Wzięcie w leasing zamiatarki nie powoduje konieczności przeprowadzenia procedury obowiązującej przy zaciąganiu zobowiązań w formie kredytu bankowego.
Uzasadnienie
Ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104, z późn. zm.) - dalej u.f.p., określa, że podstawą gospodarki finansowej jednostki samorządu terytorialnego w roku budżetowym jest budżet jednostki samorządu terytorialnego uchwalany w formie uchwały budżetowej.
Kwestie wydawania opinii dotyczące gospodarki finansowej jednostki samorządu terytorialnego przez regionalne izba obrachunkowa reguluje art. 172 u.f.p. Określa on, że regionalne izby obrachunkowe zobowiązane są do wydawania w opinii w następujących sprawach:
- możliwości sfinansowania deficytu przedstawionego przez jednostkę samorządu terytorialnego,
- prawidłowości dołączonej do projektu uchwały budżetowej prognozy kwoty długu jednostki samorządu terytorialnego, ze szczególnym uwzględnieniem zapewnienia przestrzegania przepisów ustawy dotyczących uchwalania i
wykonywania budżetów w następnych latach, na które zaciągnięto zobowiązania.
Ponadto regionalna izba obrachunkowa wydaje opinię o możliwości spłaty kredytu lub pożyczki lub wykupu papierów wartościowych (art. 83 ust. 2 u.f.p.).
Należy pamiętać o zasadzie, że wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokości ustalonych w ustawie budżetowej, uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego i w planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych. Wydatków dokonuje się zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków.
Powinny być one dokonywane:
1) w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów,
2) w sposób umożliwiający terminową realizację zadań,
3) w wysokości i terminach wynikających z wcześniej zaciągniętych zobowiązań.
Jednostki sektora finansów publicznych zawierają umowy, których przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane, na zasadach określonych w przepisach o zamówieniach publicznych.
Jednostki sektora finansów publicznych mogą zaciągać zobowiązania do sfinansowania w danym roku do wysokości wynikającej z planu wydatków lub kosztów jednostki, pomniejszonej o wydatki na wynagrodzenia i uposażenia, składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy, inne składki i opłaty obligatoryjne oraz płatności wynikające z zobowiązań zaciągniętych w latach poprzednich. Ponadto dysponent części budżetowej lub zarząd jednostki samorządu terytorialnego może ustalić dla podległych jednostek dodatkowe ograniczenia zaciągania zobowiązań bądź dokonywania wydatków.
Uzasadnienie
Ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104, z późn. zm.) - dalej u.f.p., określa, że podstawą gospodarki finansowej jednostki samorządu terytorialnego w roku budżetowym jest budżet jednostki samorządu terytorialnego uchwalany w formie uchwały budżetowej.
Kwestie wydawania opinii dotyczące gospodarki finansowej jednostki samorządu terytorialnego przez regionalne izba obrachunkowa reguluje art. 172 u.f.p. Określa on, że regionalne izby obrachunkowe zobowiązane są do wydawania w opinii w następujących sprawach:
- możliwości sfinansowania deficytu przedstawionego przez jednostkę samorządu terytorialnego,
- prawidłowości dołączonej do projektu uchwały budżetowej prognozy kwoty długu jednostki samorządu terytorialnego, ze szczególnym uwzględnieniem zapewnienia przestrzegania przepisów ustawy dotyczących uchwalania i
wykonywania budżetów w następnych latach, na które zaciągnięto zobowiązania.
Ponadto regionalna izba obrachunkowa wydaje opinię o możliwości spłaty kredytu lub pożyczki lub wykupu papierów wartościowych (art. 83 ust. 2 u.f.p.).
Należy pamiętać o zasadzie, że wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokości ustalonych w ustawie budżetowej, uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego i w planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych. Wydatków dokonuje się zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków.
Powinny być one dokonywane:
1) w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów,
2) w sposób umożliwiający terminową realizację zadań,
3) w wysokości i terminach wynikających z wcześniej zaciągniętych zobowiązań.
Jednostki sektora finansów publicznych zawierają umowy, których przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane, na zasadach określonych w przepisach o zamówieniach publicznych.
Jednostki sektora finansów publicznych mogą zaciągać zobowiązania do sfinansowania w danym roku do wysokości wynikającej z planu wydatków lub kosztów jednostki, pomniejszonej o wydatki na wynagrodzenia i uposażenia, składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy, inne składki i opłaty obligatoryjne oraz płatności wynikające z zobowiązań zaciągniętych w latach poprzednich. Ponadto dysponent części budżetowej lub zarząd jednostki samorządu terytorialnego może ustalić dla podległych jednostek dodatkowe ograniczenia zaciągania zobowiązań bądź dokonywania wydatków.