Zmiana przeznaczenia użytków rolnych dla klas I–III wymaga zgody ministra

Czy burmistrz może uzgodnić projekt decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego na gruntach rolnych?

Burmistrz złożył wniosek do starosty w sprawie uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego w odniesieniu do gruntów rolnych dla inwestycji związanej z budową sieci kablowej SN dla projektowanych elektrowni wiatrowych na działkach oznaczonych w ewidencji jako RII i RIIIa. Czy w świetle obowiązujących przepisów i w związku ze zmianą ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266, z późn. zm.) - dalej u.o.g.r.l. takie uzgodnienie jest możliwe?

Odpowiedź:

W świetle noweli u.o.g.r.l. oraz art. 61 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 marca
2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647, z późn. zm.), uzgodnienie projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego w odniesieniu do użytków rolnych klas I–III nie jest możliwe, gdyż zmiana przeznaczenia użytków rolnych dla klas I–III wymaga zgody ministra na zmianę przeznaczenia tych gruntów, a zgody tej nie uzyska się, jeśli dla danego terenu nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgoda na zmianę przeznaczenia terenu rolnego lub leśnego jest konieczna, niezależnie od powierzchni gruntów od dnia 25 maja 2013 r.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.o.g.r.l., wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolnej może dotyczyć tylko gruntów przeznaczonych na cele nierolnicze. Natomiast art. 7 ust. 1 u.o.g.r.l. wskazuje, że przeznaczenie gruntów leśnych na cele nieleśne wymagające zgody, o której mowa w art. 7 ust. 2 u.o.g.r.l., dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepisy te w praktyce uniemożliwiają realizację jakichkolwiek inwestycji wymagających zmiany przeznaczenia gruntu, gdy nie było zgody w rozumieniu art. 7 ust. 2 u.o.g.r.l., chyba że gmina uzyskała taką zgodę przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139). W innym przypadku wójt nie ma podstawy prawnej, aby wnosić o zmianę przeznaczenia gruntu (nawet gdy jest ekonomicznie uzasadnione) dopóki nie zostanie uchwalony nowy plan miejscowy.

Nie jest zatem możliwe uzgodnienie, jeśli gmina nie posiada miejscowego planu zagospodarowania, w którym określono przeznaczenie gruntów. Starosta powinien odmówić uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy, powołując się na brak możliwości uzgodnienia ze względu na brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Odmowa uzgodnienia przesądza o tym, że projekt decyzji nie jest zgodny z przepisami objętymi kognicją organu uzgadniającego, tj. u.o.g.r.l. W konsekwencji każda odmowa uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy musi oznaczać odmowę ustalenia warunków zabudowy.