Znowelizowana treść art. 92 ust. 1 Prawa zamówień publicznych z 29.01.2004 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 2164) dalej p.z.p. nakłada na zamawiającego obowiązek wskazywania uzasadnienia faktycznego i prawnego podjętych przez siebie, wymienionych w tym przepisie, działań/decyzji.

Zgodnie z art. 92 ust. 1 pkt 1 p.z.p., zamawiający informuje niezwłocznie wszystkich wykonawców o wyborze najkorzystniejszej oferty, podając nazwę albo imię i nazwisko, siedzibę albo miejsce zamieszkania i adres, jeżeli jest miejscem wykonywania działalności wykonawcy, którego ofertę wybrano, oraz nazwy albo imiona i nazwiska, siedziby albo miejsca zamieszkania i adresy, jeżeli są miejscami wykonywania działalności wykonawców, którzy złożyli oferty, a także punktację przyznaną ofertom w każdym kryterium oceny ofert i łączną punktację, podając uzasadnienie faktyczne i prawne.

Powyższy przepis nakłada zatem na zamawiającego obowiązek nie tylko podania punktacji przyznanej ofertom w każdym kryterium oceny oraz punktacji łącznej, ale również i obowiązek wskazania uzasadnienia faktycznego i prawnego.

Z tego należy wnioskować, iż zamawiający winien wskazać konkretne zapisy SIWZ dotyczące zasad oceny ofert oraz okoliczności, które wpłynęły na wysokość przyznanej punktacji. Innymi słowy mówiąc, z uzasadnienia faktycznego musi wynikać, dlaczego wykonawca uzyskał daną punktację. Uzasadnienie ma go ochronić przed niewiedzą, co do tego, jakie okoliczności stoją za działaniem zamawiającego.

Zamawiający powinien w taki sposób wykazać okoliczności faktyczne, by wykonawcy mogli zapoznać się z pobudkami jego działań. W uzasadnieniu należy więc ukazać wszelkie kwestie mające wpływ na podjęte działanie.

Stanowisko zamawiającego powinno być wyrażone w sposób czytelny, niewprowadzający w błąd wykonawców, umożliwiający im odniesienie się do konkretnych przesłanek. Uzasadnienie musi być na tyle szczegółowe, by wykonawcy nie musieli się domyślać podstaw decyzji zamawiającego ani domniemywać zakresu stwierdzonych faktów (zob. wyrok KIO z 5.12.2011 r., KIO 2503/11).

W świetle powyższego przyjąć należy, że w przedstawionym stanie faktycznym zamawiający powinien w zawiadomieniu o wyborze oferty najkorzystniejszej wskazać, z jakich przyczyn nie uznał jednemu z wykonawców dwóch usług wskazanych w ramach kryterium oceny ofert.

W przeciwnym razie wykonawca nie będzie znał przyczyny uzyskania niższej niż zakładał liczby punktów w ramach danego kryterium, co pozbawi go możliwości odniesienia się do dokonanej oceny ofert, a niewykluczone, że i do wyboru oferty najkorzystniejszej.