krajowych Ramach Interoperacyjności (pojęciem interoperacyjności posługuje się m.in. ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne, Dz. U. Nr 171, poz. 1800 z późn. zm.), definiując je jako zdolność sieci telekomunikacyjnych do efektywnej współpracy w celu zapewnienia wzajemnego dostępu użytkowników do usług świadczonych w tych sieciach, a zatem na gruncie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, interoperacyjność oznacza możliwość osiągnięcia współpracy pomiędzy różnymi systemami teleinformatycznymi).

Ustawa nie narzuca podmiotom publicznym jednego systemu teleinformatycznego, z jakiego mają korzystać. Wynika to z faktu, iż ustawa o informatyzacji opiera się na założeniu tzw. neutralności technologicznej, którą definiuje w art. 3 pkt 19 u.i.d.p. jako zasadę równego traktowania przez władze publiczne technologii teleinformatycznych i tworzenia warunków do ich uczciwej konkurencji, w tym zapobieganie możliwości eliminacji technologii konkurencyjnych przy rozbudowie i modyfikacji eksploatowanych systemów teleinformatycznych lub przy tworzeniu konkurencyjnych produktów i rozwiązań. W uzasadnieniu projektu ustawy nowelizującej duży nacisk położono właśnie na podkreślenie faktu, iż nowelizacją wzmocniono zasadę neutralności technologicznej. Jej praktycznym przejawem jest postawienie systemom teleinformatycznym wymogu interoperacyjności – państwo nie narzuca jednego systemu, z którego podmioty publiczne mają korzystać, ale oczekuje, że różne wykorzystywane przez nie systemy będą mogły ze sobą współpracować. Szczegółowo wymagania stawiane systemom teleinformatycznym określone zostały w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 2012 r. w sprawie Krajowych Ram Interoperacyjności, minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej oraz minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 526).

Jak już wcześniej wspomniano ePUAP jest systemem teleinformatycznym, który spełnia wymagania stawiane w ustawie systemom teleinformatycznym w ogóle. Oznacza to, że SP ZOZ podobnie jak pozostałe podmioty publiczne może korzystać z ePUAP jako ze swojego systemu teleinformatycznego, w oparciu, o który będzie realizować ustawowo określone obowiązki. SP ZOZ może jednak wdrożyć u siebie i wykorzystywać do realizacji ustawy inny system teleinformatyczny, byleby spełniał on warunki wynikające z przepisów wykonawczych do ustawy o informatyzacji, o których mowa była wyżej. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie na przykład w piśmie rzecznika prasowego Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji Pana Artura Koziołka z 27 listopada 2012 r., w którym wnosił on o sprostowanie informacji, które zostały opublikowane w jednym z magazynów komputerowych. W piśmie rzecznika można przeczytać, że "na platformie ePUAP usługi są udostępniane przez urzędy, czyli to urzędy decydują czy ich usługi dostępne są w wersji elektronicznej poprzez ePUAP czy też nie. MAC (Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji) jako właściciel systemu udostępnił infrastrukturę, stworzył możliwości do korzystania z tego narzędzia, zaprasza do współpracy — jednak decyzja o ewentualnym wykorzystaniu ePUAP leży po stronie urzędów" (http://www.cpi.gov.pl/article,sprostowanie_rzecznika_prasowego_mac_z_dnia_27_listopada_2012_r,293.html).

Pytanie pochodzi z Serwisu Prawo i Zdrowie