Zezwolenie na usunięcie drzewa z terenu rolnego wydaje wójt

Czy starosta jest właściwym organem do wydania zezwolenia na usunięcie drzew z działek rolnych gęsto porośniętych drzewami charakterystycznymi dla upraw leśnych?

Właściciel prywatny chce usunąć 500 szt. drzew z dwóch działek rolnych kategorii R o pow. 1 i 20 ha. Drzewa są w wieku od 10 do 30 lat i porastają grunt w formie zwartej jako samosiejki (grunt graniczy z lasem).

Wnioskodawca motywuje usunięcie drzew przywróceniem charakteru rolniczego działek. Złożył wniosek o usunięcie przedmiotowych drzew do burmistrza, ale dostał decyzję umarzającą postępowanie, ponieważ burmistrz stwierdził, że nie jest właściwym organem, uznając jako uprawę za leśną i wskazując właściwość starosty na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59, z późn. zm.) - dalej u.l. Wnioskodawca ponownie złożył wniosek ten sam do starosty.

Czy starosta jest właściwym organem do wydania zezwolenia? Jeżeli tak, to na jakiej podstawie?

Odpowiedź:

W rozumieniu § 68 ust. 1 pkt 1 Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) - dalej r.e.g.i.b. oznaczenie gruntu symbolem R oznacza grunt rolny.

Organem właściwym do wydania zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów z terenu rolnego, należącego do osoby fizycznej jest wójt, zgodnie z art. 83 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn. zm.) - dalej u.o.p. Zatem starosta nie jest organem właściwym do wydania decyzji, gdyż grunt oznaczony symbolem R nie jest lasem, niezależnie od tego, że jest gęsto porośnięty drzewami charakterystycznymi dla upraw leśnych.

Zapisy z ewidencji gruntów będą decydować o właściwości organów decydujących o usuwaniu drzew do momentu doprowadzenia do stanu zgodności zapisów w ewidencji gruntów ze stanem faktycznym.

Uzasadnienie:

O kwalifikacji gruntu przesądzają zapisy zawarte w ewidencji gruntów prowadzonej na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287, z późn. zm.), która w art. 21 ust. 1 stanowi, że podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.