Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Prawo i Zdrowie
Jak należy rozumieć zapisy art. 41 ust 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych dotyczące transportu sanitarnego do najbliższego zakładu udzielającego świadczeń w danym zakresie w sytuacji, gdy zlecenie wystawia szpital dla pacjenta np. z zawałem serca (przywiezionym do tego szpitala przez zespół ratownictwa medycznego) w celu zachowania kontynuacji leczenia do placówki medycznej, o której mowa w art. 19 wskazanej ustawy?
Czy zapisy dot. najbliższego zakładu, o których mowa w art. 41 ustawy o świadczeniach są adresowane do świadczeniodawców i świadczeniobiorców, czy tylko do świadczeniobiorców?
Czy nie jest obowiązkiem szpitala zapewnienie ciągłości leczenia pacjentowi np. z zawałem serca, transportując go do najbliższej placówki medycznej posiadającej zawartą umowę z NFZ?
Odpowiedź:
Zgodnie z § 8 ust. 2 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 81 poz. 484) - dalej r.o.w.u., w związku z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) - dalej u.ś.o.z., to świadczeniodawca udzielający świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie szpitalne, w przypadku konieczności zapewnienia pacjentowi ciągłości leczenia, zobowiązany jest zapewnić i sfinansować usługę transportu sanitarnego do najbliższego miejsca wykonywania działalności przez świadczeniodawcę podmiotu leczniczego. Co istotne również, zasada finansowania świadczeń ze środków publicznych, nakazuje przyjąć założenie, iż transport winien być wykonany do najbliższego podmiotu leczniczego udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej w ramach umowy zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 41 ust. 1 u.ś.o.z., świadczeniobiorcy na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego, w tym lotniczego, do najbliższego podmiotu leczniczego, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.), udzielającego świadczeń we właściwym zakresie i z powrotem, w przypadkach konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w podmiocie leczniczym oraz wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia.
Przyjęcie przez ustawodawcę jako przesłanki realizacji transportu konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w podmiocie leczniczym oraz potrzeby zachowania ciągłości leczenia wiedzie do wniosku, iż transport sanitarny winien być wykonywany do najbliższego miejsca wykonywania działalności przez świadczeniodawcę podmiotu leczniczego. Tylko bowiem w takim przypadku zapewnione zostanie uprawnienie do podjęcia “natychmiastowego” leczenia w podmiocie leczniczym.
Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z normą wyrażoną w § 8 ust. 2 załącznika do r.o.w.u., to świadczeniodawca, w ramach środków finansowych określonych w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, jest zobowiązany do zapewnienia usług transportu sanitarnego w przypadkach określonych w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Wyjątkiem od tak sformułowanej reguły pozostają jedynie świadczeniodawcy udzielający świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, o ile nie zawarli oni odrębnej umowy w tym zakresie. Konkludując zatem, to świadczeniodawca udzielający świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie szpitalne, w przypadku konieczności zapewnienia pacjentowi ciągłości leczenia, zobowiązany jest zapewnić i sfinansować usługę transportu sanitarnego do najbliższego miejsca wykonywania działalności przez świadczeniodawcę podmiotu leczniczego. Co istotne również, zasada finansowania świadczeń ze środków publicznych nakazuje przyjąć założenie, iż transport winien być wykonany do najbliższego podmiotu leczniczego udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej w ramach umowy zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia.
Artur Paszkowski, autor współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie
Odpowiedzi udzielono 18 sierpnia 2014 r.
\