Rada miejska dokonała zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta oraz części wsi. Uchwałę podjęto na podstawie przepisu art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym .

Dokonując oceny zgodności z prawem przedmiotowej uchwały organ nadzoru stwierdził, że zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w celu ustalenia przeznaczenia terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego, oraz sposobów ich zagospodarowania i zabudowy, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Integralną częścią tej uchwały jest załącznik graficzny przedstawiający granice obszaru objętego projektem planu.

Wojewoda podkreślił, iż w myśl przepisu § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie wymaganego projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 163, poz. 1587) w projekcie planu miejscowego stosuje się nazewnictwo i oznaczenia umożliwiające jednoznaczne powiązanie projektu rysunku planu miejscowego z projektem tekstu planu miejscowego. Wojewoda zwrócił uwagę, iż w odniesieniu do przedmiotowej zmiany planu w części graficznej uchwały brak jest oznaczeń graficznych odnoszących się do terenów objętych ochroną układu urbanistyczno - architektonicznego miasta, wpisanego do rejestru zabytków. Z zapisów planu nie wynika bowiem czy działki położone są w ww. obszarze. Analogiczna sytuacja ma miejsce w odniesieniu do zapisów uchwały, dotyczącego terenów chronionych przyrodniczo. Zarówno z tekstu planu jak i z rysunku nie wynika, czy na terenie objętym zmianą planu znajdują się obszary objęte ochroną.

Ponadto w opinii organu nadzoru, zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w planie miejscowym określa się obowiązkowo zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, wśród których winno określić się wskaźniki w zakresie komunikacji, w szczególności ilość miejsc parkingowych w stosunku do ilości mieszkań lub ilości zatrudnionych albo powierzchni obiektów usługowych i produkcyjnych. Pomimo ustalenia w planie przeznaczenia terenu pod tereny parkingów i zabudowy usługowej, nie dopełniono obowiązku wynikającego z ww. przepisów. Zapis w uchwale, zakazujący na terenie "lokalizacji obiektów innych niż miejsca postojowe dla samochodów osobowych, obiekty małej architektury, budynki przeznaczone na cele nieuciążliwej działalności usługowej i sieci infrastruktury technicznej", nie stanowi o konieczności zlokalizowania na tym terenie miejsc parkingowych jak również w żaden sposób nie określa ich ilości.

Wojewoda stwierdził nieważność uchwały.


Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.)
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)



Zobacz orzeczenie:
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Wielkopolskiego z dnia 11 lutego 2010 r., KN.I-8.0911-34/10