Wnioskodawca złożył do MOPS wniosek o przyznanie mu zasiłku stałego z pomocy społecznej. Podał, że nie ma środków na bieżące utrzymanie i jest w trakcie postępowania o ustalenie stopnia niepełnosprawności. Prezydent Miasta, reprezentowany przez Zastępcę Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, zawiesił to postępowanie do czasu przedłożenia przez wnioskodawcę orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Jednocześnie organ przyznał wnioskodawcy zasiłek okresowy w wysokości 317 zł, na okres zawieszenia postępowania w sprawie o ustalenie prawa do zasiłku stałego.

Wnioskodawca odwołał się od decyzji, wskazując, że jest osobą bezdomną i niepełnosprawną, a nadto nie rozumie uzasadnienia decyzji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

Niezasadna skarga

Wnioskodawca złożył na decyzję SKO skargę do sądu administracyjnego Wskazał, że organy nie uwzględniły jego szczególnie trudnej sytuacji bytowej i zdrowotnej. Podniósł, że jest niezadowolony z wysokości przyznanego świadczenia. Dla wnioskodawcy został ustanowiony pełnomocnik z urzędu, który dodatkowo zarzucił, że organy nie rozważyły wszystkich okoliczności mających znaczenie dla ustalenia świadczenia. Zarzucił, że uzasadnienie decyzji nie wyjaśnia, dlaczego nie można było przyznać wnioskodawcy wyższego zasiłku.

WSA oddalił skargę, uznając ją za nieuzasadnioną.

Zawieszone postępowanie

WSA wskazał, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. art. 106 ust. 7 ustawy z 12.03.2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1769, ze zm.) w przypadku złożenia przez osobę, która nie posiada orzeczenia o całkowitej niezdolności do pracy lub orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, wniosku o przyznanie zasiłku stałego - postępowanie zawiesza się do dnia dostarczenia orzeczenia. Z kolei zgodnie z art. 106 ust. 8 ustawy na okres zawieszenia postępowania przyznaje się z urzędu zasiłek okresowy.

Zasiłek okresowy

W ocenie WSA, organ pierwszej instancji zasadnie dokonał zawieszenia postępowania w sprawie. Jednocześnie skarżącemu przyznano zasiłek okresowy w związku z zawieszeniem postępowania w sprawie. Stosownie do art. 38 ust. 2 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, zasiłek okresowy ustala się w przypadku osoby samotnie gospodarującej - do wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 634 zł miesięcznie. Z kolei w myśl art. 38 ust. 3 pkt 1 kwota zasiłku okresowego, nie może być niższa niż 50 proc. różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby.

Wysokość zasiłku

Wyznacznikami ustalania wysokości zasiłku okresowego są - z jednej strony - sytuacja materialna wnioskodawcy, a z drugiej strony - możliwości finansowe organów pomocy społecznej. Decyzja określająca wysokość zasiłku okresowego ma charakter uznaniowy. Organ nie jest związany ścisłymi kryteriami prawnymi, lecz ma pewną swobodę w ocenie zasadności zgłoszonych żądań. Wnioskodawcy przyznano pomoc w ramach możliwości finansowych MOPS. Organy działają w oparciu o środki finansowe, których wysokość jest ściśle określona. Są zatem upoważnione do ograniczenia rozmiaru przyznawanych świadczeń, jeżeli w ich dyspozycji nie ma odpowiednio wysokich środków finansowych. Organy pomocy społecznej muszą bowiem rozdzielać posiadane fundusze pomiędzy wszystkie osoby wymagające wsparcia. Poza tym, ograniczone możliwości finansowe organu to fakt powszechnie znany. Zasiłek okresowy dla skarżącego został więc prawidłowo przyznany.

Trafna decyzja

Decyzja była zgodna z prawem. Uzasadnienie decyzji spełnia wymagania ustawowe. Zawiera wskazanie faktów oraz dowodów, na których organ się oparł, oraz uzasadnienie prawne. Zarzuty skarżącego były więc bezzasadne.

Wyrok WSA w Opolu z 26.04.2018 r., II SA/Op 48/18, LEX nr 2493360.